
Ik ga naar het 2e jaar van de PABO en heb een hartstikke goed eerste jaar achter de rug: geen cijfer lager dan een 7 en altijd alles netjes op tijd ingeleverd, goede stages, kortom: niets stond mij in de weg om gewoon netjes binnen 1 jaar mijn propedeuse te halen

Todat ik vanmiddag in de metro zat, toevallig al onderweg naar Rotterdam, en een klasgenootje me belde dat ze zojuist te horen had gekregen dat een studiegenoot het werkstuk voor bewegingsonderwijs nooit heeft ingeleverd. Ik nog heel nuchter: 'Oh, dat is vast een foutje van de docente!', maar voor de zekerheid toch even langs school gelopen.
Wat blijkt, studiegenootje heeft het werkstuk inderdaad nooit ingeleverd

Om een lang verhaal kort te maken: in juni moest dit ingeleverd worden tijdens de reguliere tentamenweek. Alles was in principe gemaakt door mijn andere 2 studiegenootjes en mij, zij hoefde het alleen uit te typen en netjes te maken. Toen wist ik al dat ze de deadline niet ging halen, maar stelde ze me gerust dat ze het van de docente een week later in mocht leveren. Alles geregeld, dacht ik

Totdat ik hoorde dat het alsnog niet in orde was, want, naar haar zeggen, had de docente gezegd dat ze het toch te laat vond ingeleverd, en zou ze het mee laten tellen voor de herkansingsweek, die dus afgelopen week was.
Vorige week zondag heb ik m'n studiegenootje nog gebeld met de vraag hoe het met het leerwerk ging en of ik haar nog ergens mee kon helpen. Sociaal als ik dan ben, heb ik nog een werkstuk voor rekenen gestuurd van afgelopen juni, zodat ze een voorbeeldje had hoe het moest. Nog even gevraagd of bewegingsonderwijs ingeleverd was, en ja hoor, dat had ze immers in juni al gedaan!
Er ís in juni inderdaad iets ingeleverd: het kant-en-klare deel dat wij al gemaakt hadden. Maar haar deel ontbreekt tot op heden dus nog steeds, en dat zorgt er nu dus voor dat wij onze studiepunten niet krijgen. Ik kom dus 2 studiepunten tekort om mijn totaal van 60 te halen, en zonder P, geen versnelling...
Naast een studiegenoot is het afgelopen jaar ook een goede vriendin geworden, en juist daardoor heb ik haar nog zovaak kansen gegeven en geholpen. Ik heb haar ook gebeld, en ze kwam met een hoop smoezen, waar ik natuurlijk zo doorheen prikte omdat alle leugens nu als puzzelstukjes in elkaar vallen. Ze heeft gewoon glashard gelogen, zelf durft ze dan nog te beweren dat dat was om onrust te voorkomen, dat ze niet wilde dat ik me er druk om zou maken. En ze snapte heus wel dat ik boos was, maar ze zou alles regelen...ja, dat hebben we vaker gehoord!
Als ze op tijd had laten weten dat ze het niet af kreeg voor de herkansingsweek was ik ook niet blij geweest, maar had ik nu tenminste al m'n studiepunten gehad. Ik ben boos, verdrietig en teleurgesteld
