ik had gister ook al wat neer gezet dat ik er beetje in zat, maar nu helemaal!!!! Het is net uitgegaan dus wie tips heeft???? Ik voel me behoorlijk poedersuiker!
Annechien, je moet vuur met vuur bestrijden, dus het beste wat je kunt doen is een nieuw vriendje, dan ben je die vorige misschien wel het snelste vergeten .
Tja inderdaad..wie heeft en nooit eens liefdesverdriet gehad. Ik zat±' Maar het duurde bij mij niet langer dan 2 dagen tot een week. Maar 1 keer ben ik zo stapelgek geweest op een jongen.Het was de beste vriend van mn ex Dus ik vond dat ik het niet kon maken.Die beste vriend vond dat hij het ook niet kon maken..dus ja.Hij was de onbereikbare liefde.Het heeft me veel moeite gekost om over hem heen te komen, en nog als ik hem tegen kom krimpt mn maag. Maar ik ben nu wel heel gelukkig met mn huidige vriend, hoewel ik me soms afvraag hoe het zou zijn gelopen als we het hadden doorgezet.
Je moet de mening van een meerderheid niet verwarren met de waarheid.
Ja heb het ook wel gehad, een paar tranen om een vriendje dat het uitmaakte maar dat was na een paar dagen ook over. Maar bij mijn vorige ex-vriend ben ik er echt ziek van geweest. Misselijk, beroerd, vermoeid...En overal in tranen uitbarsten als je een bepaald liedje hoorde of een geurtje rook wat hij ook wel droeg, wist toen echt niet wat ik met mezelf aanmoest omdat ik toen ook het gevoel had dat het echt definitief was. We hebben in totaal ongeveer een jaar een aan-uit relatie gehad en dat sloopt je. De ene keer had ik er geen zin meer in, de andere keer had hij er genoeg van maar die laatste keer had ik zelf juist het idee dat het beter ging dus het kwam nogal onverwachts. Ik was echt stapelgek op die jongen en wist niet hoe ik zonder hem verder moest. Ik heb toen heel veel gedichtjes geschreven. Stom genoeg heb ik hem na een aantal maanden nog een keer een kaartje gestuurd met de volgende tekst:
You love me You love me not Never sure of what I got One day here The next day gone Still for me the only one
Ik heb hem toen een hele tijd niet gezien, het was toen bijna een jaar geleden dat het uitging, tot ik een keer op stap was hier in de discotheek en hem weer zag. Hij miste me toen heel erg zei hij en wilde me eigenlijk wel terug maar ineens vond ik hem niet leuk meer en heb ik met een andere jongen gezoend om hem eens dat gevoel te geven wat hij mij zo vaak had gegeven. Heel gemeen, ik weet het, maar ik was zeer gefrustreerd toen en het heeft mij goed geholpen want vanaf dat moment was ik er weer en voelde ik me niet meer rot.
Dan is er nog een andere jongen waar ik nog steeds veel om geef, hij was een aantal jaren geleden mijn vakantievriendje en ik heb een verschrikkelijke zwak voor hem en hij voor mij. Elke keer als ik op de boot naar huis zat vanaf Vlieland was ik helemaal overstuur. Elk jaar hetzelfde. En dan zagen we elkaar weer een jaar niet. Inmiddels had ik een vriend gekregen en hij een vriendin maar stiekem missen we elkaar nog best wel eens, maar ik zou mijn huidige relatie er niet voor op willen geven omdat ik weet dat hij en ik nooit samen een relatie zouden kunnen hebben dat werkt niet en dat wil ik ook niet.
Dit gaat redelijk pathetic klinken misschien, maar ala.
Ben echt ziek geweest van een vriendje waar ik dol op was en hij maakte het niet uit maar drijfde mij zover dat ik ereen punt achter zou zetten. Dat zei hij ook letterlijk. Hij deed dan gewoon kl*tedingen, zoals toen het heel slecht tussen ons ging en wij uit waren en er een collegaatje van hem mee was naar de kroeg, met haar zoenen in de 2 minuten dat ik op de plee zat!!!!!! Ik kwam terug van de plee, zij was vrij snel pleite en hij zegt doodleuk dat hij met haar heeft zitten zoenen…Alsof iemand me een stomp in de maag gaf. Wat een smerige kloteactie…duurde ook niet lang meer tot het uit was.
En hier het pathetische gedeelte: de tweede keer in mijn leven dat ik me zó ellendig heb gevoeld was toen ik mijn tweede paard verkocht omdat mijn omgeving het niet meer met hem zag zitten (lag iets té vaak in het zand en dat gebeurde niet op een erg zachtzinnige wijze…). Dat het verdriet gewoon lichamelijk pijn doet…rare ervaring en ik hoef het niet noodzakelijk nog een keer te voelen!!
IK heb vorige week een verschrikkelijk leuke jongen ontmoet en ik dacht ook echt dat hij mij leuk vond. Zo kwam het wel over. Ik ben dus smoorverliefd, maar hij zei dat hij niet verliefd is op mij. Hij zei wel, dat wat niet is, nog kan komen. Ik hoop het....
Toen mijn vorige vriendje het uitmaakte ben ik daar heel erg lang verdrietig door geweest. Nu ben ik weer ontzettend verliefd maar merk wel dat ik bang ben om weer zo gekwetst te worden.
Verdriet van een liefde, zelf uitgemaakt, niet vanwege gebrek aan gevoel maar omdat hij in een andere fase zat en ik 13 jaar was en het geduld niet had... wel vrienden gebleven en altijd een plekje voor elkaar gehouden op een gegeven moment contact verwaterd (na jaar of 4). Wens hem ook al het goede toe in zijn leven. Was paar jaar terug ook ontzettend verrast met een verhuiskaartje van zijn broer en ben daar gezellig mee uit geweest toen
Ik denk dat alle relaties een vorm van leren zijn, ik heb dankbaar en pijnlijk geleerd, ik ben er altijd sterker en een ervaring rijker uit gekomen. Al doe je er soms wat langer over om dat te beseffen.
Ik koester geen wrok, als ik een ex tegenkom dan klets ik daar ook gezellig even mee... er zijn een paar die mij niet durven aankijken (schiet ik altijd weer van in de lach als ik die tegenkom) maar dat doen ze zelf, misschien uit een slecht geweten.