Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-02 12:17

Geplaatst: 13-08-02 12:17

Ik heb een vriend die doof is. Daar kan je zo vreselijk mee lachen. Ik probeer gewoon te doen, en 'm goed aan te kijken, dan kan hij beter liplezen. Wel grappig, als hij wat wil zeggen tikt hij je eerst op je schouder, dat moet je bij hem namelijk vaak ook doen.
Pas ook zo gelachen, we moesten even stil zijn, iemand las wat voor, toenzat hij gebaren taal met zijn vriend te praten (die kent dat ook). Dus ik doe zo mijn vinger voor mijn mond van ssssttttt. Toen had hij het niet meer van het lachen...en ik ook.
Ik vind het wel moeilijk omgaan met mensen in een rolstoel. Je bent anders dan anders. Lichamelijk gehandicapte mensen vind ik niet zo heel moeilijk mee omgaan, maar met geestelijk gehandicapten wel. Ik kan ook slecht met kleine kinderen omgaan (vind ik zelf). Ik voel me dan niet op mijn gemak. Al heb ik er tegenwoordig wel minder last van sinds zo'n jongen 'verliefd' op me was, daar heb ik een hoop van geleerd.

**Geplaatst**: 13-08-02 19:43

Geplaatst: 13-08-02 19:43

Ik kan best begrijpen dat mensen een beetje raar reageren , als je iemand die je niet kent tegenkomt , en die persoon heeft een handicap , dan weet je natuurlijk niet automatisch hoe erg het is.
Dus dan praat je voor de zekerheid maar overduidelijk ook , dat soort dingen Lachen

.
Of dat mensen je voor laten gaan in de supermarkt , dingen doen die het idee geven dat ze je zielig vinden.
Waarschijnlijk is het gewoon goedbedoeld.

Wel is het trouwens vaak zat zo dat mensen met een handicap daar misbruik van maken , een beetje zielig doen om veel gedaan te krijgen.

Zeg natuurlijk niet dat iedereen dit doet (zeker niet Lachen

) maar dit komt ook voor.

**Geplaatst**: 13-08-02 21:01

Geplaatst: 13-08-02 21:01

Ga je dan helemaal over de rooie ofzo ?
Schrikken mensen daar dan niet ontzettend van (als dat zo is hoor) omdat ze normaal niks aan je merken ? Lachen

**Geplaatst**: 14-08-02 10:47

Geplaatst: 14-08-02 10:47

Het is voor mensen soms moeilijk om een houding aan te nemen ten opzichte van mensen die in hun ogen "anders" zijn. Een vriend van mij heeft een dwarslesie en als we dan uitgaan komen er mensen in de kroeg serieus naar mij toe om te vragen wat hem mankeert, alsof je gelijk achtelijk bent als je niet kunt lopen. Het is vaak niet dat mensen het kwaad bedoelen maar ze denken gewoon niet na. Natuurlijk is dat erg moeilijk als je er dagelijks mee geconfronteerd wordt. Misschien dat je toch moet proberen om mensen je situatie uit te leggen en te vertellen dat ze gewoon normaal kunnen doen. Ik denk niet dat ze het doen om jouw te kwetsen maar eerder omdat ze zich geen houding weten. Door zelf over je handicap te praten maakt het voor anderen ook toegankelijker en daardoor beter te begrijpen.

**Geplaatst**: 14-08-02 12:40

Geplaatst: 14-08-02 12:40

Mijn zus is ook (licht) gehandicapt en woont ook in een woonproject.

Zij vindt het voral zo erg dat ze regelmatig mensen hoort mompelen over haar , en helmaal als ze een moeder met kindje ziet lopen.

Kindje vraagt dan aan mamma wat die mevrouw heeft , en dan zegt de moeder dat het kind stil moet zijn of geeft een rare uitleg.
Van haar mag zo'n hummeltje het gerust komen vragen , da's dan veel prettiger voor haar.

Alhoewel andere mensen daar misschien weer helemaal niet van gedient zijn.

Ach ja , het zijn net mensen he gehandicapten Knipoog

**Geplaatst**: 14-08-02 17:09

Geplaatst: 14-08-02 17:09

Fijn al die reacties.
Ehm Oscar geloof ik. Ik ben slechthorend/doof, het is nogal moelijk om het goed uit te leggen. Slechthorend ben je als je zonder gehoorapparaten andere mensen moeilijk kan verstaan, en met gehoorapparaten wel. Doof ben je als je met gehoorapparaten ook niet kan horen. Ik zit hier tussen in, met gehoorapparaten kan ik redelijk verstaan, maar zonder gehoorapparaten niet. Verder zijn mijn oren technisch wel in orde, ik hoor "gewoon" niet, dus waarschijnlijk klopt er iets niet in de hersenen, maar op de scans was alles ook in orde. Dus waarom ik doof ben is een raadsel. Je ziet dat ik zeg dat ik doof ben, omdat dat het meest juist is en het makkelijkst te zeggen. Maar die term is technisch niet helemaal juist, niet slim van mij om dat daar te zetten.
Maar over je vraag, die leraar die ging heel overdreven articuleren,
"IEKS ... PLL - US ... TW - EE ... ISSS .. GE - LIJIJK ... AAAAAN VVV - IJIJ - FFF ... WWW - AT ... ISSS IEKS" En dan vertrekte hij z'n mond heel erg groot enz.
Als iemand zo tegen jou praat dan begrijp jij hem vast ook niet. Dus als ik zei of hij wat normaler wilde praten, hoewel ik het waardeerde dat hij z'n best deed. Dan ging hij zachtjes praten, en ik "hoor" door te liplezen en dan hoor ik klanken en daar maak ik woorden van. Ik moet dus constant denken "Wat zegt hij, klopt die zin, (die ik gevormd heb) en wat bedoelt hij, en wat moet ik antwoorden. Eer ik dus een antwoord heb zijn we al een tijd verder. Die klanken dus waren voor mij te zacht, als iemand op 5 meter afstand gewoon/iets aan de zachte kant praat, het geluid draagt voor mij dan niet ver genoeg, het moet net iets harder zijn. Ik zit/sta dus liever dicht in de buurt van de spreker, omdat het dan minder moeite kost om alles te begrijpen.
Pinky-Girl, voor doven en slechthorenden is het inderdaad fijner als je iets beter articuleert dan normaal. Veel mensen hebben de neiging om een beetje binnensmonds of plat te gaan praten. Als je echt correct Nederlands praat, dan kunnen we je meestal verstaan, maar aangezien half Nederland plat praat.
Percy, het klopt inderdaad dat "wij doven" graag het hoofd zien, dat is gewoon fijner.
Nimber en nog een paar, als je vragen hebt, kan je ze gewoon stellen. Het is wel fijn om te merken dat mensen wel nieuwsgierig naar je zijn, en daar ook duidelijk en rechtstreeks in zijn. En niet achter je rug om gaan vragen van "Dinges eh, wat is daarmee, hoe komt die dit en dat?". Nu moet je natuurlijk niet wildvreemden op straat gaan aanhouden, maar als je op bezoek bent, ofzo dan kan je dat best doen.
Xono, mijn "gebruiksaanwijzing" is. Gezicht laten zien, en Nederlands spreken, dat is vaak al genoeg, praat je te onduidelijk of te zacht of te weet ik veel wat, dan word dat meestal wel gezegd. Ik ben bijvoorbeeld sterk slechthorend, ik heb nu de sterkste type gehoorapparaat, maar dat is niet genoeg meer. Dus voor mij is het wel eens fijn dat je wat harder praat. Maar er zijn er ook die een lichtere gehoorapparaat hebben, en daar kan je gewoon mee praten, want die hebben nog wel een beter gehoor dan ik.
R0b1n, jij weet wel aardig goed hoe je ermee om moet gaan. Af en toe ligt mijn vriendin weer maanden in het ziekenhuis, en dan is ze altijd zo erg blij als ze me weer ziet, en voor haar is het inderdaad fijner dat mensen er even mee dollen, dat leidt af van het liggen daar.
Pmarena, mensen die misbruik maken van hun handicap, hebben het vaak moeilijk met hun handicap, ze vinden het oneerlijk dat ze dit of dat zijn, en daarom willen ze meer aandacht.
Wat mij ook opvalt, is dat veel mensen denken dat geestelijk gehandicapten eigenlijk hele lieve makkelijke mensen zijn. Mijn broertje is geestelijk gestoord, (wat is niet duidelijk, hij heeft veel trekken van verschillende "gestoordheden"). En het is heel zwaar om daar mee te leven, alles moet volgens een vast ritme omdat het anders verkeerd gaat, wij eten elke dag hetzelfde, gaan op dezelfde tijden ergens naar toe, enz. Alles moet routine zijn, anders gaat het niet, en mijn broetje is niet een knuffelig schattig ventje. Hij is heel gewelddadig als het in zijn ogen verkeerd (anders dan normaal) gaat.
Maar ik vind het wel fijn dat er zoveel reacties zijn, had ik echt niet verwacht.

**Geplaatst**: 14-08-02 20:03

Geplaatst: 14-08-02 20:03

Ik denk ook wel dat je een geestelijk gehandicapte niet moet zien als het standaard poezelig lieve "mongooltje" .

Daar zijn natuurlijk heel veel gradaties in , je ziet altijd de lieve knuffelige mongooltjes , maar de onvoorspelbare en mogelijk gewelddadige , moeilijke mensen met Down-syndroom zie je nauwelijks.

Ik vind het ook moeilijk om daarmee om te gaan , je weet niet hoe erg het is en hoe je die persoon het beste kunt benaderen , je weet ook niet of ze bijvoorbeeld gaan flippen als je vraagt of ze een pleister willen ofzo , dan bedoel je het goed maar blijkt bv. dat diegene net helemaal als de dood voor pleisters is en zwaar in paniek raakt .....
Of je zal een knuffel geven en ze knijpen je hartstikke dood Haha!

**Geplaatst**: 14-08-02 20:38

Geplaatst: 14-08-02 20:38

Ik vind het inderdaad moeilijk om met deze mensen om te gaan. Ik heb een tijdje lesgegeven aan geestelijk gehandicapten en ben daar toen mee gfestopt omdat ik er erg onzeker van werd. Inmioddels ben ik wel een stukje ouder en zou ik er, denk ik, beter mee om kunnen gaan.