Ik werd gisteren gebeld. Uit alle sollicitanten (heel veel!) zijn er 3 uitgekozen, waaronder ik!
Of ik vandaag langs wilde komen voor een tweede gesprek.
Nou tuurlijk wil ik dat!
Dus ik vanmorgen heen.
Ze zaten nog aan de koffie op t dakterras, dus ik kreeg een koppie thee.
Daarna hadden we een gesprekje. Ze zijn dus heel erg enthousiast over mij ( ) maar wilden zeker weten of ik altijd op de zondag werken wil. Nou da's voor mij geen probleem, zondag is voor mij geen speciale dag of zo.
Ook ben ik de enige van de 3 die rijden kan. Ik heb ze eerlijk verteld over mijn angst, en ze boden me meteen aan om te rijden! Ze hadden een heel leuk braaf paard staan, waar je zo mee weg kon rijden. Nou dat wilde ik wel!
Dus zijn we naar beneden gegaan, paard opgezadelt, en ik kreeg van die lange chaps aan (ja had gewoon mn 'nette'kleding aan, waaronder gympies.
Hahaha, cappie op, en opstijgen. Geen gezicht want die chaps zaten te krap bij mn knieen...Dus leek wel een bejaarde.
En waar mn angst gebleven was?
Ik reed zo lekker weg met hem, lekker gestapt, gedraafd, gegallopeerd, zelfs een gallopwissel. En dat voor iemand met angst en een jaar lang niet meer serieus gereden.
Ze wilden eens zien of ik een beetje kon rijden, zodat, als ze een lange dag hadden, of zelf geen tijd hadden, iemand ze kon trainen, of bv lekker mee het bos in kon nemen.
Hun mening: 'je rijdt goed!'
Áls ik bij ze kom werken, mag ik Pompidou er dus ook neerzetten...Hoe gaaf! Mag ik ook gebruik maken van alles, kan lekker het bos in etc.
Nou het klinkt echt te mooi om waar te zijn, vanmiddag of morgenochtend hoor ik meer.
Ik hou jullie op de hoogte!
Laatst bijgewerkt door Anneke op 03-08-02 20:20, in het totaal 1 keer bewerkt