mijn visie?!
Bindingsangst is een prachtig woord en wordt tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt. volgens mij kent bijna iedereen wel iemand met "bindingsangst"
Bindingsangst, het is een mooi en modern woord. Je hoort het de laatste tijd te pas en te onpas. ooit heb ik eens ergens in een boek gelezen en genoteerd:
Citaat:
Bindingsangst, dat is een concept verzonnen door mannen die bang zijn dat ze hun leuter de rest van hun leven nog maar in 1 k** mogen steken.
Uiteraard zijn er ook mensen die hier daadwerkelijk veel last van ondervinden maar in nog veel meer gevallen denk ik dat het een prachtig excuus is om mensen aan het lijntje te houden. En dat je dus eigenlijk gewoon niet genoeg van diegene houd.
En zelf gaat twijfelen. Ik ben sterk van mening dat als je van iemand houd je dit zeker weet en als je echt genoeg van iemand houd ben je ook bereid om aan je bindingsangst te werken. Natuurlijk is dat niet zo gemakkelijk als ik het nu neer typ maar mensen met bindingsangst willen vaak niks liever dan een goede gezonde relatie met hun partner. Alleen linken ze vaak binden = pijn.
Citaat:
Strikt genomen is bindingsangst een psychische stoornis, meestal vanuit een pijnlijk verleden. Je ouders gaven je bijvoorbeeld geen liefde of kans je te hechten, of je hebt liefde op een manier leren kennen als iets dat vooral wantrouwen of pijn betekent. Bewust of onbewust probeer je vervolgens nieuwe pijn te vermijden. Met als extreem gevolg dat je geen enkele diepe band in je leven toelaat. Zoals gezegd: zo bekeken valt het onder de psychische stoornissen, met als gemeenschappelijk kenmerk 'komt niet veel voor'.
(maar wordt wel veel gebruikt)