automutilatie/snijden.

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

automutilatie/snijden.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 13:24

hoi allemaal,
als eerste dit is een schaduw account. sorry maar anders wordt het zo persoonlijk!

wat ik nu al een paar dagen op bokt lees is dat mensen in zichzelf snijden. ik doe dat dus ook maar wil er heel erg graag van af. ik wil er wel mee stoppen maar soms ben ik zo boos of verdrietig dan krijg ik een soort kriebel in heel mn lijf en die gaat pas over als ik heb gesneden. mn polsen en benen zitten onder de litekens. het is zo lelijk ik ben heel de dag bezig met het verbergen ervan. soms heb ik er heel even geen erg in en zit iemand mijn arm ofzo dan zie ik echt van die verschrkte verontruste blikken! mn ouders mogen dit absoluutn iet weten (mn vader laat me gelijk opnemen in een of ander psychiartische ziekenhuis). maar ja nu dus mijn vraag hebben meer mensen dit? en is hier misschien iemand eraf gekomen? en hoe heb je dat gedaan?

groetjes een hopeloos meisje

Jasmijn159

Berichten: 4562
Geregistreerd: 04-11-05

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 13:29

Heb het zelf niet gedaan, maar heb er wel ervaring mee.
Je moet gewoon iets anders gaan doen als je die kriebel voelt. Zorg dat je handen bezig zijn, ga desnoods breien ofzo...
En bescherm jezelf door alle scheermesjes/scharen/scherven etc ver uit de buurt te houden (lees: weggooien)

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 13:33

weet je ik doe ook wel eens wat anders bijv autorijden of fietsen. maar toch al sik dan thuis ben en weer gekolmaard, en ik zie maar een mesje dan... en mesjes uit mn buurt houden is wel lastig woon nog bij mn ouders dus beneden in keuken la liggen veel mesjes.

Anoniem

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:04

Ik denk dat een opname inderdaad niet verkeerd is.

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 14:07

Indeed schreef:
Ik denk dat een opname inderdaad niet verkeerd is.


waarom dat! ik ben niet gek ofzo hoor... wil je dit even uitleggen.

Kitty84

Berichten: 1334
Geregistreerd: 25-02-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:13

Inderdaad, je zegt dat je er graaf vanaf wilt...wat is er zo erg aan een opname dan?


En daarnaast, automutilateren hoeft niet altijd een opname teweeg brengen.

Praten helpt denk ik al een heel eind. Ga er mee naar je huisarts die mag het niet vertellen aan je ouders, en hij / zij kan je doorverwijzen naar de juiste instanties.

En een opname betekend ook niet dat je gek bent? Zou een mooie boel worden als iedereen gek was die ooit in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen is geweest.

Je uit je gevoelens / spanningen door krassen, je zult er dus aan moeten gaan werken om dat op een andere manier op te lossen.
Zoals ik al zei, het is echt niet zo dat je zomaar naar een psychiatrisch ziekenhuis wordt toegestuurd. Maar mocht je zelf die keuze maken, het is wel een hele intensieve begeleiding die je daar krijgt.

En als jij aangeeft dat jij vaak krast dan lijkt mij goede / intensieve begeleiding wel op zijn plaats.

Vraag me hierbij ook af wat voor beeld je hebt van een psychiatrisch ziekenhuis / dagopvang / begeleiding.

Anoniem

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:14

haffie_gek schreef:
Indeed schreef:
Ik denk dat een opname inderdaad niet verkeerd is.


waarom dat! ik ben niet gek ofzo hoor... wil je dit even uitleggen.


In jezelf snijden tot bloedens toe en dan littekens er aan overhouden vind ik behoorlijk ziek en ik denk dan ook dat je stevige psychiatrische hulp nodig hebt.

En er zitten niet alleen gekken in een inrichting.

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 14:17

ik heb wel een reeel beeld van de psychiatrie heb er zelf stage gelopen. maar om er zelf te zitten, ik zie mezelf nou niet echt over mijn verleden praten en over mn gevoelens. dit nooit. ben wel een keer bij een psycholoog geweest maar die wou over zo diep op in gaan (ben vroeger misbruikt 7jaar lang) en alles wat ik diep weg had gestopt kwam naar boven. dus werd ook het krassen erger. nu lijkt net of ik alles afwijs wat jullie aanraden en ik niet wil luisteren dat is niet zo wil er echt van af alleen ben heel erg bang.

elmo1
Berichten: 608
Geregistreerd: 12-10-04

Re: automutilatie/snijden.

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:20

Je vraagt hier om hulp dus stap 1 heb je gezet, wat jij nodig hebt is inzicht in je eigen situatie en dan zul je ook inzien dat je inderdaad proffesionele hulp moet zoeken.
Zolang je dat inzicht niet hebt zal het ook niet beter gaan.
De weg naar genezing is lang en daar zul je voor door diepe dalen moeten, dat is de confrontatie met jezelf aangaan.
Niet gemakkelijk maar zoals ik al zei, je hebt stap 1 gezet, dan is stap 2 niet zo moeilijk meer.
Misschien doe je er lang over, het is jou weg die je moet gaan.
Veel succes en moed en wijsheid gewenst, en zoek hulp bij de huisarts, die kan je door verwijzen.

Lovely1

Berichten: 2725
Geregistreerd: 05-06-06
Woonplaats: Nijmegen/Apeldoorn

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:23

Waarschijnelijk wordt het ook eerst erger voordat het minder wordt... maar een psycholoog kan je erg goed helpen. Je gaat jezelf niet zomaar snijden... Om even in paarden taal te praten een paard gaat ook niet vanzelf gemeen tegen mensen doen hier is een aanleiding voor. Door die aanleiding(misschien wel het feit dat je misbruikt bent) weg te nemen gaat het probleem (automutilatie) ook weg...

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 14:23

als ik logische nadenk weet ik ook wel dat ik hulp nodig heb en snel ook. en hie komt weer een maar, maar ik ben zo bang voor die confrontatie met mezelf. alles wat ik zo wanhopig heb geprobeert te verbergen komt dan uit, alle kleine details zullen weer naar boven komen. het zal eest een hel worden voor het beter gaat. en ik weet gewoon niet in hoeverre ik dat aan kan.

lor1_1984

Berichten: 12802
Geregistreerd: 03-12-03
Woonplaats: Almelo

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:23

Ik denk, net als sommige voorgangers, dat het mss beter is om iig hulp (psychiater/psycholoog/maatschappelijk werk) te zoeken!
Zij bekijken dan verder of opname nodig is...
Ik zit zelf ook in een "kliniek", met 3 anderen die het zelfde doen/deden als jij.
Het heeft voordelen:
-Je bent even weg uit je omgeving ('s weekends kun je evt naar huis)
-Er is (bijna) altijd iemand in de buurt waar je terecht kunt
En maak je geen zorgen over je opleiding, die kun je meestal daar voortzetten (op het terrein oid).
En net wat Indeed zegt:
Er zitten niet alleen gekken in een inrichting!

Lovely1

Berichten: 2725
Geregistreerd: 05-06-06
Woonplaats: Nijmegen/Apeldoorn

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:25

Mensen zullen je echt gaan steunen... en je staat er niet alleen voor. Je hebt nu geestelijke littekens en littekens op je huis... de geestelijke littekens kun je nu nog verzachten of weghalen... dus neem die stap!

AnneOmie

Berichten: 6893
Geregistreerd: 15-08-02
Woonplaats: Krommenie

Re: automutilatie/snijden.

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:26

Om er weer helemaal uit te komen moet je helaas eerst echt de bodem raken meis. Zonder over je gevoelens en wat er met je is gebeurd te praten zul je nooit genezen.

Mensen die 'gezond' zijn snijden niet in zichzelf en doen zichzelf niet tot bloedens toe pijn Mijn broer deed dat wel, helaas leeft hij nu niet meer, hij heeft uiteindelijk een eind aan zijn leven gemaakt. Hij was ook diep ongelukkig van binnen en sneed in zichzelf om bij weze van spreke te kijken of hij nog iets kon voelen... zodat zijn lichamelijke pijn erger werd dan zijn geestelijke pijn. Hij heeft ook wel eens een brandende peuk op zijn arm uitgedrukt

Ga alsjeblieft ergens hulp zoeken en nog beter... wees eerlijk tegen je ouders en vertel wat er in je omgaat en dat je in jezelf snijdt. Je ouders zullen je alleen maar willen helpen meis. Dit kun je echt niet alleen oplossen!!

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 14:29

maar als mn ouders nou boos worden. als me vader een film ziet ofzo met iemand die snijdt zecht tie altijd van die is gek of die wil alleen maar aandacht. mn vader werkt bij jeugdzorg dus krijgt er in zn werk ook mee te maken.

moonsparkle
Berichten: 22694
Geregistreerd: 21-03-05

Re: automutilatie/snijden.

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:30

Ik weet hoe je je voelt.
Maar je kan het maar beter aan je ouders vertellen.
Aangezien ze het niet zullen begrijpen zullen ze eerst onwijs boos worden uit schrik en omdat ze niet weten hoe ze er mee om moeten gaan.
Uiteindelijk sta je zelf voor de keus of je opgenomen wil worden en of je met mensen erover wil praten, ze kunnen je niet dwingen.
Als ze het eenmaal weten hoef jij je niet meer zo te verbergen want dat maakt het alleen maar erger.
Ik ken ook iemand die deed aan automutilatie, ze is er ook zelf vanaf gekomen na anderhalf jaar had ze er gewoon geen behoefte meer aan.

polly2
Berichten: 4503
Geregistreerd: 21-07-05

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:30

haffie_gek schreef:
ik heb wel een reeel beeld van de psychiatrie heb er zelf stage gelopen. maar om er zelf te zitten, ik zie mezelf nou niet echt over mijn verleden praten en over mn gevoelens. dit nooit. ben wel een keer bij een psycholoog geweest maar die wou over zo diep op in gaan (ben vroeger misbruikt 7jaar lang) en alles wat ik diep weg had gestopt kwam naar boven. dus werd ook het krassen erger. nu lijkt net of ik alles afwijs wat jullie aanraden en ik niet wil luisteren dat is niet zo wil er echt van af alleen ben heel erg bang.



Tuurlijk ben je bang!!!
Maar dit is echt ernstig hoor....
Zoek professionele hulp. Als jij 7 jaar lang misbruikt bent geweest...dat zou niemand in de kouwe kleren gaan zitten...
Alles weer opspitten is natuurlijk erg eng..kan me voorstellen dat je er bang van wordt.
Maar toch is het de enige manier. Pas als je dat verwerkt hebt en een plkeje gegeven hebt kun je weer verder.
Soms moet je eerst door het dal voordat je weer bergopwaarts kunt.
Dus...ga er voor...je verleden kun je niet meer veranderen, maar op je toekomst heb je zelf een hoop invloed. Zet 'm op!

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 14:34

en las me ouders me nou niet geloven. ik bedoel als ik zeg dat ik automutileer willen ze weten waarom. als ze niet geloven dat ik ben misbruikt.

en opzich kunnen mn ouders me wel gedwongen oplaten nemen (gevaar voor mezelf). dus daar moet ik niet aan denken. wat moet ik dn met mn studie/paard/vrienden?

Miri

Berichten: 1622
Geregistreerd: 01-02-03

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:35

ook ik heb er ervaring mee,ben er nog steeds niet helemaal overheen....
ik heb een tijd gehad waarin het echt erg was..maar toch heb ik doorgezet

de mensen die het niet doen verklaren je voor gek,ze weten niet hoe het voelt dat is het lastigste.. maar je heb 2 soorten mensen die het doen,de mensen die echt problemen hebben en de mensen die het voor de aandacht doen,dat laatste kan ik echt niet tegen...

maar toch het is echt erg voor de mensen om je heen, die om je geven,ook hun hebben het er moeilijk mee...

probeer sterker te zijn en er mee te stoppen!! het is zonde van je lijf...

Kom op!!! je kun het!

haffie_gek
Berichten: 90
Geregistreerd: 16-06-06

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-06 14:38

even 1 ding ik doe het niet om de aandacht probeer het altijd te verbergen enz. ik doe het puur als uitlaat klep. is afbouwen ofzo geen idee? van nu nog maar 1x per dag en dan 1 keer in 2 dagen. of werkt dat niet. (weet ook niet of ik de disipline heb om het niette doen als ik me poedersuiker voel.

moonsparkle
Berichten: 22694
Geregistreerd: 21-03-05

Re: automutilatie/snijden.

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:47

Maak ijsblokjes en als je nou de neiging heb je hand daarin stoppen! Het doet pijn van kou maar je houd er niks aanover

leonie_1986
Berichten: 1994
Geregistreerd: 13-12-02
Woonplaats: Nederweert

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:49

denk dat je het een beetje als roken moet zien, het wordt een soort verslaving. bij elke gelegenheid wil je het doen. en hoe je er vanaf kan komen verschilt heel erg per persoon, de een stopt meteen, de ander bouwt af. De een kan het zonder hulp, de ander heeft dit wel nodig.
Ik denk dat je zelf ook een manier moet zoeken die het best bij je past. Vind het wel onzin dat er nou geroepen wordt dat ze opgenomen moet worden, heb ook wel een beeld van de psychiatrie, en daar hoor je niet thuis! Mijn pb staat open

LittleWillow

Berichten: 638
Geregistreerd: 23-09-04
Woonplaats: Drenthe

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:50

Ik ga met de rest mee; hoe moeilijk het ook is, hulp zoeken lijkt me echt het beste. Je schrijft dat je er graag vanaf wilt en dat is al een stap in de goede richting. Maar om er ook echt vanaf te kunnen komen moet je de oorzaak aanpakken. Ik heb zelf geen ervaring met zelfmutilatie maar ken wel mensen die dat doen/hebben gedaan; bij hen alllen was er een soortgelijke reden om ermee te beginnen en dat was zeker geen aandacht trekkerij.
Ik heb het nooit begrepen, niet echt, maar een vroegere 'vriendin' van mij die dat destijds deed zei het ongeveer zo: Ik laat mezelf bloeden om te zien of ik nog leef, voel me dood van binnen. Tegenwoordig is ze er vrijwel geheel vanaf, heel af en toe heeft ze een terugval als ze zich heel slecht voelt en het even niet meer ziet zitten. Geloof dat het als een soort verslaving is...
Sterkte ermee in ieder geval!

polly2
Berichten: 4503
Geregistreerd: 21-07-05

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:53

haffie_gek schreef:
en las me ouders me nou niet geloven. ik bedoel als ik zeg dat ik automutileer willen ze weten waarom. als ze niet geloven dat ik ben misbruikt.

en opzich kunnen mn ouders me wel gedwongen oplaten nemen (gevaar voor mezelf). dus daar moet ik niet aan denken. wat moet ik dn met mn studie/paard/vrienden?



Lieve schat...waarom zouden je ouders je niet geloven?
Je bent toch al eens in therapie geweest?
Ik begrijpdat je ouders niet weten dat je misbruikt bent?
Ik zou het vreselijk vinden als mijn kinderen zoiets niet durfden te vertellen.
Misschien kun je beginnen met het te vertellen aan iemand waarbij je het vertrouwen hebt dat hij/zij je wel gelooft? En dan je ouders..

En...wellicht reageren je ouders heel anders dan jij nu denkt. Ze houden van je en willen je gelukkig zien neem ik aan.

Nu zit je van allerlei doemscenario's te bedenken. Denk eens aan eht volgende: Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest...

In werkelijkheid pakken dingen alrijd anders uit dan je van te voren verwacht.
Misschien hoef je wel helemaal niet opgenomen te worden en is therapie in combinatie met medicijnen wel voldoende...
Trek aan de bel....zorg dat het goed komt met je! Je bent het waard!

_Loes_
Berichten: 139
Geregistreerd: 15-09-05
Woonplaats: Wilp

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-06-06 14:58

Hulp zoeken lijkt mij inderdaad de beste oplossing.

Tot die tijd; iemand die ik ken had altijd een elastiekje om de drang van het snijden tegen te gaan. Elastiekje om je pols en dan uitrekken en laten schieten. Je voelt dan ook even de pijn maar heb geen nare littekens die je moet verbergen. Maar ik weet niet of dit bij iedereen werkt en dit is natuurlijk absoluut geen oplossing!!!