we zijn dus inmiddels weer thuis en het gaat redelijk. het is nog steeds niet duidelijk wat er mis was en of het nog terug keert als de kuur is uitgewerkt. het is ontzettend moeilijk om je kleintje daar zo te zien liggen. huilend naar pappa, bang voor de atrsen omdat ze je weer komen onderzoeken. ik ben zo blij dat we thuis zijn. ik ben zelf helemaal op nu. in het ziekenhuis ging het wel, maar nu ik thuis ben voel ik hoe zwaar het is geweest. over 2 weken moet ik terug en krijg ik nog wat uitslagen van onderzoeken in zijn bloed. nog steeds denk ik dagelijks aan hoe het verder zal gaan. blijft hij nu gezond of komt de koorts terug. helaas is nu ook mijn andere zoontje ziek en dat maakt het extra spannend. mike heeft door al die medicijnen weinig weerstand en zou dus weer ziek kunnen worden als zijn kuur is uitgewerkt. ik wil iedereen bedanken die in de afgelopen week zijn medeleven heeft betoont. helaas kon ik het niet lezen maar paulien heeft me laten weten dat iedereen aan ons dacht en dat heeft me heel veel goed gedaan.
Geplaatst: 04-06-02 09:53 
! Ik weet hoe je je voelt; je doet er van alles aan om er voor te zorgen dat het beter met je kind gaat en dan schijnt het dat niets helpt 
. Je voelt je dan zó machteloos 
!!!
, dat zou helemaal erg zijn!