sinds vorige week zondag was mijn kleine jongen van 2 ziek. hoge koorts (vaak zelfs 40 graden) en pijn in zijn maag. dinsdag ben ik naar de huisarts gegaan en die constateerde oorontsteking. Ze gaf hem amoxiline (antibiotica) en dat zou ongeveer 3 dagen duren en dan moest hij al van de koorts af zijn. gisteravond werd die echter alleen maar hoger, hij was 40,5. dus toch de huisarts weer gebeld en in overleg afgesproken dat wanneer het redelijk bleef gaan ik vanmorgen langs zou komen. om 9.30 was ik daar en ze heeft hem helemaal onderzocht. vreemd genoeg zat de ontsteking nu op een andere plaats en was verergerd. er kwam pus uit zijn amandelen. ook bleef zijn maag pijn doen. Ze maakte zich zorgen omdat dit geneesmiddel in principe zeer goed zou moeten werken. blijkbaar werkt hij bij mike dus niet. toen heeft ze t ziekenhuis gebeld met de symptonen en die wilde dat hij gelijk zou komen. daar aangekomen werd hij gelijk klaar gemaakt voor onderzoek. temperatuur was al gestegen naar 39,8. Die was vanmorgen 39,0. een urinezakje geplaatst en toen de kinderarts erbij gehaald. ook die vertrouwde het niet na nader onderzoek en die heeft toen heel veel bloedmonstertjes genomen. al wachtend op de uitslag was mike aan t gillen van het ziek zijn. ook heeft hij tussen door nog geslapen in mijn armen. een paar uur later kwam de kinderarts en die wilde nog wat onderzoek doen. dus ik voor rontgenfotos naar beneden. (ik zat toen al 3 uur in t ziekenhuis). boven werden ze bekeken en gelukkig waren zijn longen schoon. toen kwamen er een aantal uitslagen waar ik wel van schrok. ze legden uit dat er een soort bezinking was genomen(had te maken met eiwitten ) het was geen bezinking maar was er mee te vergelijken. in elk geval is die waarde normaal tussen 0 en 5. bij mike was hij 115!!!! ze zij dat dat best ersntig was. omdat hij verder goed drinkt en er geen acute klachten waren hebben ze besloten dat ie naar huis mocht. maar hij moet streng in de gaten gehouden worden de komende dagen. bij het minst geringste moet ik terug en houden ze hem daar. ik heb een zeer sterke antibiotica mee gekregen en die moet hij 7 dagen hebben. maandag bellen ze me terug hoe het gaat. is het maandag niet opgeknapt moet hij alsnog blijven. hij slaapt al heel de week de hele dag door. is echt sacho en wil niet eten. ik heb zon medelijden met hem. ze hebben hem ook getest op die erge ziekte waar ze nu allemaal voor geent gaan worden en op nekkramp maar gelukkig was dat het niet. het is een bacterie die door zijn hele lijfje kruipt en ook de leverfunctie ziek maakt waardoor hij dus uiteindelijk zo ziek is geworden. gelukkig zijn we nog op tijd en is ie nu nog bij mij thuis. hij is gelijk uit t ziekenhuis weer gaan slapen enw as echt verrot van al die onderzoeken. wat kan het oneerlijk zijn om zon klein humpie zo te zien lijden. maar ik heb vertrouwen in de medicijnen en hoop dat hij maandag al wat is opgeknapt.
Ach gossie arme kleine, ik kan me dat zo goed voor de geest halen... ik hoop dat de antibiotica snel aanslaat en hij er niks aan over houdt, geef hem maar een stevige knuffel en een kus op zijn voorhoofd.
Niet zo mooi dus. Kan me heel goed voorstellen hoe jij je nu voelt. Hoop toch dat er binnenkort enige verbetering in komt. Hou je ons op de hoogte? Knuffel van mij voor je zieke ventje.
Ahh, die arme kleine Mike. Het is altijd zo moeilijk voor je als ouder om te zien dat je kind zo ziek is. Lonneke, jij en je man heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat Mike snel weer de oude wordt.
ach wat naar , echt zielig voor je kleintje hopelijk word hij snel beter hebben de medicijnen al wat effect ???ik hoop van wel , allebei heel veel sterkte toegewenst.en hopelijk weten ze al wat er juist aan de hand is.
Ach gos.. het arme ventje. Is het heerlijk weer en dan is hij ziek! Het lijkt me niets om je eigen kleine mannetje zoveel pijn te zien hebben en als je zelf niets kan doen om het beter te maken!
Knuffel hem maar flink, een hoge dosis liefde zal hem vast een stukje beter maken!
Wij mutsen zijn vaak heel erg gesloten.... Het is maar hoe je het opvat...
Ik wil graag even de groeten doen aan iedereen die dit leest!
vandaag was de koorts gezakt maar leek hij meer last te hebben dan ooit. alleen maar gillen schoppen slaan uit onmacht. vanavond weer het ziekenhuis gebeld en die zijden dat ik hem een pijnstiller moest geven. dat de koorts was gezakt was wel een goed teken maar voor ons schiet het niet op. nu is ie na de hele dag schreeuwen eindelijk in slaap en morgen moet ik opnieuw bellen hoe t gaat. echt zo zielig voor dat ventje. tegelijkertijd ook voor ons want hij krabbelt slaat gooit met de meubels en meer huisraad uit fustratie. en wij kunnen niets doen. alleen hopen dat het morgen wat beter zal zijn. dit duurt al een week. slapen doen we nauwlijks.. je kunt me straks opvegen. en ik heb net vakantie achter de rug.
jeetje arme mike en arme jullie.... wat zal dit ontzettend moeiljik voor hem zijn, hij snapt natuurlijk niet waarom hij zo veel pijn heeft... ik hoop dat ie heel erg snel beter wordt, ook voor jullie. sterkte ermee *knuf*
Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn Obsession SL (v. Orbaldo II) mijn grote trots
Ik wil jouw en je gezin sterkte wensen, weet helaas uit eigen ervaring hoe je je voelt. Houd de moed erin. Hopelijk gaat het nu snel de goede kant op. Je mag in ieder geval altijd pb-en mocht je het van je af willen schrijven.