Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-06 20:25

wil gewoon even mijn verhaal kwijt

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-06 20:25

ik wil graag even mijn verhaal kwijt, want ik heb hier niemand met wie ik erover kan praten, als er iemand behoefte heeft om er met mij over te praten, wil je me dan pben?

22 juli 2005, ik sliep bij mijn vriend want de avond ervoor waren we uitgeweest samen. (we hadden toen 2,5 jaar verkering), die ochtend lag ik nog lekker te slapen, Vincent was al op. Op een gegeven moment komt Vincent helemaal in paniek de slaapkamer binnen en roept: Meike snel, je moet je aankleden, mama is onwel geworden, we moeten nu naar het ziekenhuis! Ik met mijn slaperige kop, snap er niks van kleed me zo snel mogelijk aan en ga naar beneden, daar zij zijn zusjes ook in de keuken, ik vraag ze wat er aan de hand is, ze weten het niet, mama is in het zomerhuisje. Vincent komt binnen, ik vraag hem wat er is, het is slecht, ze ademt niet meer hij moet nu de ambulance bellen... Meteen daarna gaat hij weer naar het zomerhuisje.
Zijn 2 zusjes en ik staan radeloos in de keuken, zitten elkaar een beetje aan te kijken.... Dan komen Vincent en zn vader weer binnen Vincent loop naar me toe en zegt mama is dood.........kou......ik begin te huilen en val in zijn armen, hoe kan dat nou, het is niet waar!! dat kan niet!...............Wat erg! Daarna ging het heel snel, dokter, ambulance, en politie komen, wat is er gebeurt..er was niks meer aan te doen, Ze was aan het schoonmaken in het zomerhuisje en is toen dood gegaan.... oliebol, ze pas pas 43 en kerngezond! Vreselijk! De dagen erna zijn we allemaal compleet verslagen er moet zoveel geregeld worden...... ik word overal bij betrokken, de kaartjes maken en versturen, bloemen uitzoeken, iedereen bellen, begrafenis regelen...
het is vreselijk om te zien hoe zn vader erbijloopt, helemaal verslagen, zijn vrouw was alles voor hem, hij loopt maar rond en zegt: oh mijn Ritaatje.... verschrikkelijk om hem zo te zien.
Maanden later na veel onderzoek bleek wat de doodsoorzaak was, een erg onbekende hartziekte ARVD. nooit van gehoord......
Blijkt dat het erfelijk is en dat Vincent en zijn 2 zusjes het ook kunnen hebben! oh nee.......
Dat is nog steeds niet duidelijk of ze het nu hebben of niet, allemaal onderzoeken die gedaan moeten worden.
Nou heel moeilijk allemaal, nou ging het bij mij op school ook niet goed, ik werd slecht begeleid en en ik kon het allemaal gewoon niet aan, daarom ben ik in januari gestopt met de opleiding.
Bij Vincent thuis gaat het ook niet goed, ze hebben een eigen bedrijf (vrachtwagenbedrijf) saampjes konden ze dat altijd prima redden, maar nu moet de vader alles alleen doen, dat gaat moeilijk, zijn zusjes hebben het er ook erg moeilijk mee, en vincent ook, ik wil ze zo graag helpen, maar ik weet niet hoe....... Ik probeer daar zoveel mogelijk te helpen met opruimen en dat soort dingen, maar jah.....
Bovendien heeft vincent het erg moeilijk want hij doet alweer een opleiding die hij niet leuk vindt (zijn eerste opleiding was ie ook al mee gestopt) Hij weet echt niet wat hij in de toekomst wil......Het is zo moeilijk, hij ziet het niet meer zitten ik wil hem helpen, maar hoe?
Sorry maar ik moet dit gewoon even kwijt, ik kan er thuis ook al niet over praten, want mijn ouders snappen me echt niet. 1 week na de dood van Rita, moest ik een keer huilen toen we in de auto zaten vraagt mn vader waarom zit je nou te huilen? ja duh!
Ik weet het ook niet meer hoor... ik wil er graag over praten met iemand...

**Geplaatst**: 27-02-06 20:29

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:29

Hier mag je altijd je hart luchten. Gewoon op het forum of via een pb.
De dood komt altijd onverwacht en brengt veel verdriet met zich mee. Sommige mensen stoppen het verdriet weg, anderen hebben een duidelijke rouwperiode nodig.
Het allerbelangrijkste is dat je jezelf niet vergeet. Je probeert natuurlijk aan alle kanten je schoonfamilie te helpen en te steunen, daarnaast je eigen familie te laten zien dat het goed met je gaat en dan ook nog zo goed en kwaad als het gaat je opleiding te doen.
Geef jezelf de ruimte om verdriet te hebben, kwaad te worden om het onrecht en alle andere gevoelens die je overspoelen. Alleen op die manier kan je het verdriet een plekje geven.
heel veel sterkte de komende tijd.

**Geplaatst**: 27-02-06 20:30

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:30

Dit is een erg verhaal om het zacht uit te drukken

Kan je niet proberen om erover met je ouders te praten?
Of met Vincent?

sterkte nog hé meid

**Geplaatst**: 27-02-06 20:36

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:36

Wat een heftig verhaal. Lijkt me echt verschrikkelijk, alles zo in één klap anders. Natuurlijk heeft jouw vriend je nu heel hard nodig, maar heb je ook aan je ouders uitgelegd hoe Jíj je voelt? vind je vaders reactie vrij bot! Ook jij bent belangrijk!

Heel veel sterkte!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-06 20:37

Re: wil gewoon even mijn verhaal kwijt

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-06 20:37

dankjewel, zulke reacties vind ik echt fijn.
ja met mij gaat het wel, ik heb nu lekker de tijd voor mezelf, ga volgend jaar doen wat ik echt leuk vind, ik ga op kamers, weg bij mn ouders, met het paardrijden heb ik ook een leuke toekomst.
Ik probeer wel eens met mijn ouders erover te praten, maar ze snappen me niet, dat is zo jammer, de eerste week hebben ze me gesteund, me elke keer met de auto gebracht naar Vincent, eten gemaakt voor ze enzo, maar na die week was het ook afgelopen, nu kun je wel weer fietsen......
Met vincent erover praten is heel erg moeilijk, hij stopt namelijk zijn verdriet weg, hij zegt ja ze is gewoon dood, klaar.
Van mij moet hij met iemand gaan praten en aan zijn reacties merk ik dat hij dat ook wel wil, maar ja hij wil zn pa niet op kosten jagen.... want ja dat is hardstikke duur......
Voor mezelf sluit ik deze zomer een kloteperiode af (dan wil ik ook een symbolische tattoo laten zetten) dan ga ik weg hier, echt een nieuwe toekomst tegemoet. Alleen hoe het met Vincent verder moet, weet ik niet....

**Geplaatst**: 27-02-06 20:41

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:41

Mm ik wil je in ieder geval héél veel sterkte wensen. Ik denk dat je er heel veel over moet praten met Vincent .. Jij moet het ook verwerken, aangezien je er bij was enz. en veel moest regelen.. Is het niet verstandig om naar een psychiater/ psycholoog [sorry ben even kwijt welke welke ook al weer was] te gaan, om alleen maar je hele verhaal kwijt te kunnen .. ?! {k weet nie thoor, misschien vat je dit als een belediging op, maar zo is het absoluut niet bedoeld}
Sterkte !!

**Geplaatst**: 27-02-06 20:42

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:42

ten 1e sterkte...
mijn vriend zat ook ergens mee en stopte het ook weg.. ik heb hem gevraagd of hij het misschien op kon schrijven.. dat heeft hij gedaan en ik heb hem terug geschreven dit ging een aantal brieven door en nu kunnen we wel praten niet in details maar hij kan nu in ieder geval uithuilen bij mij.

**Geplaatst**: 27-02-06 20:46

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:46

Ik las net dat Vincent alles weg stopt enzo, dat is wel vervelend inderdaad .. Uhm, misschien wat maickelll0ver zegt ?! Het proberen op te schrijven .. Geef hem een mooi boek [soort van dagboek ..], waar hij al zn emotie in kwijt kan ... Tja ik weet het ook niet precies maar toen mn vader overspannen was schreef hij ook alles op in een boek .. [dit is natuurlijk iets heel aanders maar toch.]

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-06 20:50

Re: wil gewoon even mijn verhaal kwijt

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-06 20:50

tjah ik denk dat hij me vierkant uitlacht als ik aan kom zetten met een boek waarin hij moet schrijven. Vincent heeft gewoon afleiding nodig, dat vindt hij in het sleutelen aan zijn auto's dat vindt hij leuk en daar wordt hij ook gelukkig van.
Zelf wil ik niet naar een psychiater, mijn ouders kunnen en willen dat toch niet betalen.

**Geplaatst**: 27-02-06 20:54

Re:

Geplaatst: 27-02-06 20:54

sorry dat ik dit moet zeggen... maar dan nog blijft al het verdriet bij hem..!! en zal hij er later toch problemen mee krijgen is het niet nu dan is het over een paar jaar ofzo wel... en dit is niet aanvallend bedoeld hoor echt niet.. probeer echt te helpen

**Geplaatst**: 27-02-06 21:01

Re:

Geplaatst: 27-02-06 21:01

Jeetje wat een verhaal. Ik kan me voorstellen dat je daarmee zit. Lief van je dat ze probeert te helpen.

Ik zou eens naar de huisarts gaan. Misschien kunnen jij en/of je vriend psychotherapie (bij een psycholoog) krijgen via de AWBZ (dat heeft iedereen, ook als je geen aanvullende polis hebt). Daarbij heb je wel een eigen bijdrage maar hoef je niet alles zelf te betalen. Een psycholoog kan je helpen de zaken wat meer op een rijtje te zetten en je ondersteunen bij rouwverwerking. Een psychiater is echt een (medische) dokter voor de zwaardere gevallen waarbij ook vaak medicijnen worden ingezet.

Misschien kun je ook eens bellen naar de verzekering met een verzoek om informatie over vergoeding van de kosten (als je er nu doorheen komt ten tijde van de invoer van de Basisverzekering

)

Veel stekte voor jou en je vriend

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-06 21:03

Re: wil gewoon even mijn verhaal kwijt

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-06 21:03

ja ik weet het, maar ik weet niet wat ik moet doen........

dankjewel, ik ga het er eens over hebben met Vincent, ik hoop echt dat hij dat doet, want ik denk echt dat het hem helpt, ik zeg altijd al tegen hem als het niet helpt of je vindt het niks, dan stop je maar weer.

**Geplaatst**: 27-02-06 21:21

Re:

Geplaatst: 27-02-06 21:21

hey,
nu reageer ik op jou topic,
ik zit met trannen in me ogen, kippen velover heel me lijf.
walgelijk, zo erg...
sterkte..

mijn vader loop nu bij de docter, zijn hart is ook niet in orde. we wachten nu nog op uit slag.
maar de onderzoeken zijn nog niet af gelopen.

we blijven wel pm en/of mailen.
steun kunnen we allebij gebuiken.
ben blij dat ik iemand heb gevonden die ookiest erg mee heeft gemaakt...

ik had hetzelfde als jou, soms barste ik plotseling los in een huil bui..
zag ik alles niet meer zitten.
miste de mensen, wasniet eens op haar begravenis geweest. ik was erniet.
ik zat in tsjechie, baal er van.
heb me vriendin daar alleen laten zitten..
zij zonder mij.
nu bezoeken we zamen het graf, meerkan ik niet meer doen..

ik heb me verhaal bij jou kwijd gekunt jij mag dat ook bij mij. altijd...

ben echt blij dat ik je tegen kwam, veel mensen geloven me niet.
ze zeggen dat ik het verzin omdat ik teveel rare dingen mee maak.
maar zulke dingen verzin je niet..

**Geplaatst**: 27-02-06 21:24

Re:

Geplaatst: 27-02-06 21:24

djoois schreef:
Wat een heftig verhaal. Lijkt me echt verschrikkelijk, alles zo in één klap anders. Natuurlijk heeft jouw vriend je nu heel hard nodig, maar heb je ook aan je ouders uitgelegd hoe Jíj je voelt? vind je vaders reactie vrij bot! Ook jij bent belangrijk!

Heel veel sterkte!!

Ik vind het wel meevallen qua botheid, tact is een ander verhaal. Het kan best zijn dat haar vader 'intresse' in haar toonde. Misschien was er die dag wel iets anders gebeurd waardoor het haar te veel werd etc