Het begon allemaal een paar maanden geleden,
Het was echt zomers weer, 9 uur s`ochtends fietste ik met een vriendin (Danielle) naar school, ik was helemaal wit gekleed, witte broek, & wit t-shirt. Achter ons fietste een jongen die maar zat te puchen, dus ik wou hem er langs laten gaan, dus ik ging iets de kant van Danielle op, maar wat doet Danielle, zij stuurt mijn kant op. Ik kom met mijn trapper in haar spaken terecht, Danielle kon op tijd afstappen/springen, maar ik niet, ik vloog over het stuur, en kwam met een klap op me kaak terecht,ik voelde dat me kaak niet goed stond en riep tegen Danielle, ik kan me kaak niet meer bewegen! maar ik stond weer rustig op, en Danielle kijkt me aan, en begint histirisch te gillen, ik schrok me rot ik zeg Danielle wat is er !!! Zegt ze Candiceeee ! , ondertussen waren er al allemaal mensen uit hun auto etc. gestapt om me te helpen, wat bleek dus, ik zat helemaal onder het bloed, en me hele kin lag open, al me toen nog witte kleding was nu root geworden, maar het gekke was, ik had helemaal geen pijn niks, en toen ik verder liep, voelde ik dat mijn knie ook niet in orde was, ik ging maar even op de stoeprand zitten, alle mensen die ondertussen om me heen stonden, wouden de ambulance etc bellen, maar dat vond ik echt niet nodig, ik dacht ik ben toch maar gevallen ! niks aan de hand. Danielle belde me moeder, en ik bedankte alle mensen die me geholpen hadden. Me moeder kwam aan met de auto en begon toch te gillen ! ik zeg wat is er mam ? moet je kijken zegt ze ! ik dus in de auto in de autospiegel kijken, ik schrok me dood, :| heel me gezicht onder het bloed..ik zei dat Danielle maar naar school moest gaan en ik heb mijn fiets in een achtertuin van iemand gezet.
Me moeder en ik reden meteen door naar de dokter. We mochten gelijk doorlopen. De dokter gaf me een paar prikken (verdoving) in mijn kin, en ik kreeg 10 hectingen in mijn kin. Ook onderzocht hij mijn knie. Hij zij dat het waarschijnlijk zwaar gekneust was, ik kreeg een rekverband om en mocht 4 weken niet meer paardrijden of wat dan ook, hij zei ook dat we naar het ziekenhuis moesten, voor foto`s van mijn kaak.
Aangekomen in het ziekenhuis, moesten we een uur wachten totdat ik geholpen werd. Toen werden er foto`s van mijn kaak gemaakt. 15 min. later kwam een assisent naar de wachtkamer en hij zei, ja er is niks aan de hand, ze stelt zich aan, mijn moeder zegt zo tegen hem :maar ze zegt toch dat er wat is , dat verzint ze toch niet, zegt hij : jaa er is echt niet, dus ik zou maar gaan twijfelen aan u dochter, ik was echt diep ik schok,

Me moeder bracht me naar huis, en ging weer naar haar werk, een uur later belt ze dat ze me komt ophalen. Ze werkt namelijk bij een tandarts, en ze had het verhaal aan hem vertelt en hij wou nog extra foto`s maken, omdat hij mij geloofde, dat er echt iets was !.
Daar aangekomen werden er 4 keer foto`s gemaakt, zij konden ook niets zien, behalve een heel klein scheurtje. Ze zeiden dat ik maar beter naar de kaakchirug in het rode kruis, in den haag kon gaan. Daar ging ik dus ook meteen heen.
Daar maakte ze nog een keer een foto, en wat bleek, het kopje waar je kaak aan vast zit was helemaal gebroken. Ze hoefde het gelukkig niet te openreren, omdat ik een beugel had, want wat was het nou, ze gingen 80 elastiekjes in mijn mond plaatsen zodat het kon genezen. Er werden zoveel elastiekjes in mijn mond geplaatst todat ik mijn kaak niet meer kon openen. En tjaa wat doe je dan ? ik kon amper praten (probeer een met je tanden op elkaar te praten

s`ochtends : een pak fruitmilck ofzo drinken

s`middags : een Breaker

s`avonds : soep, en babyhapje

dit is niet echt veel, maar meer kreeg ik niet binnen, je moet zo hard zuigen aan zo`n rietje om iets binnen te krijgen, dat je snel geen zin meer hebt om te eten . Dat was ook wel te zien in 3 weken was ik 6 kilo afgevallen

Na 3 weken mochten alle elastiekjes weg





Nadat mijn knie was genezen, moest ik weer op de fiets, een drama ! ik durfde echt niet meer ! dus ben ik vaak met de bus gegaan, gelukkig is dat nu weer over.
Maar ik wou even mijn verhaal kwijt, omdat je dus niet altijd de dokters kunt vertrouwen dat blijkt dus duidelijk uit mijn verhaal !
wie heeft dit ook meegemaakt, of wat er op lijkt

X
Candice !