Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-10-05 17:46

Re:

Geplaatst: 29-10-05 17:46

Ja voor iedereen is het anders, mijn vaders dood heeft teweeg gebracht dat ik nu gewoon de familie van zijn kant niet meer zie.. Mijn opa loopt gewoon voor mij weg..

**Geplaatst**: 29-10-05 17:50

Re:

Geplaatst: 29-10-05 17:50

Ik heb toen ik 12 was mijn moeder verloren. Ze had een hersentumor dus er is ook wel een tijd aan vooraf gegaan met operaties, chemokuren, spanning etc etc. Ze is overleden dmv euthenasie.
Daarnaast heb ik geen contact meer met mijn vader, dus ik heb bij wijze van spreken geen een 'echte' ouder meer. Ik mis mijn moeder ook echt elke dag, en elke dag wordt dat meer en ook elke dag denk ik aan haar!

**Geplaatst**: 29-10-05 17:56

Re:

Geplaatst: 29-10-05 17:56

Jamy schreef:
Ik heb toen ik 12 was mijn moeder verloren. Ze had een hersentumor dus er is ook wel een tijd aan vooraf gegaan met operaties, chemokuren, spanning etc etc. Ze is overleden dmv euthenasie.
Daarnaast heb ik geen contact meer met mijn vader, dus ik heb bij wijze van spreken geen een 'echte' ouder meer. Ik mis mijn moeder ook echt elke dag, en elke dag wordt dat meer en ook elke dag denk ik aan haar!

Oh dan geloof ik graag dat je je moeder veel mist...
Hoe is het contact verbroken dan met je vader?
Aangezien je nog best jong bent. Hoe sta je nu in het leven dan? En wie vangt je op?

**Geplaatst**: 29-10-05 18:35

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 29-10-05 18:35

Als ik dit allemaal lees ben ik blij dat ik mij moeder nog heb.
mij broer is in 2001 overleden wat tevens mij beste vriend was.
ik was 13 jaar en was ook gelijk volwassen.
ik heb eigelijk nog nooit een vader gehad en hij woont maar 5 km bij mij vandaan.
mij ouders zijn al uit elkaar sinds ik 13 weken was.
en dan denken mensen dat je nooit last heb van een scheiding nou mooi wel.
vroeger kwam ik wel eens bij mij vader alles was niet goed aan mij moeder helemaal niks ook niet aan mij verdere familie.
mij vader sloeg mij zelfs en heeft mij broer ook geslagen ook bij mij moeder wel eens.
die man is echt totaal gek!!!
en weet je wat ik zo erg vind dat een man die 5 km van zijn dochter af woont die nou geen zoon meer heeft.
nooit iets van zich laat horen.
en jullie hebben waarschijnlijk een hele lieve moeder of vader gehad en die kan er niet meer voor jullie zijn.
het klinkt echt super hard maar als mij vader er niet meer was geweest dan wist ik dat hij nooit meer naar mij toe kan komen.
en nou leeft hij nog en heeft geen flikker over voor zijn dochter.
daarom vind ik het super erg dat jullie een ouder zijn verloren.
iedereen heel veel sterkte

**Geplaatst**: 29-10-05 18:40

Re:

Geplaatst: 29-10-05 18:40

Na de dood van mijn moeder ging mijn vader een beetje de spirituele kant op. Kan opzich geen kwaad. Maar opgegeven moment ging het te ver en ik was het er niet mee eens. Aangezien hij veel van zijn dingen op mij projecteerde laten we maar zeggen. Ik was volgens mij negatief, had negatieve energien, bracht die over op andere, maakte andere ziek (oa mijn broer, mijn paard) zulke verhalen. Daarnaast was ik ook nog eens mijn ziel kwijt

Nouja als je dat elke dag te horen krijgt, word je daar natuurlijk al feller op (ondanks dat ging het wel steeds meer geloven

) toen heeft hij mij pony verkocht, omdat zij zogenaamd had doorgegeven dat ze beter af was zonder mij. Nouja als je je voorstelt dat iemand met zo'n reden iets weghaalt waar je in je leven zo'n beetje het meest omgeeft. Snap je dat het toen oorlog was. Ik heb nog geporbeerd om het via Jeugdzorg op te lossen, maar lukte allemaal niet. Er zijn nog meer dingen voorgevallen. Ondanks dat bleef ik thuis. Tot hij mij uit huis stuurde, binnen 5 dagen moest ik vertrokken zijn met al mijn spullen, maakte niet uit waarheen! En hij wilde geen contact meer met me. Dus een gezin waar ik al aardig veel contact mee had heeft toen gelijk gezegd, je komt hier wonen! Hele verandering van een gezin met vader, oudere broer en ik, naar 2 vrij jonge ouders en 2 kleinere zusjes! Maar we hebben met zijn alle echt onwijs ons best gedaan er het beste van te maken, en de eerste tijd is dat ongelovelijk moeilijk je merkt aan bijna iedereen dat die echt zn best moet doen, maar langzamerhand gaat het beter en nu voelt het echt als thuis en ben ik hier zowat niet weg te slaan

Ik voel me niet als het 5e wiel aan de wagen maar gewoon of ik erbij hoor. Ook que opa en oma enzo. En dat is toch wel apart opzich

Maar achteraf heb ik zo'n geluk gehad! Al klinkt dat misschien een beetje raar

Ik ben zo veranderd sinds ik hier zit. In mijn voordeel. Ik ben een stuk opener geworden naar andere toe en zowiezo ben ik door alles al best snel 'volwassen' geworden voor mijn leeftijd. Daarnaast ga ik er nu echt voor om iets van me leven te maken, dat had ik eerst totaal niet! Mij wordt bijna elke dag verteld dat het leven echt leuk is en dat ik niet moet opgeven, dus dat zit er goed in nu

Het is wel een lang verhaal geworden nu

Maar hopelijk is het duidelijk!

**Geplaatst**: 29-10-05 18:41

Re:

Geplaatst: 29-10-05 18:41

@ patjelisa; ik zeg soms ook wel van: Liever geen vader dan zo'n vader

**Geplaatst**: 29-10-05 19:07

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 29-10-05 19:07

mijn vader ging dood aan kanker toen ik 11 was ik ben nu 20...

zoals de meeste was ik in 1 klap ook veel volwassener! mis hem nog iedere dag omdat hij mij zo goed steunde bij de pony's en hij was ook een grote dierenvriend! mijn moeder daarintegen is bang voor alles wat hinnikt! ieder vrij uur ging ik met me vader mee! en dan kom je opeens met je moeder en je 2 zussen en je broer thuis en is hij er niet meer! ik woon nu nog alleen met me moeder en zei is na die lange tijd nog steeds niet zo gelukkig...voel me daar best wel verantwoordelijk voor want ik ben diegene die nog thuis woont en geen gezin heeft enzo alleen ik wil ook uit en werk onregelmatig...zou dan ook graag zien dat ze een vriend zou krijgen! hij zal me vader nooit kunnen vervangen maar me moeder denk wel een stukje gelukkiger maken omdat ze dan meer onderneemt en niet meer zo vaak alleen zit...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-05 20:03

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-05 20:03

HOi, super bedankt voor alle lieve berichtjes !! Ik zal ook maar ff vertellen hoe mijn vader is overleden :

Ik was 10 jaar, mijn ouders waren al een tijdje uit elkaar en ik woonde met mijn broer biij mijn moeder, we kwamen elk weekend bij mijn vader die vlakbij woonde. We belden ook elke avond, maar op een gegeven moment werd er telkens niet opgenomen en hij belde ons ook niet. De deur werd ook niet open gedaan. Mijn moeder en oom (zijn tweelingbroer) kregen argwaan en zijn via het kattenluikje binnen gekomen. Ze vonden hem op zijn bed, de tv stond nog aan. Echt erg.... Ik weet nog dat mijn oom en moeder toen thuis kwamen, mijn moeder kwam naar mij en mijn oom naar Jop (me broer). Ik was gewoon lekker aan het spelen, mijn moeder komt binnen en zegt : Ik moet je iets heel ergs vertellen, papa is overleden.

Als meisje van 10 jaar is dat natuurlijk een enorme schok, je denkt er gewoon niet aan. Ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren, staat in mijn geheugen gegrift.

Mijn vader was alcoholist, hij rookte en zorgde niet goed voor zichzelf. Zijn vriendin was ook net weg en hij had een ander, die ik nooit heb gezien. Hij was altijd erg moe. Voor hij overleed, lag hij op zijn bed tv te kijken. Toen is hij ingeslapen...

**Geplaatst**: 29-10-05 20:56

Re:

Geplaatst: 29-10-05 20:56

x_shirley_x schreef:
er is nu btw een rechtszaak, voor naamsverandering..hij gaat niet akkoord..Maar wij winnen het toch want hij heeft afstand getekent!

Dat zal wel lukken ja

Ik heb ook de naam van mijn moeder aangenomen, net als mijn broer en mijn zus. Mijn vader wilde nl. betaald worden voor de weekenden bezoekregeling want hij vond dat hij 'de oppas' was dan. Nou ja, graag of niet dan he....

**Geplaatst**: 29-10-05 21:01

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 29-10-05 21:01

maxielover vind jou verhaal toch wel heel erg! zo van de ene op de andere dag weg! bij mijn vader was het hard gezegt gewoon een aflopende zaak en lag al een tijdje int ziekenhuis we wisten alleen nog niet wanneer die dood zou gaan maar wel dat het snel zou zijn...

denk dat jij ook nog wel met heel veel vragen bent blijven zitten die ik niet heb gehad omdat ik precies wist wat er aan de hand was...

**Geplaatst**: 29-10-05 21:04

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 29-10-05 21:04

ik ben nu 15 en ik ben op me 11de ook mijn moeder verloren aan kanker..
mis haar nog steeds heel erg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-05 23:10

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-05 23:10

Rianneke schreef:
maxielover vind jou verhaal toch wel heel erg! zo van de ene op de andere dag weg! bij mijn vader was het hard gezegt gewoon een aflopende zaak en lag al een tijdje int ziekenhuis we wisten alleen nog niet wanneer die dood zou gaan maar wel dat het snel zou zijn...

denk dat jij ook nog wel met heel veel vragen bent blijven zitten die ik niet heb gehad omdat ik precies wist wat er aan de hand was...

Hoi, ik heb idd vroeger wel veel vragen erover gehad ja... Als kind van 10 begrijp je dat allemaal nog niet. Zo lang weet ik nou ook weer nog niet toen het voor mij echt duidelijk was, hoe het gebeurd is.

Het is en blijft vreselijk, maar het is niet anders. Ik kan de tijd niet terug draaien. Ik ben er wel erg nuchter over, maar toch vindt ik het alsnog heeel erg. Dit verdriet blijft altijd in je, ondanks dat het na een tijdje slijt en je er niet zoveel meer aan denkt. Maar als ik bij zijn graf kom of er wordt over gepraat, kan ik wel emotioneel worden zo af en toe.

Ondanks alles heb ik nu een heel fijn en gelukkig leven, ik heb veel steun aan alle lieve mensen om me heen, maar mijn grootste steun is nog wel mijn allerliefste paardje Max !! Dit typ ik met tranen in mijn ogen, echt waar !! Max is mijn grote lieve schat.....

**Geplaatst**: 30-10-05 00:14

Re:

Geplaatst: 30-10-05 00:14

ik kan er nog steeds niet over praten als ik al aan mij broer denk dan begin ik al te huilen.
na 5 jaar denk ik nog echt elke dag aan hem.
mis hem super erg maar gelukkig net zoals maxielover heb ik mij paard en mij lieve vriend die er altijd voor mij zijn.

en _inga je heb daar echt gelijk in!

en zoals mij moeder altijd zegt elke boerenlul kan een kind maken maar niet elke boerenlul kan er voor zorgen

**Geplaatst**: 30-10-05 02:33

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 30-10-05 02:33

Ik heb op 6 jarige leeftijd mijn vader verloren door een auto ongeluk daarbij waren er 3 mensen overleden.

daarna op 7 a 8 jarige leeftijd mijn oma aan een hartstilstand

en op 10 jarige leeftijd mijn opa en demensie en zo zijn er nog een aantal

**Geplaatst**: 30-10-05 03:05

Re:

Geplaatst: 30-10-05 03:05

toen ik net 7 was ben ik mijn vader verloren aan een auto ongeluk, mijn opa en oma heb ik nooit gekend (moeder geadopteerd), mijn opa is dit jaar overleden, mijn andere opa en oma ook (tegelijk), mijn tante ook aan kanker en mijn oom bijna door een scheur in z`n aorta,maar die leeft gelukkig nog.

Alles op een rijtje dus..

Ben nu 12

**Geplaatst**: 30-10-05 05:36

Re:

Geplaatst: 30-10-05 05:36

Ik heb beide ouders nog

Mijn vader is alcoholist. Hij heeft al diverse omleidingen in zijn lichaam... Ik heb zéér weinig contact met hem, door zijn alcoholisme, wat niet wegneemt dat ik het vreselijk vind. Had ook graag een lieve papa gehad

Wat trouwens ook niet wegneemt dat ik m soms mis en hem zou missen als hij komt te overlijden. Denk dat ik hem vandeweek maar weer even ga bellen om wat af te spreken

Mijn moeder is een ander geval... Ben onwijs gek op mijn moeder, zij is mijn zielsmaatje. Mijn moeder heeft een aangeboren nierziekte en een tijdje geleden hebben ze een hersentumor geconstateerd. Maakt het er allemaal niet fijner op.

Ik zeg altijd: als mijn moeder overlijdt, dan ben ik wees. Zeker omdat mijn vader voor mij geen vader is en ook nooit geweest is.

**Geplaatst**: 30-10-05 12:05

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 30-10-05 12:05

Toen ik 13 was is mijn vader overleden aan Kanker. Een hersentumor. In een topic op crea bea heb ik mijn verhaal verteld. Hieronder is een link.

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=68&t=457064&hilit=

Ik denk nog steeds veel aan hem en heb het gevoel alsof ik verandert ben. Het is nu een jaar geleden dat hij ziek was en er is in dat jaar ontzettend veel veranderd. Dat kon ik me vorig jaar echt nog niet beseffen.

**Geplaatst**: 30-10-05 12:32

Re:

Geplaatst: 30-10-05 12:32

Nou mijn verhaal is:

Sinds ik 3 weken was wisten we dat mijn vader last van zijn hart had.. Hij kreeg er medicijnen voor, maar verder wisten ze nou niet precies wat het was. Toen ik 6 ofzo was, toen was hij aan het tennissen met een vrienden, en kreeg geloof ik hartritmestoornissen, we gingen naar het ziekenhuis van Sneek (want ze waren op dat moment in friesland).. Mijn moeder zei tegen de arts/chirurg.. Je mag die en die medicijnen niet gebruiken want daar kan hij niet over; "Jaja mevrouw" Nou en mooi dat die dokter hem die medicijnen gaf. Toen kreeg mijn vader een hartstilstand..

Toen hebben ze hem moeten reanimeren.. En hij heeft t gelukkig overleefd, dat is het enigste wat ik daarvan nog weet. En toen heeft mijn vaders Cardioloog het dossier opgevraagd bij de arts, en die is toevallig verdwenen.. En tot nu toe niet terug gevonden.. Apart..

Toen ik 10 was *bijna 11* toen was mijn vader saafs voetbaltraining aan het geven aan het 1e van Helpman.. Toen kregen we een telefoontje, we waren met zjin 3en tv aan het kijken.. Ik zeg tegen mijn zusje: Ooh dat gaat over papa er is iets mis.. En mijn moeder hangt op en verteld dus dat er iets aan de hand is met onze vader.. Mijn moeder "dumpt" ons bij de buren, want onze opa en oma komen ons zo halen.Opa bracht ons naar hun huis en opa ging met mijn tante er achter aan, naar het ziekenhuis. We kregen kip van mijn oma, dat weet ik nog heel goed, zo'n grote kippepoot.. Hmmm heerlijk.. en toen kregen we telefoon rond half 9 ofzo (geloof ik) Mijn oma neemt op, ik zeg tegen mijn zusje: Papa is dood.. Dan begint oma te huilen.. En oma hangt op.. Anton is dood..

En als je tien bent is echt raar om te horen.. want je weet niet hoe je er mee om moet gaan.. Toen stroomde het huis vol bij opa en oma, en ik wou alleen maar dat mama thuis kwam.. Die kwam pas om 11 uur en om 2 uur gingen we pas naar bed.. Ben de volgende dag naar school gegaan rond 10 uur om te vertellen waarom ik er niet was..

Ze hebben een stukje in zijn keel ergens opengesneden om te kijken wat er nou was, hij had in zijn linkerkamer een gat van littekenweefsel zo groot als een toenmalig kwartje en in zijn rechterkamer zo groot als een verkade meelkoekje..

**Geplaatst**: 30-10-05 12:34

Re:

Geplaatst: 30-10-05 12:34

Ik ben m'n vader verloren toen ik 9 was
Hij had longkanker en was 38 jaar.

Idd elke dag denk ik aan hem, vroeger werd ik verdrietig als ik aan hem dacht.
Maar nu komt er elke keer een glimlach op mijn mond

**Geplaatst**: 30-10-05 12:38

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 30-10-05 12:38

_inga -> als je zo jong bent begrijp je dat ook niet! heel begrijpelijk! ik dacht ook dat mijn vader gewoon terug zou komen want wilde het niet geloven!

ik denk dat dat gemis ook nooit overgaat! vooral als je ouder word met trouwen kinderen krijgen enz enz dan mis je die ene ouder echt wel!

maar ook ik heb een redelijk gelukkig en leuk leven! ene keer meer dan de andere keer maar dat heeft iedereen wel denk ik zo!
mijn pony was ook mijn grootste steun denk ik iedere keer als ik verdrietig was ging ik bij der in de stal zitten!

**Geplaatst**: 30-10-05 13:53

Re:

Geplaatst: 30-10-05 13:53

Tja ik heb geen eigen paard.. we hebben een hond gekregen,maar this niet dat ik aldoor als ik verdrietig ben naar haar toe ga .. Dat snapt zij niet

Sommige andere honden en katten wel..

Maar weetje wat gewoon rottig is.. Dat ze je ermee pesten, tenminste dat deden ze bij mij..

Na 6 week.. ik had net mijn arm uit het gips en ik had een tekening gemaakt en ik zei zo tegen een jongen: *wees een mercedes aan* kijk vind je dat een gave auto, dan is die van jou

En toen wees hij een ambulance aan: En kijk daar zit jij in , mét je vader

Of ze zeiden tegen mij: Je mag je er niet mee bemoeien, want jij bent wees!

**Geplaatst**: 30-10-05 14:01

Re:

Geplaatst: 30-10-05 14:01

ik heb mijn broertje verloren toen ik 1 jaar was, het was een drieling, en hij overleefde het niet, ik mis hem elke dag, er gaat geen 1 dag voorbeii dat ik niet aan hem denk . Hij was overleden bij de geboorte, naja hij heft 1 uur geleefd,

**Geplaatst**: 30-10-05 14:04

Re:

Geplaatst: 30-10-05 14:04

_inga dat ken ik van dat pesten ben nooit gepest maar vanaf dat mij broer dood was wel.
dan zeiden ze tegen mij goh wat leuk dat jou broer onder de grond ligt.
of jou broer ligt lekker onder de grond.
mijn hele schooljaar is verpest daardoor.
kon havo niveau ben geslaagd met een vmbo diploma.
ik heb een paar jaar niks meer aan school gedaan het enige wat ik deed was paardrijden daar bestond mij leven uit.
ging nooit meer naar school ging gelijk naar mij paarden toe en mij moeder dacht altijd dat ik braaf op school zat.

hoe is het eigelijk verder bij jullie gegaan vrijdag moest ik mij broer begraven en moest maandag weer naar school moest van de school ik was leerplichtig.
moesten jullie ook gelijk weer naar school?

**Geplaatst**: 30-10-05 14:13

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 30-10-05 14:13

het is gebeurt in januari toen ik in groep 8 zat! ben daarna bijna niet meer naar school geweest totdat ik in de 1ste weer moest beginnen! ik heb een half jaar aan de slaapillen gezeten omdat ik niet kon slapen en dan werd ik s'nachts wakker van vage dromen enzo! ben in dat jaar in de zomervakantie op ponykamp geweest en toen voelde ik em voort eerst weer gelukkig!!! gepest ben ik gelukkig niet echt! had het er alleen ontzettend moeilijk mee in de eerste en daarna ook nog! al die kinderen hadden ouders enz en ik had alleen me moeder! dan zeiden ze bevoorbeeld ow zondag is het zaterdag heb jij al een kadootje...waren dan niet echt vriendinnen want die wisten het wel maar zulke dingen komen dan hard aan....

**Geplaatst**: 30-10-05 14:16

Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?

Geplaatst: 30-10-05 14:16

Ikzelf niet maar een vriendin van me is op 7 jarige leeftijd haar vader verloren, een andere vriendin van me is op 14 jarige leeftijd haar moeder verloren..