Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
- lvanbattum
- Berichten: 315
- Geregistreerd: 23-03-05
- Woonplaats: Rijswijk zh
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 03-11-05 10:58
Na een rotperiode bij een pleeggezin, woon ik nu samen met mijn vriend en gaat het allemaal soepel.
Ik ben 22 en vooral rond deze maand heb ik het moeilijk, ze is op 20 november overleden.
- Manou
-
- Berichten: 3376
- Geregistreerd: 30-05-04
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 03-11-05 11:25
Zelf heb ik mijn moeder verloren toen ik 5 was. Toen ik 2,5 was moest ze geopereed worden. Daarbij is een fout met de narcose gemaakt. Hierdoor heeft ze een hartstilstand gehad en is in coma geraakt. Hieruit is ze nooit meer wakker geworden en na ruim 2,5 jaar overleden.
ik 'ken' mijn moeder alleen van de tijd dat ze in een verpleegtehuis lag. ik heb geen herinneringen aan haar toen ze nog gezond was.
Een hele tijd kon ik er echt niet over praten en als iemand anders iets vertelde over mijn moeder dan moest ik gelijk huilen. Tegenwoorden is het meer een gevoel van woede/frustatie dat het allemaal gekomen is door een fout en dat ze er eigenlijk best nog had kunnen zijn. En nu studeer ik in dezelfde stad als waar mijn ouders hebben gestudeerd en elkaar hebben leren kennen.
- Kayila
-
- Berichten: 1121
- Geregistreerd: 27-10-04
- Woonplaats: Bergum
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 03-11-05 12:07
Ik heb daar eignlijk nooit echt over nagedacht tuurlijk zeg je niet hai ik ben Thea 27 jaar, ik woon....en ik heb al heel lang geen vader meer.
Het kwam eigenlijk vanzelf wel ter sprake in een gesprek.
Meestal omdat ik het dan heb over we gaan op visiste naar mijn moeder en haar vriend. Dan is de vraag vaak of zijn je ouders gescheiden en dan is mijn antwoord dat hij dus al 19 jaar geleden is overleden.
Vaak door de schrik op een ander zijn gezicht denk je wel eens ja best heftig inderdaad.
Ik heb periodes het er nog steeds erg moeilijk mee maar het is niet zo dat ik er elke dag aan denk. Wel bij bijzondere dingen, toen mijn zus ging trouwen, toen mijn neefjes en nichtjes geboren werden, toen ik verkering kreeg en later ging samenwonen.
Mischien een typisch iets...
Toen ik wat serieuzer met mijn vriend om ging en we het over samen wonen enzo gingen hebben had ik zoiets van je kent mijn hele familie maar ik heb je nog niet voorgesteld aan mijn vader.... (zijn er meer die dat hebben gedaan?)
Mijn lieve vriend kende mijn vader wel van verhalen ...heel het dorp scheen te weten hoe en wat (hij was alcoholist en zoon van de plaatselijke bakker waar hij ook hielp naast zijn reguliere werk) behalve ik als meisje van 8 had niets door.
Maar mijn vriend is op een gegeven moment met me mee gegaan naar het graf ik was er heel lang niet geweest en op de een of andere manier vond ik het belangrijk dat hij mee zou gaan met mij.
Ik ben vorig jaar weer eens wezen kijken bij het graf (alleen) en heb foto's gemaakt van de steen...waarom weet ik niet, het was iets wat ik wilde doen. Heb er best lang gezeten en ik voelde me rustig, kalm, toen ik weer weg reed.
- cornelie
-
- Berichten: 9349
- Geregistreerd: 11-06-01
Re:
Geplaatst: 03-11-05 12:14
- Lianne007
-
- Berichten: 2886
- Geregistreerd: 03-06-03
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:06
mini_bienie schreef:Mensen die het niet hebben meegemaakt begrijpen het niet... Teminste dat is vaak zo, ik krijg ook vaak te horen dat het wel slijt.. maar dat valt vies tegen!
ja idd..
ik zat laatst in de bus naar school.
ik hoorde 2 meisjes praten over een vriend van hun ofzo die hun vader plotseling had verloren.
ineens zei zo'n meisje: nou dit is ook veel erger dan als je vader dood zou gaan aan een ziekte en je het vantevoren zou weten,dan kan je tenminste afscheid nemen.
in hun ogen is dat misschien wel zo,of voor de mensen die plotseling iemand zijn verloren, maar wij moesten afwachten tot de dag aanbrak en mijn vader overleed,en dat week in week uit,elke dag leef je met het idee,zal dit de laatste dag samen zijn? uiteindelijk kon hij zelf "beslissen" wanneer het zover was.
Aan dit soort dingen kan ik me altijd irriteren,als mensen zo praten terwijl ze er geen moer vanaf weten.
het is gewoon altijd even erg wanneer je iemand verliest,ongeacht hoe..
- Lianne007
-
- Berichten: 2886
- Geregistreerd: 03-06-03
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:08
cornelie schreef:Ik ben nu 29 en mijn vader is verongelukt toen ik 10 was. Ik was erbij maar keek gelukkig net even de andere kant op. Er is geen graf en verder weinig info etc. Ook met zijn familie heb ik geen contact mee. Mede hierdoor heb ik het er jarenlang nog heel moeilijk mee gehad. Rond mijn 18e heb ik mij toen ook heel veel bezig gehouden met het occulte etc. Nog steeds heb ik het gevoel dat het nog niet is afgesloten maar het is wel een heel stuk beter. Maar ik mis nog steeds een plekje waar je eens naartoe kunt gaan, bv een graf.
heb je geen plek waar je heel vaak met je vader naar toe ging?
daar kan je ook heel veel troost vinden..
ik liep altijd samen met hem en de hond in een heel mooi park,
dat park vind ik nog steeds heel bijzonder als ik er ben..
- mariellexxx
-
- Berichten: 4016
- Geregistreerd: 27-05-04
- Woonplaats: Neede (Gelderland)
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:08
- mini_bienie
-
- Berichten: 1008
- Geregistreerd: 23-09-05
- Woonplaats: Amstelveen
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:09
- Lianne007
-
- Berichten: 2886
- Geregistreerd: 03-06-03
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:11
en wat raar dat ze je niet willen helpen zeg,ze zouden het toch beter moeten vinden dat er iemadn is die er naar vraagt..
kun je het niet bij de gemeente opvragen ofzo?
- mini_bienie
-
- Berichten: 1008
- Geregistreerd: 23-09-05
- Woonplaats: Amstelveen
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:13
en op de begraafplaats... tsjah, erg behulpzaam zijn ze niet ze kan me wel een grafnummer geven probleem is alleen, er staan geen nummertjes bij de graven... - Lianne007
-
- Berichten: 2886
- Geregistreerd: 03-06-03
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:20
ik vind wel dat ze je verschuldigd zijn dan even mee te helpen
de nummer dan maar aan te wijzen hoe het zit zodat je het kan vinden..
je hebt daar wel recht op
- mini_bienie
-
- Berichten: 1008
- Geregistreerd: 23-09-05
- Woonplaats: Amstelveen
Re:
Geplaatst: 03-11-05 14:21
- Maxielover
-
- Berichten: 2681
- Geregistreerd: 15-04-04
- Woonplaats: Noordwijk aan Zee
Re:
Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-05 00:29
Lianne007 schreef:mini_bienie schreef:Mensen die het niet hebben meegemaakt begrijpen het niet... Teminste dat is vaak zo, ik krijg ook vaak te horen dat het wel slijt.. maar dat valt vies tegen!
ja idd..
ik zat laatst in de bus naar school.
ik hoorde 2 meisjes praten over een vriend van hun ofzo die hun vader plotseling had verloren.
ineens zei zo'n meisje: nou dit is ook veel erger dan als je vader dood zou gaan aan een ziekte en je het vantevoren zou weten,dan kan je tenminste afscheid nemen.
in hun ogen is dat misschien wel zo,of voor de mensen die plotseling iemand zijn verloren, maar wij moesten afwachten tot de dag aanbrak en mijn vader overleed,en dat week in week uit,elke dag leef je met het idee,zal dit de laatste dag samen zijn? uiteindelijk kon hij zelf "beslissen" wanneer het zover was.
Aan dit soort dingen kan ik me altijd irriteren,als mensen zo praten terwijl ze er geen moer vanaf weten.
het is gewoon altijd even erg wanneer je iemand verliest,ongeacht hoe..
Absoluut !! Wat een stomme grieten, zeg....
Ik ben juist blij dat mij vader niet op zo'n manier is overleden, maar plots. Anders heb je elke keer het idee, zou hij er nog wel zijn als ik morgenochtend opsta ? Dat lijkt me vreselijk, kan me voorstellen wat jij allemaal wel niet hebt moeten doorstaan.... Ook voor je vader is het vreselijk om dat moment af te wachten, en dat hij dan zijn familie verdrietig achterlaat. Ik ben wel heel bij dat mijn vader een mooi plekje heeft, hij ligt op een hele mooie begraafplaats die aan het bos grenst. Die loopt dan helemaal door tot achterin, je hebt een paar ''verdiepingen''. Je komt daar de begraafplaats op, dan heb je een kiezelpaadje en eerst wat graven en urnen, en dan ee stukje verder krijg je een heel groot kruis met oorlogsgraven er omheen. Dan loop je daar langs en ga je 2 trappen op, je komt dan eerst langs een andere rij graven en daarboven, helemaal bovenaan ligt mijn vader. Zijn graf ligt enkele meters van het bos af, onder de bomen. Zijn vader en moeder liggen daar ook, het is een familiegraf. Daar ben ik wel blij om, dat hij gezellig bij zijn ouders ligt. Zijn moeder had kanker en zijn vader (was vroeger burgemeester van Noordwijk, z-h. is mijn opa dus) had een hersentumor gekregen en is in coma geraakt, niet meer wakker geworden. Mijn opa was 73, mijn oma heb ik nooit gekend en weet ik ook niet, ze was nog vrij jong. Als je doorloopt op de begraafplaats kom je langs een heel groot graf van een graaf en dan krijg je achterin nog een heel groot gedeelte, maar daar ben ik nooit geweest.
- Boktpony
- Berichten: 10128
- Geregistreerd: 06-02-05
- Woonplaats: Ergens in Gelderland!
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 06-11-05 13:53
Lianne007 schreef:ik zat laatst in de bus naar school.
ik hoorde 2 meisjes praten over een vriend van hun ofzo die hun vader plotseling had verloren.
ineens zei zo'n meisje: nou dit is ook veel erger dan als je vader dood zou gaan aan een ziekte en je het vantevoren zou weten,dan kan je tenminste afscheid nemen.
in hun ogen is dat misschien wel zo,of voor de mensen die plotseling iemand zijn verloren, maar wij moesten afwachten tot de dag aanbrak en mijn vader overleed,en dat week in week uit,elke dag leef je met het idee,zal dit de laatste dag samen zijn? uiteindelijk kon hij zelf "beslissen" wanneer het zover was.
Aan dit soort dingen kan ik me altijd irriteren,als mensen zo praten terwijl ze er geen moer vanaf weten.
het is gewoon altijd even erg wanneer je iemand verliest,ongeacht hoe..
zoon opmerking hebben ze ook wel eens gezegt tegen me! denk dan alleen maar god wat zijn jullie dom! iemand verliezen is het ergste! hoe kan soms nog erger zijn! maar uiteindelijk heb je toch verdriet! zo denk ik dan weer! mijn vader heeft best een tijd in het ziekenhuis gelegen en we wisten dat het niet meer lang zou duren! we hadden alles geregelt zodat ie thuis zou sterven maar de nacht ervoor ging het zo goed mis dat het ziekenhuis ons uit bed belde om te komen! daar hebben ze em tegen de pijn steeds meer morfine gegeven en ging ie half ijlen en daarna is ie ingeslapen zeg maar! niet echt een geweldige gedachte om je grote voorbeeld zo te zien liggen niet wetent wat hij zelf doet of zegt...had liever gezien dat ie gewoon er opeens niet meer was en hem niet zo had hoeven zien lijden! wat mij wel erger lijkt bedenk ik tussen mijn tranen door is dat als iemand zo verongelukt dat ze het lijk niet meer mogen zien omdat het zo erg verminkt is door een ongeluk ofzo! dan heb je dus eigenlijk helemaal geen afscheid kunnen nemen lijkt mij...
- Manou
-
- Berichten: 3376
- Geregistreerd: 30-05-04
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 08-11-05 15:37
ik heb vaak dat een gesprek een zodanige wending heeft dat ik vertel dat ik een stiefmoeder heb. Dan wordt er nog weleens gevraagd of mijn ouders gescheiden zijn. Ik zeg dan hoe het zit.
Ik merk wel regelmatig dat mensen zich dan heel erg gaan excuseren. maar zij kunnen het toch niet weten?
- _Inga
- Berichten: 2796
- Geregistreerd: 12-01-05
- Woonplaats: Sappemeer
Re:
Geplaatst: 08-11-05 15:58
- marel
-
- Berichten: 681
- Geregistreerd: 03-12-02
- Woonplaats: Amsterdam
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 08-11-05 16:01
Ik moet zeggen dat ik vooral enkele jaren later veel last ervan kreeg en nu nog worstel met onverwerkt verdriet. Het kost heel veel tijd zoiets een plek te geven.
Ik heb recentelijk het boek ''zonder moeder'' gekocht die ik echt wil gaan lezen. In dat boek beschrijven meisjes/vrouwen wat voor invloed het heeft gehad op hen en hoe ze daarmee omgaan. Misschien een tip!
- karton
- Berichten: 5139
- Geregistreerd: 11-08-04
Re:
Geplaatst: 08-11-05 16:33
Volgens mij heeft ze er niet echt veel moeite mee, maar af en toe vraag ik eens zo van ; Ja, die en die zou ik echt niet als moeder willen hebben, jij wel?
En dan is haar antwoord ; Ja, ik heb nooit een moeder gehad, dus ik weet niet hoe het is.
Van dat antwoord schrok ik dan wel van, wantja, je staat er eigenlijk niet bij stil. Voor mij is het zo vanzelfsprekend dat ik altijd maar een moeder heb die er voor me is..
- pretty
-
- Berichten: 4110
- Geregistreerd: 12-06-03
- Woonplaats: België,West-Vlaanderen
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 08-11-05 17:06
Sterkte aan iedereen die zo vroeg een ouder moest verliezen.
- Anoniem
Re:
Geplaatst: 08-11-05 17:07
- _Inga
- Berichten: 2796
- Geregistreerd: 12-01-05
- Woonplaats: Sappemeer
Re:
Geplaatst: 08-11-05 18:04
runningkawa schreef:Schrikbarend, hoeveel mensen hier nu reageren..
En volgens mij zijn er nog wel meer, maar mss hebben die het topic nog neit gezien, of is mss het nog te moeilijk om erover te praten
- Manou
-
- Berichten: 3376
- Geregistreerd: 30-05-04
Re:
Geplaatst: 09-11-05 20:44
_Inga schreef:runningkawa schreef:Schrikbarend, hoeveel mensen hier nu reageren..
En volgens mij zijn er nog wel meer, maar mss hebben die het topic nog neit gezien, of is mss het nog te moeilijk om erover te praten
Ja, ik denk er nu ook overna en merk dat ik eigenlijk maar heel weinig mensen ken die zo iets overkomen is. Het is moeilijk om er over te praten.
Er stond trouwens afgelopen weekend in het volkskrant magazine een heel stuk over rouwverwerking bij/voor kinderen die een ouder hebben verloren
- dell_1
- Berichten: 1962
- Geregistreerd: 17-12-02
Re:
Geplaatst: 09-11-05 21:04
Vind het echt belachelijk dat mensen zeggen dat het erger is als iemand plots overlijd of na een ziektebed. Echt onzin. Je hebt altijd verdriet en niet meer of minder.
Die longemfyseem zit bij hun in de familie maar gelukkig heeft mijn vriend dat gen niet!
- Astor
-
- Berichten: 5603
- Geregistreerd: 09-07-05
- Woonplaats: Blaricum
Re:
Geplaatst: 09-11-05 21:08
- hunter87
-
- Berichten: 2942
- Geregistreerd: 01-11-04
- Woonplaats: apeldoorn
Re: Iemand ook op jonge leeftijd een ouder verloren ?
Geplaatst: 09-11-05 21:32
zij heeft 4 jaar geleden haar vader verloren aan kanker. nu is ong. een maand geleden ook kanker bij haar meoder geconstateerd, haar moeder heeft het in de longen en heeft ong nog een half jaar te gaan. het is echt heel erg zielig. mijn collega is 17 en haar broer is 18. vind het echt heel erg sneu voor dr!!!