Ik weet niet of dit mensen interesseert, maar ik wil het even kwijt, want ik zit er mee in mijn maag.
In de afgelopen zomervakantie is een goede vriend van mij aan kanker overleden. Ik weet eigenlijk niet wat voor kanker..

Begin juni was geconstateerd dat hij van zijn kanker genezen zou zijn, het ging een tijd goed met hem. Op zijn afscheidsfeest, waarvan eigenlijk de meeste mensen niet wisten dat het een afscheidsfeest was, zag hij er goed uit. Tijdens de kuren was hij kaal, dat was toen niet meer zo, hij had zijn mooie bos op zijn koppie weer terug.
Nu denk je, waarom het afscheidsfeest? Een paar dagen voor hij het feest had georganiseerd vertrouwde hij het toch niet en is hij teruggegaan naar het ziekenhuis.
Het bleek dat het weer terug was gekomen. Hij had niet lang meer te leven, om precies te zijn had hij tot eind augustus.
Ik ging eind juli op vakantie, ik ging ervan uit dat ik terug zou zijn als hij overleed. Toen ik op vakantie op msn ging in een internetcafé, kreeg ik van mijn broer, die thuis zat, te horen dat hij was overleden...
Om 27 juli om half acht was het gebeurd.
Mijn maag draaide om, ik had tenslotte gedacht dat hij nog langer zou leven. We konden niet eerder naar huis, dus ik kon ook niet naar de begrafenis. Ik heb niet eens de kans gehad echt afscheid van hem te kunnen nemen...
Ik vond het zo oneerlijk, ik ben zelfs boos op hem geweest dat hij eerder was vertrokken. Achteraf dacht ik, het is niet eerlijk om boos op hem te zijn... Niemand heeft er iets aan kunnen doen.
Ik ben wel naar een herdenkingsdienst voor hem geweest. Toch had ik natuurlijk veel liever op de begrafenis willen zijn...
Hij is vijftien jaar geworden, echt veel te jong...
Waarom moest het hém nou net overkomen...
Ik vind het zo oneerlijk...
Dit moest ik even kwijt.


