Volgens mij is het gevoel wel vrij ' natuurlijk'. Maar als ik de eerste twee regels van je verhaal lees, denk ik meteen, geniet nog even van de bloei van je leven. Kinderen krijgen kan altijd nog, en als je ze eenmaal hebt, kan je ze niet meer terugstoppen 
Verder denk ik ook dat je wel moet oppassen niet alles aan dat gevoel op te hangen. Je schrijft nl dat je een paar keer depressieve buien het gehad, en een abortus hebt ondergaan een tijd terug. Probeer niet te denken dat ' alles op zijn plek valt' als je dat kindje hebt... oftewel; zie het niet als een oplossing van je problemen! Gekke vergelijking misschien, maar een kennis van mij had net zo'n verlangen als jij. Niet naar een kind, maar naar een borstverkleining. Zij was ook depressief geweest, en begon vervolgens de situatie enorm te idealiseren. Als ze die operatie maar had zou haar hele leven anders worden en alles beter zijn had ze het idee.... en guess what; na die operatie was het wel weer wat anders... toen was ze nog niet 'intens gelukkig' en begon ze vervolgens aan streng dieten, want 'als ze 10 kg af zou vallen zou haar leven volmaakt zijn'
Wat ik nu met dit verhaal wil zeggen? Dat je je leven niet moet laten leiden door iets wat je heel graag wilt. Datgene zal je problemen niet oplossen; het zal je leven ongetwijfeld verrijken, maar idealiseer het niet teveel. Want dat maak ik op uit je berichtje. Misschien heb ik het helemaal mis, maar denk er iig over na.
En verder zou ik je aanraden te genieten van elk moment en je studie lekker af te maken, zaakjes op orde te krijgen, en naar je ' over 5 jaar' idee toe te leven. Heb je iets om het allemaal voor te doen. En tegen die tijd heb je wrsch een stabielere omgeving.
Geplaatst: 29-04-05 14:15 
maar ik snap wel je punt! bedankt iig voor de tip/waarschuwing!