Ik heb heel erge last van faalangst. Voorbeelden: - Ik ben heel slecht in wiskunde, als ik het dan eindelijk snap en lang voor een proefwerk geleerd heb, denk ik: dit keer een voldoende! Als het proefwerk dan voor mijn neus ligt, ben ik alle formules en regeltjes kwijt en haal ik weer een onvoldondes. Waarna ik te horen krijg dat ik beter moet opletten/leren etc. Ook niet echt motiverend - Ook met paardrijden, ik wil heel graag (onderling) gaan starten met mijn verzorgpony alleen durf het gewoon echt niet. Al die mensen die dan kijken. - Jongens; ik ben 2x smoorverliefd geweest, maar als de jongen dan "contact zocht" vond ik het eng en hem niet meer leuk enz. Nu heb ik dan eindelijk een jongen gevonden waarbij ik denk dat eht echt wat kan worden. - Alleen zijn. Ik heb hele lieve leuke vrienden en vriendinnen alleen als ik in mijn uppie naar de andere kant van de aula moet lopen dan durf ik dat niet als er geen vriendin meegaat.
Ik kan me daar best druk over maken, want wat moet er dan later van mij terechtkomen als ik niets durf? Sorry als er hier al een topic van is, kan niet zo goed zoeken.
Je eerste punt is voor mij heel erg herkenbaar. In de les maak ik altijd aantekeningen, let goed op, maak mn huiswerk. Dan staat de repetitie gepland die ik echt goed moet maken. Ik dus leren, opnieuw alle sommen maken, ik snap het allemaal.
De dag van de repetitie: Sh*t, wat waren de formules ookal weer?! Met als gevolg were een dikke onvoldoende. Dit geldt trouwens alleen voor Wiskunde .
Ik denk dat het te maken heeft met de gedachte dat je geen onvoldoende wilt halen, dat je je daarom zoveel zorgen gaat maken. Met als gevolg je alles vergeet.
ikzelf heb precies dezelfde problemen als jij! ik heb op school een sidderkuur (faalangsttraining) gehad maar dat heeft niet echt geholpen. mijn vrienden/vriendinnen helpen me echt heel erg daarmee! misschien voor jou ook een idee om te vragen of je beste vriendin ofzo je wil helpen je te ontspannen. bij mij helpt het best wel. nou en verder weet ik zelf ook niet echt iets. o ik weet nog wel iets voor een toets... je moet voordat je de toets krijgt je handen een soort van in elkaar leggen en dan heel hard trekken. het klinkt een beetje ingewikkeld. uhmmm je legt zegmaar je handen (je vingers) met de binnenkant tegen elkaar aan. en dan doe je je vingers dicht zodat ze in elkaar haken zegmaar. en dan heel hard trekken. dat helpt je om je te ontspannen. als je het niet begrijpt moet je het even zeggen dan probeer ik het op een andere manier uit te leggen
ik heb precies het zelfde als jou! ik durf ook niet naar de andere kant v/d aula alleen en wiskunde is dat mij ook alleen bij dat onderlinge wedstrijd niet, heb ook siddekeur gehad maar hielp geen moer. misschien als je aan de leraar vraagt dat je hem na schooltijd mag maken dat er dan minder stress is omdat je dan meer tijd hebt enzo? bij ons mag dat iig wel en als je naar de andere kant van de aula moet lopen gewoon denken dat iedereen in z's onderbroek staat(helpt bij mij niet maar miss bij jou wel? ) dat was een tip van die siddekeur
Dat onderbroek-geval dat probeer ik altijd amar lukt niet. Na schooltijd proefwerk maken doe ik niet aan, doodeng in een lokaal zitten met allemaal onbekenden. en heb er ook niet echt tijd voor.
bij ons mag je ook toetsen maken na schooltijd. maar dan niet met allemaal onbekenden. ik maak de toetsen ook vaak na schooltijd maar dan helemaal alleen in een lokaal met mn leraar/lerares. en als ik dan iets niet snap ofzo dan herhalen ze nog een keer de uitleg. (alleen als ze zker weten dat ik het kon) en dan weet ik weer hoe t moet. heel raar maar ik vergeet alles gewoon. bij wiskunde heb ik gewoon een hele toets een keer samen gemaakt met mn lerares. ze zei geen antworoden maar hielp me stapje voor stapje iets uit te rekenen. misschien mag t bij jullie ook
Ik wou dat je dat bij ons op school mocht doen. Mijn moeder heeft het er al een keer met de directie besproken, maar dat vinden ze een geval van 'voortrekken'. En dat ik gebrek heb aan concentratie Terwijl ik voor alle vakken een 8 of hoger sta en mn wiskunde maar op een 5 blijft hangen.
Tsja, bij mij is in de 1e klas geconstateerd dat ik het heb, allemaal testen gehad op school, en toen is het er uit gekomen. Faalangsttherepieen gekregen, niks werkte. Alhoewel ik wel tegen repetities kan. Mijn examentijd ben ik prima doorgekomen, en met allemaal 7ens geslaagd, dat ging prima. Maar ik contact leggen in het vreselijk. Maar sinds vorig jaar is er onderzoek naar gedaan, omdat het alleen maar erger werd, durfde geen keuzes te maken voor een nieuwe school, durfde niks, en toen is er uit gekomen dat ik hier naast ook een angststoornis heb voor mensen blabla. Dus dat maakt het nog erger. Maar ook tegen faalangst zijn medicijnen te slikken, en ik doe dat, en ik zal je vertellen, het gaat goed met mij . Heb nu zelfs durven soliciteren, en ik kan lachen met ijn collega's, vooruit sprong. Maar ben nu al wel meer dan een jaar bezig met de medicijnen en nu slaat het pas echt een beetje aan... Het is nog lang niet over, en ik zal het altijd houden, maar het is wel een steun in de rug
Mijn proefwerken etc. heb ik er niet echt last van, tenzij ik dus moeite heb met het vak, en bang ben voor onvoldoende ervoor te halen ondanks hard werken. Als we met muziek een voorspeelproefwerk moeten doen en ik doe het op zo'n groot tik-ding waarbij ik moet staan dan krijg ik black-out, en bij kleintje waar ik bij kan blijven zitten en dus niet de klas zie lukt het wel.
Contact zoeken heb ik eigelijkniet zoveel problemen mee, tenzij ik dus iets voor diegene voel, en niet af wil gaan.
Ik had ook heel erg last van Faalangst. Ben zelds een keer bijna flauwgevallen voor de klas toen ik een spreekbeurt moest doen. Op de MAVO heb ik 2 cursussen gehad en bij mij hebben die echt geholpen. durf nu veel meer!
Ik herken het wel een beetje. Ik heb het met toetsen ook heel vaak. Vooral met Engels en andere vakken wat echt moeilijk is. Engelse mondeling bijv. nou dan klap ik helemaal dicht, hoe goed ik me ook voorbereid Vorig jaar heb ik het ook twee keer gehad met wiskundeproefwerk, dit jaar nog niet (maar heb ook nog een proefwerk gehad en dat snapte ik wel )
hoi, Mijn zoon krijgt van school uit, van af volgende week, een training voor zijn faalangst. Hij leert, haalt mooie cijfers maar voor hij 's morgens naar school gaat zit hij te huilen dat het vast niets wordt etc. Soms vind ik hem alleen huilend op zijn kamer. Hij is nu 13 en ik hoop dat de curcus iets gaat opleveren, want hij moet nog zo veel jaren naar school.
me schoonzusje heeft het in de ergste vorm die er maar is. ik heb het ook alleen niet zo heel erg. ben heel erg bang om fouten te maken ( waarom weet ik verder niet)
Op de basisschool werd ik altijd gepest, is het enige wat in me opkomt. Maar toendetijd was ik 1 van de beste leerlingen van de klas en had nooit ergens last van. Heb vanochtend met mijn wiskundeleraar gesproken, en krijg nu extra hulp en krijg ander huiswerk als de rest, omdta ik dat niet kon bijbenen.
Als ik alleen ben voel ik me altijd diep ongelukkig. Maar met sommige momenten vind ik het juist heelrijk om alleen te zijn. Als anderen mensen niet alleen of er zijn veel mensen zijn en ik ben wel alleen, dan heb ik dat altijd. Is eigenlijk vanuit een vreemd perspectief ook een beetje jaloezie.
ik heb er ook heel erg last van.. ik heb het van mijn moeder want die heeft er ook heel erg last van.. eerst begreep mijn beste vriendin mij niet dat ik soms slechte cijfers haalde terwijl ik onwijs goed had geleerd.. nu begrijpt ze het en ik ben in een soort van therapie ervoor (gebeurt op school met andere mensen uit school) volgens mij gaat dat wel werken.. ben er pas net mee begonnen
Oh ik heb dat ook, en hetzelfde met winskunde enzo, op me paard heb ik er geenlast van dan rij ik wel, dan voel ik me in de zevende hemel , maar voor de rest ..
Ik heb ook last van faalangst. Ook vooral met repetities enzo dat ik dingen spontaan vergeet. Mijn ouders zeggen bij wiskunde alleen maar dat het komt doordat ik te weinig doe voor wiskunde en dat ik meer moet maken (goed, verzinnen jullie de sommen?) terwijl ik juist daar overal aantekeningen van maak, altijd m'n huiswerk maak enz. Alleen door school lopen durf ik ook niet, heb echt het idee dat ik dan door iedereen aangestaard word. Met leraren praten of dingen vragen durf ik meestal ook alleen als er iemand bij is, anders word ik bloednerveus en heel erg verlegen.