Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-12-01 23:56

Geplaatst: 18-12-01 23:56

hahahaha
ik heb medelijden met je lovely
en eigenlijk ook met haar aanstaande of zal hij net als haar zijn?
heeft ze nog geen foto van hem op haar bureau staan?
ik wens je nog veel plezier met je lieftallige collega
groetjes

**Geplaatst**: 19-12-01 00:39

Geplaatst: 19-12-01 00:39

oh ja, al die collega's met foto's van hun kinderen op hun bureau of PC! Ik had als tegenzet altijd een paar paardenfoto's aan mijn monitor hangen *evil grin*

**Geplaatst**: 19-12-01 00:58

Geplaatst: 19-12-01 00:58

Mijn paard staat nog niet op mijn bureau. Achter me hangt een whiteboard en behalve heel veel belangrijke dingen hangt er ook nog dit:

Afbeelding

Als ik werk dan ben ik gewoon heel zoet bezig, zonder rare fratsen. Privetelefoontjes doe ik bijna niet, zingen ook niet en in mezelf praten of hardop vloeken ook niet.
Als ik verkouden ben en constant druk ben om alles netjes te houden, ga ik niet eens in het restaurant eten omdat ik er zelf niet blij van wordt om tijdens het eten tegen iemand aan te moeten kijken die snift en snottert, getsie.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 19-12-01 01:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-12-01 01:02

Geplaatst: 19-12-01 01:02

ik bedoel heeft zei geen foto van haar aanstaande op haar bureau staan?
jeetje he wat ben jij netjes
ben trouwens wel erg benieuwd wat je morgen gaat meemaken
veel succes
groetjes

**Geplaatst**: 19-12-01 01:05

Geplaatst: 19-12-01 01:05

Nee, geen foto's van 'big', dat komt nog denk ik.

**Geplaatst**: 19-12-01 01:55

Geplaatst: 19-12-01 01:55

Euh, het koosnaampje....

Was het:
Jootje?

**Geplaatst**: 19-12-01 02:10

Geplaatst: 19-12-01 02:10

Sjuimpje, nee die was het niet, als ze dat waagt te zeggen dan kan ze stand pede haar tas pakken en opzouten naar een andere kamer.
Het was wel iets in die richting. In het algemeen wil ik door collega's gewoon bij mijn naam genoemd worden en niet de helft of iets anders, ik noem ze zoals ze heten en dat doen ze ook maar bij mij.

Met vrienden of familie is dat anders, alhoewel 'Jootje' heel tricky is Haha!

.

**Geplaatst**: 19-12-01 11:04

Geplaatst: 19-12-01 11:04

Ik erger me eigenlijk nergens aan, als ze mij maar in mijn waarde laten is het goed. Ze mogen appels eten, geeuwen, zich uitrekken, kan me niet schelen wat. Ze kunnen tegen mij aanpraten, maar ze moeten me wel in mijn waarde laten! Niet tegen mij uitvallen om iets wat niet redelijk is, waar ook nog derden bij staan. Zelf zal ik soms best irri zijn; zoals ik al eerder zei, ik mopper wel eens hardop als mijn computer me in de steek laat, maar dan hoor ik wel meelevende geluiden van herkenning. Ik praat of denk ook wel eens hardop maar dat kun je duidelijk aan mijn toon horen. Wat mijn collega aan mij ergert is dat ik geen perfectionist ben zoals zij. Ik werk verder het liefste stil achter mijn computer zonder gestoord te worden. Op de computer ben ik handig, weten ze hier. MAar qua organiseren ben ik een chaoot.

**Geplaatst**: 19-12-01 21:44

Geplaatst: 19-12-01 21:44

Even ontzettend off-topic: Het valt me steeds vaker op dat foto's echt de hele wereld over reizen!! De foto van die 2 jonge katjes hebben wij 2 weken geleden van een vriend uit Engeland gekregen. En dat zie ik die foto vandaag terug op Bokt! Van wie heb je die foto gekregen Lovely?

**Geplaatst**: 19-12-01 22:00

Geplaatst: 19-12-01 22:00

Of Jojo? Lijkt me ook leuk.

**Geplaatst**: 20-12-01 01:21

Geplaatst: 20-12-01 01:21

Silvia schreef:
Even ontzettend off-topic: Het valt me steeds vaker op dat foto's echt de hele wereld over reizen!! De foto van die 2 jonge katjes hebben wij 2 weken geleden van een vriend uit Engeland gekregen. En dat zie ik die foto vandaag terug op Bokt! Van wie heb je die foto gekregen Lovely?

Deze kreeg is samen met nog wat anderen van een vriendinnetje, ook een paar weken geleden.
Bij mij komen er soms wel dingen binnen die ik 2 jaar geleden al eens zag.

Deze katjes hangen aan de muur om de collega's te herinneren dat ze niet teveel moeten opscheppen en hun eigen fantastische prestaties vooral niet moeten overschatten Haha!

.

Afgezien van de katjes heb ik op het whiteboard ook nog een serie famous oneliners en nog wat info over planning etc. Volgens mij wel een interessant bord dus. Niet in de laatste plaats omdat de vakantieplanning er ook hangt.

Lielle, dat is pas echt linke soep!

**Geplaatst**: 20-12-01 09:46

Geplaatst: 20-12-01 09:46

Interessant verhaal, en voor een keer moet ik het met Puck wat eens zijn: niemand is perfect, vooral ik niet.

Een verhaal uit mijn verleden: toen ik recht uit de universiteit kwam, werd ik bij een ontwikkel afdeling geplaatst. Op de universiteit was het altijd gezellig en waarschijnlijk ook lawaaierig. Ik was dus waarschijnlijk wel sociaal, maar niet echter praktisch ingesteld in een afdeling waar men altijd stil en rustig over de volgende doorbraak in de ontwikkeling zit te denken. Ook rookte ik in die tijd nog wel, hoewel ik niet bij mijn eigen bureau rookte.

Naast mij zat iemand die zo'n 7 jaar ouder was dan ik. Had HTS gedaan en voelde zich een hele piet. Zwaar in zichzelf gekeerd figuur en maakte de fout om mij niet te corrigeren als ik wat lawaaierig was, of trommelde of zo. In ieder geval kreeg ik er weinig feedback over mijn gedrag. Hij maakte altijd wel opmerkingen over het feit dat hij iemand die met een sigaret bij hem in de buurt komt, door hem afgemaakt wordt (in ongeveer die bewoordingen).

Tot op het moment dat de dag van zijn 32ste verjaardag aanbrak. Zoals dat hoort: gebak en iedereen gaat feliciteren. Het was al duidelijk dat wij nooit elkaars boezemvrienden waren, maar ik ben goed opgevoed en wilde hem een hand geven om hem te feliciteren. Komt hij terug met het volgende: "Wie zegt dat ik jouw hand wil aannemen?". Ik ben dus nooit zo verbouwereerd geweest in mijn leven en had dus helemaal niets te zeggen. Heb het dus eerst geprobeerd om het uit te praten, maar hij had niks te melden. Heb toen zelfs nog een "mea culpa" brief op zijn bureau gelegd waarin ik meldde dat ik waarschijnlijk iets vreselijks fout doe en dat ik mijn gedrag wilde verbeteren. Geen antwoord.

Het een en ander werd toen maar bij personeelszaken neergelegd. We zouden een gesprek hebben met de personeelschef en de twee betrokkenen. De andere betrokkene kwam nooit opdagen.

We besloten dus maar met zijn allen dat ik weg zou gaan. Geen zin om in zo'n verzuurde omgeving rond te lopen. Die overplaatsing is een heel verhaal op zich, maar dat is dan maar zo.

Overigens kwam het later uit dat de man aan de anti-depresssiva moest gaan en ik weet niet hoe het met hem is afgelopen. In feite dus een heel zielig geval. Sindsdien heb ik nooit meer problemen gehad met wie dan ook op mijn werk.

Advies is: maak van je hart geen moordkuil. De "ergerlijke collega" is ook maar een mens, zij het dan wel een mens met niet de gepaste gedragsvorm in die situatie. Probeer het uit te praten. Als praten niet helpt, kan je altijd nog verder kijken. Zo te zien hebben jullie nog veel uit te werken, maar geloof maar best dat de collega in kwestie waarschijnlijk nog in alle onschuld werkt.

Nog een advies: je ergeren aan iemand is iets dat in jezelf zit, onafhankelijk van het gedrag van je collega. In iedere situatie is het zo dat waar twee vechten, hebben twee schuld. Is er een manier dat je jezelf kunt uitsluiten van dit soort dingen. Overigens, als je 20 minuten meeluistert met een privegesprek van iemand, dan is dat ongeveer even erg.

Hier wordt veel van mij getolereerd. Ik zit zo'n 60 uur per week op het werk, dus als ik privegesprekken maak of midden op de dag privezaken regel is dat geen probleem. Ik wordt afgerekend om mijn produktivitiet, niet zozeer over hoeveel uren ik effektief werk.

Nog een ander tip: veel telefoontoestellen hebben de mogelijkheid om een hoofdtelefoon toe te voegen (hands free set). Dat kan toekomstige issue met wachtrijen voorkomen.

**Geplaatst**: 20-12-01 19:41

Geplaatst: 20-12-01 19:41

Joost, ik begrijp jouw verhaal wel hoor. Het gaat niet eens zo zeer om de kleine irritaties, maar meer om de mentaliteit in zijn geheel. We hebben het hier wel over iemand die al wel over wat ervaring beschikt.

Het akkefietje met de telefoon was hoop ik eenmalig en vooral grappig.
Dat privetelefoongesprek vond plaats toen ik net terug kwam van eten, de toon van het gesprek viel mij op, dat kan gebeuren in een niet zo grote kamer. Het is niet mijn intentie om privegesprekken af te luisteren, want het interesseert me echt niet. Zo kan ik wel iets horen zonder iets te horen, zolang de spreker geen extreme klanken geeft. En geloof mij maar als ik zeg dat ze nog net geen kusjes geeft door de telefoon.
Bovendien vind ik het niet zo gepast om zoveel prive te bellen op je werk, dat doe ik ook niet, ik stuur liever een emailtje.

Een kleine toevoeging: het wordt van mij verwacht dat ik haar begeleid zoveel als ik kan en daarom moet ik bij haar telefoongesprekken wel een beetje opletten. Met name om haar bij te staan als het misgaat. Daarom dus weet ik wanneer en hoelang zij prive belt, bij de constatering verdwijnt mijn aandacht. Zo hou ik een oogje in het zeil bij alles wat ze doet. Niet om haar op haar vingers te kijken, maar gewoon een beetje bewaken wat ze doet. Ze is nog maar net begonnen en mijn oplettendheid is al een paar keer heel goed uitgekomen. Dat wordt van mij verwacht.