Iemand verliezen

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
DeEsJe

Berichten: 53
Geregistreerd: 22-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-01 19:28

Ik heb dit berichtje van hieronder al achtergelaten bij het onderwerp kanker:( maar ik wil het er hier ook over hebben maar dan over iemand verliezen....

Mijn oma wilde een operatie aan haar been laten doen en toen was dat allemaal goed gegaan.
Ze dacht later toen alles goed was gegaan laat ik ook een operatie aan me buik doen : die vond ze namelijk dik: het was echt een supermens ik hield het meest van haar.
Ze liet de operatie doen.


Na 2 weken kregen we te horen dat het niet goed ging : het operatielapje in haar buik was gaan ontsteken : een hele erge onsteking die dodelijk kon wezen : ze wilde weer opnieuw worden geopereert zodat het eruit kon worden gehaalt en weer opnieuw kon worden gedaan : jullie denken natuurlijk : je haalt het vet toch wegzuigen maar bij haar kon dat niet omdat ze ook iets anders aan haar buik had.............

Na de operatie kwam ze thuis op bed te liggen... ze kon niet meer lopen en kreeg last van haar hoofd.
Er werd een scan gemaakt en bleek dat ze kanker in haar hersenen had.
Ze dachten ************** dat ze daarmee kon blijven leven die dokters.
Er kwam een ziekenhuisbed in haar huis, en me opa kon niet meer uit huis, hij moest op me oma letten.

Me oma kon niet meer lopen en ook niet meer goed eten.. ze moest worden gevoerd. 1 keer in de week gingen we erheen, en hield ik haar hand vast. Ik mocht haar eten en drinken geven, en praatte met haar. Ik voelde dat ze iedere keer verder wegzakte en ik kwam in een dip terecht. Niet meer vrolijk niet meer om al die grapjes lachen. Ik kreeg lichamelijke problemen, ik kon me nek niet meer bewegen.... Ik moest en zou iedere week naar me oma gaan.... Ik hield van er en wilde haar zo vaak zien als kon...

Ze kwam nu echt op sterven te liggen, ik huilde heel veel.
Lichamelijk ging ik ook achteruit, ik wilde eigenlijk niks meer, ik hield van haar.... Op 22 december ben ik in het ziekenhuis opgenomen voor hersenvliesontsteking.

Ik wist het allemaal niet meer en raakte in de war.
Me ouders leesde een kerstverhaal voor.
Ik kreeg de uitslag voor bloedprikken, ik mocht weer naar huis . . . . . . . .

Ik blij ik dacht nu gaat alles weer goedkomen.
Die avond gingen me ouders nar mijn oma..
Ik mocht niet mee ********* ik was ziek....
Ik werd gebelt door me vader, lievert oma gaat het heel slecht mee ze heeft 40 graden koorts.... Ik liet de telefoon bijna vallen en ik rende naar boven...
Me broer had ik de telefoon gegeven ( hij zat samen met een vriend gegeven..... 2 minuten later werd er aan de deur gebelt, me buurvrouw... ze is een soort familie van ons belde aan en vroeg of ik bij hun wilde zitten..... Ik ging daarheen me broer bleef zitten met een vriend van hem...
om 22.00 werden we gebeld ze was overleden...
Ik werd helemaal histerisch ik was boos
Dit kon niet waar wezen.... En echt heel raar me nekpijn was opeens over.... Ik denk dat alle spanningen zich samen hebben gespant in me lichaam en dat ik daardoor er last van heb gekregen.
op 29 december hadden we begravenis..... ik heb geen leuke kerst enz gehad... ik mis haar en mijn oma weet het ........ en ze zal voor altijd in me hart blijven.....

hebben jullie ook iet naars megeemaakt?

_________________
ThE BeSt HoRse EvEr = PaMbRi
Luf Ja PaMbRi

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: DeEsJe op 2001-12-04 18:29 ]</font>

DeEsJe

Berichten: 53
Geregistreerd: 22-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-01 19:58

Ik denk dat we allebei ong... hetzelfde hebben meegemaakt.... Mijn oma was meer dan een oma voor me een steuntje voor als ik het moeilijk had een 2de moeder.... je verwacht gewoon niet dat degene waar je zoveel van houd zullen overlijden