Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-04-05 23:45

weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 27-04-05 23:45

Als eerste sorry voor de mensen die zich overladen voelen met topics als deze.Mensen die hier geen behoefte aan hebben kan ik ook absoluut verwijzen een ander voor hun intressant topic te gaan lezen!

nagoed hier mijn verhaal..

ik ben 20 jaar,in de bloei van me leven en mijn jeugd een btje aan het inhalen..na 4 jaar geen scholing te hebben gehad.heb ik nu de moed weer bij elkaar geraapt en ga ik toch weer een opleiding volgen..
op dit moment geen geschikt moment om aan kinderen te denken..toch heb ik de laatste tijd erge drang om zwanger te worden en een kindje te krijgen en op te voeden.. aan de andere kant wil ik dit helemaal niet omdat ik dus naar school ga en mijn vriend er ook helemaal niet aan toe is en die zit ook nog op school..het is zo een dubbelzijdig gevoel en weet ook niet zo goed hoe ik het moet uitleggen.. ik denk dat het niet 'onnatuurlijk'is dat ik die gevoelens heb,ik bedoel je menstrueerd niet voor niets en je lichaam geeft als het goed is zelf aan wanneer het in staat is om een kind te baren..door de (vele) jaren heen zijn hier natuurlijk heel wat methodes voor gekomen om niet zwanger te raken in samenwerking van toevoeging met hormonen.ik zelf slik dan ook de pil.omdat ik er dus bewust van ben dat ik op dit moment geen kind wil krijgen en kan opvoeden..maar toch knabbellen er moedegevoelens.. het is echt een verschrikkelijk ingewikkeld verhaal en kan mijzelf ook niet goed verwoorden maar zijn er soms meer mensen die dit probleem herkennen? zou het komen doordat het lente/zomer is? ook moet ik er wel bij vertellen dat ik op 16 jarige leeftijd een abortus heb ondergaan waar ik nog elke dag verdriet van heb..zou dit kunnen meespelen? ik ben ff helemaal in de war..en heb ook regelmatig het gevoel dat ik misschien wel zwanger ben (zit tussen me oren) en denk ik aant einde van de maand van stellll dat ik in mijn stopweek niet ongesteld wordt. ik denk dat ik er geestelijk gewoon teveel mee bezig ben (misschien ook ivm met die abortus die ik nog niet volledig heb kunnen verwerken)en dat het zich ook uitspeeld op mijn lichaam?(gedachtes dat ik misschien wel zwanger zou zijn)

ik hoop dat jullie mijn lange en ingewikkelde verhaal een beetje begrijpen en dat jullie mijn tips kunnen geven hoe ik dat gevoel nog even los kan laten vor een jaar of 5

(ps nogmaals sorry voor het ingewikkelde verhaal heb even opgeschreven wat er zoal in mij opkwam )

**Geplaatst**: 28-04-05 00:06

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 00:06

Niets is onvoorspelbaarder dan moeder-gevoelens.
Ik kan het weten.
Ik ben op mijn 21 moeder geworden (mijn man was toen 20), bewust.
Maar ik volgde dan ook géén opleiding, had de financiële midellen daarvoor en was thuis.
Het enigste wat je kan doen is proberen met je gezonde verstand na te denken.
Elke keer dat je, dát gevoel krijgt, gelijk met je gedachten er tegen in gaan. Denk aan je opleiding, je financiële situatie, je eventuele woonruimte.
Praat er ook met je vriend over. Dat is ook belangrijk.
Er is helaas niets tegen dat gevoel te doen. Alleen je verstand kan je ervan weerhouden om zwanger te worden.
Mijn dochtertje is ruim twee nu en soms, héél soms, krijg ik dat gevoel om voor een tweede kindje te gaan.
Maar dan denk ik bij mezelf; NEE!
Ik heb het veelste te druk, al mijn beesten, waaronder mijn 6 paarden, zullen eronder lijden en financiëel is het gewoon nu niet haalbaar.
En dan ineens is dat gevoel net zo snel weer weg als dat het gekomen is.
Sterkte, en ik hoop dat je doet wat je het verstandigst lijkt!

**Geplaatst**: 28-04-05 00:12

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 00:12

zoals je al zegt..mijn verstand moet mij nu idd niet in de steek gaan laten daarbij zou ik nooit stiekem expres zwanger worden zonder dat ik mijn vriend daar over zou informeren ik blijf ook NEE zeggen absoluut maar soms droom ik dat ik dus zwanger ben of ben bevallen en als ik dan wakker wordt is de realiteit soms knoerdhard! het is echt zo lastig die gevoelens te laten rusten.. me moeder was 18 toen ze mijn zus kreeg en 22 toen ze mij kreeg en mijn zus was 18 toen ze de eerste kreeg en heeft nu vorig jaar juni haar 2e kindje gehad..en als ik dat soms aanzie van hoe gelukkig mijn zus is ben ik soms ook wel is jaloers op haar situatie en denk ik ook regelmatig van jah..hoe zou mijn kindje er nu hebben uitgezien? maar ik moet nog ff minimaal 5 jaar wachten met het krijgen van kinderen..ik heb laatste jaar ook flinke inzakkingen gehad (depresieve dagen) en vermeod gewoon dat de emoties zich nu op deze manier uiten..maar het kan gewoon weg nu nog niet en moet bij dit standpunt blijven.. lastig lastig!

**Geplaatst**: 28-04-05 00:15

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 00:15

Ja, het leven van een vrouw is absoluut níet makkelijk. (En nee mannen, van jullie ook niet hoor Ach gut

.)
Moeilijk hhor, maar bedenk je met een kindje is het ook niet altijd rozegeur en maneschijn!
Daar kunnen ook behoorlijk wat rauwe kanten aan zitten.
Ik weet verder echt niet wat ik je moet zeggen behalve sterkte!

**Geplaatst**: 28-04-05 00:29

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 00:29

bedankt

**Geplaatst**: 28-04-05 07:33

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 07:33

niks mis met jouw gevoel hoor.......de een ontwikkelt deze gevoelens al op jonge leeftijd, terwijl een ander er voorlopig nog niet aan moet denken om moeder te worden. en dan heb je nog mensen die deze gevoelens gewoon niet krijgen.
dat je af en toe jaloers bent op je zus is niet zo gek, maar jouw tijd komt ook nog wel hoor!!

**Geplaatst**: 28-04-05 08:53

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 08:53

Ik ken het...

Ik heb nooit kinderen gewild en wilde ook nooit trouwen.
Sinds een tijdje heb ik een vriend waar ik ontzettend veel van houd en ineens ging het kriebelen want hem zag ik wel als de vader van mijn kinderen. Ik vond mijn exen namelijk niet goed genoeg als de vader van mijn kinderen. Ik heb er zelfs een weg laten halen omdat vond dat ik dat kind het niet kon aandoen zo'n slechte vader... (was aan de drugs en agressief).
Nu zou ik zo trouwen en kinderen nemen... mijn huidige vriend vind ik wel goed genoeg... maar als je me dit 2 jaar terug had verteld had ik je voor gek verklaard!!

Ineens is dat er... bij de ene eerder dan bij de ander.. en bij sommige helemaal niet. het is aan jezelf wat je er mee doet...
Als je relatie goed is en een kind past in je leven dan waarom niet? Als je met een volledige studie zit waardoor de timming slecht is wacht dan tot het moment wel goed is.

Begrijp wel je dat als je een kind neemt dat je vrijheid pleite is. Het is niet dat je zomaar even de deur uitloopt om bepaalde dingen te doen want een kind heeft regelmaat nodig. Als je wil stappen moet je een oppas zien te vinden waarbij jij je dan goed voelt want anders ga je niet gerust de deur uit...
Het kost vrij veel geld want je moet babymelk halen luiers kleding... voor niets gaat de zon op....

Goed nadenken want een kindje neem je niet zomaar....

Sterkte meid

**Geplaatst**: 28-04-05 09:14

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 09:14

Ik heb het ook een hele periode heel sterk gehad.
Ben nu 19, ben stapel op mijn vriend en hij is in mijn ogen ook de gene voor huisje, boompje, beestje.

Volgend jaar gaan we zelfs een huisje zoeken.
Net als jou zit ik dus ook nog op school, hoe graag ik het ook zou willen ik wacht er mee.

1. dan kan ik mijn studie niet afmaken
2. dan zit ik financieël niet echt ruim.

Dus dat duurt sowieso nog wel 4 jaar, echt irritant!

**Geplaatst**: 28-04-05 10:31

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 10:31

Bij mij begint het nu ook behoorlijk te kriebelen, al is dat een totaal ander verhaal dan bij jou. Ik ben namelijk al 29 dus mijn biologische klok is flink aan het doortikken!!

**Geplaatst**: 28-04-05 10:41

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 10:41

hier meldt zich nog zo een! ik ben nu 18 maar ik wil al heel lang een kindje.. dat speelt echt al 2 jaar.. maar nu ik echt van de middelbare school af ben en met een andere studie ben begonnen komt het steeds vaker.. laatst twijfelde of ik misschien zwanger was van m'n beste vriend (ja mijn verjaardag.. feestje.. alcohol.. gezellig.. lachen.. bed.. etc.. ) en ik betrapte mezelf er gewoon op dat dat ik dat stiekem idd wel een beetje hoopte, terwijl ik het gelijk ook helemaal warm kreeg als ik er aan dacht.. (al die mensen die je na zullen staren als jij met je dikke buik rond loopt) wat m'n ouders er wel niet van zouden vinden.. etc.. maar diep van binnen als ik heel eenzam was en niet veel mensen die ik kende.. dan zou ik zo iemand van de straat plukken hoor!
Bij mij zijn het wel in vlagen hoor die gevoelens.. ik weet dat het niet kan.. ben net 3 maanden bezig met verpleegkunde en moet nog 4 jaar.. dus ik zit echt te wachten tot ik 'mag' .. beetje vreemd en vind me zelf echt wel jong er voor maar toch..
ik snap wat jullie bedoelen.. en als je dan zo'n hummeltje voorbij ziet gaan... ahhh!!!

**Geplaatst**: 28-04-05 10:56

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 10:56

Mexx schreef:
Bij mij begint het nu ook behoorlijk te kriebelen, al is dat een totaal ander verhaal dan bij jou. Ik ben namelijk al 29 dus mijn biologische klok is flink aan het doortikken!!

ik herken het..ben namelijk ook 29 jaartjes...en mn manneke is 5 jaar jonger..dus ik moet nog ff geduld hebben..maar het komt wel!!..en voor de TS....het komt wel, gun jezelf de tijd, je heb er nog genoeg van..ook om je abortus te verwerken...dat heeft tijd nodig..meer als je soms denkt...

Gr.

**Geplaatst**: 28-04-05 10:57

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 10:57

hai bedankt voor de lieve berichtjes..vind het een fijn idee dat er meer mensen zijn die dit gevoel hebben.ik dacht al ik misschien aan het doordraaien was ofzo..heb het er ook gister met mijn vriend over gehad en hij zegt wel dat hij het begrijpt maar denk tog dat vrouwen mij beter begrijpen en mij meer kunnen uitleggen waarom ik dit gevoel heb..en dat blijkt! mijn vriend is 18 en ik 20 maar het is echt een geweldig volwassen persoon en heb nog nooit voor iemand zoveel gevoeld als voor hem terwijl ik pas 1 jaar met hem omga en nu sinds mijn 20ste verjaardag (18dec) serieus een relatie met hem heb..dus het is nog vroeg..maar wij hebben zo een speciale band met elkaar dat ik zeker weet dat hij voor mij de 'ware' is.ik heb al 3 x een relatie gehad van 2 x 1 jaar en 1 x van 2 jaar maar wat ik voor mijn huidige vriend voel is toch echt ware liefde en daarom zou ik hem ook graag als de vader van mijn kinderen zien en het huisje boompje beestje leven met hem gaan leiden maar dan wel pas over een jaartje of 5 dus ik moet die moedergevoelens even op elke manier dan ook zien te dimmen.

nog 2 fotootjes van mij en me vriend gewoon omdat ik ze erg leuk vind en zodat jullie kunnen zien over wie het gaat Bloos

en deze foto is gemaakt op mijn verjaardag tevens had ik die avond een kerstgala & het is de dag dat we van het woord 'vriendschap' 'RELATIE' maakte Knipoog

**Geplaatst**: 28-04-05 11:01

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 11:01

fsoudan schreef:
Nu zou ik zo trouwen en kinderen nemen... mijn huidige vriend vind ik wel goed genoeg... maar als je me dit 2 jaar terug had verteld had ik je voor gek verklaard!!

Haha, komt me heel bekend voor Haha!

dat gevoel heb ik nu dus ook...

We doen het nog niet, omdat de situatie daar niet echt optimaal voor is. Maar als het 'per ongeluk' gebeurt, dan is het meer dan welkom...

Vorige week was ik een paar dagen overtijd, kreeg ik van m'n vriend een smsje of ie al een 'moederdag' cadeau moest kopen voor me.
Toen moest ik hem vertellen dat dat nog even niet nodig was, maar eerlijk gezegd vond ik het toch een beetje jammer...

Denk er goed over na, en vraag aan je vriend wat hij van jouw gevoelens vind... Misschien zegt hij wel dat hij het nu niet wil, maar misschien over een jaar of 2 jaar. Heb je wel iets om naar uit te kijken Knipoog

En wat opleiding betreft, ik weet niet wat je wil gaan doen? Maar je heb natuurlijk ook LOI of NTI, waar je zelfstudie kan doen.

Succes, deze gevoelens kunnen erg verwarrend zijn... Ach gut

**Geplaatst**: 28-04-05 11:11

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 11:11

Als eerste, jullie zijn een leuk stel samen.

Ik vind het heel goed dat je er over nadenkt en niet gaat handelen als een kip zonder kop (sorry niet beledigend bedoeld). Je schrijft dat je vriend er nog niet aan toe is op dit moment, dit zijn zijn gevoelens en die moet je ook echt respecteren. Hij is nog twee jaar jonger en je loopt wellicht qua huisje, boompje KINDJE, beestje een beetje vooruit op zijn gevoelens.

Zelf ken ik de gevoelens ook, ik geef er ook nog niet aan toe omdat mijn vriend er nog niet aan toe is. Het is een stap (en een grote en verantwoordelijke stap) die je samen moet maken.

Nu weet ik niet hoe jouw situatie is, woon je nog thuis of woon je op je zelf/ samen.

Aangezien jullie nog een vrij korte relatie hebben (hoewel het serieus is) denk ik dat je idd nog beter een paar jaartjes kan wachten. Je tijd komt vanzelf. En vergeet niet zo'n kleine is een hele verantwoordelijkheid en kost ook best wel wat geld. Zorg dat je alles goed overdacht hebt en geen dingen doet waar je later weer spijt van krijgt.

Heel veel sterkte in elk geval, makkelijk is het niet. Je moet je verstand voor laten gaan op je gevoel, maar dan komt het uiteindelijk allemaal wel goed.

**Geplaatst**: 28-04-05 11:54

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 11:54

hai Malibu, ik heb het er regelmatig over met mijn vriend..en is net zoals ik van mening dat het nu nog niet de tijd er voor is.maar dat hij zeker wel een kindje van mij zou willen maar wel pas als alle omstandigheden er naar zijn..mocht er nou een ongelukje gebeuren is het bij ons ook meer dan welkom.al gaan wij er niet van uit dat dit gaat gebeuren.dus wie weet lezen jullie over een jaar of 5 wel een bericht van mij op bokt dat ik zwanger ben Haha!

betreft de opleiding die ik ga volgen:
4 jarige opleiding paardenhouderij 3 dagen naar school en 2 dagen stage. Lachen

en jah de gevoelens zijn idd erg erg verwarrend maarja moet er nog maar een aantal jaar mee om te zien kunnen gaan..

@ bogie: ik respecteer zijn gevoelens ook enorm maar hij ook de mijne..daarbij zal ik zeker niet gaan rondlopen als un kip zonder kop! (leuk gezegde vind ik altijd Haha!

) ik ben me er absoluut van bewust dat dit un keuze is die jeniet alleen maakt maar samen..ik vidn ook dat er geen IK of HIJ is maar een WIJ. kwa het huisje boomje kindje gebeuren denkt hij er net zo over als mij..het is leuk maar nu nog niet..eerst alles netjes op orde krijgen!

maargoed aan die gevoelens doe ik nu niks ze zijn er maar ik moet ze bedwingen dit gaat mij ook zeker lukken! Knipoog

bedankt voor de lieve berichten!

**Geplaatst**: 28-04-05 12:27

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 12:27

Als ik mezelf even naga, toen ik 20 was, wilde ik ook niets liever. Toch ben ik blij dat we gewacht hebben, we hebben nog heel veel leuke dingen kunnen doen, die met een baby/kind erbij moeilijk(er) waren geweest.

Het gevoel is bij mij daarom een paar jaar wegge-ebt geweest en ik moet zeggen, ik ben nu zwanger (37 weken) en sta er nu wel helemaal achter. Af en toe denk ik wel eens: hoe moet dat straks allemaal, maar ik ben heel benieuwd naar mijn buikbewoner!

**Geplaatst**: 28-04-05 12:40

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 12:40

gefeliciteerd! nog even en je kan je buikbewoner bewonderen!

**Geplaatst**: 28-04-05 17:23

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 17:23

Dank je Share, gun het gewoon de tijd en jij zal vast in de toekomst hetzelfde doen. Volgens mij ben je wel een heel verstandig en rationeel persoon.

**Geplaatst**: 28-04-05 18:50

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 18:50

verstandig en rationeel hmm dat heeft nog nooit iemand tegen mij gezegd Bloos!

vind mijzelf dan ookvaak dommig overkomen Nagelbijten / Gniffelen

maar bedankt voor het compliment

**Geplaatst**: 28-04-05 22:43

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 22:43

ja,moeilijk he. wel willen maar de tijd is er nog niet juist voor.
bij mij is alles goed, baan, vriend, huisje boompje beestje.
alleen ik durf niet. erg he Boos!

en ik ben ookal 28 dussuhhh.

maar jij hebt nog tijd zat, maak eerst je school af en zorg dat je alles op een rijtje hebt, dan kan het nog altijd Lachen

sterkte ermee

**Geplaatst**: 28-04-05 23:23

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 28-04-05 23:23

Jeetje, ik weet precies hoe je je voelt!!
Ik ga het hier niet open en bloot op bokt zetten maar als je wil mag je me pb'en. Lachen

**Geplaatst**: 29-04-05 11:41

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 29-04-05 11:41

en ik ook maar denken dat ik de enige was...
en de tip om naar je verstand te blijven luisteren helpt wel,,, tis alleen zo moeilijk..":(
maar wel heel normaal dus haha
komt wel goed Knipoog

**Geplaatst**: 29-04-05 13:46

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 29-04-05 13:46

vast en zeker! ik ben ook allang blij dat ik niet de enige ben. gelukkig maar!

**Geplaatst**: 29-04-05 13:52

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 29-04-05 13:52

Share schreef:
vast en zeker! ik ben ook allang blij dat ik niet de enige ben. gelukkig maar!

nee echt niet je moest eens weten hoeveel mensen met zo'n gevoel rond lopen Knipoog

**Geplaatst**: 29-04-05 13:54

Re: weer zo'n topic >> moedergevoelens wat te doen..?

Geplaatst: 29-04-05 13:54

Ik wist niet dat er zoveel meiden/vrouwen waren die dit ook hadden.

Ik heb ook al denk ik 6 mnd dat ik huisje,boompje, beestje wil en trouwen, kindje ect....

Ik ben 18 en heb nu al 2,5 jr een relatie met mijn half jaar jongere vriend (is nu ook net maand 18).

Het verstand zegt nee, maar die gevoelens...... Vriendjes zijn?

Ik denk dat het mede komt door je geestelijke ontwikkeling. De ene is nog wat kinderlijker en de ander als echt mama idee. Ik heb ontzettend veel meegemaakt waardoor ik (denk ik) wat sneller ontwikkeld ben en door een zelfstandige school is dit nog erger bevorderd. Ik loop constant mijn ouders te verbeteren/dingen leren/advies geven ect.
BV: Mam en ik gaan boodschappen doen, vraagt ze wat ik wil voor vla. Dus ik pak huismerk chocolade. Vraagt ze of ik niet die luchtig toetje wil ofzo. Ikke: Nee, hoor veel ste duur. (weet ook wel dat we het krap hebben).
Ook loop ik vaka te rekenen hoeveel een grotere verpakking voordeel geeft enzo... Echt erg!!

Maar het komt ook door mijn moeders ziekte. Ze heeft alweer 3jr uitzaaïngen van haar borstkanker van toen ik geboren werd... Het zal nu ook niet lang meer duren....
Ze is nu net begonnen met haar allerlaatste hoop; allerlaatste chemo...

Denk vaak eraan met wie ik nou mn trouwjurk uit moet zoeken, naar wie mn kinderen gaan? Ect ect.... Tsja, schoonouders. Bah denk nu al dat ik dan een hekel aan ze ga krijgen, omdat ik Géén ouders meer heb, geen opa en oma van mijn kant... ect ect.

Dus eigenlijk: Waarom trouw ik nu al niet? Waarom nu al geen kindje?

Maarja eigenlijk zo onverstandig in deze maatschappij....