Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-15 18:13

Ex zit met zichzelf in de knoop, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-15 18:13

Hallo allemaal,

Vier maand geleden heeft mijn ex het plotseling uitgemaakt na een relatie van 6,5 jaar nadat ik vroeg hoe hij onze toekomst samen zag. In die periode was ik namelijk bezig met onze toekomst en heb ik ook geregeld gepraat over samenwonen, kinderen etc. Maar zijn reactie was voor mij erg moeilijk. Hij begon keihard te huilen en wist niet meer wat hij met zijn leven moest, waar hij stond, waarom hij op sommige momenten anders dacht dan anderen, of onze relatie 'het' was en hij vond dat ik iemand verdiende die 100% voor hem ging.

Ik schrok me kapot en wilde hem helpen, maar hij wilde deze dingen alleen uit gaan zoeken en hoopte dat we uiteindelijk in de toekomst weer samen konden komen. Hij heeft geen makkelijke jeugd gehad en gaf ook aan niet zo te willen worden als zijn vader. Ook speelde mee dat hij op dat moment 9 maand werkloos was.

Voor mij was dat een week voor mijn laatste tentamens voor mijn bachelor, dus heb ik een paar dagen gehuild en me vervolgens op de tentamens gefocust. Na 4 weken hebben we elkaar weer gezien en voelde onze liefde nog extreem sterk. Hij beweerde ook nog verliefd te zijn, van me te houden, maar op dit moment kon hij niet verder omdat hij nog steeds die dingen voor zichzelf uit moest zoeken.

Vervolgens volgde een tijd waarbij we af en toe appte, maar verder afstand hielden. Ik probeerde ook door te gaan zonder hem in mijn leven. Een maand geleden kwam ik op een dorpsfeest tegen en voelde het nog steeds erg fijn tussen ons. Hij sprak ook uit me te missen, nog vreselijk veel van me te houden maar dat ik me niet vast moest houden aan hoop, maar door moest gaan, want hij moest het nog steeds met zichzelf uit zoeken voordat hij er 100% voor kon gaan. Hij zei dat ik mezelf in bescherming moest nemen omdat hij ook niet wist hoe lang het ging duren en of hij dan wel 100% voor me zou kunnen gaan. Oftewel, hij wist niets..

Nu heb ik vorige week met hem afgesproken om bij te praten maar hij was extreem down, depressief leek het wel. Hij was over alles in zijn leven negatief en die sprankelende persoonlijkheid die hij was, zag ik niet meer. Ik ben erg bezorgd over hem en zou hem het liefste willen steunen, maar tegelijkertijd wil ik geen hoop houden dat het nog goed gaat komen tussen ons. Hij heeft aangegeven dat hij heel graag met een psycholoog wil gaan praten, maar het lijkt ergens ook een drempel voor hem. Tegenover zijn vrienden doet hij alsof alles goed gaat en hij gaf ook aan dat ik de enige was waarmee hij erover kon praten.

Wat vinden jullie dat ik moet doen? Moet ik mezelf in bescherming nemen en afstand nemen? Of moet ik juist nu er voor hem zijn en hem hier doorheen trekken? Heeft iemand ervaring met een ex die met zichzelf in de knoop heeft gezeten of een partner die depressief is? En hoe ervaren jullie dit?

Laatst bijgewerkt door Nikki_ op 11-10-15 18:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-10-15 18:15

Geplaatst: 11-10-15 18:15

Ik zou afstand nemen, dan heeft je ex tijd om na te denken. Hij geeft zelf al aan heb geen hoop.

**Geplaatst**: 11-10-15 18:17

Geplaatst: 11-10-15 18:17

Hij geeft aan afstand te willen houden. Dat zul je moeten respecteren. Anders heb je de kans dat je juist het tegenovergestelde bereikt.
Hoe moeilijk ook, dit moet hij echt zelf doen, inclusief hulp inschakelen.

**Geplaatst**: 11-10-15 18:18

Geplaatst: 11-10-15 18:18

Waarom zou je jezelf in bescherming nemen, zo erg is de situatie toch niet dat jij eronderdoor zou gaan? Wat ik zou doen is proberen ervoor te zorgen dat die drempel lager wordt en hij eroverheen durft te stappen. Niet in de hoop dat je hem terug krijgt na een tijd, maar gewoon om hem te helpen..

**Geplaatst**: 11-10-15 18:19

Geplaatst: 11-10-15 18:19

Ik heb een beetje hetzelfde als je ex. Ik zou het heel erg fijn vinden als mijn ex interesse toonde en zou willen helpen.
Ik vind dat fijner dan dat iemand opeens niks meer van zich laat horen. Dat deed mij erg veel pijn.

**Geplaatst**: 11-10-15 18:20

Geplaatst: 11-10-15 18:20

Frappant en tegenstrijdig... maar ik heb dit ongeveer ook meegemaakt. Ik heb daarvan geleerd dat ik NOOIT meer op iemand ga zitten wachten die 'het niet weet' en die 'eerst iets moet uitzoeken'. Ik zou je willen adviseren om goed voor jezelf te zorgen. Laat je vooral niet aan het lijntje houden in deze situatie. Hij probeert (misschien niet moedwillig maar wel) de deur naar jou open te houden, maar hij gaat er nog lang niet door. Het klinkt als 'ik kijk nog even verder of er iets leukers is, maar dit is ook wel aardig'. Je zit op de reservebank, dat is wat ik denk, eerlijk gezegd. Misschien ziet hij dat zelf ook niet.. maar toch. Kijk vooruit en ga je eigen weg, wat dat ook brengt. Hij zegt het zelf al: hij gunt je iemand die 100% voor je gaat, dat doet hij dus niet.

Laatst bijgewerkt door stefje op 11-10-15 18:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-10-15 18:20

Geplaatst: 11-10-15 18:20

Eerlijk? Ik zou hem adviseren contact op te nemen met een professional en zelf verder afstand houden. Ik zou er geen trek in hebben om nu weer op te mogen komen draven om er voor iemand te zijn. Het komt op mij een beetje over alsof hij jouw leuke kanten wil gebruiken wanneer het hem uitkomt.

**Geplaatst**: 11-10-15 18:23

Geplaatst: 11-10-15 18:23

Ik heb in een zelfde soort situatie gezeten met mijn ex.. Maar bij mij gebeurde dit al in mijn relatie. Mijn ex heeft mij meegesleept in zijn problemen. Uiteindelijk heb ik de knoop door gehakt en heb de relatie verbroken. Mijn ex heeft daarna nog veel contact gezocht en raakte alleen maar meer in de put. Uiteindelijk heeft hij hulp gezocht, geleerd om mij los te laten, heeft 1,5 jaar aan zichzelf kunnen werken met een psycholoog en heeft daarna een nieuwe vriendin gekregen. Moraal van het verhaal; ik ben heel erg blij dat ik deze stap heb gezet. Mijn ex wist het even niet meer en daar had ik hem, op dat moment, niet bij kunnen helpen. Het had waarschijnlijk averechts gewerkt.

Ik zou als ik jou was, de afstand nemen die jij nodig hebt. Ik vind het ontzettend knap van hem dat hij hier eerlijk over heeft kunnen wezen tegen jou, en je niet in zijn problemen heeft meegesleept. Natuurlijk is het niet verkeerd om af en toe een luistert oor te bieden, maar als iemand echt in de knoop met zichzelf zit, heeft diegene meestal al genoeg aan zichzelf. Ik zou hem aanraden om een psycholoog op te zoeken en te kijken of hij daarmee zichzelf een beetje kan uitvogelen.

Ik snap dat dit voor jou absoluut geen makkelijke stap zal zijn, maar ik zou je sterk afvragen wat je voor hem kunt betekenen en wat dit met jou gaat doen. Hij geeft zelf aan dat hij niet weet wat hij met zijn eigen leven moet en dat hij niet weet of jij daar wel een rol in kunt spelen. Wat als hij je straks toch niet leuk genoeg vind?

Laatst bijgewerkt door miramii op 11-10-15 18:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-10-15 18:25

Geplaatst: 11-10-15 18:25

Ik denk dat het heel verwarrend voor je gaat worden als je hem intensief gaat helpen. Hij kan niet va je verwachten dat jij én zijn vertrouwenspersoon wordt én ondertussen afstand houdt van hem.
Ik denk dat het verstandig is om dit ook aan hem uit te leggen en hem te verwijzen naar iemand die hem hierbij kan helpen. Dan heb jij de ruimte om afstand te nemen.
Ik wens je heel veel succes.

**Geplaatst**: 11-10-15 18:33

Geplaatst: 11-10-15 18:33

sterreke98 schreef:
Ik heb een beetje hetzelfde als je ex. Ik zou het heel erg fijn vinden als mijn ex interesse toonde en zou willen helpen.
Ik vind dat fijner dan dat iemand opeens niks meer van zich laat horen. Dat deed mij erg veel pijn.

Ik begrijp je reactie, het is inderdaad fijn als mensen waarvan je hebt gehouden interesse in je tonen. Maar ik denk je in dit geval er ook rekening mee moet houden dat TS op deze manier aan het lijntje gehouden word. Af en toe contact en interesse tonen is uiteraard niet erg, maar als 'back-up' functioneren is niet goed voor een mens. Helpen zou in dit geval betekenen dat TS als een soort hulpverlener wordt voor haar ex-vriend, terwijl beide nog wel gevoelens hebben voor elkaar.

**Geplaatst**: 11-10-15 18:37

Geplaatst: 11-10-15 18:37

Ik heb het hele verhaal ook al eens mee gemaakt. als je mijn vehaal wilt horen kan je beste even een pb doen.

**Geplaatst**: 11-10-15 21:01

Geplaatst: 11-10-15 21:01

Ik zou zelf zijn beste vriend(en) inlichten en aangeven dat je je echt zorgen maakt, maar dat het vanuit jouw positie nu moeilijker is om er echt voor hem te zijn.

**Geplaatst**: 11-10-15 21:08

Re: Ex zit met zichzelf in de knoop, wat te doen?

Geplaatst: 11-10-15 21:08

ik zou t em zelf laten uitzoeken en afstand van em nemen, als jullie echt nog van elkaar houden komt dat daarna ook wel goed

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-15 22:01

Re: Ex zit met zichzelf in de knoop, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-15 22:01

Bedankt voor alle lieve reacties

**Geplaatst**: 13-10-15 11:25

Re: Ex zit met zichzelf in de knoop, wat te doen?

Geplaatst: 13-10-15 11:25

Toen mijn ex begon te huilen en aangaf met zichzelf in de knoop te liggen en het allemaal niet meer wist en tijd nodig hadden dit uit te zoeken, bleek hij al verliefd te zijn op een ander die ook in een relatie zat. Het bleek achteraf allemaal een kwestie dat ook zij bij haar man weg moest en dat er een toekomst voor hun samen er in zat. Ik heb hem geprobeerd te helpen. Hij is bij een psycholoog geweest en zo maar uiteindelijk zat ik dus inderdaad op de reserve bank te wachten op haar stappen wat ik niet wist. Ik zou er nooit meer intrappen. Ik weet gewoon zeker dat als haar scheiding niet was doorgegaan, hij mij hadden willen aanhouden om het zo maar even te zeggen. Dat doen mannen die bang zijn met lege handen te komen te staan.
Mijn advies... niet op hem wachten. Ga Door met je leven. Niet van zijn problemen jouw problemen maken.

**Geplaatst**: 13-10-15 11:36

Re: Ex zit met zichzelf in de knoop, wat te doen?

Geplaatst: 13-10-15 11:36

Jullie houden duidelijk van elkaar, maar het is nu van hem niet eerlijk dat hij aan de ene kant afstand van je wil om zijn leven te kunnen uitzoeken, maar aan de andere kant jou als enige vertrouwenspersoon ziet en gebruikt.

Het is aan jou hoe je daarmee om wil gaan. Je kunt hem helpen een goede psycholoog te vinden, maar verder zou ik voor jezelf meer afstand houden tot hij beter weet wat hij wil van het leven. Of je daarop moet wachten? Dat is aan jou. Het kan positief uitpakken en negatief, dat is met elke keuze uiteindelijk.
Iig sterkte!

**Geplaatst**: 13-10-15 11:43

Geplaatst: 13-10-15 11:43

Mijn vriend en ik hebben nu ook precies 6,5 jaar een relatie. Ik probeer me dus op basis van mijn eigen relatie voor te stellen hoe de situatie nu voor jou voelt.

Ik denk persoonlijk dat ik hem zou helpen, maar niet de illusie zou voorhouden dat het op het einde goed komt. Zoals ik het lees heeft je ex moeite met het vinden van zijn plek in de maatschappij en wie hij nou is, waar hij voor staat. Dat maakt je kwetsbaar, en kwetsbaarheid is moeilijk te dragen, voor uit te komen maar ook om iets aan te doen. 6,5 jaar is niet iets wat je zomaar weggooit, zeker niet als er nog steeds gevoelens zijn. Hij heeft aangegeven met een psycholoog te willen praten, ik denk dat ik hem daarmee zou gaan helpen.

De keuze is uiteindelijk aan jou natuurlijk. Op relatie-gebied zou ik afstand nemen, niet gaan hopen. Maar als jij hem kan helpen om in contact te komen met een psycholoog, zou ik dat proberen.

**Geplaatst**: 13-10-15 11:49

Geplaatst: 13-10-15 11:49

Ik ben zelf depressief, in behandeling sinds oktober 2014. Er zijn nu in een jaar tijd veel meer problemen boven komen drijven. Ik was altijd een persoon die zei 'ik heb geen hulp nodig, ik doe het zelf wel'. Die stap om alles los te laten en hulp te accepteren, is zó ontzettend moeilijk. Maar ik zat toen net in een relatie en ik wilde dat niet kwijt doordat ik mij zo klote voelde... Dus de stap genomen en gevraagd om verwijzing van de HA en sindsdien is er zo veel gebeurd...

Als hij zelf aangeeft dat hij het alleen wil uitzoeken, is dat juist het gene wat je moet stimuleren. Ik heb zelf zo ontzettend aan mijn vriend gehangen (nog steeds wel) en hij is ook echt door hel gegaan, want het is niet makkelijk om een partner te hebben met een depressie. Dus ja, je moet jezelf absoluut beschermen daartegen. Hij zal ook graag nog wel contact willen blijven houden, met je willen praten (omdat jij blijkbaar de enige bent waar hij vrijuit kan praten), maar dit moet je niet doen. Je krijgt dan alles te horen. Alles wat slecht, slechter en slechts gaat... En oja, ook nog iets wat een beetje beter is dan voorheen, maar vooral dit en dat wat zo negatief is. Je gaat dat niet trekken, als partner niet en als ex niet, omdat er nog gevoelens spelen.

Wat ik denk dat het beste is, is dat je nog één laatste keer met hem gaat zitten en hem duidelijk maakt dat hulp zoeken nummer 1 prioriteit is. Maar! Dat jij er niet bij zal zijn, of een vangnet zal zijn. Jij bent uit het plaatje, compleet. Als hij zijn problemen wil aanpakken, als hij zichzelf beter wilt maken, als hij omhoog wil krabbelen, moet hij dat echt alleen gaan doen. Onder ogen komen dat het niet erg is om depressief te zijn (of wat er speelt) en dat dat verandert kan worden. Het helingsproces duurt alleen lang en hij moet er wel open voor staan. Maar het is mogelijk.

Dus blijf niet op hem wachten, ga door met je eigen leven. Dit proces kan heel lang duren en het is nooit gezegd dat hij daar 100% van geneest, want het zal altijd blijven, hij zal uiteindelijk alleen beter weten en snappen hoe hij er mee om moet gaan. Zoals hier boven wordt gezegd, niet van zijn problemen jouw problemen maken. Laat hem zijn eigen rugzak met zijn eigen last op zijn eigen schouders maar dragen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-15 13:36

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-15 13:36

Hij is bij de huisarts geweest en doorverwezen naar een psycholoog. Ik hoop dat deze hem verder kan helpen.

**Geplaatst**: 19-10-15 13:43

Geplaatst: 19-10-15 13:43

Knudd schreef:
... Dus blijf niet op hem wachten, ga door met je eigen leven. Dit proces kan heel lang duren en het is nooit gezegd dat hij daar 100% van geneest, want het zal altijd blijven, hij zal uiteindelijk alleen beter weten en snappen hoe hij er mee om moet gaan. Zoals hier boven wordt gezegd, niet van zijn problemen jouw problemen maken. Laat hem zijn eigen rugzak met zijn eigen last op zijn eigen schouders maar dragen.

Wat een nuttige -door ervaring- en vooral ook eerlijke reactie van jou, Knudd! Gezien het feit dat jij aan de andere kant van een soortgelijke situatie staat. Knap!