pff dat was wel echt vreemd hoor! ik heb absoluut geen kinderwens, heb een hekel aan huilende baby's en vind er ook echt nix aan.
kinderen vind ik pas iets leuker worden als ze eenmaal kunnen lopen&praten, maar dan nog vind ik ze vooral leuk als ik ze maar eventjes zie
oppassen heb ik heel veel gedaan, was altijd hardstikke leuk maar na een avondje of een avond+nacht+ochtend was ik altijd weer blij als de ouders er weer waren nichtjes en neefjes zijn ook best leuk en mn buurmeisje van 6 komt altijd bij de paarden kijken enzo, maar toch, ik ben veel gekker met dieren dan met kinderen

maar vandaag was een collegaatje van mij met haar dochtertje in de winkel, die is nu 3,5 maand oud, en dat was zo'n schatje echt een heel lief leuk mooi meisje, wat alsmaar aan t lachen was enzo, heb haar ff vastgehouden en zelfs dat vond ik leuk, had echt zoiets van ja t is toch wel heel mooi, zo'n klein mensje wat helemaal van jezelf is

bjorn die zag dat toevallig, die moest ff vergaderen bij ons op t werk, en die zei later: goh ik dacht dat jij baby's nix vond, uhm tsja toen stond ik met mn mond vol tanden


maargoed 1x naar de Bevalling kijken en een paar huilbaby's tijdens mn werk in de winkel zien en ik weet weer zeker dat ik geen kinderen wil

Er zijn ook best leuke babies! Vooral die van jezelf

Ik denk er hetzelfde over als jou Heb ook totaal (nu dan) geen kinderwens.
Maar soms zie ik dan een lieve baby en ben ik heel even verkocht. Maar zodra ze weg zijn ben ik ook weer heel blij

Toch vreemd

Nee hoor ik ben er al uit... ik wil twee kinderen het liefst een
jongen en een meid en als het ff kan een tweeling dan
ben ik er meteen vanaf
Hopelijk werkt moeder natuur een beetje mee

Ik heb echt een hekel aan baby's en kleine kinderen
Maar ik heb nog hoop dat mijn hormonen ook een keer gaan werken....
Heel soms zie ik wel kindjes die ik leuk vind hoor..
Meestal zijn dat degenen die zich al nuttig kunnen maken
:D:D

Grapje hoor, zo erg is het ook weer niet, sommige kids vind ik best schattig, echt waar!

ik heb altijd gezegd dat ik kinderen wil. Maar nu ik samenwoon, een kat en een paard heb, twijfel ik erover. misschien ook omdat ik stage heb gelopen bij de kleuters en ik die super irritant vond...? hehehe! maar ove rhet algemeen kan ik goed met kinderen overweg hoor. heb alleen zoiets van: kga later voor de klas staan dus heb ik 30 kinderen van mezelf...

Totdat ik een jaar of 20 was, wilde ik ook pertinent geen kinderen !

Daarna wilde ik er "later" wel 1 of 2 . Uiteindelijk heb ik op m´n 25ste m´n eerste gekregen (die naar mijn smaak ook wel eerder had mogen komen ) en op m´n 29ste de tweede .

Het kan dus allemaal veranderen !

Ik wilde eigenlijk ook geen kids, ik wist ook niet zeker of ik die verantwoording wel op me wilde nemen. Zo'n hummeltje, en alles wat jij doet is een voorbeeld voor de kleine, zowel positief als negatief. Alles wat je doet waar je kind bij is (hoe klein ook...) heeft invloed.

Maar toen ik dit jaar een maandje als nanny gewerkt heb in een Canadees gezin (ik ben veel in Canada geweest) veranderde dat. En dat ondanks de 6 kinderen, de wat laxe ouders, het gekrijs en geschreeuw, het geschop en gesla (ik was het dan ook niet eens hoe de kids opgevoed werden...beetje te vrij als je het mij vraagt). Maar het gekke was dat ik toch ineens zelf kinderen wil. Want je eigen vlees en bloed, is heel wat anders dan dat van iemand anders.
Een mens onstaan uit liefde, de kroon op je liefde voor elkaar, en ik heb een hoop geleerd hoe het niet moet...en dat neemt niet weg dat ouders fouten maken. Ik ben ook maar mens...maar toch...van iemand die eigenlijk geen kinderen wilde is toch een kinderwens uit voort gekomen.
Zelfs m'n moeder was verbaasd...

Ik heb absoluut geen kinderwens. Vind baby's en kinderen ook alleen maar leuk als ik er geen last van heb. Zodra bijv. het kindje (1jr) van mijn nichtje begint te huilen, ben ik weg... Kinderen aan mij geven om vast te laten houden: Alstublieft niet zeg... 1x gedaan voor de foto, verder niet.
Miss dat het later nog komt, maar nu moet ik er echt niet aan denken. Alleen het idee al dat je met zijn 3tjes op vakantie gaat, dan heb ik toch geen vakantie meer!? (ben ondertussen al 28 en nog steeds geen kinderwens )

Zoiets had ik ook; ik heb altijd geroepen dat ik evel beter ben met dieren dan met kinderen en veel had ik er niet mee, maar toen ik het hummeltje van mijn vriendin in mijn armen geduwd kreeg, en ik het mannetje nog stil kreeg ook, had ik ineens zoiets van 'huh?'

En van het weekend zat ik met mijn exvriend te praten over kinderen en die was ook heel verbaasd, volgens hem had ik geroepen dat ik nooit kinderen zou willen (en voor hem was dat één van de redenen waarom we er een punt achter gezet hebben )

Ik vind heel veel kinderen niet leuk. Ik kan me vreselijk ergeren op het consultatiebureau aan die gillende gore snottbellen. Maar mijn kids zijn wel leuk, omdat het de mijne zijn en omdat ik ze (althans probeer ik) opvoed zoals ik zelf ben opgevoed. Veel mede moeders vinden mij streng en een zeurpiet, maar ik denk dan, wacht maar tot de pubertijd......dan heb ik zeker weten meer plezier van mijn kids dan zij!

Vroeger hield ik me er nooit mee bezig, maar sinds een half jaar heb ik wel een sterke kinderwens. Het is dat ik nog een opleiding volg, nog niet samen woon met mijn en het financieël waarschijnlijk niet red

Ben gek op kinderen, ben nu dan ook eerste jaars Pabo student.
Denk dat ik toch wel net iets na me 21e aan kids begin. Mijn vriend is ook gek op kinderen en je mekrt gewoon aan hem hoe hij met kinderen omgaat dat het echt een top vader zou zijn, echt zo een vader figuur die jou ontbijt brengt op zondag ochtend en dan gaat voetballen met zijn zoontje

Ik heb zelf twee schatten van kinderen!! Nog steeds heb ik een hekel aan huilende baby's en schreewende kleuters , maar als het je eigen kinderen zijn is het zooo anders, dan kan je er opeens wel tegen!

Ik vond (en vind) kinderen altijd prachtig! Maar wel van een ander. Twee jaar geleden hebben mijn zwager en schoonzusje een dochtertje gekregen. Dat is zo'n ontzettend lief meisje.
Ik moet nu zeggen dat ik het zelf ook wel graag zou willen.

Voordeel van je eigen kinderen is dat je ze zelf opvoed!!

Ik vind er ook niks aan, baby's...
Ze janken en slapen alleen maar... Wat moet je er mee?!
Zodra je er een fatsoenlijk gesprek mee kunt voeren en je ze duidelijk kunt maken wat je bedoelt vind ik ze pas leuk worden... Met andere woorden, zodra ze luisteren...

tik tik tik tik tik tik .....

da's het geluid van een biologisch klokje dat net begon te tikken....

Loop je even op zaterdagmiddag de Mac binnen

Hey, kijk maar in mijn onderschrift voor NOG een mooie baby
Maar ik vind eerlijk gezegd ook niet alle babies en kinderen leuk hoor, maar die van mij...tja Die zijn prachtig en leuk en lief en..........

Twister wanneer komt die tijd? Ik gok op als ze twintig zijn en zelf over kinderen denken hehehe

Als je ècht van je (ontluikende) kinderwens afwilt, wil ik best eens langskomen met die vier kinders van mij
Het zijn wel geen baby's meer, maar ze helpen je binnen een uur van je kinderwens af.
Hou je het langer met ze uit zonder ook maar één keer te zuchten...tja, dan zul je toch eens serieus met Bjorn moeten gaan praten denk ik

Hoewel het voor mij de liefste en mooiste kinderen ter wereld zijn, kan ik me goed voorstellen dat iemands anders compleet gek van ze wordt.

Ik ken het, tot een jaar geleden riep ik altijd dat ik noooooit kinderen wilde, nu weet ik dat ik ze wel wil... Geweldig die kleine moppies, ja ik wil graag moeder worden. Nu de man nog

Ik heb babies altijd al schattig gevonden eigenlijk...
wil ooit ook wel een kind maar de eerste 5 jaar eigenlijk toch nog niet
wat zeg ik misschien de eerste 10 jaar wel niet.

De kinderen van andere zijn heel leuk...die kun je terug geven als je ze beu bent.
Die van jezelf kan je moeilijk terug stoppen

Sterre schreef:

Totdat ik een jaar of 20 was, wilde ik ook pertinent geen kinderen !

Daarna wilde ik er "later" wel 1 of 2 . Uiteindelijk heb ik op m´n 25ste m´n eerste gekregen (die naar mijn smaak ook wel eerder had mogen komen ) en op m´n 29ste de tweede .

Het kan dus allemaal veranderen !

Ik ben in de "misshcien over een paar jaar" fase. En ik hoop dat die fase nog wel een flink aantal jaren duurt

M'n buurjongentje (baby) heeft een uur gehuild/gekrijst in de tuin, pffff dan hoef ik al niet meer....