Nog niet echt een man overboord... Maar geloof me... die jaren vliegen snel voorbij... als ik doorga met school, moet ik nog 4 jaar, dan zit ik al dicht bij het einde. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik morgen, over een maand over een jaar, twee jaar al niet meer ben.
Of ik gelukkig ben, nee, dat ben ik niet op het moment. Maar ik denk dat iedereen dat op een zeker moment wel heeft. Een aantal dingen staan hier niet op een rijtje, en ik heb wat onzekerheden... En wat ik nog niet op een rijtje heb is die acceptatie dat anderen wel kunnen wat ik niet kan. Dat ik me constant wíl bewijzen, daar wil ik vanaf.
Misschien wanneer ik toegeef aan mijn ouders of wanneer zij er geen gehoor aan geven dat ik mijn pony maar moet verkopen. Gezien dat het werk te veel van mij vergt.
Ik moét rustiger aan doen... dat is één ding wat zeker is... maar hoé?
Tja, moeilijk af en toe...