Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Menno schreef:Zoals ik ook al in een aantal pb-tjes zei
Het is onvoorstelbaar wat je allemaal meemaakt. Heel je leven lang denk je dat jij en je ouders onstervelijk zijn en van het een op andere moment, vanuit het niets is je vader weg...
Je wordt met je neus keihard op de feiten gedrukt.
Iedere nacht lig je in bed te denken aan de fijne herinneringen die je hebt, je herbeleeft ze en krijgt hetzelfde gevoel als dat je toen had. Op het hoogtepunt van dit gevoel wordt je geconfronteerd met het verlies...
Ik ben in ieder geval dankbaar aan deze herinneringen, het idee dat mijn vader niet geleden heeft, dat hij een goed leven heeft gehad en dat hij gewaardeerd werd door alle klassen die hier in Nederland rondlopen.
We zullen ermee moeten leren leven, hoe moeilijk dit ook is.
Iedereen verliest op een gegeven moment zijn of haar ouders. Iedereen komt hier overheen. Waren we maar vast een half jaar verder...