Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-06-04 11:06

Geplaatst: 28-06-04 11:06

Als je heel graag een kind wilt, dan heb je daar echt wel wat voor over hoor. Voor een paard richt je je leven toch ook op een bepaalde manier in? En als je aan topsport doet toch ook? Een kwestie van prioriteiten stellen en goed plannen. Lachen

Maar idd, een kind krijg je samen met je partner en dan is het wel heel belangrijk dat je er allebei voor de volle 100% achter staat.

**Geplaatst**: 28-06-04 11:11

Geplaatst: 28-06-04 11:11

Een paar jaar terug was ik ook als de dood dat ik pijn zou hebben en ik wilde dan ook helemaal geen kinderen. Let wel, ik heb er op dit moment ook nog láng geen Haha!

, maar op dit moment ben ik meer bang voor het verlies van bijv. een partner of een kind (een dierbare) dan voor de pijn, het verlies van mijn figuurtje (ik ben behoorlijks strak, al zeg ik 't zelf). Dus wat MoniqueT zegt kan ik me helemaal in vinden, dat lijkt me echt vreselijk, erger dan wat pijn, een beetje meer vet of wat dan ook...

**Geplaatst**: 28-06-04 11:19

Re: Vraage over kinderen krijgen

Geplaatst: 28-06-04 11:19

Applebee schreef:
Ik ben dus serieus heel bang dat ik m'n figuur ga kwijtraken.

Zolang dit je belangrijkste angst is over het krijgen van kinderen zou ik er zeker nog niet aan beginnen!

Kinderen krijgen wil je of niet (allebei even rechtvaardig) maar zolang je je er nog niet over uit bent of je het wel wil heb je geen goede basis om een kind op te voeden.
Het hebben van kinderen is een achtbaan, zeker de eerste 4 a 5 jaar.
Je hebt dieptepunten van vermoeidheid, de vraag van konstante aandacht, weinig tijd voor jezelf, je veranderde lichaam (ja want ondanks alles krijg je er echt een ander lichaam voor terug), etc.
Maar je hebt ook hoogtepunten, genieten van je kind, alle "eerste"dingen die ze doen, de geur, de knuffels, de tekeningen, samen winkelen, de optredens, naar school, noem maar op.

Het is niet vanzelfsprekend dat iedereen het maar makkelijk aankan om kinderen te hebben en als je daar zelf aan twijfeld dan zou ik er nog eens heel goed over nadenken en met je vriend over praten.

Heel veel sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 28-06-04 11:28

Geplaatst: 28-06-04 11:28

ArwenLune schreef:
Is dat niet waar heel veel nieuwe ouders in een gat vallen? Die gingen ervan uit dat het leven gewoon verder zou gaan, alleen nu met een kindje. Ik zie dat in ieder geval wel in mijn omgeving, van die hippe stellen die dachten dat ze een week na de bevalling gewoon weer in de kroeg zouden zitten. Ze waren absoluut niet voorbereid op de manier waarop ALLES anders werd...

Ja tuurlijk is het anders, maar als je echt met de pondjes zit, kan je wel een paar keer in de week in de avond even trainen, (als je ermee zit) voel je je wel weer zelfverzekerder

**Geplaatst**: 28-06-04 11:44

Geplaatst: 28-06-04 11:44

Ik heb geen kinderen en wil er voorlopig ook nog even mee wachten(eerst maar een geschikte papa tegenkomen, haha)..Mij lijkt het verschrikkelijk mooi om zwanger te zijn. Vriendinnen van mij zijn of zwanger of bezig zwanger te worden en mag bij hun vast voorgenieten. Twee vriendinnen zijn slanker geworden na hun bevalling, dus dat kan ook nog..Ikzelf denk net als jij als ik eerlijk ben, ik maak me nu al druk om mijn figuur en ben als de dood dat ik straks van die flabberdijen eraan overhoud en een hangbuikje. Ik ga dus ook keihard sporten voordat ik zwanger raak, hihi..Toch ga ik met de anderen mee, als je echt een kinderwens hebt maakt dat figuur je ook niet zo uit en laat je het gebeuren.

Zo te lezen heb je zelf nog niet zo de behoefte om een kindje op te voeden, komt dat alleen door de angst voor de pijn en je figuur of zie je het echt niet zitten om nu al overtuigend mama te worden? Dan zou ik er lekker mee wachten en goed met je vriend bespreken..

**Geplaatst**: 28-06-04 20:40

Geplaatst: 28-06-04 20:40

Ik denk dat jij een excuus zoekt omdat je nog niet aan kinderen toe bent, jij wilt ze nog niet. Wees ook eerlijk tegenover je partner en zeg het tegen hem, dat is wel zo eerlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-04 22:51

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-04 22:51

Jullie bevestigen inderdaad wat ik voel; ik zoek een excuus omdat ik er absoluut nog niet aan toe ben.

Ik heb een geweldige vriend waar ik volgend jaar mee ga trouwen. Al aan het begin van onze relatie hebben we het over kinderen gehad en hij weet precies hoe ik erover denk. Ik heb hem verteld dat ik er absoluut nog niet aan toe ben en ook geen garantie kan geven dat dat in een paar jaar verandert. Aan de ene kant vind ik het wel leuk, maar ik ben enorm aan het twijfelen en wil het op dit moment vooral niet. Mijn begrijpt mij volkomen (zegt ie) maar diep in m'n hart ben ik bang dat hij denkt van "ach ze verandert wel van mening in een paar jaar". En mischien gebeurt dat ook wel, maar wat als het niet gebeurt? Ik wil niet dat onze relatie daardoor op de klippen loopt. En ik ga absoluut geen kinderen krijgen puur en alleen om een relatie staande te houden, zo slim ben ik nou ook wel weer.

Dit heb ik hem verteld en hij zei dat als ik ze later wel wil hij dat geweldig zou vinden maar dat ie er ook mee kon leven als ik het niet wilde. En toch neem ik hier geen genoegen mee, raar he! Ik ben echt helemaal geobsedeerd met dit probleem nu, sta ermee op en ga ermee naar bed. Ik probeer m'n uiterste best te doen pluspunten aan het krijgen van kinderen te vinden, maar meteen daarna probeer ik een berg excuses te vinden om ze niet te krijgen.

Ik kan heel goed met kinderen opschieten, heb veel met kinderen gewerkt etc. Maar bij het idee van ze zelf hebben raak ik in paniek. Met als resultaat nu, dat als m'n vriend ook maar iets zegt over kinderen (bv. als er een peuter op een driewieler door de straat gaat en mijn vriend zegt" ach wat pittig") dan voel ik onmiddelijk een woede in me opkomen. Ik laat natuurlijk niets merken, maar in m'n hart denk ik dan: denk maar niet dat ik een nest voor jou ga leggen. Dit probleem drijft me zelfs steeds meer van het "leuk vinden" van kinderen af. Ik heb zelfs een keer tegen m'n vriend gebrult dat ik kinderen haat (wat absoluut niet waar is) en dat ik ze nooit wil, om vervolgens de zelfde avond te zeggen dat ik ze heeeel mischien wel wil.

Bedankt voor al jullie reacties, het voelt gewoon goed om dit eens van me af te schrijven!

**Geplaatst**: 28-06-04 22:59

Geplaatst: 28-06-04 22:59

als ik dit zo lees zou ik me ook ff afvragen of je zeker weet dat je wilt trouwen.... wil niet nega zijn ofzo maar als dit nu al zo'n probleem oplevert word dat na het huwlijk echt niet minder

ga is lekker met zijn tweetjes op de bank zitten (of op het strand oid lekker neutraal) en praat nog eens echt over dit en andere topics

**Geplaatst**: 29-06-04 10:44

Geplaatst: 29-06-04 10:44

Je bent gewoon aan het steigeren en dat heeft jouw vriend veroorzaakt. Jij hebt het gevoel dat je teugels aangetrokken worden bij het krijgen van kinderen. Ik hoop dat je gewoon alle tijd krijgt die je nodig hebt. Je bent pas 23 en op je 30e kan het ook nog gemakkelijk. de meeste mensen die geen kinderen willen veranderen als ze ouder worden en gaan om (behalve ik natuurlijk weer). Ik zou me daar dus niet meer te veel druk over maken. Maar ik zou niet stilletjes blijven steigeren maar een keer er echt uitgooien wat je denkt. Anders ben ik bang dat dit gevoel erger wordt.

**Geplaatst**: 29-06-04 10:57

Geplaatst: 29-06-04 10:57

pff ik had dit kunnen schrijven zeg! hoe herkenbaar!

inmiddels is mn vriend overtuigd dat ik de komende 10 jaar geen kinderen wil en hij er niet over moet beginnen Haha!

en dat heb ik voor elkaar gekregen door alles wat me dwars zat over eventueel kinderen krijgen, vrijheid kwijt, figuur kwijt, tijd voor mn paarden etc etc er uit te gooien en ineens was ie stil goh zo heb ik het nog niet bekeken zei hij

hij is er inmiddels achter dat er bij kinderen krijgen veel meer komt kijken dan dat 'lieve baby'tje' was zo lief ligt te slapen
dat je je leven vastlegd, en daarbij komt ook nog eens dat je als vrouw idd meer last hebt van alle nadelen, zoals de hele zwangerschap en bevalling

dus nee, ik ben blij dat ik er alles uit heb gegooid, voordat we samen een huis kochten
en nu kan ik met een gerust hart gaan samenwonen met hem, weet inmiddels dat hij hetzelfde over eventuele kinderen denkt als ik, stiekem hoopt hij wel op 1 of 2 kinderen, dat mag, maar hij weet dat er een wonder moet gebeuren voordat ik ook maar 1 kind zou willen, en daar heeft ie zich bij neergelegd

dus praat erover met je vriend!gewoon alles was je dwars zit eruit gooien!

**Geplaatst**: 29-06-04 11:20

Geplaatst: 29-06-04 11:20

Misschien een rare opmerking, maar wat stippelen mensen hun leven bij voorbaat al helemaal uit...
Nog even en jullie zitten al rond te kijken waar jullie eventueel na de pensionering gaan wonen (heb je die leuke aanleunwoning zien staan.. Vingers aflikken

).
Mensen, wees gelukkig met elkaar. Kijk niet wat er morgen moet gebeuren, kijk wat je vandaag hebt!
Je vriend weet hoe je erover denkt en gaat ermee akkoord, oke vriend, snavel dicht nu! Maak er niet zo'n hot item van, die babywens! Het komt of het komt niet...de tijd zal het leren! Geniet van jullie nieuwe relatie, geniet van de komende trouwerij!!! Een baby is welkom in een goede relatie met ouders die om elkaar geven. Dat is de enige juiste basis!!!
Pffff, wat een wijsheid borrelt er ineens naar boven..maar zo heb ik het ervaren!

**Geplaatst**: 29-06-04 12:20

Geplaatst: 29-06-04 12:20

radicalM, opzich is t wel slim om er eens bij stil te staan, zeker als je bv gaat trouwen
als je na 5 jaar huwelijk uit elkaar gaat omdat de 1 kinderen wil en de ander niet, is het zobnde van die 'weggegooide' 5 jaar, omda je van te vore al had kunnen weten dat het fout zou gaan als de 1 wel kinderen wil en de ander niet

toen mn vriend en ik een huis gingen kopen, hebben we het er ook even over gehad, ik heb hem heel duidelijk gemaakt wat ik wil, en hij kon zich er wel in vinden, toen pas hebben we samen het huis gekocht(waar we over 2 weken gaan wonen Lachen

)

dus opzich is t niet verkeerd om vooruit te denken

je leven vastleggen moet je idd niet doen, maar af en toe even in de toekomst kijken om t zo maar te zeggen, kan geen kwaad!kan juist problemen voorkomen!

**Geplaatst**: 29-06-04 12:31

Geplaatst: 29-06-04 12:31

*kuch* Je bent bang je figuur kwijt te raken als je kinderen krijgt? Ik denk dat er belangrijkere dingen zijn om je zorgen over te maken als het zo ver is.

**Geplaatst**: 29-06-04 13:10

Geplaatst: 29-06-04 13:10

Kinderen neem je niet, kinderen krijg je. Je neemt iets in om geen kinderen te krijgen. Als het hebben van kinderen zaligmakend is in een relatie, is er iets in die relatie niet goed. Stel je voor dat jullie allebei kinderen zouden willen en het zou niet lukken? Okee, dan zijn er nog een heleboel andere mogelijkheden tegenwoordig, maar laat dit even achterwege. Zou je vriend of man je verlaten omdat je niet in staat bent kinderen te krijgen? Als hij daar ja op zegt, is hij je niet waard. Je trouwt om samen verder door het leven te gaan, om voor je partner, voor de staat en ook voor iedereen in je omgeving te laten zien dat jullie in volle bewustzijn voor elkaar hebben gekozen. Als daar ook maar enigzins een "maar" aan hangt, zou ik de stap niet zetten.

**Geplaatst**: 30-06-04 17:19

Geplaatst: 30-06-04 17:19

Ik ben 2 jaar geleden erg druk bezig geweest met het krijgen van kinderen.. Zo erg dat het een zware obsessie werd.
Ik merkte dat mijn man toch begon te twijfelen.. (2.5 jaar jonger) Toen heb ik geprobeert het opzij te zetten. Kinderen maken en krijgen doe je met zijn tweeen.. en als er ook maar een grijntje twijfel is.. NIET AAN BEGINNEN. Inmiddels is Sandor er en ik heb onze kinder planning op de lange baan geschoven.. Met een kans dat het misschien wel helemaal niet meer gebeurt... Ons leven draait nu om de dieren.. en of daar ooit nog verandering in komt ? Geen idee.