Ze had weer helemaal zin in het leven, ging alles met een grote glimlach van oor tot oor tegemoet.
En nu? Nu ligt ze weer in het ziekenhuis.
Vanacht heeft ze liggen vechten voor dr leven.
De angst die wij vanacht hebben gevoeld, vreselijk.
Ze had zaterdag op zondagnacht weer in dr eigen bed geslapen.
Rond 02.00 kwam ze bij ons aan bed, helemaal in tranen.
Ze had heel veel moeite met ademhalen, en het enige wat ze kon zeggen was dat ze stikte.
Toen ze dat gezegd had klapte ze in elkaar en lag doodstil op de grond.
Haar vader en broer hebben haar beademd.
Ze is opgehaald door de Ambulance en naar het ziekenhuis gebracht.
Vandaag voelde ze zich weer goed, ze is zelf heel vrolijk.
Ze is wel moe, maar voelt zich verder super.
De artsen weten niet wat er nou ineens is gebeurd dat ze zo benauwd werd.
Waarschijnlijk toch een gigantische astma aanval, die ze voor zich zelf heeft ontkent.
Vanmiddag vertelde ze namelijk wel dat ze gisteravond al benauwd was toen ze naar bed ging.
Ze wilde ons niet ongerust maken, wij hadden al zo veel verdriet gehad.
De lieve meid..

Vanmiddag is ze zelfs nog op bokt geweest, zag ik aan de emailtjes.
Maar ik zag geen topic van haar.
Ik vroeg haar waarom ze jullie niets had laten weten, en ook jullie wou ze niet ongerust maken.
Vanacht moet ze nog blijven, morgen ochtend mag ze naar huis.
Pearltje, Ze wil Dinsdag wel dolgraag mee naar de Almelose ruiterdagen.
Als ze zich goed voelt, mag ze van ons ( en van de artsen mee ).
Maar als jij het niet aandurft ( wat heel begrijpelijk is ) dan blijft madam gewoon thuis hoor.