Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-06-04 21:50

Ik geef het op...

Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-04 21:50

Ik wil niet meer vechten. Ik kan niet meer vechten. Steeds weer loop ik tegen een muur. Dan denk je eindelijk het licht te bereiken, maar op dat zelfde moment word je keihard weer terug de diepte in getrokken.
Ik ben zo moe... Ik wil vrij zijn!

Vroeger kon ik mijn tranen weg dromen
Diep verzonken in mijn eigen wereldje
Vergat ik wat er rond me gebeurde
Mijn gedachten altijd ergens anders
Nu is het niet meer zo gemakkelijk
Want er is wel altijd iets dat me terug trekt
Terug naar de realiteit
Ik geloof zelfs niet meer
In mijn eigen dromen
Nu besef ik
Dit is de echte wereld
En hier moet ik leren leven
Ik kan het mij niet mooier blijven voorstellen
*************************************

Opgeven is wat ik wil!
Ik moet vechten
Vechten tot het licht.

Ik vecht door.
Ik zie geen licht
Telkens donkere wolken
Het gaat niet meer!
Ik geef op!
Ik geef me over
Over aan de dood!
***************************************

Steeds verder zak ik weg in een diepe zwarte put
Kan het leven niet meer aan
Mn gedachten vertellen me
Dat ik niet meer kan
Niet meer weet hoe ik hier uit moet komen
En beter maar dood kan zijn
Ik zou moeten vechten
En uit die diepe put zien te komen
Maar ik zou niet weten hoe
Ik kan niet meer
Mijn verdriet is te groot
Mijn angst blijft me telkens achtervolgen
Het gevoel van machteloosheid blijft maar groeien
De innerlijke pijn die ik voel
Is niet meer te verdragen
En mijn moedeloosheid is niet meer te bevatten
Ik zou moeten vechten
Opkrabbelen
En langs de steile wand van de put omhoog klimmen
Maar ik zou niet weten hoe
Ik kan niet meer
De moedeloosheid is te groot
Mijn kracht is nergens meer te bekennen
En mijn hoop is al verwenen in de diepte van de zwarte put
*************************************************

Ik hoor het vaak
Iemand sprong voor een trein
Diegene is dood
Dat vindt ie fijn

Dat wil ik ook
Niet meer alle pijn en verdriet
Alleen het probleem;
Ik kan het niet

Hoe graag ik ook wil
Het lukt me niet
Dan heb ik wel geen pijn meer
Maar ik kan het niet

Daarom zal het nog ff niet gebeuren
Maar ik denk er wel vaak aan
Dat het in mijn nieuwe leven
Veel beter met mij zal gaan
**************************

**Geplaatst**: 09-06-04 22:09

Geplaatst: 09-06-04 22:09

Wil je er over praten Ach gut

**Geplaatst**: 09-06-04 22:18

Geplaatst: 09-06-04 22:18

hou je taai hoor meis..ik stuur je ff een pb

**Geplaatst**: 10-06-04 00:45

Geplaatst: 10-06-04 00:45

Ik kreeg een bezorgd berichtje of ik James_lover was... Ik ben het dus niet...

Sterkte...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-04 10:34

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-04 10:34

Bedankt voor jullie lieve pbtjes allemaal Ach gut

Alleen daarvan krijg ik al weer een beetje hoop.
En het zijn nu de momenten waarop ik me zo down voel en deze gedachtes heb. Ik zou aan de ene kant heel graag een einde aan mijn leven willen maken, vooral op die momenten. Maar uiteindelijk zal dat wel nooit gebeuren denk ik, tot nu toe heb ik nog niks durven en kunnen doen. Er zijn toch wel lichtpunten in mijn leven, ik ben nog door een véél dieper dal gegaan dan waar ik nu in zit. De meeste dingen gaan weer redelijk goed voor mij en dan ben ik al een stuk levenslustiger. Maar er zijn bepaalde mensen die mij niet begrijpen en het waarschijnlijk ook nooit zullen doen. En ik weet dat ze het niet kwaad bedoelen, tenminste dat denk ik dan maar, maar zij duwen me vaak weer over de rand terug de diepte in... En ik neem het ze niet kwalijk, ik begrijp mezelf soms amper. Maar door die tegenslagen, steeds maar weer, wil ik het opgeven. Maar dan komt het moment dat ik weer een beetje helder kan denken en dan denk ik weer, kom op, je bent nu al zoveel verder gekomen, je kunt het niet opgeven. Er is nog veel om voor te leven.
Mijn dromen en fantasieen (zie ook 1e gedicht) houden me op de been, maar op sommige momenten weet ik dus... Dat is een droomwereld, en dan denk ik dat het voor mij waarschijnlijk nooit zo zal mogen zijn... En dan wil ik weer graag opgeven.. Ik wil niet alleen gelukkig zijn in mijn droomwereld, ik wil ook gelukkig zijn in de realiteit... Waarin ik toch meer zal moeten leren leven. Maar er zijn zoveel dingen waar ik nog als een berg tegenop zie, dingen die ik moet doen.. voor een toekomst voor mezelf... En de angst.. die blijft.. Zal ik ooit zo gelukkig worden als in mijn droomwereld???
Mensen verwachten van mij dat ik gelukkig ben, ik heb immers alles wat mijn hartje begeert, materialistisch dan... Daarbij vergeten ze dat je daar alleen niet gelukkig van kan worden...
Ik zou alles, echt alles willen opgeven wat ik nu heb, om de andere kant van geluk te vinden...!

**Geplaatst**: 10-06-04 12:47

Geplaatst: 10-06-04 12:47

heel erg veel sterkte!! denk de laatste tijd ook wel is zoiets, ma veel minder erg dan jij!! heel erg veel sterkte!!

**Geplaatst**: 10-06-04 16:11

Geplaatst: 10-06-04 16:11

Kop op, al lijkt het leven soms zo tegen te zitten de kleine lichtpuntjes moet je aangrijpen om dat kleine beetje geluk weer op te bouwen.
Nu val je steeds weer terug maar de momenten dat je terug geduwd word die worden straks steeds kleiner en het gelukkige gevoel houd almaar langer aan........
Door dit alles word je straks al maar sterker..... Lachen

Op de momenten dat je je rot voelt denk je terug aan het moment dat het voor jou gevoel erger was........dan weet je dus dat je nu al sterker aan het worden bent OK dan!

Dikke knuffel Ach gut