Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-04 11:37

Wat moet ik doen..? (ruzie thuis)

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-04 11:37

Ik weet dat het misschien beter op jeughonk past, maar daar kan ik nog niet op.

Het verhaal...
Ik heb al een tijdje ruzie thuis, met mn ouders en broer. Ik voel me erg overbodig, mn broer doet alles goed, ik doe alles fout. Mijn broer mag meer, als hij me pest lachen mijn ouders mee..dat soort dingen.

Ik was een keer zo kwaad, was het zo zat, dat ik zei ik vind het niet leuk meer thuis!
Mijn moeder bijna huilen, zei ze; weet je niet hoeveel pijn je me hier mee doet, ik heb ook gevoelens. Toen zei ik; wat dacht je van mij, denk je dat ik het leuk vind dat ik zo behandelt word..?!
Afijn.. weer ruzie.

Nou gisteren..
Ik had enorme ruzie, en wou weg, ik zag het even niet meer zitten en wou op dat moment gewoon even weg. Ik kreeg enorme bonje met mijn vader, dreigde mij te slaan, dat soort dingen.
Ik ben toen naar een vriend gegaan toen hij stond te douchen. Ik mocht niet weg van hem, ik moest praten. Ik weet al lang dat dat niet helpt, dat we dan ruzie krijgen en dat ik weer straf krijg.
Dus ik zei tegen mijn moeder dat ik weg ging, naar een vriend. Ze zei al; je weet dat je vader hier boos om wordt. Ik zei ja als ik thuis blijf dan wordt ik gek. Ze zegt ga maar, kijk maar hoelaat je thuis komt ( Scheve mond

)
Ik naar die vriend toe, hij ging met iemand klaverjassen. Dus ik mee, kreeg ik rond 9 uur/half 10 een smsje van mijn vader; 'Je hebt een probleem als je thuis komt, reken daar maar op'. Zit schoot gelijk in de stress, en durfde niet meer naar huis. Ik wist het nou helemaal niet meer.
Daarna zijn we nog naar een vriendin dr huis gegaan en om 1 uur belde mijn moeder; 'waar ben je ik kom je nu ophalen'
Zij mij daar opgehaalt, ik thuis. Heeft mijn vader mij opgewacht in de huiskamer, en ik zag het al aan zijn gezicht. Ik zag meteen dat hij zijn dreiging ging waarmaken. Hij liep op me af, schreeuwde naar me; Hoe durf je zomaar weg te gaan en thuis te komen (terwijl mijn moeder had gezegt; kijk maar hoelaat je thuis bent!!), ondankbaar nest toen gaf hij me dus een klap half in mijn gezicht op mn hoofd (bij mijn oor) Ik ben huilend naar me bed gegaan en huilend in slaap gevallen, zo ben ik ook wakker geworden. Ik weet nu niet wat ik moet doen, ik ben bang voor mijn vader. Maar aan de andere kant hou ik van hem.
Sorry voor het lange verhaal maar ik weet het nou niet meer. Dit heeft hij nog nooit eerder gedaan(mij geslagen)..
Weet iemand wat ik het beste kan doen .. Verdrietig

?
Bedankt..

**Geplaatst**: 20-11-04 11:54

Geplaatst: 20-11-04 11:54

Gewoon proberen je in te houden denk ik, probeer niet boos te worden als je broer iets tegen je doet enz. Hopelijk houd het dan ook een beetje op! Heb zelf ook wel eens zoiets meegemaakt, heb ook wel een mep van m'n vader gehad, maar ik probeer me nu meer in te houden en het gaat al wel beter! Sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 20-11-04 11:58

Geplaatst: 20-11-04 11:58

he wat vervelend...Ik ben nog nooit geslagen door mijn vader...
Probeer je iig in te houden, schrijf anders op wat je voelt, of teken het, of wat jou het beste helpt. Of typ het hier op bokt Lachen

dat heeft mij iig heel erg geholpen toen ik me zo voelde.
succes...

**Geplaatst**: 20-11-04 12:40

Geplaatst: 20-11-04 12:40

Van JH naar AM.

**Geplaatst**: 20-11-04 12:52

Geplaatst: 20-11-04 12:52

Wat een vervelende situatie.... Ruzie met je ouders....Ik begrijp je gevoelens helemaal. Ik had vroeger ook altijd het idee dat ik tegen mijn zus op moest boksen. Hierdoor werd ik heel rebels en dwars.

Het is vaak een wisselwerking tussen 2 partijen. Jij begrijpt je ouders niet en zij snappen geen .... van jou. Meestal praten jullie langs elkaar heen maar wordt er niet gekeken waar het probleem daadwerkelijk vandaan komt.

Misschien is het een idee om je gevoelens op te schrijven en deze aan je ouders te geven. Probeer in deze brief niet in de aanval te gaan, maar omschrijf gewoon wat jou bezig hou. Meestal geeft dit een opening voor een goed gesprek.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 20-11-04 13:43

Geplaatst: 20-11-04 13:43

Ik weet niet hoe oud je bent, maar als je oud genoeg bent is het misschien verstandig om wel uit huis te gaan. En anders zul je het toch nog een aantal jaren uit moeten houden thuis.

Je broer kan je in ieder geval wel aanpakken. Verlaag je niet tot zijn niveau, ga hem niet terug pesten, maar je kan 'm wel laten merken dat het je niks doet. Lachen

Probeer de voorbeeldige dochter te spelen en als je uit huis gaat doe je lekker waar je zin in hebt.

**Geplaatst**: 20-11-04 14:06

Geplaatst: 20-11-04 14:06

Moeilijke situatie, toch zul je er mee leren om moeten gaan.
Vaak worden dochters anders behandelt dan zoons omdat de ouders meer bezorgd zijn om hun dochter.
Dat was waarschijnlijk de reden dat je vader je een klap gaf. Jij was in een keer verdwenen toen hij onder de douche vandaan kwam. Toen kwam je ook nog eens laat thuis. Ik denk dat je vader zich erg bezorgd heeft gemaakt en dat uitte zich in dit geval in jou een klap geven. Dat is geen excuus, het hoort ook niet, maar het is gebeurt.
Probeer zelf rustig te blijven, het idee van een brief schrijven en die aan je ouders te laten lezen is een goed idee. Er moet wel wat gebeuren, maar weglopen is geen goed optie.
Succes ermee!

**Geplaatst**: 20-11-04 15:53

Geplaatst: 20-11-04 15:53

mmmm, hetzelfde probleem gehad maar bij mij was het iets erger want mijn moeder (vader is er niet) die vond me vriend niet goed voor mij en daarom woon ik nu ook bij me vriend, ben nu 17 jaar.
ik heb mijn moeder terug geslagen toen ze mij sloeg dus.....weet niet ik ben gewoon uit huis gegaan en ben nooit meer terug gegaan. Ben er ook blij om ook

**Geplaatst**: 20-11-04 16:33

Geplaatst: 20-11-04 16:33

hmm misschien is het handig om hulp te zoeken voordat het helemaal uit de hand lopt
deze hulp kun je zoeken via school huisarts, jongerenwerk enz
succes iig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-04 18:01

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-04 18:01

Ik ben 15 jaar oud. Ik wil niet weer naar jeugdzorg, ik ben daar net klaar vanwege mijn problemen. Ik probeer mijn vader te ontlopen, en hij wist waar ik heen was, en mijn moeder heeft hem dat ook verteld. Mijn moeder is me zelf op wezen halen.

Ik snap niet wat ik verkeerd doe, moet hij zijn agressie op mij kwijt ofzo.. Verdrietig

**Geplaatst**: 20-11-04 18:26

Geplaatst: 20-11-04 18:26

Als jij al eerder bij Jeugdzorg geweest bent weten zij van jouw thuis situatie af. Waarom wil je daar niet naar toe gaan? Die mensen zijn daar om jou te helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-04 19:20

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-04 19:20

bij jeugdzorg hoeven ze niet altijd iets van je thuissituatie af te weten. Bij mij wisten ze dat dus ook niet.. Puur omdat ik het daar niet over wou hebben

**Geplaatst**: 23-11-04 11:41

Geplaatst: 23-11-04 11:41

misschien is het verstandig om ze daar wel van op de hoogte te brengen, vaak verklaard dat een boel van jouw gedrag, ga aub hulp zoeken, zonder hulp zal dit niet minder worden...
sterkte iig

**Geplaatst**: 23-11-04 12:12

Geplaatst: 23-11-04 12:12

Wat vervelend, ik zou inderdaad toch naar jeugdzorg gaan en daar je problemen voor leggen, deze mensen kunnen je helpen lijkt me, en misschien met je ouders praten. Veel succes iig.

**Geplaatst**: 23-11-04 12:28

Geplaatst: 23-11-04 12:28

Ik stuur je even een PB Lachen

**Geplaatst**: 23-11-04 12:40

Geplaatst: 23-11-04 12:40

Heranda schreef:
Gewoon proberen je in te houden denk ik, probeer niet boos te worden als je broer iets tegen je doet enz. Hopelijk houd het dan ook een beetje op! Heb zelf ook wel eens zoiets meegemaakt, heb ook wel een mep van m'n vader gehad, maar ik probeer me nu meer in te houden en het gaat al wel beter! Sterkte

Dat gaat helaas niet altijd weet ik uitervaring.
Mensen kunnen dingen zeggen die heel onschuldig lijken maar je toch (vooral als familie het zegt) pijn kunnen doen.
Het is dan zo moeilijk om je in te houden, hoe graag je ook wil.

Wat ik nu ga zeggen klinkt een beetje (l)ullig maar zo bedoel ik het niet.
Maar het is wel zo, dat je nu 15 bent en waarschijnlijk nog vol in de pubertijd zit. Daardoor ben je nu extra gevoelig, opstandig en kan je voor je gevoel dingen erger zien dan ze zijn.
Maar dat slaan van je vader vind ik echt niet kunnen. Mijn vader heeft mij 1 keer een klap voor mn kop gegeven uit frustratie, het ging heel snel maar in een reflex (anders had ik het nooit gedurft) heb ik meteen een klap terug gegeven.
Hij werd niet boos, was meteen heel stil en heel erg geschrokken dat hij mij een klap had gegeven en had daar meteen spijt van. (en ik ook van die klap aan hem)
Nu wil ik natuurlijk niet zeggen dat je je vader de volgende keer een knal terug moet geven.
Maar wij wisten wel dat je uit boosheid/verdriet of frustratie's soms dingen doet en zegt waar je achteraf heel veel spijt van hebt. Daarom hebben we toen thuis, en dat gelde voor iedereen, dus vader,moeder, broer, zussen en mij de regel gesteld dat we als we ruzie/meningsverschil hebben dat uit de hand dreigde te lopen, we eerst zelf even afkoelen door wat voor ons zelf te doen.
Maar wel onder de voorwaarde dat we later wel weer bij elkaar kwamen om het uit tepraten.
Omdat dan beide partijen afgekoeld zijn, kan je juist dan veel beter besproken worden waar jij of die ander zo boos of verdietig om werd.
Zo wordt dat vaak een stuk duidelijker en kun je elkaar helpen dat dat soort dingen niet meer te zeggen of te doen.

Bij ons heeft het heel goed geholpen, we hebben "gelukkig" niet heel vaak en veel ruzie thuis gehad en iedereen kan goed met elkaar opschieten.

Heel veel sterkte verder

**Geplaatst**: 23-11-04 13:16

Geplaatst: 23-11-04 13:16

aangifte doen van mishandleing. een ouder mag niet slaan. klaar uit. = mijn mening en heb respect voor wat andere denken, maar in mijn ogen kan dit niet door de beugel. Ik ken natuurlijk de andere kant niet van het verhaal, maar ik ga ervanuit dat je niemand in mekaar hebt geslagen, bedreigd of diefstallen hebt gepleegd. ook vind ik dat dat soort dingen ook slaan niet rechtvaardigen.

**Geplaatst**: 23-11-04 13:23

Geplaatst: 23-11-04 13:23

Even vanuit de andere kant gezien: je bent 15 jaar, je laat niet weten waar je uithangt en bent om 1 uur 's nachts nog niet thuis. Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat je als ouder dan ontzettend ongerust en ontzettend woedend wordt. Aangifte doen van mishandeling vind ik wel heel ver gaan, maar ik ben het er wel mee eens dat slaan op zo'n moment alleen maar een teken van zwakte is.

Probeer te praten met je ouders in plaats van weg te lopen. Eventueel zonder broertje erbij, en met een vriend van de familie, of een huisarts of ander vertrouwenspersoon.

**Geplaatst**: 23-11-04 13:36

Geplaatst: 23-11-04 13:36

Als ik van jou was zou ik toch even contact opnemen met jeugdzorg.Ze zijn er om je te helpen. Zoek zeker hulp anders gaat het alleen van kwaad naar erger.

**Geplaatst**: 23-11-04 13:49

Geplaatst: 23-11-04 13:49

Ik denk dat ik weet wie je echt bent, want dit is een schuilnaam, maar wijffie...je weet dat je me altijd mag bellen he!! Al is het midden in de nacht, als je me nodig heb, bel je me!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-04 16:24

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-04 16:24

Ellende schreef:
Even vanuit de andere kant gezien: je bent 15 jaar, je laat niet weten waar je uithangt en bent om 1 uur 's nachts nog niet thuis. Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat je als ouder dan ontzettend ongerust en ontzettend woedend wordt. Aangifte doen van mishandeling vind ik wel heel ver gaan, maar ik ben het er wel mee eens dat slaan op zo'n moment alleen maar een teken van zwakte is.

Probeer te praten met je ouders in plaats van weg te lopen. Eventueel zonder broertje erbij, en met een vriend van de familie, of een huisarts of ander vertrouwenspersoon.

Als ze zo graag wouden weten waar ik uithing, hadden ze me ook kunnen bellen.. En trouwens, mijn moeder wist waar ik heen ging. Maar om je kind te slaan omdat je ongerust bent.. lijkt mij niet echt de oplossen..

Gepraat dat heb ik gedaan.. Ben rustig gebleven.
Ik zuchtte 1 keer, mijn vader gaf me een duw, viel met me geicht op de de tafel en kreeg te horen dat ik een onhandelbaar kind ben en een verwend nest..
Ik begin ze steeds meer te geloven..

**Geplaatst**: 24-11-04 17:18

Geplaatst: 24-11-04 17:18

Wat bij mij altijd heeft geholpen als ik ruzie had met mijn ouders is de gedachte:
"he, zijn zijn ook nog nooit eerder ouder geweest... In ieder geval niet van iemand zoals ik. Ze weten misschien ook niet precies hoe ze het aan moeten pakken, prutsen ook maar wat aan, en dat kan soms erg fout gaan..."

Probeer een tussenpersoon (vertrouwenspersoon op school bijvoorbeeld) te vonden die misschien eerst met jou, en dan met jou EN je ouders gaat praten. Als een soort tolk. Wat ouders (volwassenen) zien in het gedrag van een kind, is misschien helemaal niet zo bedoeld door het kind. Zoals die zucht. Kan verwend, verveeld of ongeiteresseerd overkomen. Kan me voorstellen dat je dan uit je slof schiet als ouder. Terwijl jij het misschien niet zo bedoeld hebt.
Zoek een TOLK!

**Geplaatst**: 24-11-04 18:53

Geplaatst: 24-11-04 18:53

Lieve Aira,

Wat erg om te lezen. Belachelijk van je vader om je zo te behandelen. Geloof me dat de meeste volwassenen wel weten wat ze doen als ze aan het opvoeden zijn (zal je later wel merken en het is echt zo, ookal heb je het al 100 keer gehoord en je denkt van niet), maar slaan valt niet in het rijtje verantwoord opvoeden. Hij maakt jou er alleen maar bang mee en verstoort jullie relatie en ook die van het gezin. Sterker nog: hij mág jou niet eens slaan. Het is mijns inziens meer een teken van frustratie dat hij geen controle over jou heeft.
Een corrigerende tik op de vingers van een kind moet kunnen maar een bewuste harde klap in een gezicht is niet corrigerend.
Ik trek me je situatie wel aan, heb vroeger ook genoeg gezeik gehad thuis. Ik riep altijd dat ik met 16 het huis uitging en het is 20 geworden. Vanaf toen is de relatie verbetert.
Ik raad je aan ergens te melden dat je vader je zo behandelt. Misschien schrikt hij er alleen van van dat anderen er van weten?
Hier nog wat tips: http://www.kindertelefoon.nl/ Daar kan je je verhaal kwijt en zij kunnen je beter advis geven dan iemand hier.
Het lelefoonnummer van het algemeen meldpunt kindermishandeling is 0900 123 123 0 (€ 0,05 per minuut)
Ook op school heb je een vertrouwenspersoon aan wie je je verhaal kwijt kunt en die jou verder kan helpen.

Het zou zo mooi zijn als je er zelf met je ouders uit kunt komen, al is dat is sommige situaties niet haalbaar.

Praat er alsjeblieft wel met iemand over, je bent het niet waard je zo ongelukkig te voelen.
Desnoods praat je hier lekker door, niemand kent je, fijn anoniem

Succes, en laat je nog weten hoe het met je gaat?

Liefs, Salinicky

**Geplaatst**: 24-11-04 19:00

Geplaatst: 24-11-04 19:00

Jij ook al dat probleem ik ook al alleen heeft mijn moeder mijn gisteren ( omdat ik het te bond maakte volgens haar) in mijn gezicht geslagen waar ik vanochtend nog een handafdruk van had staan Boos!

Maar ik denk dat je dan met die link die Salinkicky je heeft gegevn moet proberen want dat ga ik nu namelijk ook doen... Veel sterkte jij nog he Knipoog

**Geplaatst**: 25-11-04 08:08

Geplaatst: 25-11-04 08:08

opnieuw naar jeugdzorg en eerlijk zijn. vraag of er gespecialiceerde hulp van de thuiszorg bij jullie kan komen. jullie hebben duidelijk veel problemne binnen het gezin.