Helemaal alleen...

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Genial

Berichten: 155
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Meerhout

Helemaal alleen...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-05-04 12:27

Hoi bokkers, ik weet dat ik niet veel reageer op berichtje dus jullie kennen me waarschijnlijk niet maar ik zit elke dag mee te lezen...
Ik kan er niks aan doen maar ik moet men ding effe aan iemand kwijt. Dit doe ik dus hier omdat ik anders niemand heb om het aan te vertellen.

Om te beginnnen heb ik jaren geleden verschillende vriendinnen verloren door een aantal roddels (door mensen die me blijkbaar niet konden uitstaan). Met de logische gevolg daarop dat ik amper iemand had in het middelbaar. Hier heb ik vreselijk van afgezien maar ik worstelde me er toch door (wel met maandelijkse huilbuien en armzalige rapporten). Ik WAS ooit een sociaal iemand, nu is het helemaal omgeslagen en durf ik amper iets zeggen. Ik doe men eerste jaar in het hoger nu en heb 1 vriendin daar. Die woont ook nog eens een eind van me af dus die zie ik enkel op school. Mijn vriendje zit nu op Pinkpop en ik heb dus heel het weekend alleen thuis gezeten. Niemand bekommerd zich om mij.

Nu is het ook zo dat een paar weken geleden ik een 'accidentje' heb voorgehad op café. Een meisje zette een stempel op mijn nieuwe (van diezelfde dag) broek, willen mijn ouders het regelen via de verzekering, zit zij mij ineens zwart te maken in het hele café en haar vriendje (type drugsdealer) belt me zelfs op om de stomste dingen, gewoon om mij lastig te vallen dus.

Ik begin woensdag met de examens en mijn ouders verwachten maar dat ik me kapot leer. Maar ik zit alleen maar met andere gedachten in men hoofd. Ik heb er geen zin meer in. Het enige wat zij willen is dat ik leer. Ik heb ze genoeg over al die dingen verteld maar zij snappen er niks van: "Dat gaat wel over" en "Je moet je vriendinnen niet elke dag zien om ermee bevriend te blijven"... Ik wil helemaal niks meer. Gelukkig heb ik nog men paarden maar ze voelen het zo aan als ik slecht gezind ben... Ik heb alleen nog zin in hele dagen te huilen op men bed, ik voel me gewoon zo alleen. Ik heb geen vriendin waar ik men hart bij kan uitstorten. Enja, men vriendje, daar heb ik het al aan verteld maar die begrijpt mij niet echt denk ik, die verwacht maar dat alles goed komt en dat ik volgende week weer helemaal happy ben...

sorry voor het lange verhaal maar ik moest het kwijt en ik wilde wat feedback... Een lege schrift om het in te schrijven geeft dat namelijk niet heb ik ondervonden.

Groetjes van Dorien

I live in my own little world... But it's okay... They know me here!


foetsie

Berichten: 2311
Geregistreerd: 11-01-04
Woonplaats: Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-04 12:58

Je zult vast niet de enige zijn die zich eenzaam voelt.
Misschien is er een vertrouwens persoon op school waar je je verhaal kwijt kunt of bij iemand in jouw familie?
Misschien de kindertelefoon bellen? Verward
Daar zitten ook mensen die goed kunnen luisteren.
Lucht je hart maar gewoon hier, ik denk dat er genoeg bokkers zullen zijn die je kunnen steunen en een hart onder je riem kunnen steken.
Heel veel sterkte.Ach gut

Geniet van het leven, want je leeft maar 1 keer!

Nadir

Berichten: 12692
Geregistreerd: 12-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-04 14:10

He wat vervelend zeg... Als ik jou was zou ik proberen nieuwe vrienden te maken... Ik weet dat het niet makkelijk is, maar op deze manier kan je ook niet verder gaan... Dan blijf je je altijd maar rot voelen... Niet gaan afwachten, dan wordt je alleen maar teleurgesteld...
Sterkte er mee! Ach gut

~ The world is a book and those who do not travel read only one page ~

loontje

Berichten: 2885
Geregistreerd: 03-01-02
Woonplaats: Hoogvliet r'dam

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-04 18:20

Ik weet precies hoe je je voelt.Afgelopen weekend was mijn vriend vissen en ik heb ook dus alleen gezeten.Oke had nog 2 katten om me heen maar ja die zeggen ook niet veel.
Waarom alleen denk je danPuur omdat ik van die "vrienden"heb die nooit wat van zich laten horen en als jij belt geven ze ook niet thuis.Dus conclusie vrienden hebben we ook haast niet hier aan deze kant.
Ik heb 1 vriendin die woont in een andere plaats waar ik heen kan maar vraag me dan altijd af van "moet ik nou altijd de eerste stap zetten?"
Anders zie ik haar ook nooit.
Vrienden maken is best moeilijk als je er al niet 1 hebt om mee weg te gaan xtwisterx althans ik zie me zelf niet een discotheek in lopen en met iedereen die ik tegen kom een praatje maken.
Ik vraag me weleens af hoe jullie dat dan doen.
Misschien is het een idee om boktmeetings te houden zodra je alleen zit om zo je kring wat te vergroten(is voor mj niet weg gelegd hoor hihiihih)
Misschien woont er wel een paardenmens bij jou in de buurt die op bokt zit waar je eens langs kunt gaan misschien komt daar wat uit.
Ik weet dat ik je weinig raad heb kunnen geven,maar je weet nu wel dat je niet de enigste bent.

http://glitz4kids.webklik.nl/page/homepage Voor wat unieks op uw kinderfeestje.

This_is_me

Berichten: 5527
Geregistreerd: 27-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-04 18:38

JA bokt meetings, misschien is dat wat??? Een nieuwe hobby misschien?? Tis moeilijk... Ik wens je veel suc6 ermee..

Genial

Berichten: 155
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Meerhout

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-05-04 18:42

@ foetsie: Het klinkt misschien onlogisch maar vorig jaar heb ik ook zo'n lastig jaar gehad en heb toen alles aan men ouders verteld. Die doen nog altijd alsof er niks aan de hand is. En voor de rest zit ik juist middenin qua neven/nichten die ik heb, dus geen leeftijdsgenoten... Boos!

@xtwisterx: Het is idd niet gemakkelijk nieuwe vrienden te maken. Ik probeer écht hoor. Op school had ik bijvoorbeeld iemand waar ik goed mee omkon de eerste maanden, toen is die ineens overgesprongen op een ander groepje mensen en lag ik er al vlug naast. Gelukkig kan ik best goed opschieten met Kalinka (quinzy hier op bokt). Maar als één van ons volgend schooljaar niet/wel haalt heb ik weer niemand. Het gaat gewoon niet goed, telkens ik mensen zie of hoor lachen denk ik dat het om mij gaat. Bij alles! Het minste gebeurd en ik begin te huilen. Klinkt misschien zo dom maar is echt...

@loontje: Ik denk blijkbaar hetzelfde als jij, heb tot over een maand terug ofzo, elk weekend naar een 'vriendin' van me gebeld om te vragen of ze hier bij ons mee uitging (had anders toch niemand). Maar zoals je zegt: niet thuis, ergens anders heen,... Kortom, ze kwam nooit. Het bellen heb ik ook opgegeven. En in discotheken zie ik mij ook nooit hevig converseren met iemand. Dan blijf ik dicht bij mijn vriendje! Hoewel ik me socialer voel in een groep waarin ik niemand ken... Maar van de moment dat ik iemand beter begin te kennen klap ik dicht... En heb er ook een spijtige karaktertrek aan overgehouden... Nl dat ik iedereen veroordeel. Ik kan ook hier weer niks aan doen. Zodra ik een idee heb van iemand blijft dat zo, hoezeer ik het probeer te veranderen.. Ik denk dat ik nog wel eens een keer gek word.

I live in my own little world... But it's okay... They know me here!

Genial

Berichten: 155
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Meerhout

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-05-04 18:44

@ this_is_me: idd zou misschien wat zijn, als ik niet in 'the middle of nowhere' had gewoont.. Ik woon nl in België, in de kempen, en ver van iedereen weg! Ik heb ook niemand voor bijvoorbeeld is mee te gaan paardrijden. Ik zaag altijd mijn vriendje de oren van de kop om toch maar met de fiets mee te komen... Het is echt niet fijn zo Boos!

I live in my own little world... But it's okay... They know me here!

This_is_me

Berichten: 5527
Geregistreerd: 27-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-04 18:48

Oei das wat minder ja... Doe mij anders ff toevoegen op de msn... Kenne we iig chattu.... (ben nog al vaak online...)

Sily

Berichten: 11491
Geregistreerd: 08-12-02
Woonplaats: Delft

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-04 22:28

Kwa vrienden kan ik je weinig helpen, echte vrienden heb je altijd minder van dan dat je denkt, maar dat merk je meestal pas als het er op aankomt he Haha! Knipoog

Ik heb een paar vriendinnen die ook niet bij mij in de buurt wonen, meiden bij mij op stal echter wel dus die zie ik vaker en ga ik op het moment meer mee om.
Mijn echte vrienden spreek ik soms maanden nie, dan dagelijks, en als er iets met wie dan ook van ons aan de hand is meerdere keren per dag Ach gut

Tip die ik je wel wil en kan geven is dat je jezelf niet in een put moet laten vallen, niet meer leren en nergens zin in hebben brengen je helaas nergens.
Klinkt hard maar hoe somberder jij het allemaal gaat inzien hoe meer kans je hebt dat je straks zonder vriendinnen, zonder vriend en zonder diploma thuis zit.
Nog een paar jaar, dan heb je je diploma, kan je alle kanten op die je wilt.

Bekijk de dingen die je wel hebt, leuke meid, jong, je paardjes, school etc. beetje positieve kijk op je leven.
Je ouders proberen je zo te lezen ook alleen maar moed in te praten en te steunen, natuurlijk snappen ze niet wat jij bedoelt, maar ze bedoelen het goed.

En zoals gezegt ga eens een paar boktmeetings af, mensen met dezelfde interresses, genoeg gespreksstof zou ik zeggen.
Trek op Bokt zelf wat vaker je mond open, je zal vast wel iets te vertellen hebben neem ik aan, doe je nu immers ook Knipoog

Mijn oma zei altijd: het leven is 1 groot feest, en jij bent ook uitgenodigt Knipoog

"Mag ik voor ik inslapen moet, mijn baasje nog 1 kusje geven?
Een soort laatste groet, echt, het duurt maar even!"


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Abiola, aeckker03, chinnie, IASCrawler, Janyne, Jette, MaiMai, NogSteedsGek, Paardjes83, pjer, PlukenKrul, Poekkie, xPabloBokt en 63 bezoekers