Morgen zal een gemixt dagje worden voor mijn gevoel.

Mijn vriend komt thuis. Na hem bijna 4 maanden niet gezien te hebben lijkt het ons heerlijk elkaar weer in de armen te kunnen sluiten. Helaas moeten we er nog iets langer mee wachten doordat ik hem door omstandigheden niet op zal halen in Den Helder.

Mijn oma is zaterdag overleden en die word morgen dus begraven. Ik heb de keuze gemaakt om daarbij aanwezig te zijn. Ten eerste omdat ik het respect voor haar heb, ten tweede omdat ik vind dat ik het tegenover de fam niet kan maken om weg te blijven. Hoewel we er allemaal niet rouwig om zijn, zie ik toch tegen de begravenis op. Logisch, omdat het geen leuke gebeurtenis is, maar ik krijg er altijd een knoop van in mijn maag. Het laat me dus niet geheel koud.

Ik vond het grof om na de begravenis meteen richting auto te vliegen en dan zo snel mogelijk bij mijn vriend te kunnen zijn. Dus ik ga zitten wiebelen van ongeduld tot ik netjes het gebeuren achter me kan laten...

De zenuwen om mijn vriend weer te kunnen zien zullen ook groeien...

PFFF alleen al als ik er bij na ga denken...

In ieder geval gecondoleerd!

Rustig aan, de gedachte aan je vriend helpt je wel door die begrafenis heen, dat gaat zo voorbij!! En dan kunnen jullie je lekker op elkaar richten!! Veel sterkte en daarna veel plezier!!

thnx peeps...

Mijn ma is ook wel een grote steun. Zij hoort al mijn geklaag aan...

Denk dat het al een bevrijdend gevoel zal geven wanneer de begravenis achter de rug is.

Vandaag is het dan zo ver... Hoogtepunt zal toch wel weze dat ik Frank weer zie...

Vannacht heb ik goed geslapen, dus dat wil zeggen dat ik me nog niet teveel zorgen maak over vandaag...

Ten eerste gecondoleerd!!

Veel sterkte bij de begrafenis en veel plezier met het weerzien van je vriend.

Veel sterkte bij de begrafenis.....

En heel veel plezier met je vriendje

veel sterkte bij de begrafenis....
kan me me wel voorstellen dat je blij bent om je vriend weer te zien.....
veel plezier .

Thnx people...

Zijn ouders zullen je vriend iig goed opvangen, daar hoef jij je al niet druk om te maken

Sterkte bij de begrafenis, en veel plezier bij je vriend vanavond.....

Richtje schreef:

Zijn ouders zullen je vriend iig goed opvangen, daar hoef jij je al niet druk om te maken

Sterkte bij de begrafenis, en veel plezier bij je vriend vanavond.....

Daar zeg je wat Richtje. Daar heb je helemaal gelijk in.
Zijn ouders en broers zullen hem een warm welkom geven!
Dat is wel een geruststelling

We hebben samen een aantal vrije dagen dus daar gaan we heerlijk van genieten.

Heel erg gecondoleerd. En fijn dat je je vriend weer ziet. Lekker samen dingen doen. Aan andere dingen denken. Veel succes morgen. En veel plezier bij het zien van je vriend.!

de begravenis is achter de rug. Heb nog nooit zoiets akeligs meegemaakt. Alles was niet zo gegaan als wat afgesproken was. Opeens bleek het een kerkdienst te zijn, veel orgelmuziek en gezang waar wij met de hele fam niet om gevraagd hadden. Daarbij hield de voorganger meer een verhaal over zijn eigen leven en ervaringen met god en de dood dan dat hij een woord over mijn oma heeft gesproken. Hij had het zelfs opeens over pornografie tijdens de uitvaart. we keken elkaar eens aan met de vraag waar dit allemaal over ging... we wisten niet wat we meemaakten.... We waren te overonderd om echt plaats te kunnen geven aan ons woede-gevoel... en dus komt dat er nu allemaal uit. Ik werd echt letterlijk misselijk van de sfeer...

Gelukkig ben ik nu bij mijn vriend. Daar heb ik even mogen tieren... Mijn vriend is heel lief voor me... Fijn om weer bij elkaar te zijn...