Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-04-04 21:23

Geplaatst: 22-04-04 21:23

Je zult je werk los moeten laten. Zolang dat in je achterhoofd zit zul je de echte rust niet kunnen vinden. En ik ben bang dat dit wel eens heel wat langer kan gaan duren als je nu hoopt. M'n moeder zit nu 5 maanden thuis na een ernstige burn out en die begint nu pas een beetje energie te krijgen weer. Ze is nog wel snel moe maar die merkt nu dat er een stijgende lijn is...

**Geplaatst**: 22-04-04 21:41

Geplaatst: 22-04-04 21:41

Ik snap wat je bedoeld, als je met anderen bent doe je alsof het goed gaat en loop je min of meer met een maskertje op....en doe je alsof ....(ik ben net zo'n type als jij altijd lachen grapjes maken enz enz )
Maar als je alleen bent voel je je ontzettend rot ....En dan zit je niet goed in je vel en dat voel je goed omdat je juist altijd opgewekt vriolijk en blij bent...
Heb je dat ook?
Of heb ik het fout?

**Geplaatst**: 22-04-04 21:48

Geplaatst: 22-04-04 21:48

Jeetje Bregje wat een verhaal. Ach gut

Knap dat je het op bokt hebt gezet. OK dan!

Neem de komende tijd lekker veel tijd voor jezelf. Doe maar lekker rustig aan. Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-04 21:57

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-04 21:57

ik kan je wel een beetje vinden in wat je zegt, bakkie, alleen merken mensen nu vort wel dat er wat mis met me is, make-up die uitgelopen is, die liegt bijvoorbeeld niet
vooral mijn ouders en vriend merken het
ben veel sjagerijnig en kan weinig hebben
vooral probeer ik in mijn moeilijke buien, mijn ouders te ontwijken, miijn vader lijkt teveel op me ( is ook een zenuwlijer en kan ook vaak weinig hebben , is wel veranderd overigens sinds ie niet meer werkt , ook hij is overwerkt,overspannen geweest...)
en smam is doodziek... najah dat is ze alleen gelukkig voelt ze zich goed
ach ik kan dit ook maar beter meteen vertellen, smam heeft dus leukemie, dus ook daar zit ik erg mee
en dat maakt het allemaal nog moeilijker
en daarom wil ik haar zoveel mogelijk ontzien Knipoog

enne annelou ( en de rest van de bokkers natuurlijk!) hartstikke bedankt voor de steun!

**Geplaatst**: 22-04-04 22:03

Geplaatst: 22-04-04 22:03

Met sjacherijnig zijn en weinig hebben ken ik en dat verbergen ook alleen is het moeilijk verborgen te houden en bij het minste of geringste sta je al met tranen in je ogen en durf je toch niks te zeggen....althans heb ik altijd dan....
Maar idd mensen merken het als je normaal springlevbend en vrolijk bent!
En het ontwijken ken ik ook al....
Het is moeilijk hoor!
Ik hoop voor je dat het gauw beter met je gaat en alles wat je dwarszit , gewoon eruit gooien he!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-04 22:20

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-04 22:20

nogmaals bedankt voor al jullie reacties, morgen lees ik ze zeker weten allemaal nog een keer door,
ik heb er veel steun aan , en voel me nu ook stukken beter
toen ik het topic startte zou ik het liefste mezelf.........
en nu ben ik gelukkig weer op aarde beland, want het leven is me toch eik wel meer dan genoeg waard....
ik ga nu zo in bad en dan slapen, morgen weer een dag

bokkers.... BEDANKT!!!

**Geplaatst**: 22-04-04 22:28

Geplaatst: 22-04-04 22:28

heej breg,
ik kende het grootste gedeelte van het verhaal al. hoewel er ook nog dingen tussen zitten waarvan ik schrik. ik wist wel dat er iets was met die ene vriend, maar niet wat...

het is iig goed dat je gestopt bent met werken. ik denk eerlijk gezegt ook dat je dit werk niet meer op moet pakken. het is misschien wel leuk en gezellig. maar je kunt er gewoon niet tegen. het zijn gewoon klote uren, en niet alleen de hoeveelheid van de uren, maar ook de tijd waarop je moet beginnen! daar moet je tegen kunnen anders hou je het niet vol, en jij kunt daar gewoon niet tegen. (zou ik ook nie kunnen!)

verder is het goed dat antoon er een paar paarden uit heeft gedaan, dat is alweer een last minder. en het zou goed zijn als je er straks ook nog 1 (of 2) uit doet.

je kunt gewoon niet 60 uur werken, 3 paarden rijden en verzorgen, een vriend hebben, contact houden met vrienden en nog van alles en nog wat willen doen. dat kun jij niet, ik niet, niemand niet.

je wilt teveel. je zult voor jezelf grenzen moeten stellen en je niet schuldig voelen as je niet alles hebt gedaan wat je die dag had willen/moeten doen. vergaat de wereld als je dat niet hebt gedaan? nee, waarschijnlijk niet! dus dan maar morge, of volgende week, of over 2 weken. wat maakt het uit...!

en dat van je vriend... tja.. ik vind zowiezo dat je eerst de waarheid moet weten voor je erover kan beslissen..
en dan is het aan jouw of je hem wilt/kunt vergeven, of je hem nog kan vertrouwen enz..

je weet dat je me altijd kan roepen als er iets op stal moet gebeuren. als je je verhaal kwijt moet.. of je agressie (geef je gewoon ff les Knipoog

)

sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 22-04-04 22:30

Geplaatst: 22-04-04 22:30

trustu Crossmonster.......droom maar lekker Tong uitsteken

van iets leuks *LOL*

*zonnig strand met palmbomen, paardje door het blauwe zeewater ....................* Dromen

**Geplaatst**: 22-04-04 22:32

Geplaatst: 22-04-04 22:32

He meis!

Zo nu is eindelijk je verhaal eruit... En wat jij verteld zie ik bij meer mensen om mij heen en idd met name mensen die 60 tot 90 uur in de week werken. Je lijf en je koppie liggen overhoop met elkaar... Daarom is het nu tijd dat je aan je zelf gaat denken. Je bent een toppertje je staat voor iedereen klaar maar je kunt niet altijd. En wie het niet snapt dat jij er nu niet bent is een eikel. Ik zal hier geen lang verhaal van maken ik spreek je wel weer...

Maar denk aan je zelf... en denk dan aan wat je dierbaar is en wat belangrijk is voor jou en ook al is je werk je alles das alleen maar werk. Want hoe je het went of keert jij hebt hart voor de zaak en de zaak is hard voor jou en dat zijn heel verschillende dingen.

Geniet van je bad en slaap ze *knuf*

**Geplaatst**: 22-04-04 22:43

Geplaatst: 22-04-04 22:43

Ik ken je gevoel maar al te goed, een paar jaar geleden heb ik ook een hele tijd overspannen/ge-burnout thuis gezeten.

Als je wilt, mijn PB staat voor je open en ik wil ook wel bij je op Burnbezoek komen, mocht je dat op prijs stellen.

Ik wil je 1 advies geven, luister naar je lijf, niet naar je geest. Je geest zegt dat je dit en dat moet doen op een dag, terwijl je lijf (en eigenlijk ook je geest) dat helemaal niet aankan.

Bij mij heeft het maanden geduurd eer ik weer met plezier mijn paard reed en er weer tijd in wilde stoppen. Ik hoop dat het voor jou een minder slepende ervaring is...

*geeft virtuele knuffel Ach gut

*

**Geplaatst**: 22-04-04 22:50

Geplaatst: 22-04-04 22:50

Goh meid ik sta helemaal verstelt van je,ik ken je alleen van bokt!
Altijd vrolijk,je beurt iedereen op die in de put zit of ergens een probleem mee heeft,kort om je staat voor altijd voor iedereen klaar!
Ik heb net je profiel even beken,je bent echt een meid met een goud karakter en nog in bezit van behoorlijk wat humor ook!
Laat de boel de boel maar eens even,als ik zo je verhaal lees heb je behoorlijk wat ellende achter de rug en is het ook niet gek dat je nu eens helemaal op instorten staat!
Je heb me daar even een druk leven 60 uur werken en drie paarden!
Ook je werk vraagt een behoorlijke concentratie,ook al denken mensen nog wel eens makkelijk over t leven van een chauffeur!
Echt waar ik sluit me verder echt bij een aantal andere bokkers aan,jij bent nr 1 hoe het ook bij een ander over komt,doe waar je zelf zn in hebt en laat je voorlopig door niemand sturen!
Ga eens lekker relaxen in de sauna,dat is heerlijk(doe ik ook als ik gestrest ben)lekker hoor!
Laat de boel de boel als je ergens geen zin hebt en denk dan gewoon bij je zelf morgen weer een dag!
Ik kan je helaas niet verder helpen,natuurlijk heb ik wel een luisterend oor voor je als je die nodig mocht hebben!
Gelukkig zijn er veel mensen op bokt die er voor je zijn en ik sluit me hier graag bij aan!
Heel veel sterkte en gooi het er allemaal maar uit,van je af schrijven geeft vaak al een hele opluchting!
Wij zijn er voor je!
Heel veel liefs en een boktknuffel voor jou van Lundi

**Geplaatst**: 22-04-04 22:59

Geplaatst: 22-04-04 22:59

Da's een hele brok hé meid...
Er zijn al veel goeie tips gegeven hier... Maar wil er nog wat aan toevoegen: niet teveel willen en niet te snel willen... rustig aan op het gemak jezelf de tijd geven... Stilaan zal je merken dat het beter gaat gaan en als het beter gaat nog steeds niet te snel, te veel willen...
Zoals imker zei: luister naar je lichaam... Probeer het idee dat je dingen 'moet' van je af te zetten... Er is niets wat moet en alles mag: als jij daar zin in hebt...
Zet jezelf op de eerste plaats, jij bent het belangrijkst nu... De rest komt later wel.

Sterkte en als er wat is, m'n pb-box staat open, ook al ken ik je niet 'echt'.

**Geplaatst**: 22-04-04 23:02

Geplaatst: 22-04-04 23:02

Hey meis... het zal vast wel heel vaak gezegd zijn in dit topic ( heb de reacties niet gelezen) maar het is echt heel belangrijk dat je idd aan jezelf denkt op dit moment, aan de dingen die jou gelukkig maken zonder rekening te hoeven houden met andere mensen. In het leven draait het alleen maar om jou en jij komt op de eerste plaats... Ik weet het... klinkt allemaal erg cliché, ik ben er ook niet goed in om mijzelf op de eerste plaats te zetten, maar het lukt op een gegeven moment wel. Menig persoon zal het je niet in dank afnemen dat je nu eerst aan jezelf denkt, maar dat moeten ze dan maar accepteren, want als jij het niet doet dan merk je het wel... je gaat eraan kapot en daar is niemand mee gebaat Knipoog

Ik kan nu wel allerlei adviezen geven en oplossing proberen aan te dragen (ben tenslotte een man en die willen gewoon altijd oplossingen aandragen Knipoog

) maar jij bent uiteindelijk degene die er uit moet komen. Laat je alsjeblieft niet te ver meeslepen in je gevoel van ongelukkig zijn, want anders kom je er op een gegeven moment helemaal niet meer uit. Teveel werken heeft ook geen zin en drank ook niet. Vrienden... die kunnen je helpen om jou op de eerste plaats te zetten Knipoog

Ga naar vrienden toe waarvan je weet dat ze geen energie uit je zuigen, maar juist energie geven en bereid zijn om je die energie te geven. Daaraan herken je je echte vrienden...

Ga ervoor meis en denk eerst aan jezelf, maar vergeet niet je verleden waar je veel van geleerd hebt en waarvan je weet dat je het liever niet nog een keer meemaakt omdat je weet hoeveel pijn je dat oplevert en hoeveel energie het je kost....

Sterkte....

**Geplaatst**: 22-04-04 23:27

Geplaatst: 22-04-04 23:27

GATVERDAMME,
ik lees je verhaal alsof het het mijne is,
al anderhalf jaar loop ik met dezelfde klachten rond,
toen werkte ik niet eens..
dit is echt hard,om gewoon bijna me eigen verhaal te lezen,

ik hoop echt voor je dat het allemaal goed komt.
denk eens aan jezelf,en dan pas aan een ander,
je mag me altijd pb en,
ik weet PRECIES hoe je je voelt,,
sterkte !

**Geplaatst**: 22-04-04 23:35

Geplaatst: 22-04-04 23:35

Jeetje Bregje...

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hierop moet zeggen, maar je hebt hierboven vast ongetwijfeld al een hoop nuttige reacties en tips gekregen van andere bokkers.

Neem de tijd om weer 'jezelf' te worden. Laat je niet overhaasten door andere mensen en mensen die het beter denken te weten. Luister naar je eigen lichaam!
Je hebt jezelf maanden voorbijgerend zo te horen en dat merk je nu je daar de tijd voor hebt pas echt goed. Dat is niet in een maand weer over.

Probeer om jezelf iets meer op de eerste plaats te zetten in de toekomst. Geven om anderen is prima, maar het moet niet ten koste gaan van. Natuurlijk wil je lekker werken, je paarden doen, een leuke vriend, je sociale contacten onderhouden en in het weekend lekker op concours, maar je kunt niet alles tegelijk! Je moet niet teveel vragen van jezelf, een dag heeft maar 24 uur en een week maar 7 dagen...

Je hebt de laatste tijd een hoop ellende over je heen gekregen, maar je kent het spreekwoord toch wel?! Na regen komt weer zonneschijn! Nog even doorbijten meid, je komt er wel weer bovenop!

Als je wat van je af wilt praten mag je me altijd pb-en(bellen mag ook)
Heel veel sterkte de komende tijd. Je gaat jezelf ongetwijfeld nog wel een aantal keren tegenkomen, maar ik weet zeker dat je hier weer uitklimt!
Het is iig super dat je naar de dokter bent gegaan en dat je naar die praatgroep gaat. Alleen red je het niet.

Sterkte meid!

**Geplaatst**: 22-04-04 23:38

Geplaatst: 22-04-04 23:38

Ik ken het probleem dat alles je te veel word.
Het eerste puntje wat je echt even uit handen moet geven zijn je paarden. Dat is natuurlijk niet leuk, maar het helpt je wel. Het is een verplichting die je even niet kunt gebruiken. Laat een ander deze knuffels eens helemaal onder hun hoede nemen en neem zelf alleen de dagen dat je effe een uurtje alleen maar wil aaien en tegen ze wil praten. Waneer het jouw uitkomt. Klinkt stom maar als je alles opzij legt en dit toch dagelijks blijft doen ontspan je nog steeds niet helemaal.

Het is nu tijd voor leuke dingen op tijden dat jij er zelf zin in hebt. Tv kijken, shoppen, uit eten, weet ik veel wat. Niks moeten, alles mogen.
Alles wat moet dat is verboden.
De reden daarvan is dat een moetje vaak uit de hand kan lopen of niet zo als je geplant had, waardoor je weer zorgen aan je hoofd krijgt en die zijn op dit moment ten strengste verboden.

Neem lekker de tijd voor jezelf en ga weer genieten.

**Geplaatst**: 22-04-04 23:50

Geplaatst: 22-04-04 23:50

Klinkt als een aardige berg die je nog voor de boeg hebt.
Maar je komt er vast wel overheen, en als je eenmaal aan de andere kant aankomt ben je sterker als ooit. Ik heb ook 2 jaar lang in een depressie/diep dal rondgedreven. Maar uiteindelijk heeft dat me gemaakt tot wie ik ben en ik draag die ervaring met me mee en put er kracht en ervaring uit. En die tijd zal voor jou ook komen. Al heb je er nu weinig aan, je komt er wel uit. Het belangrijkste is nu; praat met jezelf. Leer jezelf goed kennen. Maak grapjes met jezelf en lach om jezelf. Wees streng voor jezelf maar ook erg lief. Zorg voor jezelf. Stop alle energie in jezelf en dan zul je merken dat je ook energie en liefde voor andere hebt.
Sterkte meis!

**Geplaatst**: 23-04-04 00:13

Geplaatst: 23-04-04 00:13

Heysz cross, ben je ook alleen maar hier op Bokt een paar keer tegen het lijf gelopen Knipoog

*En gelukkig hebben we het ondanks een paar meningsverschillen ook nog overleefd Knipoog

*

Maar verder kwam je idd altijd over als een sterke, vrolijke meid....en naar mijn idee ben je dat nog steeds.
Al is het alleen maar omdat je je verhaal zo op Bokt neer durft te zetten

Zoals al zoveel gezegt denk even lekker aan jezelf, verwen jezelf lekker een beetje extra, of een heleboel extra.
Na het lezen van je verhaal had je dat al veel eerder moeten doen.
Doe lekker rustig aan, niets moet alles mag en geniet van je leven.

Verder wens ik je sterkte en kracht toe, en mochten de vele bokkers die het aangeboden hebben eens geen tijd hebben staat mijn PB voor je open hoor meis Ach gut

**Geplaatst**: 23-04-04 00:23

Geplaatst: 23-04-04 00:23

Ik heb zelf geen ervaringen met een burn-out, maar ik denk dat je nu alleen maar dingen moet gaan doen waar je blij en weer gelukkig van wordt. Je hebt al zo lang zo veel gewerkt dat je het nu verdiend hebt om te relaxen!

Ga lekker een boswandeling maken, geniet van het mooie weer, de vogeltjes, de groene nieuwe blaadjes aan de bomen....jou krijgen ze toch niet klein?? Kom op he!!

Misschien een leuke crosstraining? Daar word ik altijd wel heel blij van en dan heb je ook nog eens het gevoel dat je goed bezig geweest bent!
Probeer het meer als een vakantie te zien: lekker doen waar jij zin in hebt!

En over je vriend: ik zou zeggen zo iemand verdient jou niet....maar goed, dat moet je natuurlijk zelf bepalen. Hij zou je juist in deze situatie moeten steunen...

Sterkte in ieder geval! Ach gut

**Geplaatst**: 23-04-04 08:10

Geplaatst: 23-04-04 08:10

Heej bregje!

wat een verhaal zeg.... ik schrok er wel van Scheve mond

er is hier al zo veel advies aan je gegeven dat ik er eigenlijk niks meer aan toe te voegen heb. Ach gut

Heel veel sterkte in ieder geval en ik hoop voor je dat het zonnetje gauw weer schijnt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-04 08:28

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-04 08:28

ik ben net wakker, en weer nieuwe pb's in mijn mailbox, en ook hier is het medeleven weer echt gewoon overweldigend!!

ik weet ook zeker dat ik veel heb aan de tips die hier worden gegeven , en ook de steun die word aangeboden hier in het topic en via pb,dat doet me echt gewoon heel erg goed
ik bedoel, het is en blijft internet, je kent elkaar niet "echt"
hoewel ik toch wel met meerdere mensen via pb ook een hele band heb opgebouwt...
ik ben vaak een beetje recht voor zijn raap en ik heb een uitgesproken mening, waardoor veel bokkers mij idd niet mogen Haha!

en dat maakt mij verder ook niet uit, irl mag je ook niet iedereen in je omgeving, wel dan ?
en als ik denk gelijk te hebben ga ik ook tot het uiterste, maar ook mijn ongelijk durf ik toe te geven hoor

maar goed ik ben echt blij dat er superveel bokkers door dat botte van mij heen kunnen kijken en me echt een hart onder de riem steken hier in dit topic

ik vond het echt vreselijk moeilijk om dit topic te plaatsen , al eerder heb ik zo'n topic geschreven , maar toen niet geplaatst, ik vond het voor l*l , ik schaamde me,
maar nu hield ik het niet meer, het moest er even uit
en ik heb er echt geen spijt van , ik ben erachter gekomen hoe warm bokt dus eigenlijk is !!!!

ff wat de berichtjes hierboven betrefd..

mijn paarden kan ik niet uit handen doen, ik zou me vreselijk schuldig voelen, én dat even lekker naar buiten gaan, even weg van thuis, dat is gewoon een must heb ik het idee, want anders kom ik helemaal het huis niet meer uit!

wat mijn vriend betrefd Scheve mond

hij doet er echt alles aan om het goed te maken, hij heeft deze week elke dag een of twee keer gebeld, en dat terwijl ie vorige maand weer een telefoonrekening had van honderden euro's ( bellen in het buitenland )
ik hou superveel van hem , maar we verschillen zo van elkaar
misschien dat hij stiekum wel veel energie vreet want we doen zo weinig leuks in het weekend, en zijn beste vriend trekt gruwelijk aan hem, die klaagt dan dat ie m te weinig ziet enzo
sjiess, mijn vriend is alleen zaterdag en zondag thuis, hij komt vrijdagavond of zaterdagmorgen thuis, en vertrekt zondagavond weer,
ik vind ( of ben ik nu gek ) dat IK voor ga en niet die beste vriend, okej vrienden zijn erg belangrijk dat vind ik ook! maar je relatie mag er niet onder lijden en dat is nu wel het geval, we doen zo weinig samen en zijn zo weinig met zijn tweeen
ik weet echt even niet wat ik moet doen met hem ...
ik weet ook van mezelf dat ik niet makkelijk verliefd word en verliefd blijven dat is helemaal een probleem, meestal ben ik na een maand ofzo al uitgekeken Bloos

en dat is bij deze jongen dus niet het geval...
ik weet t gewoon echt niet ...

misschien beetje cru om te zeggen , maar ik vind het "fijn" om te lezen dat ik niet de enigste ben ... Bloos

is dus niet l*llig bedoelt, maar jullie snappen wel wat ik bedoel , het gevoel dat je niet de enigste bent die zich zo klote voelt.

ik heb me lang afgevraagt wat ik nou had ??
ik wilde het niet erkennen , ik was gaan lezen op internet en naar aanleiding van een topic op bokt had ik iemand gepb't die meer van mijn klachten af leek te weten , en die ook dezelfde klachten had, en toen ben ik gaan beseffen dat ik iets had wat niet zomaar over zou gaan, ik moest stappen ondernemen, toch bleef ik ontkennen dat ik iets had, ik hoopte zzo dat het alsnog iets lichamelijks was...
maar helaas, de klachten wezen steeds meer in de richting van een burn -out het klinkt allemaal zo simpel, maar eraan toegeven

no way
ik wilde het gewoon echt niet, misschien dat ik daarom ook nu door zo'n diep dal ga, ik ben het misschien aan het accepteren ofzo?

pfff het is allemaal wat!

ik kan iig wel zeggen dat ik echt enorm veel steun heb aan jullie !
echt waar, gewoon zo lief en zo warm !

ik ga nu maar even lekker op mijn gemakje eten en paarden voeren en dan zie ik wel wat ik verder doe......
eik moet ik me kamer nog dweilen, de afwas nog doen Schijnheilig

erg he ??
mjah gedwongen stilzitten word ik niet beter van

dan moetenz e me in een dwangbuis doen, misschien dat dat wel helpt?

**Geplaatst**: 23-04-04 09:18

Geplaatst: 23-04-04 09:18

He meis, lekker geslapen Haha!

Ik heb zelf geen ervaring met een burn out maar mijn vader en oom hebben helaas hetzelfde mee moeten maken. Uit je profiel maak ik op dat jij een heel sterk karakter hebt en ik vertrouw erop dat het echt allemaal weer goed komt, alleen niet binnen nu en een paar dagen. Op een gegeven moment kun je weer gaan genieten van de rust, t zonnetje e.d. Voor nu kan ik je alleen maar heel veel Ach gut

wensen en schrijf het maar lekker van je af Knipoog

**Geplaatst**: 23-04-04 09:26

Geplaatst: 23-04-04 09:26

Je weet het mijn vriend is ook onderweg en die telefoonrekeningen kennen we ook maar al te goed... Maar probeer met hem er over te praten dat er gewoon in het weekend tijd voor jullie gemaakt wordt...

Breg je weet me te vinden

**Geplaatst**: 23-04-04 09:26

Geplaatst: 23-04-04 09:26

Wat een bekend verhaal. Lijkt de mijne wel behalve dat met die jongens. Ik heb al jaren dezelfde lieve vriend, gelukkig.

De eerste stap in je herstel is te accepteren dat je een burn-out hebt. Net als jij ben ik te lang doorgegaan. Ben pas na 4 a 5 jaar echt ingestort. En natuurlijk net als ik die leuke baan heb en een jaarcontract, dus dat hielp ook al niet mee. Daar maakte ik me ook zo druk om, dat het daardoor alleen maar erger werd.

Maar ik was op een gegeven moment zo moe, dat ik bijna niet meer kon lopen. Autorijden lukt al helemaal niet meer, want zag alles dubbel. Toen ben ik voor de zoveelste keer naar de dokter gegaan en die heeft mij ook verboden te werken.

De eerste weken waren echt een hel. Ik moest accepteren dat het me teveel was geworden. Een aangezien ik perfectionistisch ben en een enorme faalangst heb is dat niet makkelijk. Ik kreeg toen ook echt van die gedachten dat ik niets meer waard was en beter maar van het balkon af kon springen. Gelukkig durfde ik dat niet.

Ik was ook zo moe dat ik niet meer paard kon rijden Daar voelde ik me ook erg schuldig over, maar het kon gewoon niet. Als ik maar ook enige verplichting had werd ik helemaal gek. En de keer dat ik er toch op ging *hoe bedoel je eigenwijs* viel ik er ook bijna af omdat ik de kracht niet had om te blijven zitten.

Ook voelde ik me erg schuldig tegenover mijn baas en collega's.

Pas toen ik alles een beetje los kon latenging het wat beter. Ik kon één afspraak per dag maken. Na een maand ben ik ook weer begonnen met werken. Eerst een uurtje aanwezig zijn en langzaamaan uitbreiden tot een halve dag. Langer ging niet, want ik had mijn slaap tussen de middag echt nodig. Deed ik dat niet, lag ik de volgende dag weer voor pampus.

Ook ben ik naar een psycholoog gegaan en loop daar na bijna een jaar nog steeds. Ik heb een prograama gehad om mijn piekeren te controleren. Want ik werd helemaal gek van dat gepieker en gedoemdenk. Ook kreeg ik cognitieve therapie om een beetje realistischer en positiever te denken. Het is hard werken, maar het helpt wel. En jij bent de enige die er wat aan kan doen.

Door mijn geestelijke toestand is mijn lichamelijke ook achteruit gegaan. Ik kreeg blaasontstekingen, nierbekkenontstekingen zelfs een keer een longontsteking. Dokter heeft mij volgepropt met antibiotica.

Nu blijkt dat ik daardoor ook een af andere resistente bacterie in mijn darmen heb en een schimmel. Daarvoor heb ik nu medicijnen en een dieet. Dokter kon het niet vinden. Ben erachter gekomen via electro-acupunctuur.

Doordat ik almaar thuis zat ben ik mij ook gaan verdiepen in andere dingen. Je moet toch wat als je thuis zit. Zo ben ik yoga gaan doen en dat heeft toen geholpen en helpt mij nog steeds. Nu ben ik mij ook in het boeddhisme gaan verdiepen (sinds kort). Heb nu een boek daarover gekocht en daar staan ook hele goede dingen in.

Je moet echt bewuster worden van de dingen die je doet en ervan genieten. In het begin van mijn burn-out ging ik nog wel eens wandelen. Het was maar 10 minuten want langer kon niet. Maar ik keek bewust om mij heen en genoot van ieder vogeltje en bloemetje. Je moet echt weer leren genieten van de dingen die je doet en hebt.

Af en toe heb ik nog steeds van die momenten en kan ik echt gaan zitten janken. Dan zie ik dat ik alles heb, maar ben ik niet gelukkig. Het is dan heel belangrijk om erover te praten. Degene waar jij mee praat kan je opbeuren en je bent je negatieve gedachten weer kwijt. Anders gaan ze alleen maar in je hoofd spoken.

Ook kan je dingen opschrijven. Schrijf dan op wat het probleem/de zorg is, wat jij wil dat er gebeurt, op welke manieren je dat voor mekaar kan krijgen en de voor en nadelen. Dan ga je heel anders tegen de dingen aankijken en ik word er zelfs rustig van want het staat op papier dus het kan uit mijn hoofd.

En het allerbelangrijkste: Luister naar je lichaam. Als je moe bent doe dan niks. Wil je wat doen, doe het dan maar wel heel bewust met je gedachten bij wat je aan het doen bent. En denk alleen maar aan jezelf. Als je iets niet wilt doe het dan niet.

Heel veel sterkte en mijn PB staat voor je open.

**Geplaatst**: 23-04-04 09:50

Geplaatst: 23-04-04 09:50

Aah breg, ik schrok echt van je bericht... ik dacht dat het nog steeds bij "een beetje overspannen zijn" bleef... nooit geweten dat het zo erg was... Echt goed van je dat je het alsnog op bokt hebt gezet, je hoeft je er zeker niet voor te schamen, en het lucht (zichtbaar aan je posts) wel een stukkie op..
Echt heel erg veel sterkte, en laat het allemaal stapje voor stapje beter worden, teveel van het goede kan nooit goed zijn ...

heeel erg veel sterkte enzo he!! Kusje