Hoi,
Ik zit met een groot probleem waar ik niet uit kan komen. Het laatste jaar gaat het niet zo goed meer met me geestelijk en lichamelijk. Ik zorg nl. heel slecht voor mezelf en ik voel nu dat ik er onder door ga. Zelf begrijp ik het niet goed want ik ben het gelukkigste meisje van de wereld maar ik kan het niet meer aan. Ik ben vooral het laatste half jaar errug moe, heb weinig energie en slaap heel slecht. Het is niet dat ik ziek ben maar ik wil jullie advies graag op het volgende;
Ik heb sinds ik me paard heb heel weinig tijd voor mezelf en anderen. Ik werk nl. Lange dagen en ik ga iedere dag naar me paard. Meestal ben ik pas tegen een uur of 10/11 s’avonds thuis en dit doe ik iedere dag. Maar ik vergeet hierdoor aan me zelf te denken. Ik eet dus dan ook niet (heel soms lunch ik maar meestal heb ik geen honger) en de laatste tijd heb ik helemaal geen honger gevoel. Omdat ik dit nu al maanden vol houd voel ik me nu ook echt stinkmodder (vind je het gek als je bijna tot niets meer eet). Maar het komt voornamelijk door me paard. Daar gaat echt al mijn aandacht en energie naar toe. Maar de laatste tijd heb ik zelfs daar weinig fut voor om vol te houden. De laatste week heb ik er dus ook niet meer gereden en laat ik haar rijden zodat ze nog wel genoeg beweging krijgt maar ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik weet wel dat ik zo langer niet door kan gaan want ik voel me lichaam langzaam sterven en ik ben pas 21 jaar. Ik hoor nog een hele jeugdige leven te hebben door te gaan stappen, met vrienden lachen etc. maar daar heb ik geen tijd en energie voor.
Ik zit nu dus te twijfelen of ik me paard weg zal doen. Ten eerste beter voor haar zodat ze goed word gereden (door mijn energieloze lichaam red ik het niet eens om 2 rondjes te galopperen), en zodat ik wat beter voor mezelf kan gaan zorgen en meer tijd door te brengen met vrienden, family etc.
Ik baal ontzettend dat ik zoiezo al met deze gedachtes rond loop, ik heb me hele leven lang zitten sparen voor een paard en ik ben ook hopeloos verliefd op dat beessie maar ik zit nu toch sterk te twijfelen of ik eerst aan mezelf moet denken. Ik leef maar een keer en een paard kan ik altijd kopen, maar het idee dat ik haar weg zal doen zal me zoveel verdriet geven. Ik weet dat ik er wel over heen zal komen maar toch.
Ik wil graag jullie advies, hebben jullie hier ook ervaring mee en hoe hebben jullie dat opgelost?
Please help me
Ps. Ik ben anoniem omdat ik zelf nog niet over het antwoord uit ben, maar zodra ik door ga met de verkoop van me paard dan horen jullie het wel.
Bedankt voor het luisteren/lezen