Jong + vaste relatie: wat vinden jullie?

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Eliane

Berichten: 2409
Geregistreerd: 13-09-03
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 18:56

Misja schreef:
heb het meer over die dingen die je als puber doet: je grenzen verkennen, verleggen, bijstellen, erover heen gaan, leren, fouten maken, een eigen identiteit ontwikkelen, jezelf leren kennen in allerlei sutuaties, en leren waarom je wie bent.. Ik denk dat je dat in mindere mate doet of kunt als je een vrij serieuze leeftijd hebt op jonge leefdtijd. Dan wordt je denk ik een stuk gevormd door degene met wie je die relatie hebt..?

Hoe kun je nou weten dat walnoten vies zijn als je altijd alleen maar pinda's eet? Haha!

Het hangt er volgens mij vanaf hoe je ermee omgaat. Je grenzen verkennen, etc. kan volgens mij ook prima mét vriend/vriendin, en dan zelfs ook nog ten opzichte van die vriend/vriendin, waar je imo erg veel van leert. Misschien dat je het in mindere mate doet, maar ik kan me ook voorstellen dat sommige personen het in mindere mate nodig hebben. Er zijn bijvoorbeeld een hele hoop fouten waarvan ik nu al weet dat ik ze niet wil maken, dus waarom zou ik dat per sé moeten uitproberen?
Ik ben het op zich wel met je eens, maar ik denk dat het *anders* is en per persoon afhangt of het wel of niet werkt.

Ennuh, zolang je zelf helemaal tevreden bent met pinda's, en er geniet van je pinda's, kan je toch prima pinda's blijven eten? Als je er genoeg van krijgt kan je altijd nog aan de walnoten beginnen Knipoog

Akke: Waarom kon jij er niet meer tegen? En waarom vind je het dan zo fout? *geinteresseerd* Lachen

Sirius_

Berichten: 10951
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 18:58

hm.. ik sluit me trouwens aan bij mensen die dus al hebben aangegeven dat het persoonlijk is. Ik vind een relatie van een maand al lang, laat staan een jaar of jaren. Denk dak er trouwens bij de juiste persoon anders over denk, maar dat zie ik ter zijner tijd wel. Naar mijn idee is een lange relatie hetzelfde als een opsluiting, al die verplichtingen.. (is mijn mening, voor ik iedereen op mn dak krijg!!) voor anderen is een lange relatie een bevrijding. Maar waarom, als je al een hele tijd samen bent met een persoon, je geniet ervan zoals kellyenxena blijkbaar, zou je op een gegeven moment denken dat je iets anders wilt?

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 18:59

Eliane"]
[quote="Misja schreef:
heb het meer over die dingen die je als puber doet: je grenzen verkennen, verleggen, bijstellen, erover heen gaan, leren, fouten maken, een eigen identiteit ontwikkelen, jezelf leren kennen in allerlei sutuaties, en leren waarom je wie bent.. Ik denk dat je dat in mindere mate doet of kunt als je een vrij serieuze leeftijd hebt op jonge leefdtijd. Dan wordt je denk ik een stuk gevormd door degene met wie je die relatie hebt..?

Hoe kun je nou weten dat walnoten vies zijn als je altijd alleen maar pinda's eet? Haha!

Het hangt er volgens mij vanaf hoe je ermee omgaat. Je grenzen verkennen, etc. kan volgens mij ook prima mét vriend/vriendin, en dan zelfs ook nog ten opzichte van die vriend/vriendin, waar je imo erg veel van leert. Misschien dat je het in mindere mate doet, maar ik kan me ook voorstellen dat sommige personen het in mindere mate nodig hebben. Er zijn bijvoorbeeld een hele hoop fouten waarvan ik nu al weet dat ik ze niet wil maken, dus waarom zou ik dat per sé moeten uitproberen?
Ik ben het op zich wel met je eens, maar ik denk dat het *anders* is en per persoon afhangt of het wel of niet werkt.

Ennuh, zolang je zelf helemaal tevreden bent met pinda's, en er geniet van je pinda's, kan je toch prima pinda's blijven eten? Als je er genoeg van krijgt kan je altijd nog aan de walnoten beginnen Knipoog

Akke: Waarom kon jij er niet meer tegen? En waarom vind je het dan zo fout? *geinteresseerd* Lachen
[/quote]

Als je zo vroeg een vriendje krijgt roep je harder dan hard dat het bij jou wél goed gaat. Maar mooi niet dus. Ben eigenlijk nooit met vriendinnen gaan stappen om maar een voorbeeldje te noemen. Weet nu eigenlijk nog steeds niet hoe het is om mannen te versieren in de kroeg Clown

Punt waarop het fout is gegaan; ik ging hbo studeren in den bosch en hij ging fulltime werken in de bouw. Terwijl mijn wereldje bleef groeien, stond dat van hem al stil.

Bovendien groei je nog veel te veel als je zo jong bent. En daar kom je pas achter als het te laat is.

Kan gewoon niet goed gaan.

KellyenXena

Berichten: 3615
Geregistreerd: 08-04-03
Woonplaats: Roosendaal

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:00

Of je veel mist of niet,ligt nog altijd aan jezelf,niet aan je relatie...

Ik kan me verder best vinden in de reactie van Eliane...Sommigen leren pas als ze zelf de kop stoten,sommigen hoeven niet perce de kop zelf te stoten om iets te weten/leren..

Lennon

Berichten: 4342
Geregistreerd: 01-09-01
Woonplaats: Belgisch Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:06

Ik ben m'n eerste serieuze relatie pas begonnen toen ik er 18-19 was... Ervoor ook wel vriendjes gehad, maar zoals ze zeggen waren dat kalverliefdes... "Relaties" waar ik uit geleerd heb, want ik weet nu in m'n huidige relatie perfect wat ik wil, wie ik ben en wat mijn ideëen over een relatie hebben zijn.
Je leert uit de fouten die je maakt met vorige liefdes... en dat is toch ook een stuk wat je gemist hebt als je je direct in een serieuze relatie gooit op jonge leeftijd.

En de meeste van die serieuze relaties blijven niet duren omdat je beide nog te veel verandert van pubertijd naar volwassenheid en het zijn maar enkele van die koppels die samen evolueren... Ik heb zo enkele voorbeeldjes in m'n omgeving gezien, al serieus van hun 15e en als het dan uit gaat, zitten ze in een identiteitscrisis omdat ze niet meer weten wie ze echt zijn omdat ze nooit beter hebben geweten dan een leven samen met hun vriend.

vanity

Berichten: 3259
Geregistreerd: 25-02-03
Woonplaats: Herentals (BE)

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:11

Ik heb al spijt dat ik dit topic heb gelezen! Want er is me net iets duidelijk geworden waar ik al een hele tijd naar op zoek was en het is eng!

Ik zit net alleen thuis na (weer) een slaande ruzie met mijn vriend! We zijn deze zomer 4 jaar samen en ik was dus 15 en hij 16 toen we elkaar leerden kennen!

het is nu net doorgdrongen dat al die ruzies en alles wat er gebeurd is maar aan 1 ding ligt: Mij!

Ik heb nooit iets gemist, ik wilde vaak bij hem zijn (of altijd) en alles met hem samendoen, gewoon een leuke tijd hebben met iemand die je graag ziet! (en geloof me, ik zie hem doodgraag!)Ik heb dus nooit iets gemist!

Maar nu besef ik dat ik niet mijn jeugd gemist heb (zoals zovelen uit mijn vriendenkring en familie altijd beweerden), maar dat ik zijn jeugd heb kapotgemaakt! Verdrietig Omdat hij niet zo is als ik en wel behoefte had aan vrijheid en profiteren van het 'jong zijn'.

En dat kan ik terugbrengen op bijna elke ruzie die we hebben! Ik snap echtn iet hoe het komt dat ik dat nu pas besef! Nu we aan het verhuizen zijn en dus gaan samenwonen en we in augustus een kindje verwachten, weet ik dat hij er niet klaar voor was/is! En dat is een pijnlijke waarheid waar ik even niet weet wat ik ermee moet doen! Huilen

Sylvia

Berichten: 28818
Geregistreerd: 22-07-03
Woonplaats: Posterholt

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:12

Akke schreef:
Als je zo vroeg een vriendje krijgt roep je harder dan hard dat het bij jou wél goed gaat. Maar mooi niet dus. Ben eigenlijk nooit met vriendinnen gaan stappen om maar een voorbeeldje te noemen. Weet nu eigenlijk nog steeds niet hoe het is om mannen te versieren in de kroeg Clown

Punt waarop het fout is gegaan; ik ging hbo studeren in den bosch en hij ging fulltime werken in de bouw. Terwijl mijn wereldje bleef groeien, stond dat van hem al stil.

Bovendien groei je nog veel te veel als je zo jong bent. En daar kom je pas achter als het te laat is.

Kan gewoon niet goed gaan.


Toch wel... De voorbeeldjes die jij aanhaald bv:

Ik ben vaak genoeg wezen stappen met vriendinnen, ook een paar keer met vrienden. Soms was mijn vriend er bij, andere keren niet. Ik heb zelf ook een tijdje op het HBO gezeten, studeer nu nog steeds... Hij heeft een eigen bedrijf. Vind de kloof alleen maar kleiner geworden sinds dat ik van de middelbare afben.

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:13

ik vind 14 ook veel te jong,
op die leeftijd hield ik me nog niet echt bezig met jongens,
op mijn 16de had ik voor het eerst verkering,
losse vooral,beetje flirten en dergelijke,
nu ben ik 18 en heb nu een jaar een vaste relatie,
mijn idee is dat je nooit kan zegge van een 1ste liefde dat dat 'de ware' is,
want je hebt geen andere jongens leren kennen op het gebeid van liefde,
maar dit is mijn mening..

Eliane

Berichten: 2409
Geregistreerd: 13-09-03
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:19

KellyenXena schreef:
Of je veel mist of niet,ligt nog altijd aan jezelf,niet aan je relatie

Amen OK dan! Als je je kop in het zand steekt en nooit iemand anders ziet dan je vriend/vriendin, je ergens anders mee bezig houdt dan je relatie: ja, dan mis je een heleboel! Ik ben vaak zat wezen stappen met vrienden & vriendinnen, ben tegenwoordig groupie van een bevriende band, en ga elke week met ze mee uit naar hun concerten. En zoals ik al zei, flirten kan ik ook hardstikke goed hoor Knipoog
Als je *jouw* dingen kan doen zonder dat je relatie je daarbij tegenhoudt, zie ik niet wat je dan precies mist...

Overigens is er hier volgens mij van diegenen die dus jong een relatie hebben niemand die hard aan het roepen dat hun vriendje de ware is en dat ze ééééuwig bij elkaar gaan blijven oid...Alleen maar dat het *nu* goed gaat, en dat voor hen prima werkt...

En als je dus echt een identiteitscrisis krijgt als het uitgaat...dat zat er dus iets niet goed en was je veel te afhankelijk. Maar dat hoeft echt niet zo te zijn. Persoonsgebonden dus Knipoog

Laura

Berichten: 8338
Geregistreerd: 20-02-01
Woonplaats: Midden van Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:23

Tsja, ik als hardcore-vrijgezel kan natuurlijk niet veel anders zeggen dan het volgende:

Ik denk dat een vaste relatie op een jonge leeftijd wel kan, maar dat het je erg verandert in je ontwikkeling. Dit kan natuurlijk positief zijn (je haalt het beste uit elkaar, hij stimuleert je waar je dat nodig hebt en remt je af waar dat kan) maar ook negatief. Je ontwikkelt je naar hem toe, je wordt afhankelijk, je gaat dingen bekijken hoe hij ze ziet ipv een eigen mening te vormen. En vooral jonge meiden zijn nog zó beinvloedbaar...Die hebben nog een 'eigen ik' te vormen...

Ik ben nu 21 en heb één serieuze relatie achter de rug die eigenlijk nog verwaarloosbaar is. Misschien mis ik iets, maar ik kan wél zeggen dat ik mijn eigen leventje vorm. Ik doe waar ik zin in heb, wanneer ik daar zin in heb. Ik hoef geen rekening te houden met een ander en ik ontwikkel me onafhankelijk van die andere persoon.

Eigenlijk moet ieder het voor zich weten. Maar ik vind twee dingen wel Erg Belangrijk:
A. Je moet wel onafhankelijk leren zijn (straks ben je 25 als het eens uitgaat en heb je nooit geleerd om met jezelf te leven, om op jezelf terug te vallen, lekker alleen te zijn)
B. Je moet LOL hebben in je relatie. Als ik het topic van Relatietherapeuten gezocht lees denk ik: wat heeft zo'n relatie nog voor toegevoegde waarde als je telkens ellende hebt. Wegen de leuke momenten op tegen de ruzies? Want je kan ook als 20-jarige lekker met vriendinnen een terrasje pakken, wat met mannen flirten. heerlijk shoppen tot je er bij neervalt en gewoon léven ipv dat relatie-gezeik. Genoeg andere aspecten van het leven te ontdekken...

Eliane

Berichten: 2409
Geregistreerd: 13-09-03
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:30

Laura: ben ik het helemaal mee eens! (alleen heb ik geen relatietherapeuten topic gelezen, dus kan daar niks over zeggen...)

Wat ik me nu overigens ook zit te bedenken is dat het denk ik vooral voor meisjes er erg van afhangt wat voor vriend ze hebben. Wat laura zegt is wel erg waar: jonge meisjes zijn erg beïnvloedbaar en als je dan een nogal 'dominante persoonlijkheid' als vriend hebt kan dat je wel heel erg vormen... Zo'n dominant persoon + jong, *onzeker* meisje lijkt me op zich wel de ideale kanshebber voor de identiteitscrisis als het uitgaat Scheve mond

KellyenXena

Berichten: 3615
Geregistreerd: 08-04-03
Woonplaats: Roosendaal

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:32

Mocht het hier tussen ons uitgaan,kan ik met zekerheid zeggen dat ik niet in een indentieteitscrisis kom...Ik weet prima wie ik ben en wat ik wil..Wij laten elkaar helemaal vrij in ons doen en laten..Gaan allebei onze eigen gang..Ik moet zeggen dat dit prima werkt, het is gewoon harstikke léuk..

Allebei onze eigen hobby's,vrienden en vriendinnen,meningen etc..Grote ruzie hebben we nooit gehad,en ook kleinere ruzies zijn op 1 hand te tellen..
Ik heb me altijd voorgenomen dat het léuk moet blijven..Zodra ik me zit op te vreten in een relatie,vind ik dat deze niets meer toevoegd...

Ik moet overigens zeggen,dat ik vergelijkings 'materiaal' genoeg heb,ook voor deze relatie had ik een leven..

Zo gaat het er hier een beetje aan toe Knipoog

XJuul

Berichten: 9577
Geregistreerd: 07-03-01
Woonplaats: Den-Helder

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:42

Ik was net 15 toen ik een relatie met mijn huidige vriend kreeg, hij was toen 18.
Ik weet zeker dat ik een heleboel gemist heb, en we hebben ook veel moeilijke tijden gehad maar ik heb er zeker geen spijt van. Ik merk wel dat we allebei heel veel verandert zijn en dat het steeds beter gaat tussen ons naar mate we ouder worden. (volwassener)

Eliane

Berichten: 2409
Geregistreerd: 13-09-03
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 19:45

Wat ben ik toch weer een meeloper Haha!: again, sluit me helmaal bij KellyenXena aan Ik heb regelmatig een meningsverschil (in de letterlijke zin van het woord Knipoog ) met mn vriend, over van alles: van filosofische levensvragen tot welke kleur waar beter bij past... Dat is juist heel leuk om over te praten én ik vind het heel belangrijk om lekker je eigen mening te hebben en uiten. Als dat niet zou kunnen heb je geen ruimte om jezelf te zijn... (en dat geldt eigenlijk voor alle soorten menselijke relaties).

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 20:18

Misja schreef:
heb het meer over die dingen die je als puber doet: je grenzen verkennen, verleggen, bijstellen, erover heen gaan, leren, fouten maken, een eigen identiteit ontwikkelen, jezelf leren kennen in allerlei sutuaties, en leren waarom je wie bent.. Ik denk dat je dat in mindere mate doet of kunt als je een vrij serieuze leeftijd hebt op jonge leefdtijd. Dan wordt je denk ik een stuk gevormd door degene met wie je die relatie hebt..?

En hiervoor moet je verschillende relaties hebben gehad? Scheve mond Ik heb weliswaar geen "vaste relatie vanaf mijn 14/15e", sterker, ik heb nog geen enkele "echte relatie" gehad. Ben nu bijna 19 en heb op een scharrel na geen verkering of zoiets gehad. Vind ik ook niet leuk, maar ik heb wel mijn grenzen verkend, mijn identiteit ontwikkeld, mezelf beter leren kennen in bepaalde situaties. Maar dat heb ik ook allemaal gedaan zonder die verschillende relaties..

Silenzio

Berichten: 652
Geregistreerd: 18-03-04
Woonplaats: Oegstgeest

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 20:20

nou ik ben 19 hoop nu een vaste relatie te kunnen ontwikkelen en heb me grenzen wel verkend hoor... misschien iets te... maar ach als je maar beide weet wat je doet dat je niet iemand gebruikt ofzo..

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 20:23

ik denk ook dat het verschilt van de afstand tussen je vriend en jou,,
mijn vriend bijvoorbeeld woont 150 kilometer verder,
ik zie hem elk weekend,
maar zelfs wij hebben nog wel dat we een weekend elkaar niet zien dat we eens onze eigen gang gaan,
ik moet zeggen.
liefde op afstand is moeilijk,maar wel lekker Haha!

Charlotte

Berichten: 2720
Geregistreerd: 16-06-01
Woonplaats: Mierlo

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 21:40

Ik ben het helemaal met Elieane eens. Tuurlijk zijn er van die beinvloedbare meisjes met dominante vriendjes, en tuurlijk komt er een kloof als 2 mensen hele andere dingen gaan doen. Maar als je het toch samen leuk hebt, samen dingen doet, onderneemt, iets leert van elkaar, wat is er dan voor probleem?
Mensen kunnen ook uit elkaar groeien als ze 20 jaar getrouwd zijn, mensen gaan ook nog vreemd als ze 50 zij ( bij wijze van )

Ik denk dat iedereen het te zwart wit bekijkt; volgens mij kun je alleen vanuit je eigen persoon redeneren in'zulke sitauties.

EstherSi

Berichten: 942
Geregistreerd: 10-10-03
Woonplaats: Sint Pancras

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 21:48

het is denk ik vooral over hoe de persoon zelf is,
ik krijg het ook benauwd als ze gaan zitten zeuren dat ik niet genoeg tijd heb voor hem!
het is op zich wel jong, 14 jaar, maar als zij zich daar gelukkig bij voelt vind ik dat alleen maar heel goed.
ik ben blij met mijn leven zoals dat nu gaat, vermaak me altijd heerlijk, kan lekker doen en laten wat ik wil!
voor mij hoeft het nog niet zo, een vaste relatie, heb daar immers nog je hele leven voor open liggen!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 21:54

Pervinco schreef:
Maar dan vraag ik me zomaar even af... Wat mis ik dan?



Vrij zijn, onbezorgd en vrij zijn.

Sylvia

Berichten: 28818
Geregistreerd: 22-07-03
Woonplaats: Posterholt

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 21:57

Dat is dus ook relatief... Had voordat ik Robert leerde kennen al meer dan genoeg zorgen aan mijn kop... Heb andere zorgen gekregen, maar die worden wel iets draagelijker gemaakt...

lies

Berichten: 9627
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 21:59

Maar je hebt er nu nog meer zorgen bij door je relatie, blijkt uit je andere topic..

Sylvia

Berichten: 28818
Geregistreerd: 22-07-03
Woonplaats: Posterholt

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 22:01

Ik heb inderdaad andere zorgen gekregen, maar de zorgen die ik had voordat ik Robert leerde kennen waren niet vergelijkbaar met deze zorgen... In negatieve zin. Maar wil ik er niet over kwijt, dat is me iets te persoonlijk... Maar onbezorgd was ik absoluut niet... En DIE zorgen, die heeft Rob een stuk draaglijker gemaakt...

lies

Berichten: 9627
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 22:03

Je hoeft er niet over uit te wijden.
Maar je kiest nu toch weer voor een problematische situatie. Een relatie hoort imo toch redelijk onbezorgd te zijn op die leeftijd.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-04 22:05

Pervinco, dan hoop ik dat je ooit wel vrij kunt zijn, dat je dat mee mag maken. Als je dat kent, dan weet je ook wanneer een relatie niet meer de moeite waard is.