Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-03-04 21:02

Breken met ouder(s)?

Geplaatst door de TopicStarter: 18-03-04 21:02

Heb gisteren echt heel erge ruzie gehad met mijn vader
(liever leg ik niet uit wat precies)
Maar het is zo vreselijk uit de hand gelopen dat ik hem eigenlijk niet meer wil spreken,
in ieder geval voorlopig..
Heb neiging om morgen nieuwe telefoon te gaan halen, en de mijne, die ik van mijn pa gekregen heb,
en die door hem betaald wordt (abo) aan hem terug te geven/ sturen..
Maar ja.. het is wel mijn vader aan de andere kant..
Hoewel ik echt heeeeel erg boos op hem ben, na ja, eigenlijk heeft ie me gewoon heel veel pijn gedaan

**Geplaatst:** 18-03-04 21:04

Geplaatst: 18-03-04 21:04

Ja ik vind het beetje moeilijk om hier antwoord op te geven..Ik ken de situatie niet... Ik neem aan dat er wel een rede voor de ruzie was... Maar ik wil alleen zeggen denk goed na voordat je iets onderneemt...

Foek - M1 goodbye my lover,
goodbye my friend. You have been the one for me ❤❤❤

**Geplaatst:** 18-03-04 21:09

Geplaatst: 18-03-04 21:09

nou ik zal je 1 ding zeggen: ik haat mijn vader. dat kan hij nooit meer goedmaken. we hebben een rotperiode gehad, hij doet nu aardig maar ik zal nooit meer hem als vader beschouwen.

Het kan uit de hand gelopen zijn en dat loopt het vaak, maar als je echt van hem houd ofzo dan is het wel weer goed te maken. Maar als je vaak ruzie met hem hebt tja dan zou ik hem niet meer aankijken maar als je soms kleine verschillen hebt (zoals iedereen) en nu 1 hele grote. dan weet ik bijna zeker dat het over een (paar) weken weer goed is.

Met je moeder heb je toch een sterkere band dan met je vader.
Maar ik zou niet gelijk morgen al een nieuwe telefoon halen. Kijk als je 100% zeker weet dat je met je vader wilt breken dan is het goed want ik vind als je dan niet meer met hem praat hoeft hij ook je abo niet te betalen Scheve mond

maar ik denk wel dat het goed komt.

als je je verhaal aan iemand kwijt wil: je kan me in vertrouwen nemen want ik heb het ook meegemaakt (alleen dan zo erg dat het nooit meer goed komt )

**Geplaatst:** 18-03-04 21:10

Geplaatst: 18-03-04 21:10

Breken met je ouders is heeeel moeilijk. Ik heb het een aantal keer geprobeerd, mara het is bij tijdelijk gebleven. En achteraf ben ik daar wel blij om. Wat ze ook gedaan hebben (en dat was echt geen kattepis!!) het blijven mijn ouders.... Bedenk dat je jezelf eigenlijk 'wees' maakt als je helemaal met je ouders kapt, het klinkt hard maar dara komt het een beetje op neer. Wil je jezelf dat aandoen? In sommige situaties kan het goed zijn hoor, maar ik denk dat die situaties zeldzaam zijn...
In elk geval sterkte!

[UK][SONG] Witness Kom je even luisteren? :)ddd

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-03-04 21:10

Geplaatst door de TopicStarter: 18-03-04 21:10

Komt er in het kort op neer dat ik heel erg ziek ben,
en hij zegt dat ik me aanstel,
maar dan in veeeeeeel ergere woorden

**Geplaatst:** 18-03-04 21:11

Geplaatst: 18-03-04 21:11

En hoe denkt de rest van je omgeving er dan over vraag ik me af? Hij kan onmogelijk de enige zijn met zo'n mening als die echt zo zwaar zou zijn...

So tell me where you are / Tell me how you feel / Tell me what you need / Just tell me how you feel / And let it all just rain on me. ~ Kane

**Geplaatst:** 18-03-04 21:11

Geplaatst: 18-03-04 21:11

Tja, ook ik ken de situatie niet, maar één ding (uit m'n omgeving):

Onderschat niet hoeveel pijn je je vader doet als je met hem breekt.

Als in: misschien is er een andere oplossing, laat het even rusten tot je er beter mee om kan gaan, misschien nog een keer een gesprek in real life regelen...

**Geplaatst:** 18-03-04 21:12

Geplaatst: 18-03-04 21:12

djangogirl schreef:
Met je moeder heb je toch een sterkere band dan met je vader.

sorry, moet ik even op reageren: dit geldt niet voor iedereen.

**Geplaatst:** 18-03-04 21:15

Geplaatst: 18-03-04 21:15

Ellende"]
[quote="djangogirl schreef:
Met je moeder heb je toch een sterkere band dan met je vader.

sorry, moet ik even op reageren: dit geldt niet voor iedereen.
[/quote]
nee niet voor iedereen maar wel voor 90%

**Geplaatst:** 18-03-04 21:17

Geplaatst: 18-03-04 21:17

ik heb 3 maanden geen contact met mijn ouders gehad omdat ze mijn vriend niet accepteerden (hij was een werknemer van mijn vader, en mijn moeder vond het heel erg dat ik met mijn problemen naar hem toe ging, en hij mij daar in steunde, terwijl ik echt een opvoeding gehad heb van: red zelf je maar.
Nu accepteren ze hem gelukkig, en heeft mijn moeder me los kunnen laten.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-03-04 21:25

Geplaatst door de TopicStarter: 18-03-04 21:25

Jurga.. het is niet zo dat ik zomaar over een incident met hem zou willen breken hoor..
Ik snap verder ook de consequenties wel..
Dit zijn niet echt dingen die je zomaar even doet!

**Geplaatst:** 18-03-04 21:27

Geplaatst: 18-03-04 21:27

Ik weet de achtergrond van je verhaal niet, en ga daar zeker niet over oordelen. Wat ik wel weet, is dat ik van zeer dichtbij heb meegemaakt dat m'n beste vriendin haar vader en m'n beste vriend z'n moeder zijn overleden een tijdje terug. Ik heb dat vreselijke, allesomvattende verdriet van hen beiden zelf ook gevoeld, en ben m'n eigen ouders nog meer gaan koesteren dan ik al deed.... Nu heb ik een hele fijne band met m'n ouders dus ligt dat misschien wel anders...

In ieder geval, sterkte ermee!

The nights are long, but the years are short when you're alive

[ITP] Ode aan onze bijna 25-jarige Daisy

**Geplaatst:** 18-03-04 21:29

Geplaatst: 18-03-04 21:29

Jurga schreef:
En hoe denkt de rest van je omgeving er dan over vraag ik me af? Hij kan onmogelijk de enige zijn met zo'n mening als die echt zo zwaar zou zijn...

Ik ben die omgeving, en ik ken Cealli best wel goed. Ze is echt wel ziek en zo'n opmerking maken is dus dom!

**Geplaatst:** 18-03-04 22:04

Geplaatst: 18-03-04 22:04

Cealli, Zelf heb ik geen contact meer met mijn vader.
Hij wil NIETS meer met mij te maken hebben, tot een half jaar was dit geheel wederzijds.
Ik stuurde hem een brief in een periode dat t heel slecht met me ging, ik was toen heel erg depressief.
Na nog 4 weken na t sturen van die brief nog niets van hem gehoord te hebben heeft mijn moeder hem opgebelt.
Toen heeft hij tegen m'n moeder gezegt dat ik wat hem betreft kon dood vallen.
Dat t m niks kon schelen.
Vanaf dat moment heb ik hem uit mijn leven weg gegecijfert.
Hij is op de belangerijkste dag van mijn leven niet aanwezig geweest (mijn trouwdag) en zal ook geen deel meer uitmaken van mijn leven.
Dit wil hij zelf immers niet.
Hij geeft mij de schuld van de scheiding van hem en mijn moeder dik 6 jaar geleden, dus zo lang heb ik al geen echt contact meer met hem.

Een half jaar geleden net na mijn bruiloft werdt mij verteld dat ik heel ernstig ziek ben, en nog maar als ik gelijk heb max 10 tot 15 jaar leef.
Dit heeft heel erg veel in mijn (ons) leven veranderd.
Mijn vader weet dit ook, helaas heeft hij nog steeds geen contact met me opgenomen en wenst ook geen enkel contact.

Tis hard maar ik HOOP voor jou dat je op de een of andere manier je vader kunt vergeven voor wat hij heeft gezegt HOE ERG OOK!
Ik weet hoe t voelt en ik kan je vertellen T VOEL ECHT VERROT!!!

Allerliefste Kasper en Mick, Ik zal jullie NOOIT vergeten

**Geplaatst:** 18-03-04 22:07

Geplaatst: 18-03-04 22:07

Breken met je ouders is niet iets wat je zomaar even doet, daar moet een hoop voor gebeurd zijn.
Ik zelf kan me deze situatie moeilijk voorstellen omdat ik een goede band heb met mijn ouders. Mijn vriend heeft geen contact meer met zijn ouders. Die heeft 32 jaar alleen maar ellende meegemaakt met ze. Verder is het een lang verhaal.

Het is niet makkelijk om te breken.
Ik weet niet of er meer speelt dat alleen wat je hier verteld. Waarom probeer je er niet over te praten en een oplossen te vinden waar jullie je beiden in kunnen vinden. Het is zo zonde om te breken. Je kunt zulke leuke dingen doen samen...

Het lijkt me erg moeilijk voor je nu... Heel veel sterkte dan ook!!!
Dikke knuf! Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-03-04 22:10

Geplaatst door de TopicStarter: 18-03-04 22:10

Er is inderdaad al veel meer gebeurd, alleen dit, dat zo wel onredelijk zijn, om hier alleen over te breken..

**Geplaatst:** 18-03-04 22:13

Geplaatst: 18-03-04 22:13

Angelique18 schreef:
Cealli, Zelf heb ik geen contact meer met mijn vader.
Hij wil NIETS meer met mij te maken hebben, tot een half jaar was dit geheel wederzijds.
Ik stuurde hem een brief in een periode dat t heel slecht met me ging, ik was toen heel erg depressief.
Na nog 4 weken na t sturen van die brief nog niets van hem gehoord te hebben heeft mijn moeder hem opgebelt.
Toen heeft hij tegen m'n moeder gezegt dat ik wat hem betreft kon dood vallen.
Dat t m niks kon schelen.
Vanaf dat moment heb ik hem uit mijn leven weg gegecijfert.
Hij is op de belangerijkste dag van mijn leven niet aanwezig geweest (mijn trouwdag) en zal ook geen deel meer uitmaken van mijn leven.
Dit wil hij zelf immers niet.
Hij geeft mij de schuld van de scheiding van hem en mijn moeder dik 6 jaar geleden, dus zo lang heb ik al geen echt contact meer met hem.

Een half jaar geleden net na mijn bruiloft werdt mij verteld dat ik heel ernstig ziek ben, en nog maar als ik gelijk heb max 10 tot 15 jaar leef.
Dit heeft heel erg veel in mijn (ons) leven veranderd.
Mijn vader weet dit ook, helaas heeft hij nog steeds geen contact met me opgenomen en wenst ook geen enkel contact.

Tis hard maar ik HOOP voor jou dat je op de een of andere manier je vader kunt vergeven voor wat hij heeft gezegt HOE ERG OOK!
Ik weet hoe t voelt en ik kan je vertellen T VOEL ECHT VERROT!!!

Dikke knuffel voor jou...

**Geplaatst:** 18-03-04 22:14

Geplaatst: 18-03-04 22:14

Lief van je Gulpje maar ik heb t hier niet neer gezet om medelijden te wekken hoor..
maar gewoon om een duidelijk voorbeeld te geven.
Maar toch wel lief van je hoor Hyper!

Allerliefste Kasper en Mick, Ik zal jullie NOOIT vergeten

**Geplaatst:** 18-03-04 22:27

Geplaatst: 18-03-04 22:27

Ik heb geen vader meer, zeg ik altijd Lachen

Ik heb met mijn vader het contact verbroken!
Al heeft die mongool wel het lef me te smssen nadat Twente de halve finale amstelcup won! En daardoor ben ik wel weer 2 nachten van slag geweest, vannacht maar stappen, dus hopelijk kan ik morgen weer gewoon slapen Lachen

Meis heel erg veel sterkte met je keuze!

**Geplaatst:** 18-03-04 22:29

Geplaatst: 18-03-04 22:29

machie schreef:
Al heeft die mongool wel het lef me te smssen nadat Twente de halve finale amstelcup won!

Pardon?
Sorry maar ehh... andere woord keuze misschien?
Snap wat je bedoelt hoor maar vind dat je zo niet moet praten over je biologische verwekker!
(over geen enkel levend wezen)

Allerliefste Kasper en Mick, Ik zal jullie NOOIT vergeten

**Geplaatst:** 18-03-04 23:36

Geplaatst: 18-03-04 23:36

Heb ik ook gehad alleen andere ruzies maar ik denk dat je beter niet kan breken later zul je er misschien verdriet van hebben
mischien moeten jullie elkaar gewoon een tijd ontwijken enzo.
Ik heb dit ook gehad en mijn vader heel lang niet gezien(om een andere reden , lang verhaal had ik net getypt maar alles was ineens weg .. Boos!

)Ik kreeg ook rieven dat hij nooit kinderen wou enz ,ik niet mocht bellen of langskomen bla bla.....
Ik heb hem toen een brioef geschreven met duidelijkerin als je een kind wilt moet je het opvoeden ook...en later kwam het gelukkig weer goed(ja het is een heel raar verhaal , maar om dat hier helemaal te vertellen vindt ik neit zo)(mocht je het willen weten ofzo of wat dan ook kun je altijd pb-en)
Breek maar beter niet misschien gaan jullie er allebei nog spijt van krijgen en dan is het te lat misschien....
(sorry dat het zo vaag is maar had net een heel verhaal getypt dat nu ineens weg is en heb niet zo'n zin omnog zo'n heel verhaal te typen haha)
Heel veel succes, en denk goed na over wat je wil!@!!!!

i wasn't kissing him....i was telling his lips a secret

het bullen and friends forum super gezellig!!! KLIK voor bull terriers en alle hondenrassen natuurlijk!

**Geplaatst:** 19-03-04 04:21

Geplaatst: 19-03-04 04:21

Moeilijk, heel moeilijk, vooral als je wilt dat het goedkomt, maar dat je weet dat het niet gebeurt.

Ik woon nog thuis, maar zodra ik daar weg ben, verbreek ik waarschijnlijk ook de band met mijn vader.
Absoluut niet met mijn moeder, dat niet, maar met mijn vader wel.
Ik noem hem al heel lang geen pappa oid meer, ik noem hem bij zijn voornaam.
En dat vindt hij niet leuk, maar ik vindt ook niet leuk hoe hij is.
Tegen andere mensen zeg ik ook zijn voornaam, sommige gevallen toch wel vader, voor de duidelijkheid of geen zin om het uit te leggen.

Maar nu is er weer het punt, dat ik misschien niet eens het huis uithoef om van hem verlost te zijn, maar dat hij weggaat (wil hij niet, absoluut niet, maar mijn moeder is wel op dat punt gekomen, alweer).
Ik hoop dan ook dat ze nu de stap wel durft te zetten, en dan ook echt definitief.
Dan is er voor ons rust, voor mijn moeder, broertje en mijzelf.
Dan kan hij ons het leven niet meer zuur maken en terroriseren, alleen zijn eigen leven nog.
Hij verandert niet, dus wij moeten veranderen, al is het door mijn moeder die eindelijk de knop om kan zetten en hem het huis uit kan gooien.
Ik zie hem dus ook niet meer als mijn vader, maar eentje die toevallig in ons huis rondloopt en de boel bederft met zijn zieke gedrag.
Mijn biologische verwekker, dat hij daarom moet betalen voor sommige dingen, maar niet wat kan verwachten.
Het is zijn plicht, ik heb geen plicht naar hem toe.
Hij heeft kinderen, ik heb hem niet gekozen.

Klinkt misschien heel hard, maar daar is ook reden toe, redenen van jarenlang.
Als ik zou kunnen, was ik allang het huis uitgeweest, dat zeg ik al jaren, maar ik kan dat niet (door omstandigheden, door realistisch te zijn, heeft niks met hem te maken of misschien ook juist weer alles, maargoed, het kan dus niet).
Dat zou een oplossing voor mij zijn als het mogelijk was, maar dan zijn mijn moeder en broertje er nog, daar is ook een oplossing voor nodig.
Hij het huis uit is de beste oplossing voor ons allemaal, of hij zou moeten veranderen, maar dat kan alleen als hij dat zelf wil en dat wil hij dus niet, het ligt nl altijd aan iemand anders, maar nooit aan hem.
Met hem praten kan ook niet, het draait altijd uit op iets anders, het wezenlijke komt er niet uit.
Wij zitten vast op het moment, is eigenlijk nooit anders geweest, maar de realisatie begint steeds meer en meer te komen dat het ook nooit anders zal worden als we zo doorgaan.
Hij is al kapot, maar wij gaan hierdoor kapot, en dat moeten we dus voorkomen.

Iedereen moet dat voorkomen, laat je niet kapot maken door iemand anders, zorg daarvoor.

Als je iets niet snapt van mijn denkwijze oid, pb me dan maar, want ik heb geen zin om het hele verhaal bekend te maken hier open en bloot op bokt.
Ik heb al zovaak op het punt gestaan om anoniem het verhaal hier op bokt neer te zetten, maar als puntje bij paaltje kwam, dat toch nooit gedaan.
Dus ik vindt het al heel wat dat ik het hier zo neerzet, want sommige kennen mij ook irl, maar dit is nog maar een ozo klein iets, totaal niet beschreven hoe het hier er werkelijk aan toegaat in huis, maar van een afstand beschreven zeg maar, of het niet om mij gaat, maar om iemand anders.

*Na regen, komt zonneschijn... zegt men*

**Geplaatst:** 19-03-04 10:54

Geplaatst: 19-03-04 10:54

Ook ik heb geen contact met mijn vader momenteel. En maanden gaat dat goed en soms vliegt het me enorm naar mijn keel.
Mijn ouders zijn 14 jaar terug gescheiden, mijn vader is hertrouwd en is toen heel erg veranderd. Zit totaal geen diepgang meer in en heeft duidelijk laten bluiken dat hij voor zijn nieuwe gezin heeft gekozen. Ik heb inmiddels 2 jaar geen contact meer. Soms sms of emailt hij me. Emailt hij een een of ander zielig nummer door met teksten van "jij bent altijd in mijn gedachten etc. " Dit gebeurt meestal rond het nachtelijk uur als er een borrel in zit.. ( dat is ook een groot deel van het probleem). Ik heb hem meerdere malen uitgenodigt voor een gesprek. Om het eea uit de wereld te helpen.. Maar daar reageert hij niet op.
Nou ik vind het goed.. Ik heb inmiddels een schat van een stiefvader die ik ook echt als mijn vader beschouw..
Ik heb ook een periode (tijdens de scheiding van mijn ouders) geen contact gehad met mijn moeder.. Lees 3 a 4 jaar. Dat contact is inmiddels weer hersteld.
Aan de ene kant is het moeilijk. Aan de andere kant geeft het een stuk rust.
Doe wat je gevoel je ingeeft. Soms is een periode van rust heel erg belangrijk om het eea is goed op een rij te zetten.
Sterkte.

**Geplaatst:** 19-03-04 12:20

Geplaatst: 19-03-04 12:20

djangogirl"]
[quote="Ellende"][quote="djangogirl schreef:
Met je moeder heb je toch een sterkere band dan met je vader.

sorry, moet ik even op reageren: dit geldt niet voor iedereen.
[/quote]
nee niet voor iedereen maar wel voor 90%
[/quote]

Dat is zeker niet waar.. Ik denk dat je dat beter 50% om 50% kan zien...

Ook ik heb geen goeie band met mn moeder en zal dit ook nooit krijgen..Met me vader kan ik het daarintegen goed vinden..

Heel veel sterkte...

keep calm, I'm engaged!!!

**Geplaatst:** 19-03-04 12:30

Geplaatst: 19-03-04 12:30

Je hoeft ook niet gelijk voor eeuwig met hem te breken...

als in: misschien is het beter als je je vader gewoon minder ziet, dat je één keer in de zoveel tijd es een keertje langsgaat... (rest via pb)

Wie is er online