Ok het is natuurlijk niet bevorderlijk om hier met een moeie kop eerst foto's zitten te bekijken en dan vakantie liedjes luisteren (Staind.. it's been a while), vooral na dat gezeik met het uitzendbureau vandaag
Maar ik wil zo graag terug nu... in Key Largo op het strand slapen en midden in de nacht vissen... Op je rug in Vermont naar de duizenden sterren kijken.. in de warme zee zwemmen om 10 uur 's avonds
oliebol zeg.
Ik heb even dipje nu... ik was zo gewend om 1000 dingen te doen op een dag, eerst school, de hele dag op de manege lopen, studeren.. toen van 7 tot 9 werken op kamp... en de hele dag onderweg zijn aan het reizen..
En nu hoef ik 3 dagen in de week niet te rijden. Ik hoef niet naar school. Ik hoef niks te doen. Ik wil wel wat doen, maar blijkbaar willen ze mij niet. Dus zit ik als een Toos werkeloos tot 2 uur in mn badjas te computeren en naar buiten te kijken naar het misselijke weer. Ok, moet mezelf ertoe zetten om iets te doen, doe ik ook wel (ben uit ellende vanavond maar gaan koken.. was ook niet te eten trouwens) en dan maar weer in het fotoboek kijken. Begrijp me niet verkeerd, ik was echt dolblij om weer thuis te zijn, maar denk dat de 'nawee'nu een beetje komt. Ik snap ook niet hoe ik zo nuchter heb kunnen blijven met dat WTC gedoe daar, mensen die ik later sprak zeiden 'ik heb me een week zo ellendig gevoeld' (die er dan niks mee te maken hadden verder) en ik was daar en voelde eigenlijk niks. Niks! Maar nu stond ik in de supermarkt in een speciale foto-uitgave van een tijdschrift te kijken en kreeg ik de tranen in mn ogen. Ach, het zal wel de tijd van het jaar zijn ofzo..