Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-08-20 18:52

Geplaatst: 24-08-20 18:52

Voor iedereen hier :(:)

Ik voel mij verdrietig en alleen. 3 maanden geleden is mijn langdurige relatie over gegaan. Als ik bezig ben met werk oid dan gaat het prima. Zodra ik thuis kom stroomt m’n kop weer vol. Ik ben 22 en woon nog thuis, maar in een ‘ongezond’ gezin. Doordat m’n ouders er fysiek wel zijn thuis, maar emotioneel niet voor mij, voel ik me misschien nog wel eenzamer dan dat ik alleen zou wonen.

**Geplaatst**: 24-08-20 18:59

Geplaatst: 24-08-20 18:59

Suzanne F. schreef:
Jeetje wat een schrijnende verhalen lees ik hier. Wat zijn dan je eigen problemen ineens klein.

Precies dat wat jij zegt!

Iedereen een ontzettende dikke knuffel

Ik ben zelf niet zozeer verdrietig, ik baal alleen van het feit dat mijn lichaam mij weer in de steek laat, in de zin van dat ik nu nog meer een tikkende tijdbom ben dan dat ik als was en dat een 2e operatie een feit zal zijn.. Tot nu toe heb ik de regie nog zelf in de handen maar voor hoelang nog?

**Geplaatst**: 24-08-20 19:03

Geplaatst: 24-08-20 19:03

veel sterkte iedereen, sending virtual hug. ik vertel liever niks wat te persoonlijk is maar het volgende kan ik wel delen vind ikzelf. (houd ik niet echt van.)
ik heb wss depressie. ik heb lichamelijke oliebol met voeten en borstbeen/longen. stress voor komend schooljaar. ik maak me altijd zorgen om vrienden en familie; bang om ze te verliezen door eerdere ervaringen.
super onzeker over mijn lichaam en bijna niemand weet dat.
en gewoon tiener struggles van wat wil ik, wie zijn mijn echte vrienden, wat vind ik leuk, wat geloof ik precies? ik overdenk veel dingen van stel ik me niet aan ( zoals nu ) en vind ik mezelf te zielig enzo.

het lucht wel op nu ik dit typ. voor nu in ieder geval voelt het wat beter.
met wat anderen meemaken lijkt dit ook niks...
(als iemand vragen heeft mag in pb. ik zal ze proberen zo goed mogelijk te beantwoorden.)

**Geplaatst**: 24-08-20 22:43

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 24-08-20 22:43

Assilem heb je goede mensen waar je in ieder geval goed mee kan praten?
Is er een mogelijkheid dat je wat voor jezelf kan zoeken ergens een klein appartement of studio?

Layd ik voel met je mee met de frustratie dat je niet gewoon op kan staan en kan zeggen ja ik ga dit of dat doen... ik moet van de arts een boekje bijhouden van wanneer ik fit genoeg ben om iets leuks te doen vorig week 1 dag maar liefst daarna ook 3 dagen beroerd geweest ...
zou er ‘na een tweede operatie wel goede vooruitzichten zijn?

Maylene ga je niet neerhalen door te zeggen dat wat jij meemaakt niet zo erg is want voor iedereen die ergens mee zit is het erg probeer zoveel mogelijk te schrijven je zegt dat dit helpt dus probeer anders wat op te schrijven waar je interesses liggen waar niet waar moet je voor door leren hoe lang enz gewoon voor jezelf alles wat in je hoofd zit op papier te zetten zodat er wat rust komt in je hoofd

**Geplaatst**: 24-08-20 23:30

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 24-08-20 23:30

Na 10 jaar wachten kreeg ik vorige week dinsdag mijn kijkoperatie in mijn enkel en is het eigenlijk niet helemaal goed gegaan. Ik kon 2 dagen later met spoed terug voor een chemische aderontsteking die echt heel naar aan voelt. Ik had al 10 jaar pijn in die enkel waarbij letterlijk iedere stap van mijn leven bepaald werd en nu lijkt de operatie het erger te hebben gemaakt... het maakt mij echt zo ontzettend verdrietig.

**Geplaatst**: 25-08-20 06:40

Geplaatst: 25-08-20 06:40

Candalisa, frustrerend is dat he?!
Mijn chirurg zei in februari dat ik over 10 jaar weer hetzelfde gesprek zal hebben als onlangs, dus helaas niet erg positief.

Tirzasarah10, knuff en sterkte!

**Geplaatst**: 25-08-20 15:37

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 25-08-20 15:37

Dikke knuffel iedereen hier. :+:

Vandaag oma begraven, baal als een stekker dat ik haar mede door corona weinig heb gezien.

Maar,het was mooi en het is goed zo

**Geplaatst**: 25-08-20 15:43

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 25-08-20 15:43

Heel veel sterkte iedereen :(:)

Ik hoop dat het zonnetje in jullie leven weer zo snel mogelijk gaat schijnen..
Houd moed!

**Geplaatst**: 25-08-20 16:08

Geplaatst: 25-08-20 16:08

Rinkex schreef:
Dikke knuffel iedereen hier.

Vandaag oma begraven, baal als een stekker dat ik haar mede door corona weinig heb gezien. Maar,het was mooi en het is goed zo

Gecondoleerd en heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 25-08-20 16:55

Geplaatst: 25-08-20 16:55

candalisa schreef:
Assilem heb je goede mensen waar je in ieder geval goed mee kan praten?
Is er een mogelijkheid dat je wat voor jezelf kan zoeken ergens een klein appartement of studio?

Ik studeer nog

, dus dan zou ik heel veel moeten lenen bij DUO. T is een keuze die ik wel overweeg.. Maar wat me dan wel een enorme studieschuld op zou leveren.

**Geplaatst**: 25-08-20 18:02

Geplaatst: 25-08-20 18:02

Wegens ik amper de energie heb om voor mezelf te zorgen, ga ik niet in depth reageren op anderen hier. Maar ik wil wel mijn medeleven getuigen voor jullie.
Allemaal een dikke knuffel :knuffel:

Het gaat met mij, eigenlijk sinds het begin van COVID niet zo goed. Ik ben nu afgestudeerd maar weet helemaal niet meer wat ik verder wil doen met mijn leven. Alles was perfect uitgedokterd, ik had een stabiele relatie met gedeelde toekomstplannen en dromen. We hadden ons eigen huurhuisje in de stad, maar daar was ik heel ongelukkig (ik ben echt geen stadsmens.. maar ivm studies en werk van vriend geen keuze) En toch werd ik plots heel onzeker over het feit of ik het allemaal wel zo wou. Het vuur in mij en van mijn relatie werden uitgedoofd.. Ik besloot tijd te spenderen thuis, omdat ik mij hier gelukkiger voelde. Maar zelf dat is me tegenwoordig niet meer gegund. Ik begin weg te kwijnen. Ik heb geen fysieke sociale contacten meer buiten het gezin, mijn instructrice en bekapper. Ik heb geen enkele reden om het huis te verlaten, en zelf al zou ik dat willen, kan ik nergens naar toe want ik heb geen rijbewijs en laat staan een auto. Met de fiets en ov raak je hier ook nergens, want we wonen een beetje in het hol van pluto. Het plan is dat ik nu werk aan dat rijbewijs, want ik werd tijdens het solliciteren met mijn neus op de feiten gedrukt dat een auto en rijbewijs in mijn sector echt wel nodig zijn. Dat betekent echter concreet dat ik zeker minimaal 6 maand werkloos ben. Daar bovenop is onze hond gediagnosticeerd met een zeldzame aandoening (HO). Ze gaat donderdag volledig onder de RX, maar ik heb er wegens mijn achtergrond (DA-assistentie) geen goed oog op.. Zondag ga ik praten met mijn vriend om er officieel een punt achter te zetten.

Er zijn zo veel dingen die ik oprecht zou willen doen, maar gewoon niet kan omdat ik niet zelfstandig genoeg ben. Ik heb geen geld. Geen vrienden om zulke zaken te ondernemen. Geen vervoer. Niets. Overigens is alles sowieso al beperkt door die k*t Corona.

Ik heb het echt even allemaal gehad. Ik heb zeker nog ups, maar vooral weer diepe downs. En dan is echt alles negatief en vooruitzichtloos. Dus sorry dat dit bericht wellicht ook zo overkomt, maar dit is louter een reflectie van hoe ik mij nu voel.

**Geplaatst**: 25-08-20 21:36

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 25-08-20 21:36

Ik heb net even heel het verhaal van mij en de jongen waar ik liefdesverdriet om heb uitgeschreven.. zoveel gebeurd, zoveel negatief en evenveel positief. Ik wou dat ik terug de tijd in kon.

**Geplaatst**: 25-08-20 21:44

Geplaatst: 25-08-20 21:44

Zertab schreef:
Ik heb net even heel het verhaal van mij en de jongen waar ik liefdesverdriet om heb uitgeschreven.. zoveel gebeurd, zoveel negatief en evenveel positief. Ik wou dat ik terug de tijd in kon.

Ik voel met je mee. Uitschrijven is goed. Ik heb ook veel geschreven vroeger, ook gedichten. Dat helpt wel om het te verwerken. Terug in de tijd kunnen we helaas niet. En het maakt alleen maar verdrietig om daarover na te denken. Het kan namelijk niet en spijt is een nare slopende emotie. Probeer vrede te krijgen met hetgeen gebeurd is en kijk naar voren. Kijk naar welke dingen, kansen, mogelijkheden er nog voor jou zijn. Soms sluit je de ene deur en opent een andere. En soms regent het zonnestralen.

**Geplaatst**: 25-08-20 21:53

Geplaatst: 25-08-20 21:53

Suzanne F. schreef:
Zertab schreef:
Ik heb net even heel het verhaal van mij en de jongen waar ik liefdesverdriet om heb uitgeschreven.. zoveel gebeurd, zoveel negatief en evenveel positief. Ik wou dat ik terug de tijd in kon.

Ik voel met je mee. Uitschrijven is goed. Ik heb ook veel geschreven vroeger, ook gedichten. Dat helpt wel om het te verwerken. Terug in de tijd kunnen we helaas niet. En het maakt alleen maar verdrietig om daarover na te denken. Het kan namelijk niet en spijt is een nare slopende emotie. Probeer vrede te krijgen met hetgeen gebeurd is en kijk naar voren. Kijk naar welke dingen, kansen, mogelijkheden er nog voor jou zijn. Soms sluit je de ene deur en opent een andere. En soms regent het zonnestralen.

Dankje

**Geplaatst**: 25-08-20 21:59

Geplaatst: 25-08-20 21:59

Knip

Laatst bijgewerkt door sanso op 25-08-20 22:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-08-20 22:09

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 25-08-20 22:09

Ik vind het naar om te zien dat er zoveel mensen zijn die zoveel verdriet hebben. :(:)

ik wens jullie allemaal veel positiviteit, kracht en alles wat jullie nodig hebben toe.

**Geplaatst**: 25-08-20 22:30

Geplaatst: 25-08-20 22:30

Suzanne F. schreef:
Zertab schreef:
Ik heb net even heel het verhaal van mij en de jongen waar ik liefdesverdriet om heb uitgeschreven.. zoveel gebeurd, zoveel negatief en evenveel positief. Ik wou dat ik terug de tijd in kon.

Ik voel met je mee. Uitschrijven is goed. Ik heb ook veel geschreven vroeger, ook gedichten. Dat helpt wel om het te verwerken. Terug in de tijd kunnen we helaas niet. En het maakt alleen maar verdrietig om daarover na te denken. Het kan namelijk niet en spijt is een nare slopende emotie. Probeer vrede te krijgen met hetgeen gebeurd is en kijk naar voren. Kijk naar welke dingen, kansen, mogelijkheden er nog voor jou zijn. Soms sluit je de ene deur en opent een andere. En soms regent het zonnestralen.

Mooie reactie, die heb ik ook even nodig

**Geplaatst**: 25-08-20 22:44

Geplaatst: 25-08-20 22:44

Wat fijn zo'n hart onder de riem topic, want iedereen kan wel een beetje extra liefde gebruiken in slechtere tijden. Ik wil dan ook iedereen heel veel kracht en sterkte toewensen voor alles waar je doorheen moet nu :knuffel:

Zelf ben ik eind januari mijn 81 jarige moeder verloren. Eigenlijk was ik haar al eerder "kwijt" omdat ze alzheimer had. Wat een kloteziekte is dat zeg.
Maar op een dag is ze gevallen en brak ze haar heup en dit is niet meer goed gekomen.

Helaas heb ik geen partner of vriendinnen om mijn verdriet mee te delen, dus is het meer van waar ik niet over praat dat is er niet. Maar ja tuurlijk is het verdriet er

Mijn ding om energie op te doen was altijd het paardrijden van mijn dochter. De lessen en de wedstrijden, daar kon ik net zo goed van mee genieten. Helaas is zij gestopt dus hierdoor ook geen momenten van "verdrietverwerking" meer zeg maar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-20 23:38

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-20 23:38

Ik ben dus overduidelijk niet alleen met verdriet helaas.

Het is niet meer te doen om nu op iedereen te reageren, maar voor iedereen :knuffel:

sterkte!!
Hopelijk lucht het erover praten hier een beetje op.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:03

Geplaatst: 26-08-20 11:03

Wat een ontzettend lief topic! Ik wil dan ook bij deze iedereen een digitale knuffel geven en heel veel sterkte wensen met hetgeen waarmee je zit.
Onthoud ook dat het niet uit maakt waarmee je zit en je niet hoeft te denken dat andere ergere problemen hebben. Als er iets is waar jij je nu gewoon even verdrietig door voelt dan mag dat er gewoon zijn :(:)

Zelf ben ik verdrietig omdat morgen alweer de tweede verjaardag van mijn "ex-"vriend is die we niet met hem kunnen vieren. Hij zou morgen 29 moeten worden, maar is helaas niet ouder geworden dan 27 jaar Y;(

.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:42

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 26-08-20 11:42

Even weer zo'n naar beeld in mijn hoofd. Hij die zegt dat ik hem niet meer nodig heb.

Sukkel. Ik heb je altijd nodig.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:46

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 26-08-20 11:46

Extra verdrietig omdat bovenop alles [IM] [IM] letting go after 6 days dit is gebeurd gisteren.. ik weet niet waar ik zoveel ongeluk de laatste twee jaar aan te danken heb..

**Geplaatst**: 26-08-20 11:49

Geplaatst: 26-08-20 11:49

Zertab schreef:
Even weer zo'n naar beeld in mijn hoofd. Hij die zegt dat ik hem niet meer nodig heb.

Sukkel. Ik heb je altijd nodig.

Iemand die zoiets tegen je zegt zou je niet meer nodig moeten hebben. Maar ik ken het hoor, ik zit ook steeds m'n ex goed te praten en dingen te herinneren die hij zei. Maar echt, realiseer je dat het zo waarschijnlijk beter is.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:55

Geplaatst: 26-08-20 11:55

Heel veel sterkte iedereen..

Dat mn paard een wond heeft opgelopen afgelopen zaterdag en ook al loopt hij goed en is er niks geraakt, het zit wel op een rottige plek onderaan de kogel. Waardoor het gehecht is en hij nu volledige boxrust heeft waar hij absoluut niet gelukkig mee is. Voelt zo naar om hem steeds achter te laten, wetende dat hij weer een dag in de box moet blijven... dat doet mijn 'moederhart' enorm pijn.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:36

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 26-08-20 12:36

Op dit moment ben ik vooral verdrietig omdat mijn oma na een val 2 maand geleden waarbij ze haar scheenbeen gebroken heeft zo hard achteruit gaat dat het wachten is tot ze overlijd. Helaas eet ze al een tijd niet meer en drinken doet ze eigenlijk te weinig. Maar vanwege haar geloof wil ze geen pijnpompje. Ze ligt nu dus eigenlijk te wachten. Gelukkig hebben mijn zus en ik haar nog gezien op een hele goede dag en hebben we toen al afscheid van haar genomen. op 7 sept is haar 95ste verjaardag en op 10 sept is haar man gestorven (al heel lang geleden). Iedereen om haar heen hoopt dat het niet al te lang meer gaat duren.

Een ander stukje verdriet als je het al zo mag noemen is dat mijn beste maatje, steun en toeverlaat, na een verlof van 3 maanden weer moet gaan werken. Hij vaart en is dan weer voor 4 maanden weg. Deze keer naar Japan vliegen en dan aan boord stappen. We doen dit al 20 jaar maar de eerste 2 weken dat hij weg is, is weer even wennen. Maar voor ik het weet is het weer voorbij.