Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-09-20 01:03

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-09-20 01:03

De onmogelijke zoektocht naar een wei om te kopen....

**Geplaatst**: 01-09-20 07:02

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-09-20 07:02

Rot voor je jenara :(:)

alles gaat voorbij, leuk of niet leuk. Sterkte!

**Geplaatst**: 01-09-20 08:36

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-09-20 08:36

Hopen dat het snel wat rustiger is Jenara! (:):

Hier nog steeds om die vriendin. Hopelijk mag ze vandaag naar huis. Ik slaap er slecht van en wil haar zo graag helpen maar ik kan niks. Komt ook nog eens bij dat ik op het moment heel erg gelukkig ben en erg verliefd op mijn (nieuwe) vriend. Voelt heel erg dubbel en hoewel ik weet dat ze het mij gunt. Vind ik het soms wel lastig om zo veel geluk te voelen terwijl (meerdere) mensen om je heen zich minder voelen.

**Geplaatst**: 01-09-20 09:00

Geplaatst: 01-09-20 09:00

MarlindeRooz schreef:
Zaterdag mijn beste vriendin naar de HAP en later naar de kliniek (GGZ, high care / gesloten afdeling) gebracht. Omdat ze dood wil. Haar depressie blijft spelen. En nu ging het zo slecht dat ze 1 op 1 begeleiding kreeg en vannacht in de isoleercel heeft geslapen. Lig ik nu lekker in bed met mijn vriend terwijl ik weet dat zij daar ligt.

Jeetje, Marlinde... :knuffel:

Je mag altijd met me praten. En anders vast wel iemand die dichterbij je staat! :knuffel:

@Jenara, een dikke :knuffel:

Killed schreef:
De onmogelijke zoektocht naar een wei om te kopen....

Frustrerend... al een oproepje op FB gezet?

Ik ben afgelopen maanden door COVID een beetje in een sleur geraakt, ondanks dat ik thuiszitten en thuiswerken super relaxed vind.

Ik mis wat ik normaal zou doen en wat nu niet kan en mag, en wat nu ook nog wel even gaat duren met de oplaaiende golf... -O-

Ik mis de uitstapjes met mijn vrienden die ook hamstertjes fokken, het showen van mijn dieren en alle gezellige etentjes en uitjes hier omheen. De leerzame dagen en het ontmoeten van mensen die hetzelfde doen of bewondering voor mijn hobby hebben.
Niet het einde van de wereld, maar ik kijk er altijd zo naar uit...

Hielp wel dat een vriendinnetje van mij gisteren gewoon even gezellig langskwam om even naar mijn diertjes te kijken en Lekker bij te kletsen (ondanks dat we elke dag praten).

Meer heb ik ook écht niet te zeuren! Maar het gaat niet altijd zoals we willen...

**Geplaatst**: 01-09-20 11:30

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-09-20 11:30

Afgelopen zaterdagnacht is mijn oma overleden , toch nog heel snel gegaan.

**Geplaatst**: 01-09-20 12:53

Geplaatst: 01-09-20 12:53

MarlindeRooz schreef:
Hopen dat het snel wat rustiger is Jenara! (:):

Hier nog steeds om die vriendin. Hopelijk mag ze vandaag naar huis. Ik slaap er slecht van en wil haar zo graag helpen maar ik kan niks. Komt ook nog eens bij dat ik op het moment heel erg gelukkig ben en erg verliefd op mijn (nieuwe) vriend. Voelt heel erg dubbel en hoewel ik weet dat ze het mij gunt. Vind ik het soms wel lastig om zo veel geluk te voelen terwijl (meerdere) mensen om je heen zich minder voelen.

Wat dubbel allemaal, zeg. En dat jij zo blij en verliefd bent op je nieuwe vriend is superfijn en daar mag je best van genieten! Juist als jij wel lekker in je vel zit, kan je haar/anderen wellicht beter helpen dan wanneer je het zelf ook moeilijk zou hebben. Hopelijk kan je je geluk ook met mensen delen want ik ken je niet, maar het is je gegund!

Gecondoleerd, Eva1975. Sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 01-09-20 15:38

Geplaatst: 01-09-20 15:38

Rennie89 schreef:
Knuffel voor iedereen die het nodig heeft

Het enige waar ik mee zit nu deze tijd is of ik wel ooit een partner/relatie ga krijgen. Ik ben 30 jaar going on 31, en ik heb een kinderwens en de tijd begint echt te dringen als je eerst nog iets wil opbouwen. Het is zo een lastige tijd om iemand te vinden met wie je echt die juiste klik hebt... tot nu toe werd elke keer mijn hart gebroken, nu een paar jaren niks en dat is ook wel even fijn, maar ik mis het wel heel erg.

Ah bah, snap het gevoel wel hoor, die verdomde biologische klok ook! Ik begrijp dat je het daar echt lastig mee kan hebben, maar vaak komt er iets moois op je pad wanneer je het het minst verwacht en wanneer je er niet naar zoekt! Corona helpt natuurlijk niet echt mee nu, maar zeg nooit nooit

Als je nu iemand fijn leert kennen, kan alles natuurlijk heel snel gaan!
Ik wens je van harte een geweldige partner en relatie!

Benoite schreef:
2 weken geleden mijn lieve poes laten inslapen en daar heb ik het nog steeds moeilijk mee! Ze was echt de liefste kat ever, altijd vrolijk, alrijd willen kroelen en uren lang knorren. Het liefst op mijn hoofd slapen en zelfs haar rotte tandjes met bijpassende geur vond k niet erg. Wat zou ik graag nog 1x mijn gezicht in haar zachte buikje duwen en dan ondertussen wel op het perfecte plekje kroelen om haar af te leiden omdat ik wist dat ze dat niet fijn vond.. Mijn kleine meisje wat mis ik haar in huis!

Afscheid nemen is nooit leuk en altijd verdrietig! Heel veel sterkte met het verlies :knuffel:

MarlindeRooz schreef:
Zaterdag mijn beste vriendin naar de HAP en later naar de kliniek (GGZ, high care / gesloten afdeling) gebracht. Omdat ze dood wil. Haar depressie blijft spelen. En nu ging het zo slecht dat ze 1 op 1 begeleiding kreeg en vannacht in de isoleercel heeft geslapen. Lig ik nu lekker in bed met mijn vriend terwijl ik weet dat zij daar ligt.

Wat een moeilijke situatie! Ik snap dat je daarmee in dubio zit! Maar zoals al meer gezegd, gebruik jouw geluk om je vriendin te steunen, hoe beter jij het hebt, hoe sterker je voor haar kan zijn nu!

culaccino schreef:
Wat vreselijk, MarlindeRooz. Hopelijk krijgt ze hele goede hulp en krijgt ze weer wat grip op het leven. En jij heel veel sterkte.

Vandaag is de uitvaart van mijn oma. De ruimte is te klein om alle kleinkinderen toe te laten met alle coronamaatregelen, dus ik mag er niet heen. Ik mocht haar de laatste maanden ook al niet bezoeken ivm besmettingsrisico, en mag nu mijn familie niet knuffelen ivm risicogroepen. Vanmiddag ga ik in mijn eentje via een livestream de dienst kijken. Corona maakt afscheid nemen er niet gemakkelijker op.

Ik denk dat Corona afscheid nemen nog veel moeilijker maakt dan het al is! Heel erg veel sterkte met het verlies en ik hoop van harte dan jullie toch een manier vinden om steun te vinden bij elkaar als familie!

Elitedeux schreef:
Sterkte voor iedereen!

Ik voel mij ook niet fijn op dit moment. Het is niet zo verdrietig als andere verhalen hier, maar bij mij in het huis zijn helaas 2 mensen positief getest op Corona. Dat betekent 10 dagen thuis isolatie en een hele rollercoaster aan regels en emoties.

Het is nooit omdat het jouwe "minder erg" is dan bij een ander, dat jouw moeilijkheden niet bestaan. Ik wens je toe dat de tijd voorbij vliegt en dat er niemand ernstig ziek wordt!!

Boompje1985 schreef:
Ik voel me boos en verdrietig omdat het uwv besloten heeft dat ik geen wajong uitkering krijg. Ik was zo ontdaan dat ik niet eens kon luisteren naar de rest, de angst en paniek vlogen mij om de oren. Vervolgens een hele heftige paniek aanval gehad. En nu het gevoel wat mij mn hele leven al najaagt van zie nou wel ik krijg nooit waar ik recht op heb... geen veilige jeugd, geen ouders of familie, en nu dus ook geen toekomst als een enigszins normaal mens.

Dat klinkt als veel om te verwerken! Heel veel sterkte ermee en zoek hulp als je het gevoel krijgt dat het je te veel wordt! Paniek, angst en stress zijn zware emoties, ik hoop dat je iemand hebt om erover te praten! Hopelijk keert het tij straks en vind je een plek of situatie waarin je je wel goed voelt!! Dikke knuffel in ieder geval :knuffel:

Mira283 schreef:
Heel veel sterkte iedereen

Pfft waar moet ik beginnen. Eerst vorige week de pony op Cushing laten testen en jawel hij heeft het. Grond sloeg onder mijn voeten weg, herhaling van jaren geleden kwam er boven. Eerste paardje was zo ziek door de Cushing dat ik haar heb in laten slapen. Wat ook niet goed ging volgens de verhalen, verkeerd geprikt een groot bloedbad. Ben blij dat ik er niet bij was achteraf wel spijt gehad. Maar alle emoties kwamen naar boven waardoor ik mij nog slechter voelde.

En nu een van de katten die non stop sinds gisteren aan het overgeven is gaan naar de dierenarts vanmiddag. Mag wel een abonnement nemen onderhand, maand geleden met de katten heen gegaan en een cavia. Cavia wegens ernstige gebitsproblemen laten inslapen, kom je om je katten te laten chippen kom je met een dier minder thuis. Beestje was nog geen 2 jaar oud, heb hier eentje van 6 zitten die gewoon niks mankeert het is zo oneerlijk! Daarna kregen 2 cavia's een luchtweg infectie die is nu klaar gelukkig.

Hoop zo dat het niets ernstigs is, maar het huilen staat mij wel nader dan het lachen onderhand....

Wat een ellende, ik duim met je mee dat het niets ernstigs is en je niet opnieuw afscheid moet nemen!! :(:)

Iejoorr schreef:
Ik ben verdrietig omdat er vandaag een holistisch dierenarts bij mn pony is geweest. Ik had gehoopt dat zo iemand mij/ons verder kan helpen. Helaas bleek dit voor ons duidelijk niet de juiste persoon.
Ik wil mn pony zo graag helpen, maar de juiste persoon hiervoor vinden is zo ontzettend moeilijk. Ik wil gewoon dat hij happy is, dan pas kan ik ook weer echt happy zijn

Wat jammer dat die persoon niet uitdraaide zoals je wou! Het is hartverscheurend om te moeten toekijken hoe je dier niet in orde is en het gevoel hebt dat je er niets aan kan doen. Heel veel sterkte en ik hoop dat je snel iemand vindt die jullie kan helpen!!

Killed schreef:
De onmogelijke zoektocht naar een wei om te kopen....

Ah brr, ja dat kan behoorlijk wat stress en frustraties met zich meebrengen! Ik hoop dat je snel iets goeds vind!!

AlwaysH schreef:
Frustrerend... al een oproepje op FB gezet?

Ik ben afgelopen maanden door COVID een beetje in een sleur geraakt, ondanks dat ik thuiszitten en thuiswerken super relaxed vind.
Ik mis wat ik normaal zou doen en wat nu niet kan en mag, en wat nu ook nog wel even gaat duren met de oplaaiende golf... Ik mis de uitstapjes met mijn vrienden die ook hamstertjes fokken, het showen van mijn dieren en alle gezellige etentjes en uitjes hier omheen. De leerzame dagen en het ontmoeten van mensen die hetzelfde doen of bewondering voor mijn hobby hebben.
Niet het einde van de wereld, maar ik kijk er altijd zo naar uit...

Hielp wel dat een vriendinnetje van mij gisteren gewoon even gezellig langskwam om even naar mijn diertjes te kijken en Lekker bij te kletsen (ondanks dat we elke dag praten).

Meer heb ik ook écht niet te zeuren! Maar het gaat niet altijd zoals we willen...

Af en toe zeuren moet kunnen! Ongemak groot of klein kan onze energie naar beneden halen en ons een slecht gevoel geven, wat dat ook is, af en toe moet je dat eens kunnen ventileren! Fijn topic is dit ook, waar dat gewoon kan, zonder oordeel. Ik hoop dat er snel weer mogelijkheden zijn voor je om de dingen te doen die je mist!! :knuffel:

Eva1975 schreef:
Afgelopen zaterdagnacht is mijn oma overleden , toch nog heel snel gegaan.

Heeel veel sterkte met het verlies!! Dikke :knuffel:

Aan iedereen die mij hier een knuffel of sterkte heeft gegeven, bedankt! En bedankt TS om dit topic te beginnen, fijne plek om even iets van je af te schrijven en steun te geven aan mensen die dat nodig hebben!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-20 22:33

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-20 22:33

Ik ben "blij" dat er meer mensen zijn die er wat aan hebben.
Jammer dat het topic nodig is.

Sterkte en dikke knuffel voor allemaal! :(:)

**Geplaatst**: 02-09-20 22:47

Geplaatst: 02-09-20 22:47

Zo ontzettend verdrietig. Lijkt wel alsof echt alles mis gaat.

**Geplaatst**: 02-09-20 23:31

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 02-09-20 23:31

Dankjewel Jenara! En Gefeliciteerd met je verjaardag! $*\o/*$

Heel veel sterkte MoniekJ ik hoop dat het geluk snel jou kant op komt!

**Geplaatst**: 03-09-20 07:53

Geplaatst: 03-09-20 07:53

Dankjewel Boompje! Ik hoop dat dit jaar eindelijk wat rustiger wordt

One can only hope!

@MoniekJ, sterkte, heel vervelend zo'n periodes waarin je het gevoel hebt dat er niets goed kan gaan!
Probeer te focussen op positieve dingen! Je komt er wel weer uit! :knuffel:

**Geplaatst**: 03-09-20 20:38

Geplaatst: 03-09-20 20:38

wat zijn er toch nare dingen in de wereld voor iedereen. Ik wens nogmaals iedereen enorm veel sterkte toe

Ik blijf verdrietig over het feit dat ik mijn dochter niet meer aan het paardrijden krijg (jaja ben een echte penny-moeder

)

Maar het gaf mij zoveel ontspanning en ik kon er zo van genieten dat ik juist in deze tijd van drukte en verdriet dit zo mis

Mijn dochter is nu 22 en woont sinds 1.5 jaar op zichzelf en niet echt in mijn buurt. Moet om 4 uur haar bed uit om te gaan werken dus ligt 's avonds er ook weer vroeg in. Dat werkt allemaal niet mee
Ze is 2 jaar geleden gestopt met haar leasepaard waar we ruim voor betaalde maar dat paard kreeg het lichamelijk steeds zwaarder en in het M ging het gewoon niet meer. Volgens eigenaar lag dat aan mijn dochter, volgens instructeurs echt niet (en ik heb de ballen verstand er van dus ga niet zeggen dat mijn dochter een topruiter is, maar zeg zeker ook niet dat ze slecht reed). Dochter hield er dus ook geen fijn gevoel aan over en daardoor had ze minder moeite dat ze moest stoppen en mist ze het minder

Maar ik mis het wel, zeker als een goede kennis van me vertelt hoe goed het gaat met haar dochter in de paardensport

Maar ja, dochter is groot en je kunt haar niet dwingen he

**Geplaatst**: 03-09-20 21:13

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 03-09-20 21:13

Yom wat mis je dan precies? Stukje wedstrijd begeleiding? Verzorging?

Wellicht is er een andere ruiter waarbij je kan helpen

**Geplaatst**: 03-09-20 22:02

Geplaatst: 03-09-20 22:02

een andere ruiter is natuurlijk niet mijn dochter en dat scheelt veel. Want het is natuurlijk ook trots-op-je-dochter

Tis idd het stukje trainen, les krijgen en dat het dan natuurlijk nog lekkerder gaat, de wedstrijden die best lekker liepen (op het moment dat paardlief weer in een goede periode zat) enz.
Gewoon genieten van je kind te paard zeg maar, dat was voor mij ontspanning

Ik ga nog af en toe schrijven bij wedstrijden dus zie nog regelmatig een paard, maar dat is toch anders

**Geplaatst**: 04-09-20 22:01

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-09-20 22:01

Ik ben verdrietig omdat mijn konijn na maanden kwakkelen en proberen beter te krijgen steeds meer achteruit gaat en nu het moment van inslapen naar dichtbij komt. Ookal is het beter zo ik vind dat zo moeilijk. Mn kleine vriendje gun ik nog zo lang.

**Geplaatst**: 04-09-20 22:04

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-09-20 22:04

Ik ben verdrietig dat ik best wel hard in de knoop zit, maar er daadwerkelijk er niemand naast mijn vriend (en een lieve bokker) er voor me is of steunt. De meeste mensen die dicht bij me staan, weten hoe het gaat maar blijven dingen van me verwachten waar ik niet aan kan voldoen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-20 05:35

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-20 05:35

Wat een verdrietige berichten weer.
Mocht het iemand helpen; mijn pb staat altijd open hoor.

Sterkte voor degenen die het nodig hebben en een dikke knuffel voor de mensen die het nodig hebben! :(:)

**Geplaatst**: 05-09-20 06:05

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 05-09-20 06:05

ik heb mijn vriend, en de rest van mijn familie, in Leicester al 7 maand niet gezien..... Tegen dat wij in juni mochten reizen ging Leicester in lockdown en tegen dat het uitlockdown kwam, was Belgie al terug op de 'rode' lijst van Engeland. Het begint echt te lang te worden nu.......

**Geplaatst**: 05-09-20 10:21

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 05-09-20 10:21

Al twee nachten poedersuiker gedroomd over hem... ooit op een dag kom ik over hem heen, toch? :')

**Geplaatst**: 05-09-20 10:46

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 05-09-20 10:46

Dat ik iedereen, voornamelijk mijn vriend, van me heb lopen wegduwen en ik nu onder de consequenties begin te lijden want ik heb dit keer denk ik iets te hard geduwd.

**Geplaatst**: 05-09-20 10:47

Geplaatst: 05-09-20 10:47

Nayomie schreef:
Ik ben verdrietig dat ik best wel hard in de knoop zit, maar er daadwerkelijk er niemand naast mijn vriend (en een lieve bokker) er voor me is of steunt. De meeste mensen die dicht bij me staan, weten hoe het gaat maar blijven dingen van me verwachten waar ik niet aan kan voldoen.

Dit snap ik heel erg, ik vind het heel naar voor je :knuffel:

**Geplaatst**: 05-09-20 11:11

Geplaatst: 05-09-20 11:11

AylaL schreef:
Dat ik iedereen, voornamelijk mijn vriend, van me heb lopen wegduwen en ik nu onder de consequenties begin te lijden want ik heb dit keer denk ik iets te hard geduwd.

Heel herkenbaar, mocht je je verhaal kwijt willen, mijn inbox staat open.

**Geplaatst**: 05-09-20 11:18

Geplaatst: 05-09-20 11:18

Mijn lieve buurman was net letterlijk de weg kwijt.
Ik heb hem maar naar huis gebracht.
En hij was in tranen vanwege zijn vergeetachtigheid.

Ik huil mee.

Wel gezegd, toen hij weer helder was dat hij het zijn kinderen gaat vertellen.
Anders ga ik ze bellen, berichtje sturen.

**Geplaatst**: 05-09-20 11:38

Geplaatst: 05-09-20 11:38

Zertab schreef:
Al twee nachten poedersuiker gedroomd over hem... ooit op een dag kom ik over hem heen, toch?

Kan jaren duren helaas. Hoop ik niet voor je maar het kan wel.

**Geplaatst**: 05-09-20 12:17

Geplaatst: 05-09-20 12:17

Nayomie schreef:
Ik ben verdrietig dat ik best wel hard in de knoop zit, maar er daadwerkelijk er niemand naast mijn vriend (en een lieve bokker) er voor me is of steunt. De meeste mensen die dicht bij me staan, weten hoe het gaat maar blijven dingen van me verwachten waar ik niet aan kan voldoen.

Op aanvulling van deze. Omdat iemand er maar vanuit gaat dat hij last minute Kan overnachten hier, mag ik vandaag nog even het hele huis opruimen omdat hij vannacht wil logeren. En dat andere familieleden me vervolgens gaan vertellen dat ik me niet moet aanstellen en gewoon "even" de bende moet opruimen, terwijl ik diegene gisteren nog heb verteld in een burnout te zitten en mijn vrije dagen goed wil benutten.