Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-04 11:19

Voor Max, mijn lieve hondje..

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-04 11:19

Max R.I.P - ..-01-1990 - 04-02-2004

Afbeelding

Zolang als ik me kan herinneren,
was jij er al.
Als ik gevallen was,
likte jij m'n wonden.
Als ik het koud had,
kwam je bij me liggen,
en warmde me op.
Als ik verdrietig was,
was jij mijn troost.
Als ik bang was,
was je bij me,
en beschermde me.

Maar gister,
moest ik jouw pijn wegnemen.
Moest ik jou troosten,
moest ik jouw angst wegnemen.
Moest ik jou warmen,
tegen de kilte in jouw lijf.
Je was ziek,
Je was al zo oud.
Je gleed weg in mijn armen.
Weg bij mij vandaan.

Nu ben je er niet meer.
Mijn beste vriend,
mijn maatje,
Ik zal je zo missen.
Je hebt een plekje in mijn hart,
die niets of niemand kan vullen.
Dat plekje blijft voor jou,
voor mijn hondje,
waar ik ziels veel van hou.

Het overlijden van iemand heeft me nog nooit zoveel gedaan als nu.
Veel mensen begrijpen het niet. Mensen die zelf geen honden hebben, denken ach, het is maar een huisdier.
Nee, het was niet zomaar een huisdier, het was mijn maatje, mijn beste vriend...
Als ik thuiskwam was hij er áltijd voor me. Als ik me rot voelde was hij er altijd voor me.
Ik herinner me nog goed dat ik vroeger altijd bang was alleen thuis. Ik nam mijn Maxje mee naar boven en ik voelde me veilig. Hij lag op de wacht.
Op het voeteneind van mijn bed, hield hij alles in de gaten, en keek naar me, net of hij wilde zeggen "Ga maar slapen"
Jammer, dat ik gister hetzelfde tegen hem moest zeggen. Jammer dat hij zich waarschijnlijk hetzelfde voelde.
Bang, erg bang.. "Ga maar slapen lieve Max.. Het is beter zo"
Maar nee, Max wilde niet, een angstige blik in zijn ogen, alsof hij wilde zeggen "Laat me niet alleen"
Helaas, het was beter voor hem. Hij probeerde nog te vechten, maar het kon niet meer.
Een steek in mijn hart toen ik mijn hondje naar adem zag happen. Ook toen volgens de Dierenarts zijn hartje ermee was gestopt, bleef hij adem zoeken. Hij wilde me niet verlaten.

Maar lieve Max, ik weet zeker dat we elkaar ooit weer eens terugzien.
Heb geduld, en ik zoek je weer op.
Wacht je op me daarboven?
Ik hou van je lieverd, en dat zal ik altijd blijven doen.
Je bent mijn schatje, en dat zul je voor altijd blijven.

Never thought, This day would come so soon.
We had no time to say goodbye.
How can the world just carry on?
I feel so lost when you are not by my side.
But there's nothing but silence now.
Around the one I loved.
Is this our farewell?

Afbeelding

Max, rust zacht.....
Verdrietig

**Geplaatst**: 05-02-04 11:43

Geplaatst: 05-02-04 11:43

Mooi gedaan hoor Nathalie!
Heel mooi hondje was het zo te zien, hij heeft het vast hartstikke naar zijn zin gehad bij jullie! Lachen

Je hoeft je absoluut niet te schamen dat je hier zoveel verdriet om hebt,
het is niet 'zomaar' een hondje, het was jouw hondje!

Veel sterkte meis Lachen

**Geplaatst**: 05-02-04 11:45

Geplaatst: 05-02-04 11:45

Nathalie schreef:
[
Het overlijden van iemand heeft me nog nooit zoveel gedaan als nu.
Veel mensen begrijpen het niet. Mensen die zelf geen honden hebben, denken ach, het is maar een huisdier.
Nee, het was niet zomaar een huisdier, het was mijn maatje, mijn beste vriend...
Als ik thuiskwam was hij er áltijd voor me. Als ik me rot voelde was hij er altijd voor me.

[/quote]

Ik had mijn oma van te voren verloren. MAar feit is, zoals jij zegt: het is de intensiteit waarmee je optrekt met iemand. Of dat nu een hond is of een mens, de intensiteit bepaalt de liefde, en daarna ook de schok als hij er niet meer is. DAarom was ik van mijn hond veel en veel meer van slag dan van mijn oma. Veel mensen nemen daar inderdaad aanstoot van. MAar dat is hun fout, niet de mijne. Ik kan er niets aan doen dat ze niet verder kijken en kortzichtig zijn.

**Geplaatst**: 05-02-04 12:18

Geplaatst: 05-02-04 12:18

Ik krijg de tranen in m'n ogen van je verhaal, zeker omdat ik het gevoel heb dat ik binnekort hetzelfde zal meemaken.
Ik wil je heel veel sterkte wensen :(:)

Laatst bijgewerkt door Annemieke op 08-04-22 17:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-04 12:37

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-04 12:37

Desiree"]
[quote="Nathalie schreef:
[
Het overlijden van iemand heeft me nog nooit zoveel gedaan als nu.
Veel mensen begrijpen het niet. Mensen die zelf geen honden hebben, denken ach, het is maar een huisdier.
Nee, het was niet zomaar een huisdier, het was mijn maatje, mijn beste vriend...
Als ik thuiskwam was hij er áltijd voor me. Als ik me rot voelde was hij er altijd voor me.

[/quote]
Ik had mijn oma van te voren verloren. MAar feit is, zoals jij zegt: het is de intensiteit waarmee je optrekt met iemand. Of dat nu een hond is of een mens, de intensiteit bepaalt de liefde, en daarna ook de schok als hij er niet meer is. DAarom was ik van mijn hond veel en veel meer van slag dan van mijn oma. Veel mensen nemen daar inderdaad aanstoot van. MAar dat is hun fout, niet de mijne. Ik kan er niets aan doen dat ze niet verder kijken en kortzichtig zijn.

Mijn opa is dus ook pas geleden overleden. Dat vond ik ook erg, maar ik heb er nu meer moeite mee dan toen...
Bij mijn broer is het heel erg. We zijn gister samen met Max naar de dierenarts gegaan, en ik heb hem echt nog nooit zien huilen. Nog nóóit.
Ook niet bij mijn opa.
Nu moest hij zo ontzettend hard huilen, hij vloog me gewoon om mijn nek...

Max was gewoon een lid van het gezin, ik zag hem de hele dag door. Dat maakt het moeilijk..

**Geplaatst**: 05-02-04 12:40

Geplaatst: 05-02-04 12:40

Erg he, om je broer zo te zien. Dat maakt het er al niet gemakkelijker op.

**Geplaatst**: 05-02-04 12:51

Geplaatst: 05-02-04 12:51

Pink een traantje weg op mijn werk. Wat een mooi hondje Ach gut

**Geplaatst**: 05-02-04 12:55

Geplaatst: 05-02-04 12:55

Ik krijg ook gewoon tranen in mn gezicht van je verhaal Verdrietig

Het is begrijpelijk dat je dit zo moeilijk vind, het is niet 'maar' een huisdier. Met een hond heb je zoveel, zoals je zelf zegt, gewoon een lid van je gezin. Ik denk dat er veel meer mensen zijn die het verlies van een huisdier moeilijker vinden dan een mens, om de reden die Desiree geeft..
Heel veel sterkte Verdrietig

**Geplaatst**: 05-02-04 14:33

Geplaatst: 05-02-04 14:33

Heel mooi geschreven.....
Ik zat ook echt met tranen in mijn ogen, dit staat mij ook binnenkort te wachten.
En pech als mensen het niet begrijpen, die hebben dan gewoon nog nooit zo'n goede band met een dier gehad.
Heeel veel sterkte

**Geplaatst**: 05-02-04 14:39

Geplaatst: 05-02-04 14:39

Wat heb je dat mooi opgeschreven, ik zit hier echt met een brok in mijn keel. Huilen

Heel veel sterkte joh!!! Ach gut

**Geplaatst**: 05-02-04 16:37

Geplaatst: 05-02-04 16:37

Ontzettend mooi geschreven, zit hier met kippenvel over m'n hele lijf... Verdrietig

Roept ook herinneringen op van toen ik afscheid moest nemen van Boris, onze hond, die er ook was zolang ik me kan herinneren Verdrietig

Hij was ook m'n allerbeste vriend, was er altijd voor me.. Hij heeft veel invloed gehad ook op m'n opvoeding.... En toen was hij er niet meer, het liet zo'n enorme leegte achter Verdrietig

Heb het nog steeds moeilijk soms...
Toen ik laatst puppiefoto's vond stroomden'de tranen over m'n wangen Verdrietig

Heel veel sterkte met het verlies...

**Geplaatst**: 05-02-04 16:49

Geplaatst: 05-02-04 16:49

Het is vreselijk om een goede vriend te verliezen. En dat kan een mens zijn, maar ook een dier. Ik snap heel goed dat dit je zo ontzettend aangrijpt. De band die je met een hond kan hebben, is zo onvoorwaardelijk, een vriendje voor het leven.
Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 05-02-04 16:54

Geplaatst: 05-02-04 16:54

Wat een prachtig gedicht Nathalie. Verdrietig

Heel veel sterkte met het afscheid van je honden vriendje. Ach gut

**Geplaatst**: 05-02-04 17:19

Geplaatst: 05-02-04 17:19

gecondoleerd, eerst je opa en nu je hondje :'(... sterkte, het is echt niet leuk om je hond te verliezen, je trouwe kameraad... sterkte Huilen

**Geplaatst**: 05-02-04 18:13

Geplaatst: 05-02-04 18:13

Heel lieve meid,
Gecondoleerd, heel veel sterkte en je weet me te vinden Ach gut

Veel liefs..

**Geplaatst**: 05-02-04 18:20

Geplaatst: 05-02-04 18:20

Citaat:
Het overlijden van iemand heeft me nog nooit zoveel gedaan als nu.
Veel mensen begrijpen het niet. Mensen die zelf geen honden hebben, denken ach, het is maar een huisdier.
Nee, het was niet zomaar een huisdier, het was mijn maatje, mijn beste vriend...
Als ik thuiskwam was hij er áltijd voor me. Als ik me rot voelde was hij er altijd voor me.
Ik herinner me nog goed dat ik vroeger altijd bang was alleen thuis. Ik nam mijn Maxje mee naar boven en ik voelde me veilig. Hij lag op de wacht.
Op het voeteneind van mijn bed, hield hij alles in de gaten, en keek naar me, net of hij wilde zeggen "Ga maar slapen"

Meis, ik wil nog even wat kwijt over dit verhaal:
Ik heb het zelfde gevoel met "mijn"Max, die is dus ook overleden en mensen deden ook zo van ach het is maar een hond, maar die hond was er wel altijd voor die die hond die beschermde je ook altijd, en met die hond hoefde je nooit bang te zijn. Ik weet echt dat het heel moelijk is, want je mist alles, hoe die op je voeteneind lag, hoe hij ervoor zorgde dat je niet meer bang was, de nagels tikkend op de grond, meid nogmaals veel sterkte en je weet me te vinden he
liefs, [ ]

**Geplaatst**: 05-02-04 18:22

Geplaatst: 05-02-04 18:22

Hele mooi gedichten en foto's zijn het zeg!! Goed om het hier even kwijt te kunnen!
Nogmaals heel veel sterkte.... Ach gut

**Geplaatst**: 05-02-04 18:28

Geplaatst: 05-02-04 18:28

Mooi geschreven!
Sterkte meid...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-04 18:38

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-04 18:38

PintoNatal schreef:
Citaat:
Het overlijden van iemand heeft me nog nooit zoveel gedaan als nu.
Veel mensen begrijpen het niet. Mensen die zelf geen honden hebben, denken ach, het is maar een huisdier.
Nee, het was niet zomaar een huisdier, het was mijn maatje, mijn beste vriend...
Als ik thuiskwam was hij er áltijd voor me. Als ik me rot voelde was hij er altijd voor me.
Ik herinner me nog goed dat ik vroeger altijd bang was alleen thuis. Ik nam mijn Maxje mee naar boven en ik voelde me veilig. Hij lag op de wacht.
Op het voeteneind van mijn bed, hield hij alles in de gaten, en keek naar me, net of hij wilde zeggen "Ga maar slapen"

Meis, ik wil nog even wat kwijt over dit verhaal:
Ik heb het zelfde gevoel met "mijn"Max, die is dus ook overleden en mensen deden ook zo van ach het is maar een hond, maar die hond was er wel altijd voor die die hond die beschermde je ook altijd, en met die hond hoefde je nooit bang te zijn. Ik weet echt dat het heel moelijk is, want je mist alles, hoe die op je voeteneind lag, hoe hij ervoor zorgde dat je niet meer bang was, de nagels tikkend op de grond, meid nogmaals veel sterkte en je weet me te vinden he
liefs, Rachele

Pff, dat tikken van de nagels... Hoe erg ik me daar soms aan irriteerde. Zo erg mis ik het nu!
Ik denk ook steeds dat ik dat tikken nog hoor.. Maar helaas, het is niet zo.. Verdrietig

Bedankt voor alle lieve reacties.

**Geplaatst**: 05-02-04 18:42

Geplaatst: 05-02-04 18:42

Nathalie"]
[quote="PintoNatal schreef:
Citaat:
Het overlijden van iemand heeft me nog nooit zoveel gedaan als nu.
Veel mensen begrijpen het niet. Mensen die zelf geen honden hebben, denken ach, het is maar een huisdier.
Nee, het was niet zomaar een huisdier, het was mijn maatje, mijn beste vriend...
Als ik thuiskwam was hij er áltijd voor me. Als ik me rot voelde was hij er altijd voor me.
Ik herinner me nog goed dat ik vroeger altijd bang was alleen thuis. Ik nam mijn Maxje mee naar boven en ik voelde me veilig. Hij lag op de wacht.
Op het voeteneind van mijn bed, hield hij alles in de gaten, en keek naar me, net of hij wilde zeggen "Ga maar slapen"

Meis, ik wil nog even wat kwijt over dit verhaal:
Ik heb het zelfde gevoel met "mijn"Max, die is dus ook overleden en mensen deden ook zo van ach het is maar een hond, maar die hond was er wel altijd voor die die hond die beschermde je ook altijd, en met die hond hoefde je nooit bang te zijn. Ik weet echt dat het heel moelijk is, want je mist alles, hoe die op je voeteneind lag, hoe hij ervoor zorgde dat je niet meer bang was, de nagels tikkend op de grond, meid nogmaals veel sterkte en je weet me te vinden he
liefs, [ ]

Pff, dat tikken van de nagels... Hoe erg ik me daar soms aan irriteerde. Zo erg mis ik het nu!
Ik denk ook steeds dat ik dat tikken nog hoor.. Maar helaas, het is niet zo.. Verdrietig

Bedankt voor alle lieve reacties.
[/quote]
Ja, ik had dat oko heel erg, of dat hij voorbij kwam gesloft, en als ik onder de douche sta denk ik vaak nig dat ik hem hoor blaffen, ik heb voroal in het begin maar nu ook nog soms, dat ik naar beneden ren en dan kijken of ie er is maar dan is sie er weeer niet

**Geplaatst**: 05-02-04 18:43

Geplaatst: 05-02-04 18:43

Hey meis, heel veel sterkte ermee! Je hebt het echt erg mooi opgeschreven....

**Geplaatst**: 05-02-04 19:19

Geplaatst: 05-02-04 19:19

Awh echt klote voor je Ach gut

Wel mooi geschreven

Mijn hond heb ik anderhalf jaar geleden ook in moeten laten slapen. Vond ik ook super erg want hij betekende voor mij precies hetzelfde als Max voor jou. Hij was echt mijn beste vriend en het is dus super klote als je hem in moet laten slapen. Ik kon toen ook alleen maar huilen.

Veel sterkte meid Ach gut

**Geplaatst**: 05-02-04 19:26

Geplaatst: 05-02-04 19:26

Jeetje ik krijg hier helemaal tranen in mijn ogen van...
Heel veel sterkte meid Ach gut

**Geplaatst**: 05-02-04 19:28

Geplaatst: 05-02-04 19:28

meissie...............ik ben er voor je hea.....heeel veel sterkte....(K)

**Geplaatst**: 05-02-04 19:31

Geplaatst: 05-02-04 19:31

Jemig wat mooi geschreven...
Ik word er even stil van.

Verschrikkelijk dat Max er niet meer is, maar jij weet ook: dat was het beste voor hem.

Sterkte er mee meid Ach gut