Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-17 13:51

Niet weten wat je wilt

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-17 13:51

Hoi allemaal

Heel af en toe wat nu weer vaker gebeurd is dat ik ga nadenken over mijn leven en dan vooral negatief.

Net in de auto wist ik wat ik wou typen en nu weet ik het niet hoe ik het op papier moet zetten _-:(

maar laat ik maar een poging wagen/.

Zoals in de eerste regel staat ben ik veel aan het denken over mijn leven, waarin ik niks bereik, ik niet weet wat ik wil, misschien herkennen mensen het vandaar het topic.

Voor mijn gevoel ben ik de enigste, die niks kan en weet wat ze wilt

Ik zal eerst iets wat over mijzelf vertellen.
Mijn naam is Joyce ik ben 23 jaar, ik heb een lichte vorm van PDD-NOS (autisme) en last van paniekaanvallen. Ik heb samen met mijn moeder 4 paarden, waarvan 2 van mij zijn.

Ik heb qua school paardenhouderij gedaan, omdat ik niet wist wat ik wel wilde en nog steeds niet. Ook moet ik mijn vakantie inleveren en ik weet niet wat ik wil. Ga ik op kamp zoals elk jaar, ga ik met mijn ouders mee naar Italië. Ik kan zelf gewoon geen keuzes maken, geen eigen mening hebben etc.

Qua werk ik heb dus een paardenhouderij diploma, maar wil niks in de paarden doen. Ik werk nu 15 uur bij de AH (meer kan ik niet achter de kassa). Wat ik wel weet is dat ik niet mijn hele leven achter een kassa wil zitten. Maar wat wil ik wel, geen idee.

Dan met de paarden, ik volg mensen die de meeste ook volgen, ik ben jarloers op iedereen die iets speciaals kan met of zijn of haar paarden. Mensen op youtubers die veel volgers hebben. Ik wil het allemaal kunnen. Ik heb een eigen kanaal, maar ik vind mezelf lelijk, mezelf dom en vind het eigenlijk helemaal niet leuk. Ook wou ik endurance gaan starten, maar heb daar eigenlijk helemaal geen zin in.

Ik kan dus helemaal niks, zelfs dit topic is 1 rotzooi en jullie snappen mijn gevoel denk ik niet.

**Geplaatst**: 04-02-17 13:55

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 04-02-17 13:55

Moeilijk uitvoerbare tip, weet ik, maar dump al die sociale media.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-17 13:57

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-17 13:57

Kuggur schreef:
Moeilijk uitvoerbare tip, weet ik, maar dump al die sociale media.

Waarom zou dat helpen?

**Geplaatst**: 04-02-17 14:00

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 04-02-17 14:00

Zodat je niet beinvloed wordt door mensen en personen die succesvol zijn. Zo wordt je er niet elke keer mee geconfronteerd en denk echt dat het voor jou rust opleverd. En bedenk ook dat succesvolle personen ook mindere dingen meemaken maar dit komt niet op social media te staan en geeft dus een heel vertekend beeld

**Geplaatst**: 04-02-17 14:11

Geplaatst: 04-02-17 14:11

JoycexEnya schreef:
Kuggur schreef:
Moeilijk uitvoerbare tip, weet ik, maar dump al die sociale media.

Waarom zou dat helpen?

Omdat social media jou een vertekend beeld van de werkelijke wereld geeft

Je bent niet pas succesvol in je leven als je iets speciaals met je paarden kan.

**Geplaatst**: 04-02-17 14:13

Geplaatst: 04-02-17 14:13

Juist niet de social media dumpen maar je mindset veranderen over wat je ziet. Wat maakt jou jaloers? Wat is het wat jij zelf eigenlijk wilt kunnen? Wat als je morgen de staatsloterij wint en er geen grenzen zijn aan geld en wat je kunt, wat zou je dan doen? Schrijf dat allemaal op, pluk foto's van internet en maak er een vision board van.

Ik weet het nog steeds niet en ben inmiddels 45. Of eigenlijk moet ik schrijven ik weet het WEER niet. Diermanagement (yep daar is die studie weer) gestudeerd maar in de administratie terecht gekomen. Sinds 3 maanden werkeloos na 11 jaar gewerkt te hebben in een baan die ik eigenlijk niet leuk vond dus het ontslag vond ik niet erg

.

Nu aan het oriënteren wat ik echt kan en wil. Ik ben bezig met 'Your roadmap to success & happiness' van Michael Pilarczyk. Ook heb ik wat seminars gevolgd van '365 dagen succesvol'. Kijk eens op hun site voor tips.

**Geplaatst**: 04-02-17 14:54

Geplaatst: 04-02-17 14:54

Ik weet ook al m'n hele leven niet wat ik wil, ben 31. Veel vind ik heel erg boeiend, maar vaak te eenzijdig om er lang in te werken.

Ben sinds vorig jaar personal trainer en voedingsconsulente,maar ik blijk ziek te zijn waardoor ik dit niet lang meer kan doen.
Nu ga ik waarschijnlijk hbo docent Engels doen en misschien doorstromen naar een universitaire studie Engels. Daar zie ik me de rest van m'n leven wel in werken. Onderwijs misschien ook wel.

Het is lastig als je niet een duidelijke roeping hebt! Maar naarmate je ouder word wordt het wel steeds duidelijker wat je nu echt leuk en belangrijk vind en waar je goed in bent

**Geplaatst**: 04-02-17 14:55

Geplaatst: 04-02-17 14:55

Ik lees dat je jezelf dom vindt, vind dat je niks kan en dat je nergens zin in hebt. Is het misschien een idee om eens een keer met een psycholoog (of een POH-GGZ, dat is iemand die in psychologie getraind is en bij de huisarts is aangesloten) te gaan praten? Die dingen kunnen namelijk ook een symptoom zijn van een depressie. Verder kan je misschien ook wat hulp gebruiken bij het omgaan met je paniekaanvallen en met je PDD-NOS.

**Geplaatst**: 04-02-17 15:00

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 04-02-17 15:00

Ik herken je heel erg! Ik ben twintig en heb geen enkel diploma. Ik reageer straks even uitgebreider.

**Geplaatst**: 04-02-17 15:21

Geplaatst: 04-02-17 15:21

JoycexEnya schreef:
Hoi allemaal

Heel af en toe wat nu weer vaker gebeurd is dat ik ga nadenken over mijn leven en dan vooral negatief.

Net in de auto wist ik wat ik wou typen en nu weet ik het niet hoe ik het op papier moet zetten
maar laat ik maar een poging wagen/.

Zoals in de eerste regel staat ben ik veel aan het denken over mijn leven, waarin ik niks bereik, ik niet weet wat ik wil, misschien herkennen mensen het vandaar het topic.

Voor mijn gevoel ben ik de enigste, die niks kan en weet wat ze wilt

Ik zal eerst iets wat over mijzelf vertellen.
Mijn naam is Joyce ik ben 23 jaar, ik heb een lichte vorm van PDD-NOS (autisme) en last van paniekaanvallen. Ik heb samen met mijn moeder 4 paarden, waarvan 2 van mij zijn.

Ik heb qua school paardenhouderij gedaan, omdat ik niet wist wat ik wel wilde en nog steeds niet. Ook moet ik mijn vakantie inleveren en ik weet niet wat ik wil. Ga ik op kamp zoals elk jaar, ga ik met mijn ouders mee naar Italië. Ik kan zelf gewoon geen keuzes maken, geen eigen mening hebben etc.

Qua werk ik heb dus een paardenhouderij diploma, maar wil niks in de paarden doen. Ik werk nu 15 uur bij de AH (meer kan ik niet achter de kassa). Wat ik wel weet is dat ik niet mijn hele leven achter een kassa wil zitten. Maar wat wil ik wel, geen idee.

Dan met de paarden, ik volg mensen die de meeste ook volgen, ik ben jarloers op iedereen die iets speciaals kan met of zijn of haar paarden. Mensen op youtubers die veel volgers hebben. Ik wil het allemaal kunnen. Ik heb een eigen kanaal, maar ik vind mezelf lelijk, mezelf dom en vind het eigenlijk helemaal niet leuk. Ook wou ik endurance gaan starten, maar heb daar eigenlijk helemaal geen zin in.

Ik kan dus helemaal niks, zelfs dit topic is 1 rotzooi en jullie snappen mijn gevoel denk ik niet.

Volgens mij komt bovenstaande voort uit een sterk minderwaardigheidscomplex, ik raad je aan om daar wat hulp bij te zoeken.

Daarbij, je "hoeft" nergens goed in te zijn, je "hoeft" nergens in uit te blinken en het is ook helemaal oke om nog niet te weten wat je wilt. Belangrijker is om te weten wat je "niet" wilt en van daar uit ervaringen op te gaan doen om van uit daar te kijken wat je leuk vind.
Daarnaast, ben je gewoon goed zoals je bent.

**Geplaatst**: 04-02-17 15:55

Geplaatst: 04-02-17 15:55

verootjoo schreef:
JoycexEnya schreef:

Waarom zou dat helpen?

Omdat social media jou een vertekend beeld van de werkelijke wereld geeft

Je bent niet pas succesvol in je leven als je iets speciaals met je paarden kan.

Ik denk dat TS haar probleem niet opgelost gaat raken door social media opzij te gooien. Haar probleem ligt veel dieper dan social media ooit kan gaan... en je kan dat verdoezelen door dit soort dingen dan maar te laten maar dat lost het dieperliggende probleem niet op en vroeg of laat komt er iets anders dat de oorzaak "triggert". Je kan niet blijven weg rennen er voor.

TS, dit gaat misschien hard aan komen, maar heb je al overwogen om therapeutische hulp te zoeken?

**Geplaatst**: 04-02-17 22:34

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 04-02-17 22:34

Wat een rotgevoel, dat je niet weet wat je wil en hoe je verder moet.
Ik wilde zo graag ergens in uitblinken vroeger maar eigenlijk is dat niet gelukt in wat ik toen dacht dat ik wilde.

Hou voor ogen dat wat je ziet op you tube, Facebook, instagram etc. heel vaak de mooie kant is van wat mensen je willen laten zien en geloven dus wat dat betreft kan het heel goed helpen om dat een poosje van je telefoon te gooien wat kuggur ook zegt.

Soms moet je gewoon ergens beginnen ook al heb je geen zin om dit je hele leven te doen, zoek drie dingen waar je de dag om moest (glim)lachen en zeg ze hardop tegen jezelf. Zeg ook drie aardige dingen over jezelf en zeg 3 keer iets aardigs tegen iemand anders.
Het kan helpen om de stappen wat kleiner en concreter te maken ipv nu al jaren/of maanden vooruit te denken.
Er komt vanzelf iets op je pad als je er open voor staat. Niet meteen groots en meeslepend maar wel klein en richting gevend.
:(:)

**Geplaatst**: 04-02-17 22:39

Geplaatst: 04-02-17 22:39

Ach iedereen doet op social media alsof ze allemaal een prachtbaan in de paarden hebben. Mooie foto's mooie filmpjes, maar de keiharde werkelijkheid is; modder, koud, nattigheid etc.

Kies voor een baan waarmee je jezelf kunt onderhouden, doktersassistente etc. Paardenhouderij is martelen voor weinig geld.

Ben nu 37 en weet ook niet wat ik wil; ben docent, maar ook hoefverzorger en gebitsverzorger, we geven ook cursussen op het gebied van paarden, maar van geen van alle 'beroepen' zou ik het fulltime willen doen. Paarden komen op een geven moment je neus uit, maar pubers ook

**Geplaatst**: 04-02-17 22:46

Geplaatst: 04-02-17 22:46

Ieder leven heeft zijn flaters en hoogtepunten. Maar iedereen laat slechts de topmomenten zien en daardoor lijkt het net of alles goed gaat voor iedereen behalve jezelf.

Je hoeft geen grote doelen te hebben, zolang je maar achter je keuzes staat.
Als je ervoor kiest om morgen uit te slapen en patat met een frikandel te eten dan is dat net zo goed een succesvolle dag waar je prima van kan genieten

Sterker nog, sommige mensen zullen jaloers zijn op een ongecompliceerd leven waarbij je niet ieder weekend met 6 paarden op concours moet waarvoor je om 4 uur uit bed moet, zijknat en koud staat te wachten op he teleurstellende punten en dan nog in het donker je veewagen leeg staat te ruimen, wetend dat je morgen om 6 uur weer 20 boxen moet mesten

Echter kun je van teleurstellende punten proef wel die ene prachtige geluktreffer foto plaatsen terwijl niemand een foto plaatst van een frikandel. En zo vertekend de werkelijkheid.

**Geplaatst**: 04-02-17 23:09

Geplaatst: 04-02-17 23:09

JoycexEnya schreef:
Hoi allemaal

Heel af en toe wat nu weer vaker gebeurd is dat ik ga nadenken over mijn leven en dan vooral negatief.

Hoi Joyce, nadenken, echt denken is prima.
Mijmeren, dagdromen: van harte aanbevolen!
...maar zodra je merkt dat het 'de verkeerde kant op gaat' - acuut stoppen!

Uiteraard: vaststellen: 'dit wordt gepieker' is uitstekend.
En nadenken in de trant van "...ben ik moe dat ik ga piekeren? Zit mij iets dwars zodat ik ga piekeren...?"
is ook uitstekend, dan probeer je de oorzaak te vinden.
Dat helpt.

Citaat:
Zoals in de eerste regel staat ben ik veel aan het denken over mijn leven, waarin ik niks bereik, ik niet weet wat ik wil, misschien herkennen mensen het vandaar het topic.

'Boulevard of broken dreams....'
Ja hoor, ik herken ik ten voeten uit. :(:)

(Ik heb een prachtig leven, maar wel zo mijn downs, low spirits in het donkere seizoen en 'ik heb vrijwel niets op een presenteerblaadje gekregen'. En een paar dingen die ik graag gehad had niet gekregen.)

Citaat:
Voor mijn gevoel ben ik de enigste, die niks kan en weet wat ze wilt

....ja, rottig gevoel is dat, he! :(:)

(En probeer er niet in te trappen! De enige ben je sowieso niet. En sites zoals '356 dagen succesvol' - blijf daar weg. Dat zijn oneerlijke mensen die rijk willen worden door in te spelen op deze gevoelens.)

Citaat:
ik heb een lichte vorm van PDD-NOS (autisme) en last van paniekaanvallen.

Ppd-nos is in feite geen diagnose. Het is het statement dat er ergens in jouw ontwikkeling als mens iets net niet ideaal is verlopen.
Nou, dat wist je al.
Vaak blijkt dit een kwestie te zijn die goed te verhelpen is mbt "motorische" vaardigheden en coördinatie, oriëntatie (...weten waar je je in de ruimte bevindt) en balans.
De overlap met paniekaanvallen (gemene krengen!!) kan te maken hebben met het Moro reflex.
Beiden ("motorisch"/oriëntatie gedoe en paniek via Moro reflex) zijn gewoon te verhelpen.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 04-02-17 23:22, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-02-17 23:14

Geplaatst: 04-02-17 23:14

is vooral voor jezelf een heel erg rotgevoel, het idee niet goed genoeg te zijn.
niet te weten wat je wil. je voelt jezelf waarschijnlijk een waardeloze nietsnut die nergens toe in staat is en je voelt je zelf er heel eenzaam bij.

troost je je bent echt niet de enige, ik ben 26 heb een opleiding paardenhouderij. maar voor een ander in de paarden werken begin ik niet meer aan. maar wat dan wel ?? ik zou het liefst voor mezelf beginnen want bij een baas hou ik het nooit lang uit, maar wat wil ik dan. terug naar school maar welke opleiding dan en zo door.

praat er over met iemand wissel ideeen uit. doe misschien eens een goede beroepentest.
als je er echt veel last van heb kan praten met een psygoloog ook geen kwaad gewoon om de dingen even anders te leren bekijken.

be happy met de mooie momenten die je wel heb. succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-17 11:11

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-17 11:11

Bedankt voor alle reacties

Ik weet niet goed hoe ik moet reageren dus ik waag even een poging

_kajo_ schreef:
Juist niet de social media dumpen maar je mindset veranderen over wat je ziet. Wat maakt jou jaloers? Wat is het wat jij zelf eigenlijk wilt kunnen? Wat als je morgen de staatsloterij wint en er geen grenzen zijn aan geld en wat je kunt, wat zou je dan doen? Schrijf dat allemaal op, pluk foto's van internet en maak er een vision board van.

Ik weet het nog steeds niet en ben inmiddels 45. Of eigenlijk moet ik schrijven ik weet het WEER niet. Diermanagement (yep daar is die studie weer) gestudeerd maar in de administratie terecht gekomen. Sinds 3 maanden werkeloos na 11 jaar gewerkt te hebben in een baan die ik eigenlijk niet leuk vond dus het ontslag vond ik niet erg .

Nu aan het oriënteren wat ik echt kan en wil. Ik ben bezig met 'Your roadmap to success & happiness' van Michael Pilarczyk. Ook heb ik wat seminars gevolgd van '365 dagen succesvol'. Kijk eens op hun site voor tips.

Wat mij jarloers maakt is dat ik mijzelf niet goed genoeg voel ik graag wil zijn zoals hun.
Als ik de staatsloterij win, zal ik graag een boerderij willen met mijn paadjes aan huis, als ik daar aan denk dan denk ik "ooh dat lukt me toch echt nooit!" Ik word daar dan weer verdrietig van, de weg naar stal zie ik allemaal boerderijen met paarden aan huis, veschrikkelijke weg.

Fish_n_Chips schreef:
Ik lees dat je jezelf dom vindt, vind dat je niks kan en dat je nergens zin in hebt. Is het misschien een idee om eens een keer met een psycholoog (of een POH-GGZ, dat is iemand die in psychologie getraind is en bij de huisarts is aangesloten) te gaan praten? Die dingen kunnen namelijk ook een symptoom zijn van een depressie. Verder kan je misschien ook wat hulp gebruiken bij het omgaan met je paniekaanvallen en met je PDD-NOS.

Ik weet niet of wij dat hier hebben. Een depressie geloof ik eigenlijk niet zo in.

Elisa2 schreef:
Volgens mij komt bovenstaande voort uit een sterk minderwaardigheidscomplex, ik raad je aan om daar wat hulp bij te zoeken.

Daarbij, je "hoeft" nergens goed in te zijn, je "hoeft" nergens in uit te blinken en het is ook helemaal oke om nog niet te weten wat je wilt. Belangrijker is om te weten wat je "niet" wilt en van daar uit ervaringen op te gaan doen om van uit daar te kijken wat je leuk vind.
Daarnaast, ben je gewoon goed zoals je bent.

Toen ik deze reactie las, zat ik op mijn pony in het bos en ben het gaan googlen, en herken dat wel.
Ik heb mijn vader gevraagd wanneer hij wist wat die worden wil. En hij zei:ongeveer rond zijn 20ste, hij heeft veel geprobeerd en in een garage had hij talent voor het maken van auto's. Waarop ik zei: ik heb geen talent.

Ayasha schreef:
Ik denk dat TS haar probleem niet opgelost gaat raken door social media opzij te gooien. Haar probleem ligt veel dieper dan social media ooit kan gaan... en je kan dat verdoezelen door dit soort dingen dan maar te laten maar dat lost het dieperliggende probleem niet op en vroeg of laat komt er iets anders dat de oorzaak "triggert". Je kan niet blijven weg rennen er voor.

TS, dit gaat misschien hard aan komen, maar heb je al overwogen om therapeutische hulp te zoeken?

Nee hier heb ik nog niet aangedacht, omdat het vast een periode is, maar krijg het wel steeds vaker, als ik naar mijn werk ga. Zelfs bij mijn paarden denk ik soms dat ik niks met ze kan.

justkid schreef:
Wat een rotgevoel, dat je niet weet wat je wil en hoe je verder moet.
Ik wilde zo graag ergens in uitblinken vroeger maar eigenlijk is dat niet gelukt in wat ik toen dacht dat ik wilde.

Hou voor ogen dat wat je ziet op you tube, Facebook, instagram etc. heel vaak de mooie kant is van wat mensen je willen laten zien en geloven dus wat dat betreft kan het heel goed helpen om dat een poosje van je telefoon te gooien wat kuggur ook zegt.

Soms moet je gewoon ergens beginnen ook al heb je geen zin om dit je hele leven te doen, zoek drie dingen waar je de dag om moest (glim)lachen en zeg ze hardop tegen jezelf. Zeg ook drie aardige dingen over jezelf en zeg 3 keer iets aardigs tegen iemand anders.
Het kan helpen om de stappen wat kleiner en concreter te maken ipv nu al jaren/of maanden vooruit te denken.
Er komt vanzelf iets op je pad als je er open voor staat. Niet meteen groots en meeslepend maar wel klein en richting gevend.

Gisteren heb ik amper om iets gelachen, zelfs die lachen om home video's kregen mij niet aan het lachen. Wel was ik heel trots op mijn pony, ik heb bitloos gereden en zelf een stukje op neckrope (wel met bit erbij natuurlijk.) Op de terugweg wilt ze altijd wat sneller en ik wil het tempo dan houden dat ik de hele tijd had, maar nee en word ik weer boos op haar en op mijzelf dat het gewoon niet lukt zoals ik wou.
Nu denk ik echt ik blijf forever bij mijn ouders wonen en achter de kassa blijven.

vso1990 schreef:
is vooral voor jezelf een heel erg rotgevoel, het idee niet goed genoeg te zijn.
niet te weten wat je wil. je voelt jezelf waarschijnlijk een waardeloze nietsnut die nergens toe in staat is en je voelt je zelf er heel eenzaam bij.

troost je je bent echt niet de enige, ik ben 26 heb een opleiding paardenhouderij. maar voor een ander in de paarden werken begin ik niet meer aan. maar wat dan wel ?? ik zou het liefst voor mezelf beginnen want bij een baas hou ik het nooit lang uit, maar wat wil ik dan. terug naar school maar welke opleiding dan en zo door.

praat er over met iemand wissel ideeen uit. doe misschien eens een goede beroepentest.
als je er echt veel last van heb kan praten met een psygoloog ook geen kwaad gewoon om de dingen even anders te leren bekijken.

be happy met de mooie momenten die je wel heb. succes

Die beroepentest komt uit fotograaf,leraar enzo. Nou dat wil ik beide niet. Ik zie mezelf absoluut niet voor een klas staan, fotograaf is een vrij beroep waar je uit moet springen en dat doe ik niet.

Maar wat ik wel wil ik heb geen idee

Citaat:
Zo de rest heb ik uiteraard gelezen, maar wist ik niet echt een reactie op.

**Geplaatst**: 05-02-17 11:18

Geplaatst: 05-02-17 11:18

Een boerderij met paardjes in de achtertuin kost gewoon een berg geld die ik waarschijnlijk ook nooit ga hebben.
Maar als je het gevoel hebt dat geluk afhankelijk is van zulke materialistische zaken dan is het echt belangrijk dat je eerst gaat uitvinden wat jouw geluksmomenten zijn.
Zijn je geluksmomenten de momenten dat je bij je paard bent? Zo ja, maakt het dan uit waar dat paard woont?
Als je ze aan huis hebt zou je wel eens minder tijd kunnen hebben voor je paard omdat er dan ineens heel veel onderhoudsverplichtingen bijkomen.
Probeer te relativeren.

Vind je kasse werk echt vervelend of heb je het idee dat je het vervelend moet vinden omdat er een taboe op rust?

Schrijf eens op voor jezelf waar je blij van werd en welke dingen je heel erg tegen je zin doet.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 05-02-17 11:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-02-17 11:19

Geplaatst: 05-02-17 11:19

Ook ik herken een heleboel in wat je schrijft.

Ook de opleiding Paardenhouderij gedaan, omdat ik niet wist wat ik wilde en ik op die manier in ieder geval iets deed met mijn passie.
Ik had toen ook 2 paarden en ik reed met mijn, volgens anderen, lelijke Haf tussen alleen maar dressuurruiters volledig in set met het duurste van het duurste.

Ondanks dat ik ook weleens wilde dat ik zulke mooie spullen had, was ik op mijn manier wel enorm gelukkig.
Succesvol in de wedstrijdsport? Nee! Maar wel succesvol in het lol-met-je-knol, lekker met een halstertje lange tochten maken, mijn hoofd leeg maken.

Uiteindelijk heb ik pas op mijn 28ste ontdekt wat mijn echte passie is en had ik ook de mogelijkheid om die uit te voeren; fotograferen.
Maar nu is het te laat om er echt iets professioneels mee te doen en doe ik het voor de hobby, waar ik ook erg van geniet.

We hebben een Youtube kanaal met veel volgers, leuke videos en nog leukere reacties, maar de uren die we per dag aan het uitmesten, voeren, verzorgen etc. besteden, staan daar niet op.
De momenten dat je een dier moet laten inslapen, dat je je doodongerust maakt omdat er eentje ziek is of met hoge koorts staat, de dierenartsbezoekjes etc. die filmen we niet, die zetten we niet online.

Dus hoe leuk het er van de buitenkant ook uit ziet, dat zijn alleen de leuke dingen, waar we overigens wel enorm van genieten.

Ik ben wel erg benieuwd naar je Youtube kanaal! Als je daar echt mee verder wil, kan ik je misschien helpen?

**Geplaatst**: 05-02-17 11:29

Geplaatst: 05-02-17 11:29

Ik ben meer dan dubbel zo oud als jij en ik weet nog steeds niet wat ik wil worden als ik groot ben

Jonge paarden opleren kon ik best netjes, maar dan heb ik een lijf dat dat al lange tijd niet meer wil en ondertussen ook de leeftijd dat dat niet meer gaat. Dus ja daar gaat dan het gene waar je redelijk goed in was.

Door kei hard werken en veel sparen wel dat boerderijtje kunnen kopen.
Net als jij zag ik ze overal staan en dacht dat ze onbereikbaar waren. Maar dat is wel gelukt.
Maar doordat er geen loterij gewonnen is, is het nog steeds hard werken om alles te onderhouden.
Zoals verplicht sparen om de asbest daken te vernieuwen terwijl de rest van Europa dat niet hoeft.
Daar hadden we ook leuke dingen van kunnen doen.
Maar goed, nu dus dat boerderijtje, maar rijden lukt nog maar amper door een lijf dat niet meer wil.
En een uitkering is voor de gelukkige in Nederland. Dus verder door knokken met dat kapotte lijf is het lot.

Dan zijn er beroepen die ik leuk vind, maar daarom ook niet meer kan.
En dan is er werk wat wel kan, wordt het contract weer niet verlengd terwijl dat wel beloofd was door fusie met een ander bedrijf.

Dus echt niet overal weet iedereen met de 20 wat ze willen of kunnen dat realiseren.

**Geplaatst**: 05-02-17 12:00

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 05-02-17 12:00

Lieve ts. Één geruststelling. Je bent niet alleen.
Ik weet t ook niet dus heb ik t roer om gegooid.
Wat lijkt me leuk? Wat kan ik proberen?
Nou probeer ik gewoon. Lukt t niet? Next!!
En dat maakt mij toch wel happy.

Bij mij had ik het idee dat anderen voor mij wilden beslissen. En daar ging ik tegen in.

**Geplaatst**: 05-02-17 15:21

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 05-02-17 15:21

Ik had beloofd nog even uitgebreider te reageren...

Ik ben 20, bijna 21. Middelbare school begonnen met VWO, maar na 2 jaar afgezakt naar HAVO, want VWO was toch wel pittig. In HAVO 4 blijven zitten. Besloten de overstap naar MBO te maken. Hoewel ik vrijwel niks deed met koeien, heb ik voor veehouderij gekozen.
Veehouderij is wel echt mijn ding. Maar ik maakte een zooitje van mijn opleiding. Praktijk was top, kreeg en krijg regelmatig complimenten dat ik echt kijk op koeien heb. Maar theorie... Het is niet dat ik het niet interessant vond, maar het was erg makkelijk, ik ging me vervelen, school was niet duidelijk op veel punten, ik werd gepest... In leerjaar 3 blijven zitten. Dus opnieuw de 3e gedaan. Na een half jaar was ik dit spuugzat, ik had een nog ergere klas waar ik geen aansluiting bij kon vinden. Dus ik besloot van niveau 4 naar niveau 3 te gaan. Uiteindelijk ben ik zonder diploma van MBO gegaan.
Ik heb dus geen enkel diploma.

Momenteel werkzaam bij 2 boeren, bij de een melk ik 1 avond in de week, bij de ander ben ik dagelijks. Ik vind het werk fantastisch, maar momenteel houd ik het lichamelijk niet vol. Mijn schouder is overbelast. Advies huisarts; zoek maar ander werk.

Maar die koeien zijn mijn ding, dat weet ik wel zeker. Dus eigenlijk wil ik geen ander werk. En hoe moet ik aan ander werk komen, zonder een diploma...

Er is dus 1 ding wat ik wel zeker weet, maar verder kom ik niet. Ik wil wat meer sociale contacten, maar dat lukt me niet.
Ik wil eigenlijk een tweede paard (heb een pony van 28, maar daar kan ik helaas niet meer op rijden).
Ik mis het rijden soms zo. Maar aan de andere kant, begin ik weer te twijfelen. Heb zoveel pech gehad met de pony. Straks spaar ik voor een paard en wordt die ook weer kreupel...
Ik 'wil' eigenlijk zoveel dingen, dat ik niet weet wat en dus maar niks doe. Ik zou zo graag eens op een crossmotor zitten en misschien er zelf 1 aanschaffen. Zou graag gedichten gaan schrijven, een verhaal, kunstzinnig bezig zijn... Maar weet niet hoe ik moet beginnen.
Zelfde geldt eigenlijk voor een relatie. Het ene moment denk ik, ach ja, leuk, ik zou eigenlijk wel iemand willen om leuke dingen mee te doen, relatie mee te hebben... En maak ik een profiel aan op een datingsite. Paar dagen later verwijder ik hem weer. Niet omdat ik geen 'bekijks' heb, maar omdat ik niet weet of ik het echt wil.
Want wil ik wel zo 'gebonden' zijn, heb al paar keer meegemaakt dat ik gek was op iemand en dat ze dan weer hard wegrennen, ik weer gekwetst... Dus nee, dan verwijder ik het maar weer. En dat is al meerdere keren gebeurd.

Ik twijfel over alles, echt over alles... En dat is eigenlijk mijn rem.

**Geplaatst**: 05-02-17 20:07

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 05-02-17 20:07

Dat je niet weet wat je wilt is heel normaal, mijn vader is 53 en zegt altijd dat hij nog steeds niet weet wat hij later wilt worden.

Social media dumpen zou ik niet echt de meerwaarde van inzien, maar ik denk dat het wel kan lonen om eens te kijken waarom je daar zo onzeker van wordt. Iedereen krijgt wel een bepaalde vorm van jaloezie als ze zoiets zien, mensen laten op social media immers alleen hun beste kanten en leukste belevenissen zien, waardoor hun leven perfect lijkt. Degene op YouTube met de duizenden volgers zal ook wel eens van zijn/haar paard lazeren, of een ongelofelijke klotedag hebben en dat paard eigenlijk gewoon achter het belang willen plakken. Dat hoort allemaal bij het leven, en net zo goed bij dat van hun als bij dat van jou.
Die diepe onzekerheid is misschien wel iets waar je aan kan werken. Heb je er al eens aan gedacht om dat met een psycholoog te bespreken als je dat niet al doet? Het is in ieder geval niet iets waar je alleen in staat of waar je geen hulp voor mag vragen, juist het tegenovergestelde.

Voor een aantal andere dingen zijn hele praktische dingen te vinden. Je zegt dat je niet meer dan 15 uur bij de AH kan werken, waarom dan niet op zoek naar een baantje (zelfs in een andere supermarkt) waar je meer uren kan maken? Als je geld wilt verdienen en uiteindelijk op jezelf wilt gaan wonen dan lijkt dat me een goede eerste stap.

**Geplaatst**: 05-02-17 20:15

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 05-02-17 20:15

*Steekt hand op*

23 jaar, word 24 dit jaar.
Problemen met depressies, burn outs, lichamelijke klachten, paniekaanvallen, ...
Ik heb dierenzorg gevolgd met specialisatie fokkerij van honden en paarden.
Ben haast 3 jaar thuis geweest door dit alles.
Heb een maandje gewerkt gehad in een grote dierenspeciaalzaak, heel fijn werk maar zeker geen droomjob!
Uiteindelijk ook vervroegt contract stop gezet door aanpassingen van het bedrijf.
Nu terug thuis en ik wil zoooooo graag zelfstandig beginnen.
Maar de onzekerheid speelt mij parten, omstaanders die niet al te optimistisch zijn want wegens mijn problemen.

En het gevoel van niets bereikt hebben ken ik maar al te goed!!

**Geplaatst**: 05-02-17 22:00

Re: Niet weten wat je wilt

Geplaatst: 05-02-17 22:00

Hoi Joyce,

Wat naar dat je je zo voelt. Als ik het zo lees, lees ik het verhaal van een jonge vrouw die met zichzelf in de knoop zit. Zich niet begrepen voelt en succesvol wil (en in je hoofd moet) zijn om aanzien te krijgen en je jezelf daardoor beter voelt.
De kunst is om jezelf goed te voelen om wie je bent. Niet om wat je doet. Een gz psycholoog kan je hierbij helpen. Via de huisarta kan je daar terecht komen. Die zijn er bij ons in de omgeving ook. Heb er persoonlijk ook erg veel baat bij gehad.

succes met alles. En zie het als een reis met jezelf om jezelf te herontdekken. Zo zul je ook zien dat je erachter komt wat je leuk vind en wat je kwaliteiten zijn. Ik weet het, het klinkt ongeloofwaardig maar het klopt echt!
Enneh, als je weer in steenwijk staat met jepaardjes maar weer eens een ritje naar havelte. Ook dat is belangrijk ;-)