Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-04 15:55

Geplaatst: 09-01-04 15:55

Ik ben niet bang voor de dood. Af en toe is de dood een verlossing voor mensen als ze ondraaglijk pijn hebben etc.
De dood kan heel mooi zijn, maar voor nabestaanden ook heel verdrietig zijn.

**Geplaatst**: 09-01-04 15:58

Geplaatst: 09-01-04 15:58

Ik ben niet bang voor de dood, wel voor een pijnlijke dood. Ik wil het liefst in mn slaap sterven. Rustig ed.

**Geplaatst**: 09-01-04 16:22

Geplaatst: 09-01-04 16:22

Ik kan zelf natuurlijk niet kiezen wanneer ik dood ga, maar ik zit er niet op te wachten... Ik zou het trouwens erger vinden voor mijn familie e.d. dan voor mezelf, ik heb niet echt het idee dat ik vlak voor mijn dood zou denken "ik had nog zoveel willen doen" etc... het ligt er natuurlijk ook aan op welke leeftijd dat zou zijn. In principe ben ik niet echt bang voor de dood, als het maar snel en pijnloos is, aan een ziekte als kanker sterven lijkt me echt erg.

**Geplaatst**: 09-01-04 16:35

Geplaatst: 09-01-04 16:35

Ik hoop alleen dat ik voorlopig nog niet dood ga Haha!

Verder ben ik er niet zo mee bezig

**Geplaatst**: 09-01-04 17:03

Geplaatst: 09-01-04 17:03

Heike schreef:
Nee, ik ben niet bang voor de dood. En ook niet bang voor de weg ernaar toe.

Ik vrees dat ik banger ben voor de toekomst...

Dat was ook gelijk het eerste wat in mij opkwam bij het zien van dit topic...

De dood kun je zien als een mooi einde, de weg er naar toe zal vast ook mee vallen.

**Geplaatst**: 09-01-04 17:16

Geplaatst: 09-01-04 17:16

Ik ben niet bang voor de dood,ga ik dood ,nou jammer dan.Ik zie het niet als een ramp.
Ik geloof dan ook in reacarnatie,ik ben niet bang voor de dood,ik zie het allemaal wel als het ooit zover is.

**Geplaatst**: 09-01-04 17:32

Geplaatst: 09-01-04 17:32

Ik ben niet bang

Misschien zelf nieuwsgierig Scheve mond

(ik hoop wel het pas te ondervinden na een lang leven; ik wil nog zoveel doen Lachen

) Ik ben benieuwd wat er met mijn geest gebeurd na m'n sterven. Want dat je geest blijft bestaan, daar geloof ik wel in, zegmaar... Ik ben niet 'gelovig' maar in andere onverklaarbare dingen geloof ik soms wel.

Wel hou ik angst om dierbaren te verliezen. Soms droom ik dat mij m'n vrienden of naasten wordt afgenomen, en dan lig ik als ik wakker word te janken in m'n bed, constant 'smekend' niemand van me weg te nemen.... Scheve mond

Mijn eigen dood ben ik dus niet bang voor; wel voor die van anderen.
Als ik een dierbaar persoon kon redden met mijn eigen leven, zou ik geen moment aarzelen...

**Geplaatst**: 09-01-04 17:33

Geplaatst: 09-01-04 17:33

Bang? Niet het goede woord denk ik... Ik ben er nog niet aan toe.

Het komt regelmatig voor dat ik zo'n hoofdpijn heb, dat ik bij mezelf denk dat als ik in slaap val, ik niet meer wakker wordt. Ik weet, dat ik wel weer wakker wordt, met meestal wat minder hoofdpijn, maar goed, het gevoel niet meer wakker te kunnen worden, houdt me uit mijn slaap. Ik lig dan uren in mijn bed, te 'ziek' om wakker te zijn, te 'wakker' om te slapen... Is dat uit angst? Ik weet het niet. Vooral het gevoel nog niet uitgeleefd te zijn.

Wanneer je er klaar voor bent, is de dood een mooi einde. Maar de dood kan ook te vroeg komen. Maar als hij bij mij te vroeg komt, zal ik vechten, ook al is de lijdensweg lang, ik zal doorvechten, tot ik gedaan heb wat ik wilde doen.

**Geplaatst**: 09-01-04 17:50

Geplaatst: 09-01-04 17:50

Daar wil ik eigenlijk niet eens aan denken. Ik denk er vaak zat aan maar dat vind ik echt niet leuk

Ik krijg dan allemaal gedachtes die ik beter niet kan hebben. Scheve mond

**Geplaatst**: 09-01-04 19:21

Geplaatst: 09-01-04 19:21

gouda schreef:
ik ben bang van dode lichamen als ik het op tv zie kan ik er al niet naar kijken. heb mn 1e paard ook dood gezien (in t slachthuis) nu nog nachtmerries van.

Ik heb mijn pony en mijn konijn in laten slapen, en ik ben daar bij geweest. Ik vond het eigenlijk heel mooi, vooral bij mijn pony. Hij dacht dat we gingen wandelen (we liepen naar het begin van de wei), en dat vond ik wel erg... maar toen hij zijn spuitje kreeg ging hij liggen. Hij viel niet, hij ging gewoon liggen, en hij vocht niet, maar hij viel gewoon in slaap. Dat vond ik nou zo mooi om te zien... je zag hem echt helemaal rustig wegzakken. Ik ben echt heel blij dat ik erbij geweest ben, het heeft me zo getroost om te zien hoe rustig en ontspannen het allemaal ging!

Vlak daarna begon het keihard te regenen, en dat vond ik eigenlijk ook wel mooi. Alsof alles om hem huilde, zeg maar... Bloos

Ik ben dus niet bang voor dode lichamen; het lichaam is voor mij maar een omhulsel, en hoewel je dat zeker wel met respect moet behandelen, vind ik het niet 'vies' of 'naar' ofzo (tenzij er een eend in 20 stukjes over de weg ligt, dan zeg ik ook 'yugh'). Ook niet iets waar je je teveel aan moet hechten, maar zeker niet iets angstaanjagends.

**Geplaatst**: 09-01-04 19:23

Geplaatst: 09-01-04 19:23

Voor lichamen ben ik ook niet bang

Voor mij ook alleen een omhulsel.... Een heel afschrikwekkend persoon kan nl. nog een gouden hart hebben... Helaas krijgt zo iemand in de maatschappij vaak de kans niet dat te bewijzen Verdrietig

Van je verhaal krijg ik wel tranen in m'n ogen, Nimue.... Dat hij dacht te gaan wandelen... *slik* De regen was wel mooi zegmaar.... zoals je al zegt..

**Geplaatst**: 09-01-04 19:26

Geplaatst: 09-01-04 19:26

Ik ben niet bang voor de dood, mijn eigen dood dan wel... Ik hoop alleen dat als het mijn tijd is, dat het een mooie dood mag zijn (dus een pijnloze, niet na een eindeloos gevecht tegen een ziekte ofzo)...

Ik ben wel bang voor de dood van anderen, wat als geliefden of vrienden moeten gaan voor mij? Daar sta ik vlugger bij stil dan bij m'n eigen dood...

**Geplaatst**: 09-01-04 19:34

Geplaatst: 09-01-04 19:34

Iedereen gaat dood, waarom eigenlijk leven? Voor je het weet is 't toch al voorbij.
Leven is de voorbereiding op de dood.

**Geplaatst**: 09-01-04 19:45

Geplaatst: 09-01-04 19:45

Ik ben ook niet bang voor de dood. De dood kan ook een verlossing zijn, voor mensen of dieren met pijn.
Voor Dolly was het beter dat ze ingeslapen is. Ze had veel pijn en ze is nu in de poezenhemel om het zo maar even te zeggen. Dat geldt ook voor mijn favoriete manegepony, Nashouti, die was ook 'op'.

**Geplaatst**: 09-01-04 19:55

Geplaatst: 09-01-04 19:55

Is er dan niemand net als ik gewoon hartstikke bang voor de dood?

Het doodgaan is voor mij een angst die me,soms zelfs letterlijk, flink kan benauwen. Hoewel ik er nou niet bepaald een helder beeld bij heb en dit onderwerp mij vooral een gevoel van grote angst geeft, is het als ik er goed over na denk toch vooral de angst om (te) vroeg dood te gaan, wat absoluut niet rijmt met m`n andere grote angst namelijk oud worden maar gek genoeg zijn dat toch de twee zaken waar ik beslist niet ontspannen tegenaan kijk. En dan druk ik me nog redelijk zwak uit.

Het is absoluut niet zo dat ik continu bang door het leven ga. Maar wanneer ik wel echt even (of lang) stil sta bij de dood ben ik er simpelweg gewoon heel erg bang voor.

**Geplaatst**: 09-01-04 19:57

Geplaatst: 09-01-04 19:57

ik ben niet zo bang voor de dood, wel de weg die kan leiden tot de dood, maar voor allebei ben ik bang

**Geplaatst**: 09-01-04 21:16

Geplaatst: 09-01-04 21:16

Ik ben niet bang voor de dood, ook niet voor de lijdensweg voor de dood. Ik ben nuchter ingesteld, en denk "het heeft zo moeten zijn" als het voor mijn leven vast staat dat ik doodga door tegen een vrachtwagen te lopen, so be it. Ga ik dood na een lange lijdensweg na een slopende ziekte, so be it. Wat dat betreft kan ik er wel "vrede" mee hebben. Ik hoop alleen dat het mij gegund is om een snelle en pijnloze dood te hebben, maar dat weet ik niet, dat zie ik dan wel weer...

Wel ben ik eigenlijk enorm nieuwsgierig naar de dood, en of er nou iets ná de dood is. Dit zijn geen gezonde gedachten, dat weet ik... Maar als de dood nou zo'n rustplaats is voor je ziel, of dat er een hemel is... is dat niet fijner dan het leven nu?

Ik zal wel zien als t zover is...

**Geplaatst**: 09-01-04 23:13

Geplaatst: 09-01-04 23:13

Ik zelf ben niet bang voor het dood zijn.. maar ik ben wel bang om bijvoorbeeld aangereden te worden en dan eerst heel veel pijn te hebben, en daarna dood te gaan Scheve mond

...zoals meer mensen hier zeggen.
Ik ben inderdaad ook erg nieuwschierig wat er na de dood komt.. raar IEDEREEN weet het (naja komt het te weten) maar niemand kan het vertellen. Misschien is het wel per persoon verschillend.. naja het wacht iedereen *LOL*

.... *wordt erg diepzinnig*

**Geplaatst**: 09-01-04 23:18

Geplaatst: 09-01-04 23:18

Citaat:
"I would rather be ashes than dust!
I would rather that my spark should burn out in a brilliant blaze
than it should be stifled by dry rot.
I would rather be a superb meteor,
every atom of me in magnificent glow,
than a sleepy and permanent planet.
The proper function of man is to live, not to exist.
I shall not waste my days in trying to prolong them.
I shall use my time"

Jack London (1876 - 1916)

**Geplaatst**: 09-01-04 23:27

Geplaatst: 09-01-04 23:27

Ik ben idd ook meer bang voor de toekomst, ik vindt het leven is zo kort en je wordt zo snel oud daar kan ik wel eens bang van worden.
Tja ik weet niet, als ik er goed overna ga denken dan word ik er wel bang van ja.
En net als wat Kais schrijft waarom leven we eigenlijk als we toch dood gaan daar kan ik wel eens over zitten piekeren.
Maar ik ben blij met het leven dat ik heb hoor ik zou het voor geen goud willen missen.

**Geplaatst**: 09-01-04 23:37

Geplaatst: 09-01-04 23:37

Ik ben niet bang voor de dood

Soms ben ik er zelfs nieuwsgierig naar...naar hoe het zou zijn om dood te zijn... waar je gedachten naartoe gaan en je geest. Zelf heb ik geen leuke ervaringen met de dood... 2002 was trouwens zo'n jaar waarin iedereen rond je doodgaat... de ene op weg naar de bakker, de andere omvergekegeld terwijl hij zijn band aan het vervangen was... de beelden op tv. één van schoenen lag daar op de baan...dat stomme beeld zal ik nooit vergeten! die schoen op de weg...
verder heb ik ook nog gaan groeten aan somige mensen... NOOIT MEER! Ik krijg er gewoon de rillingen van... alhoewel ze net lijken te slapen! het aanraken is al helemaal pijnlijk! toen ik 5 jaar was kreeg ik zo'n grote sterke warme hand! nu een koude bijna bevroze lijkwite bijna evengrote hand...Ik ben echt niet goed buitengekomen daar. Daarna krijg je de begrafenis. dan Krijg je zo'n pot te zien waar dan die grote struize altijd goelachse man in zit... het verhaal van zijn leven!!

tja Ik klink vandaag nogal emotioneel heb ik het voor Scheve mond

maar gewoon DE DOOD het klinkt zo raar... en dan te weten dat DE dood in elke hoek schuilt... Dan mogen we denken dat wij allemaal echt al veel geluk hebben gehad...

**Geplaatst**: 09-01-04 23:40

Geplaatst: 09-01-04 23:40

Ik verwacht min of meer de DOOD van Terry Pratchett Haha!

"HET ZOU EEN HARTSIKKE STOMME WERELD ZIJN ALS MENSEN OM HET LEVEN KWAMEN ZONDER DOOD TE GAAN, OF NIET SOMS?"

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 09-01-04 23:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-01-04 23:40

Geplaatst: 09-01-04 23:40

Kais schreef:
Leven is de voorbereiding op de dood.

Dit vind ik echt een hele mooie uitspraak Kais....Echt mooi!!!

**Geplaatst**: 09-01-04 23:44

Geplaatst: 09-01-04 23:44

Ik vind de dood wel eng, en vooral dat geliefden dood gaan.Soms zou ik de dood niet zo erg vinden, meer een uitweg, maar dat zijn momenten van verstandsverbijstering.

Soms als ik niet kan slapen dan denk ik erover na, en dan realiseer ik me dat ik eigenlijk alles fout doe en naar de hal ga.En hoe dat dan moet, en waarom ik geboren ben en waarom hier enzo haha iig erg irritant.Van die vragen waar je geen antw. op weet.

**Geplaatst**: 10-01-04 00:01

Geplaatst: 10-01-04 00:01

Fairie"]
[quote="Heike schreef:
Nee, ik ben niet bang voor de dood. En ook niet bang voor de weg ernaar toe.

Ik vrees dat ik banger ben voor de toekomst...

Dat was ook gelijk het eerste wat in mij opkwam bij het zien van dit topic...

De dood kun je zien als een mooi einde, de weg er naar toe zal vast ook mee vallen.
[/quote]

Ja, ben ik het ook mee eens. Op dit moment zou ik er liever niet meer zijn dan leven.
Maar ook ik ben totaal niet bang voor de dood.
Wel voor de dood van andere, dierbaren verliezen. Heb het vaak genoeg meegemaakt.