Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-15 21:47

misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-15 21:47

Dit is een toegestaan schaduwaccount!

Oke... waar moet ik beginnen? Ik vind het heel moeilijk om neer te zetten, want door het hardop te zeggen is het waar...
Ik ben in de 30 en toen ik begin 20 was, ben ik sexsueel misbruikt door mijn oudste broer...
Mijn broer en ik waren altijd 2 handen op 1 buik. Hij is 10 jaar ouder dan ik, en zo lang ik mij kan herinneren zorgde hij voor mij. Ik was zijn kleine zusje.. Toen ik ging studeren en het uitgaan ging verkennen ging ik vaak met hem en zijn vrienden mee. Nooit heb ik mij onveilig gevoeld. Dus toen er een feestje bij hem thuis was en ik alleen in het donker oo de fiets naar huis moest, heb ik er niet eens over getwijfeld om bij hem in bed te blijven slapen... Heel erg stom en naief van mij gedacht!
Want dat is de nacht dat ik op een geven moment wakker schrok, niet wist wat mij overkwam en gewoon echt in shock was. Ik wist niet wat te doen en ik durfde denk ik gewoon niks te doen... ik weet het niet. Nu nog vraag ik mij af waarom ik hem niet gewoon een klap gegeven heb of gewoon iets gezegd heb. Nee, ik deed gewoon alsof ik sliep. Op een gegeven moment heb ik de kracht gevonden om mij om te draaien, weg van hem te draaien. Ik ben blijven liggen en ben de vorige ochtend gewoon opgestaan alsof er niks aan de hand was. Zijn gezicht toen.... die onzekerheid die hij uitstraalde, dat vergeet ik niet meer.

ik heb gedaan alsof er niks aan de hand was, heb het niet tegen iemand gezegd. Wel was de band die wij voorheen hadden weg, ik nam afstand. Niemand vroeg iets of merkte iets op. Het leven ging door.

4 jaar geleden ben ik een man tegen gekomen. Ik heb 3,5 jaar een relatie met hem gehad. Op een gegeven moment heb ik heb verteld wat er gebeurd is, en daarmee is de berenkuil open gegaan. Ik kon het niet meer opbrengen om aardig tegen hem te doen op familie gelegenheden, negeerde hem gewoon en nodigde hem niet meer uit op mijn verjaardag en kwam ook niet meer bij die van hem en zijn gezin. Niemand begreep wat er aan de hand was en ik denk dat mijn familie de "schuld" afschoof op mijn vriend. Ik pleaser als ik ben, had zo het gevoel alsof ik de boosdoener was en ik iedereen liet stikken. Maar ik kon gewoon niet meer.

8 maanden geleden ben ik hulp gaan zoeken, ik kwam er zelf gewoon niet uit. Er kwam steeds meer verdriet naar buiten en ik ben er achter gekomen dat ik sinds dat voorval zo erg veranderd ben. Ik ben verdrietig vanwege het "voorval" maar wat mij het meest pijn doet ik dat ik zo erg veranderd ben, mij zo afgesloten heb van mijn gevoel en gesloten ben geworden voor mensen. Ik heb een masker op en ben heel erg bang om mijzelf te zijn en te laten zien, bang om niet goed genoeg gevonden te worden. Bang om mensen dichtbij te laten komen en bang om gekwetst te worden. Mijn vertrouwen is kapot, weg. Mijn vertrouwen in andere maar vooral mijn vertrouwen in mijzelf.. want ik kon niet eens voor mijzelf zorgen.

De relatie met die vriend is tijdens de vakantie geknapt. Ik zat niet goed in mijn vel, hij zat tegen een burn out aan en het was gewoon teveel. Sinds wij uit elkaar zijn, en de stress ervan weg is gevallen heb ik meer ruimte en tijd voor andere dingen en merk ik dat mijn verdriet over het verleden nog heviger aanwezig is. Ik heb het gevoel hartstikke labiel te zijn en merk dat ik mij alles aantrek en heel erg verdrietig erdoor word. Ik raak helemaal overstuur tot aan paniekaanvallen aan toe..

Een voorbeeld was vorige week. Voor de vakantie hadden M en ik afgesproken om samen naar een feest te gaan. Na onze break, heeft hij besloten met een vriendin te gaan. Zonder mij, omdat het te veel en lang was om samen zo lang weg te gaan. Wel hadden wij nog goed contact. Dus door deze beslissing was ik al zo verdrietig.. Ik heb uitrindelijk 2 kenniden benaderd met de vraag of ik met hen mee mocht. Dat mocht, ik blij en trots op mezelf. Ik ging mooi toch!
uiteindelijk bleek begin vorige week dus dat die 2 kennissen toch niet konden gaan.. Ik had contact met M en die wilde met die vriendin (X) overleggen of ik mss niet tocb bij hen mocht aansluiten. Zij vond dit geen probleem. Dus ik alsnog heel blij. Met M afgesproken dat ik ook met hun mee heen en terug kon reizen. Ik kon bij hem blijven slapen en X zou ook blijven slapen. Toen we af wilde spreken hoe en wat werd X boos. Dat ze ons daar wel zou trouwens treffen. Nou hier werd ik dus helemaal verdrietig. Denk dan meteen: ik ga wel niet mee. Ze willen mij toch niet mee hebben. En komt er echt heel veel verdriet boven. Ik wring me dan in allerlei bochten zodat zij maar geen last van mij heeft en het leuk heeft. Uiteindelijk is het wel uitgepraat en hebben we een leuke dag gehad. Maar ik ga dan echt met lood in mijn schoenen mee...

Ik heb dit schaduwaccount vorige week aangevraagd met een heel verhaal over wat er allemaal gebeurd is voor dat festival, met M en met X. Met de vraag of jullie vonden of ik mij aanstelde door niet meer mee te willen. Maar dat is eigenlijk bijzaak, waar het op neer komt is dat ik mijjn eigen gevoel niet meer vertrouw. Dat gevoel van dan maar niet meer mee gaan. Is dat terrecht of maak ik dingen groter dan dat ze zijn? Daar worstel ik zo mee...
Ik merk gewoon dat ik zo'n knauw gehad heb van wat er gebeurd is. Ik heb een lage zelfwaarde en geen vertrouwen. Mensen zeggen altijd dat ze mij zo'n leuke meid vinden, maar ik weet niet of ik mensen wel mezelf laat zien. Ik doe orecies wat er van mij verwacht word, ben het leuke vriendelijke en vrolijke meisje.. zo bang niet geaccepteerd te worden.

**Geplaatst**: 17-09-15 21:56

Geplaatst: 17-09-15 21:56

Heb je al met je broer gesproken over het voorval? Misschien heeft hij met zn dronken kop fouten gemaakt die hij zelf niet meer weet en zit hij er ook nog enorm mee. Dat maakt het niet goed, maar erover praten kan helpen met jouw verwerking.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-15 22:02

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-15 22:02

Nee, daar ben ik heel hard over aan het nadenken. Maar ik durf niet. Ik ben zo bang dat hij het ontkent, of doet alsof ik gek ben. Of nog veel erger mij de schuld geeft en doet alsof ik erom gevraagd heb of dat ik het wilde... Hij negeert mij nu ook.

**Geplaatst**: 17-09-15 22:24

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 17-09-15 22:24

Wat een ongelooflijk nare situatie zeg! Ik kan me voorstellen dat je je ongemakkelijk voelt en dan reageert alsof er niks aan de hand is, zo zit ik ook wel een beetje in elkaar. Ik denk wel dat het belangrijk is dat er over gepraat wordt anders blijft dit zo en zul jij je ook altijd afvragen wat er zou zijn gebeurd als je wel had gepraat. Dat zal heel moeilijk zijn, maar uiteindelijk ook opluchten! Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 18-09-15 06:56

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 06:56

Wat ontzettend lastig zeg, en wat is dit zwaar om te dragen.
Is het een idee om een brief aan je broer te schrijven over wat er 10 jaar geleden is gebeurd? En ook over wat het met je heeft gedaan?
Ben je al eens met iemand gaan praten? Een psycholoog of maatschappelijk werkster?

**Geplaatst**: 18-09-15 07:15

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 07:15

Ten eerste, het is helemaal niet naief of stom van jou dat jij destijds bij je broer in bent gaan slapen. Jij hebt niets verkeerds gedaan, jouw broer wel!

Ik slaap ook samen met mijn broer in 1 bed als ik bijv. Bij hem blijf logeren oid. Hij is mijn broer, dat moet kunnen. Dus praat je daar in ieder geval echt geen schuldgevoel over aan.

En verder, ik begrijp dat niemand in je familie er iets van af weet? Ik weet niet in hoeverre zoiets verjaart.... Maar broer of niet, hier zou je mee maar de politie moeten. (Al is dat vast makkelijker gezegt als gedaan)

**Geplaatst**: 18-09-15 07:18

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 07:18

Wat een moeilijke situatie TS!
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar ik wil je heel veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 18-09-15 08:08

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 08:08

Wat ontzettend rot.
Kan mij niet indenken hoe verdrietig je zal zijn.

Je hebt hulp gezocht, gelukkig.
En ook op Bokt vertel je nu je verhaal.
Dat zijn grote, goede stappen.
Of je je broer wil spreken/schrijven, die keus is aan jou.
Het kan opluchten als hij excuses aanbiedt, maar ook tegenvallen wanneer hij ontkent.

Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 18-09-15 08:29

Geplaatst: 18-09-15 08:29

Hoewel ik je reactie heel goed kan begrijpen denk ik dat het jou (en je broer) geen goed heeft gedaan om het zo lang dood te zwijgen. Dat gaat rotten en dan krijg je er ontzettend veel last van.

Heel goed dat je hulp hebt gezocht! Dat is alvast de eerste stap. Mijn ervaring is dat het eerst nog slechter wordt voordat het de goede kant op gaat maar blijf vertrouwen houden. Ik kan me ook goed voorstellen dat je het spannend vind om op je broer af te stappen. Misschien kun je dit bespreken in je therapie?

Hoewel het niet goed te praten is kan het ook zijn dat je broer er ook onder gebukt gaat en er veel last van heeft. Als de reactie anders is weet je in ieder geval waar je aan toe bent.

Heel veel kracht toegewenst TS.

**Geplaatst**: 18-09-15 08:31

Geplaatst: 18-09-15 08:31

Ga met je broer praten.
Het is allemaal heel rot wat er is gebeurd,maar je hebt in dit geval 2 keuzes.

Of je praat met je broer,want die is de veroorzaker van dit alles.
Of je doet het niet en dan blijf je er mee lopen.

Misschien was je broer inderdaad wel dronken met dat feestje en heeft hij een fout gemaakt dacht dat jij een ander meisje was en voelt hij zich net zo rot?

Echt hoor, praat met hem, en ga niet van alles in je hoofd invullen wat hij gaat zeggen of doen,want dat weet je niet. En dat moet je ook niet doen.
Geef jezelf een mega schop onder je kont dat je nu niet langer "slachtoffer "wilt blijven van wat er toen gebeurd is,maar dat je verder wilt met je leven en niet steeds in het verleden wil blijven hangen..

Heb vertrouwen in jezelf

**Geplaatst**: 18-09-15 08:32

Geplaatst: 18-09-15 08:32

Ik zou je ook aanraden om een brief naar je broer te schrijven.
Probeer dan niet de brief te schrijven, met het idee dat van daaruit een excuus of goed gesprek komt; maar meer om voor jezelf te hebben geuit wat het met je deed.
Zijn reactie hoeft er niet toe te doen.

Het gaat erom dat jij je zelf vertrouwen terug krijgt.
Wat zou hier voor nodig zijn?
Op welke momenten in die 10 jaar heb je je wel goed gevoeld?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-15 09:37

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-15 09:37

Dank jullie wel voor de reacties!

Een brief schrijven is een heel goed idee, gewoon alles eruit gooien. Wij hebben van thuis uit het communiceren niet mee gekregen. Waar niet over gepraat word is er niet. Ik vind het ook in een relatie heel moeilijk om aan te geven wat me nu dwars zit. Ik wil altijd de lieve vrede bewaren. Door ruzie ga ik echt in paniek, bang om dan diegene te verliezen daardoor. Misschien dat het door op te schrijven dan wel lukt!

Waar ik met therapie achter ben gekomen is dat ik heel erg bang ben ten eerste om mijn ouders te kwetsen. En ten tweede dat zij de kant van mijn broer zullen kiezen. Mijn broer heeft nooit ergens verantwoording voor af hoeven te leggen. Het is echt een beetje een zorgenkind geweest en is dat nu nog steeds (hij is in de 40, met 2 kinderen. In de bijstand, niet omdat hij niet kan werken. Maar gewoon omdat hij elke baan die hij gehad heeft, echt verprutst heeft) gaan mijn ouders geregeld met een kist vol boodschappen die kant op. Ik weet dat mijn ouders ook echt gek op mij zijn. Maar toch ben ik bang dat ze zijn kant zullen kiezen, omdat ik toch wel voor mezelf kan zorgen. Of nog erger dat ze me niet serieus nemen. En wat doe ik dan?

Wat betreft mijn broer.. tja, hij is voor mij mijn broer niet meer. Dus of ik hem ermee "kwijt raak" maakt me nog niet eens uit.
Maar meer het idee dat hij dan daar zit en ontkent.. Wat doe ik dan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-15 09:42

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-15 09:42

Niemand in mijn familie weet wat er gebeurd is. Ik heb het dan M en 2 van mijn beste vriendinnen verteld. Wel voelt de familie heel goed aan dat er iets is. Mijn broer en ik negeren elkaar en van de een op de andere dag heb ik hem uit mijn leven geschrapt.
Mijn andere broer en mijn moeder hebben me wel eens gevraagd wat er nu aan de hand is. En met die broer heb ik zo'n geode band dat ik er nog wel eens aan denk om het hem gewoon te vertellen. Aan de andere kant, daarmee verpest ik misschien zijn band met zijn broer. Hij is zo gesteld op eerlijkheid en kan echt niet tegen onrecht. Maar daarmee verpruts ik de goede band die zij hebben. En alhoewel me dat echt geen reet kan interresseren voor mijn oudste broer, zou ik dat heel erg vinden voor mijn andere broer.
Mijn moeder heeft mij wel eens gevraagd wat er is gebeurd waarom het nu zo tussen ons is. En het enige wat ze kon bedenken is misbruik. Volgens mij trok ik toen wel even wit weg en heb een beetje afwijzend gemompeld.

Dus de reden dat ik niks zeg is denk ik meer uit angst voor de rest van het gezin, dan voor mijn broer zelf

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-15 09:44

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-15 09:44

En wat ik moet doen om mijn zelfvertrouwen terug te krijgen... Ik heb geen idee.
Ik liep nooit echt over van zelfvertrouwen, maar dit is alleen maar minder geworden.

Dus als jullie goede ideeen hebben, die zijn welkom

**Geplaatst**: 18-09-15 09:51

Geplaatst: 18-09-15 09:51

Het kan zijn dat hij ontkent uit het feit dat hij dronken was en het simpel niet meer weet he.
Jij gaat uit van het ergste...dat hij ontkent......en dat zou voor jou natuurlijk heel erg zijn,omdat je heel graag wilt dat hij het bevestigd, zijn excuus aan bied en dat het "weer goed" tussen jullie is.
Omdat je zoals je zelf al zegt liever ruzie uit de weg gaat..

Je komt er echt pas achter op het moment dat je met hem in gesprek gaat
En hoe langer je daar mee wacht hoe langer het duurt voor jij pas de persoon kunt gaan worden die je behoort te zijn

.
Dit is een mega hoge drempel voor jou waar je overheen moet.
Desnoods neem je iemand mee waarvan je zeker weet dat op de hoogte is die bij jullie gesprek helder en nuchter blijft?

En het is wel mooi dat je iedereen te vriend wil houden in je leven,maar zo is de praktijk nu eenmaal niet altijd.
Ik ben ook een pleaser,wil het iedereen naar zijn zin maken, maar er bijven altijd mensen die dat niet willen.
Nou dan maar niet,dat zegt meer over hoe hun zijn dan hoe ik ben

Maar ga eerst met je broer praten, en pas daarna komt de rest van het gezin.
De kans dat hij ontkent is net zo groot als de kans dat hij toegeeft.

**Geplaatst**: 18-09-15 09:51

Geplaatst: 18-09-15 09:51

Ik vind het bizar dat ts wordt aangeraden te gaan praten met diegene die haar misbruikt heeft. Was dit iemand anders dan haar broer geweest was dat gaar vast niet aangeraden

**Geplaatst**: 18-09-15 10:03

Geplaatst: 18-09-15 10:03

Ano_2015 schreef:
Niemand in mijn familie weet wat er gebeurd is. Ik heb het dan M en 2 van mijn beste vriendinnen verteld. Wel voelt de familie heel goed aan dat er iets is. Mijn broer en ik negeren elkaar en van de een op de andere dag heb ik hem uit mijn leven geschrapt.
Mijn andere broer en mijn moeder hebben me wel eens gevraagd wat er nu aan de hand is. En met die broer heb ik zo'n geode band dat ik er nog wel eens aan denk om het hem gewoon te vertellen. Aan de andere kant, daarmee verpest ik misschien zijn band met zijn broer. Hij is zo gesteld op eerlijkheid en kan echt niet tegen onrecht. Maar daarmee verpruts ik de goede band die zij hebben. En alhoewel me dat echt geen reet kan interresseren voor mijn oudste broer, zou ik dat heel erg vinden voor mijn andere broer.
Mijn moeder heeft mij wel eens gevraagd wat er is gebeurd waarom het nu zo tussen ons is. En het enige wat ze kon bedenken is misbruik. Volgens mij trok ik toen wel even wit weg en heb een beetje afwijzend gemompeld.

Dus de reden dat ik niks zeg is denk ik meer uit angst voor de rest van het gezin, dan voor mijn broer zelf

Maar is het ook niet oneerlijk dat jouw andere broer nu met een man die zijn eigen kleine zusje heeft misbruikt omgaat? Jou is onrecht aangedaan, niemand anders! Mensen mogen jou kant kiezen en je oudere broer uitkotsen. Daar heeft hij het zelf naar gemaakt. Ik denk dat juist steun van je andere broer het omgaan met de rest van je familie iets makkelijker kan maken.

Jij bent het slachtoffer en jij hebt niets fout gedaan! Waarom zou jij dan een slechte band met je familie moeten hebben?

**Geplaatst**: 18-09-15 10:03

Geplaatst: 18-09-15 10:03

Maartje1990 schreef:
Ik vind het bizar dat ts wordt aangeraden te gaan praten met diegene die haar misbruikt heeft. Was dit iemand anders dan haar broer geweest was dat gaar vast niet aangeraden

Dat werkt juist heel erg goed. Het helpt bij de verwerking en geeft opluchting.

http://repository.tudelft.nl/assets/uui ... -59413.pdf

**Geplaatst**: 18-09-15 10:47

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 10:47

Ts, je schrijft dat je bang ben voor de reacties van je familie.
Logisch, maar niet handig om voor hun te willen invullen.
Je 'goede' broer hoeft zijn broer niet af te zweren.
En zelfs al zou hij dat doen is dat zijn keus.

**Geplaatst**: 18-09-15 12:47

Geplaatst: 18-09-15 12:47

Poeh wat een verhaal. Ik krijg het gevoel dat het een 'foutje' was en dat het echt niet de bedoeling is geweest. Dat praat het uiteraard niet goed maar misschien was je broer dronken en heeft hij toen iets heel doms gedaan. Ik snap dat jij dichtklapte op dat moment en je niet kon verzetten.
Wat een rotsituatie zeg. Dit heeft alleen wel veel te lang geduurd en is te lang doodgezwegen. Wie weet zit jouw broer ook wel heel erg met de situatie en zijn zijn problemen in zijn leven ook wel daarop terug te voeren. Ik denk dat het goed is om psychologische hulp te zoeken en daarna toch met je broer te gaan praten, eventueel met behulp van een psycholoog. Ik denk echt dat je het alleen op die manier te boven kan komen en kan verwerken.

**Geplaatst**: 18-09-15 13:03

Geplaatst: 18-09-15 13:03

Maartje1990 schreef:
Ik vind het bizar dat ts wordt aangeraden te gaan praten met diegene die haar misbruikt heeft. Was dit iemand anders dan haar broer geweest was dat gaar vast niet aangeraden

Ik had dat anders wel gewild.

luuntje schreef:
Ts, je schrijft dat je bang ben voor de reacties van je familie.
Logisch, maar niet handig om voor hun te willen invullen.
Je 'goede' broer hoeft zijn broer niet af te zweren.
En zelfs al zou hij dat doen is dat zijn keus.

Juist, vooral alleen voor jezelf denken. Dat kunnen je ouders en je andere broer prima voor zichzelf. Maar kan me goed voorstellen dat het ontzettend spannend en moeilijk is.

**Geplaatst**: 18-09-15 13:19

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 13:19

Sorry, maar van opmerkingen zoals: 'een foutje door te veel alcohol' gaat er bij mij echt niet in!

Ze is misbruikt door haar broer, iemand op wie ze volledig vertrouwde. Ga even bij je zelf na, wanneer dit jou zou overkomen...Denk je dan ook: tja foutje, kan gebeuren! Komt door de alcohol, vergeven en weer door.

Ts ik wens je veel sterkte met het enigzins verwerken. En het stil houden voor de familie begrijp ik, echter, dit zal altijd aan je vreten en eigenlijk wil je het ook aan hen kwijt.

**Geplaatst**: 18-09-15 13:24

Re: misbruikt en nu vertrouw ik mezelf niet meer....

Geplaatst: 18-09-15 13:24

Ik weet niet wat alcohol met sommige mensen doet maar ik ben mijn broertje nooit anders gaan zien dan zonder alcohol op...

**Geplaatst**: 18-09-15 13:29

Geplaatst: 18-09-15 13:29

janderegelaa schreef:
Maartje1990 schreef:
Ik vind het bizar dat ts wordt aangeraden te gaan praten met diegene die haar misbruikt heeft. Was dit iemand anders dan haar broer geweest was dat gaar vast niet aangeraden

Dat werkt juist heel erg goed. Het helpt bij de verwerking en geeft opluchting.

http://repository.tudelft.nl/assets/uui ... -59413.pdf

Ik kan het in dit document niet zo gauw vinden, maar ik neem aan dat er een professioneel hulpverlener aanwezig is bij zo'n gesprek?

**Geplaatst**: 18-09-15 13:41

Geplaatst: 18-09-15 13:41

janderegelaa schreef:
Maartje1990 schreef:
Ik vind het bizar dat ts wordt aangeraden te gaan praten met diegene die haar misbruikt heeft. Was dit iemand anders dan haar broer geweest was dat gaar vast niet aangeraden

Dat werkt juist heel erg goed. Het helpt bij de verwerking en geeft opluchting.

http://repository.tudelft.nl/assets/uui ... -59413.pdf

Of het gaat juist de hele verkeerde kant op zoals bij mij, waarbij alles ontkent wordt en gezegd "ach dat zit in jouw hoofd en is jouw interpretatie" Sta je dan met je goede gedrag, de hele familie tegen je en dus in mn eigen hoofd dat het dan wel niet gebeurd zal zijn en dat ik dan jarenlange therapie voor jan met de korte achternaam heb gevolgd.... Het is dat ik getuigen heb van die tijd (is van mij al bijna 24 jaar gelegen) dat ik daardoor niet twijfel, maar daar krijg ik weer reactie van dat ze zich niet met het verleden willen bemoeien en dat ze het jammer vinden dat ik er nog zo mee zit. Dus aan alle kanten in de steek gelaten. Ik kan je vertellen dat het geen leuk gevoel is en ik me met mijn 41 jaar me weer een klein meisje voel.

Ik heb helaas geen goede tip TS, het is gewoon hartstikke k*t wat er gebeurd is. Onder het mom van alcohol vind ik juist nog erger, je bent geen 1 of andere klootviool die dan niks meer weet. Het twijfelen ken ik maar al te goed, ik zou kijken of je misschien een assertiviteitscursus kan gaan volgen. Pak de hulp aan die je kan, blijf bij de mensen waarbij je jezelf wel prettig voelt.

Heel veel sterkte en een dikke knuf!