Lot schreef:Ik geloof niet dat zulke gevoelens in iedereen spelen. Mensen kunnen soms ongelooflijk bot doen. Zo ging iemand me eens vertellen hoe smerig een borstkankerborst eruit ziet. Of dat ik bij kennissen aan tafel zat en het ging over iemand met een spierziekte en iemand zei: kanker is erg, maar dit it véél erger.
.
je hebt mensen maar je hebt ook potloden. En daar krijg je ook mee te maken. Dat waren meer potloden.
Ze zeggen wel eens, dat als je wat meemaakt, dan word je pas echt mens. Dat wil zeggen dat als mensen zelf nooit iets hebben meegemaakt ze vrij oppervlakkig zijn en weinig begrip kennen voor iemand, of zich enigszins kunnen voorstellen wat iemand doormaakt. Op een paar mensen na, die een groot empathisch vermogen hebben, want die zijn er ook.
Of ze zeggen, je kunt de zon niet zien als je niet ook de schaduwzijde kent. En daar zit ook wel iets in.
En dan is er nog iets; ieder zijn eigen verdriet is het grootste verdriet. Ook al maak je nog zoiets ergs mee, er is altijd iemand die NOG iets ergers heeft meegemaakt. Maar dat maakt het er voor jezelf niet gemakkelijker op, sja, je kunt hooguit beter relativeren als je je dat eenmaal goed realiseert. MAar mensen mogen dus het verdriet van een ander nooit bagateliseren, iedereen heeft recht op zijn eigen verdriet.