Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Cioccolato schreef:Ik heb het momenteel een dikke maand uit. Een heel lang verhaal.. Hij heeft alweer twee dames in bed versleten na mij dus ik ga er vanuit dat hij er niet mee zo zit als hij tegen mij vertelde. Smeerlap
De 1 kwam in zn bed en drie dagen erna kwam hij mij nog smeken terug te komen. Klopt niet helemaal
Momenteel is hij alweer een week met iemand anders bezig. Uit het oog uit het hart volgens mij?!
Voor mij maakt het in ieder geval veel duidelijk + gelieg + zwart makerij dat ik me heel heel heel erg in die jongen heb vergist.
Shauniraquel schreef:Cioccolato schreef:Ik heb het momenteel een dikke maand uit. Een heel lang verhaal.. Hij heeft alweer twee dames in bed versleten na mij dus ik ga er vanuit dat hij er niet mee zo zit als hij tegen mij vertelde. Smeerlap
De 1 kwam in zn bed en drie dagen erna kwam hij mij nog smeken terug te komen. Klopt niet helemaal
Momenteel is hij alweer een week met iemand anders bezig. Uit het oog uit het hart volgens mij?!
Voor mij maakt het in ieder geval veel duidelijk + gelieg + zwart makerij dat ik me heel heel heel erg in die jongen heb vergist.
Wow, precies.. Weetje wat het is, als iemand jou zo belazerd moet je blij-toe zijn dat je er vanaf bent! Je verdiend 10 keer beter, en er staat iemand op jou te wachten die 100% voor jou gaat!
Shauniraquel schreef:Ik denk altijd maar zo; mijn paard is mijn enige echte vaste relatie. Die zal me nooit verlaten om een ander, of me pijn doen door met een ander te gaan :p. Ze zijn er altijd voor je en zorgen voor die lach op je gezicht.
stafanja schreef:Nee nee, jullie moeten helemaal niet zo denken! Alhoewel.. Met oud en nieuw riep ik nog gekscherend dat ik wel oud werd met 100 katten..
Komt allemaal goed dames!
Shellebel93 schreef:helaas hier het zelfde mee gemaakt..
een relatie van anderhalf jaar, we zouden samen wonen, kwa leeftijd verschilden we 10 jaar en daarom hadden we het ook al over kinderen en alles gehad..
Alleen hij had een collega waar ik elke keer al de kriebels van kreeg.. ik vertrouwde hun gewoon niet samen..
de appjes die ze naar elkaar stuurden, hoe ze naar elkaar keken.
Meerdere keren gevraagd of er wat was maar er was niks..
We stonden op het punt om een huis te huren, toen ik de mededeling kreeg dat het beter was om even een beetje afstand van elkaar te nemen.
Helemaal in de war was ik toen, ik was zo verliefd, zo gek op hem.. Ik wist niet wat ik zonder hem moest..
Zo is het anderhalve week gegaan en toen kwam het bericht dat het beter was dat het uit was..
Ik heb gevraagd of zijn collega er mee te maken had maar dat was niet zo..
Allemaal de grootste bullshit, bleek dat hij smoorverliefd op haar was, twee week nadat het uit was is hij met haar op vakantie gegaan.
We zijn nu zo'n 5 maand verder en ze wonen al bijna samen.
Gelukkig heb ik een hele lieve jongen ontmoet , die me ook super heeft geholpen om door die tijd heen te komen, en eerlijk gezegd heb ik best wel vlinders in mijn buik.
Ik hoop dat je er snel boven op komt, ik weet precies hoe je je voelt.
Als je wil praten, mijn pb staat voor je open!
xxx
stafanja schreef:SplashIsLief ik heb je een PB verstuurd, mocht je je verhaal kwijt willen mag en kan dit altijd.
Probeer minder afhankelijk te zijn van hem (of zijn berichten) om je goed te voelen. Je moet gelukkig zijn met jezelf.
Shauniraquel schreef:Shellebel93 schreef:helaas hier het zelfde mee gemaakt..
een relatie van anderhalf jaar, we zouden samen wonen, kwa leeftijd verschilden we 10 jaar en daarom hadden we het ook al over kinderen en alles gehad..
Alleen hij had een collega waar ik elke keer al de kriebels van kreeg.. ik vertrouwde hun gewoon niet samen..
de appjes die ze naar elkaar stuurden, hoe ze naar elkaar keken.
Meerdere keren gevraagd of er wat was maar er was niks..
We stonden op het punt om een huis te huren, toen ik de mededeling kreeg dat het beter was om even een beetje afstand van elkaar te nemen.
Helemaal in de war was ik toen, ik was zo verliefd, zo gek op hem.. Ik wist niet wat ik zonder hem moest..
Zo is het anderhalve week gegaan en toen kwam het bericht dat het beter was dat het uit was..
Ik heb gevraagd of zijn collega er mee te maken had maar dat was niet zo..
Allemaal de grootste bullshit, bleek dat hij smoorverliefd op haar was, twee week nadat het uit was is hij met haar op vakantie gegaan.
We zijn nu zo'n 5 maand verder en ze wonen al bijna samen.
Gelukkig heb ik een hele lieve jongen ontmoet , die me ook super heeft geholpen om door die tijd heen te komen, en eerlijk gezegd heb ik best wel vlinders in mijn buik.
Ik hoop dat je er snel boven op komt, ik weet precies hoe je je voelt.
Als je wil praten, mijn pb staat voor je open!
xxx
Wauw, wat een verhaal!!! Dus je droomprins komt toch nog op je pad terecht, wat super fijn om te horen!
stafanja schreef:Daar heb je ook heel erg gelijk in, maar ik heb spijt van de tijd die ik in mijn verdriet, woede, frustraties en onzekerheid heb gestopt. Nu ik daar met een nuchtere blik op terug kijk ben ik alleen maar blij dat wij uit elkaar zijn. Bij nader inzien is mijn ex echt geen leuk persoon. Dat was dan ook geen echte liefde, het was een gewoonte. Wellicht ook een stukje niet alleen willen zijn, maar ik was achteraf gezien al zeker 2.5 jaar niet gelukkig met mijn ex.
Shauniraquel schreef:hebben jullie misschien advies aan mij? Ik weet het echt niet meer, ik moet het opgeven en accepteren maar ik kan het niet, ik wil voor hem vechten, maar ik kan hem niet dwingen om het gevoel voor mij terug te laten komen...
Hij zit met zichzelf in de knoop en ik ben de enige die ooit zo dichtbij hem is gekomen.. Had hem zelfs bijna zo ver om met een psycholoog te praten. Als je al 2 jaar in een dip zit en er is nog niet veel verandert moet je toch echt hulp erbij gaan zoeken. Nu is het uit maar ik vraag me af hoe het verder moet.. Het is niet aan mij natuurlijk maar ergens wil ik hem zo graaaaag terug, dat we eruit komen. Want door dit stomme stukje zijn we uit elkaar, want het gevoel voor mij was grotendeels weg, het was niet zoals het zou moeten. "Alsof hij een soort perfectie visie had zoals je je zou moeten voelen en hoe alles moet lopen in een relatie". Als het hierbuiten viel zat het volgens hem niet goed..
Het was maar een halfjaar maar onze ontmoeten en hoe we elkaar beter hebben leren kennen was voor mij heel erg speciaal. Ik ben veel jongens af gegaan in een jaar tijd en die wilde mij alleen maar voor de seks, terwijl ik gevoelens opbouwde.. Toen kwam ik deze bijzondere jongen tegen. Ging 100% voor mij, en deed alle moeite om me bijna dagelijks te willen zien in het begin (datingsperiode). Ik wilde niet toegeven maar uiteindelijk toch voor hem gevallen. Hij ging voor mij hoe IK was en niet om me in bed te krijgen. We zijn pas met elkaar naar bed geweest toen we daadwerkelijk iets kregen. Hij was de enige die ik 100% vertrouwde qua jongens voor het eerst in mijn leven. Zo'n geweldig karakter, alles wat ik ooit gezocht had, alles in 1.
Gaf me alle respect en tijd voor mijn paard en mijn vriendinnen. Zelfs zette hij mijn paard binnen zodat ik niet hoefde te gaan, want dan hadden we meer tijd samen. Haalde me op van stage of thuis (terwijl we een halfuur van elkaar vandaan wonen). Natuurlijk had hij ook z'n nukken en hadden we redelijk vaak discussie...
Ik wil het niet opgeven, maar het is zo definitief nu.. Lijkt wel alsof het hem allemaal niks boeit. Hij is hard voor zichzelf, dat heeft hij me ooit verteld. klaar is klaar. Ik denk gewoon echt dat hij de ware is, maar ik vind het zo moeilijk. Elke dag opstaan met buikpijn, elke dag huilen en maar checken wanneer hij online komt op whatsapp hopend dat er komt te staan, is aan het typen...
Shauniraquel schreef:hebben jullie misschien advies aan mij? Ik weet het echt niet meer, ik moet het opgeven en accepteren maar ik kan het niet, ik wil voor hem vechten, maar ik kan hem niet dwingen om het gevoel voor mij terug te laten komen...
Hij zit met zichzelf in de knoop en ik ben de enige die ooit zo dichtbij hem is gekomen.. Had hem zelfs bijna zo ver om met een psycholoog te praten. Als je al 2 jaar in een dip zit en er is nog niet veel verandert moet je toch echt hulp erbij gaan zoeken. Nu is het uit maar ik vraag me af hoe het verder moet.. Het is niet aan mij natuurlijk maar ergens wil ik hem zo graaaaag terug, dat we eruit komen. Want door dit stomme stukje zijn we uit elkaar, want het gevoel voor mij was grotendeels weg, het was niet zoals het zou moeten. "Alsof hij een soort perfectie visie had zoals je je zou moeten voelen en hoe alles moet lopen in een relatie". Als het hierbuiten viel zat het volgens hem niet goed..
Het was maar een halfjaar maar onze ontmoeten en hoe we elkaar beter hebben leren kennen was voor mij heel erg speciaal. Ik ben veel jongens af gegaan in een jaar tijd en die wilde mij alleen maar voor de seks, terwijl ik gevoelens opbouwde.. Toen kwam ik deze bijzondere jongen tegen. Ging 100% voor mij, en deed alle moeite om me bijna dagelijks te willen zien in het begin (datingsperiode). Ik wilde niet toegeven maar uiteindelijk toch voor hem gevallen. Hij ging voor mij hoe IK was en niet om me in bed te krijgen. We zijn pas met elkaar naar bed geweest toen we daadwerkelijk iets kregen. Hij was de enige die ik 100% vertrouwde qua jongens voor het eerst in mijn leven. Zo'n geweldig karakter, alles wat ik ooit gezocht had, alles in 1.
Gaf me alle respect en tijd voor mijn paard en mijn vriendinnen. Zelfs zette hij mijn paard binnen zodat ik niet hoefde te gaan, want dan hadden we meer tijd samen. Haalde me op van stage of thuis (terwijl we een halfuur van elkaar vandaan wonen). Natuurlijk had hij ook z'n nukken en hadden we redelijk vaak discussie...
Ik wil het niet opgeven, maar het is zo definitief nu.. Lijkt wel alsof het hem allemaal niks boeit. Hij is hard voor zichzelf, dat heeft hij me ooit verteld. klaar is klaar. Ik denk gewoon echt dat hij de ware is, maar ik vind het zo moeilijk. Elke dag opstaan met buikpijn, elke dag huilen en maar checken wanneer hij online komt op whatsapp hopend dat er komt te staan, is aan het typen...
xJurdyWonanx schreef:Ik ga helemaal mee met het bericht hierboven, hoewel het 100 x makkelijker gezegd als gedaan is..