Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-02-24 15:47

Geplaatst: 19-02-24 15:47

En daarom is het goed om op jonge leeftijd wat tegengas te krijgen. Ik heb vanuit je verhalen meer het idee Relaxed dat het aan je zus ligt en niet aan jou. Wel erg jammer dat het zo moet lopen , ik kan mij voorstellen dat je het goed wil hebben. Maar wat je zegt sommige mensen willen niet veranderen te erg een plaat voor de kop. Alleen jammer dat het zoveel energie vanuit jou moet kosten.

**Geplaatst**: 19-02-24 15:58

Geplaatst: 19-02-24 15:58

Relaxed schreef:
Het is enorm respectloos om je op een date te vragen tegen zijn eenzaamheid Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij echt zo simpel is, maar blijkbaar wel.. Mensen willen wel veranderen, maar niet veranderd worden.. Vind ik altijd wel een mooie gedachte

Ze wordt 39, dus je zou denken dat ze beter weet, maar dit doet ze al haar hele leven zo. Ze heeft een kring om zich heen opgebouwd waarin ze nooit tegengas krijgt, dus het is allemaal lekker veilig voor haar en zolang er niks geks gebeurt blijft het zo.

Hij is absoluut niet dom of simpel, het is gewoon een manier om medelijden te wekken en zichzelf terug in mijn leven te wurmen. De manier waarop hij dat doet is gewoon dom. 8)7

Ah dat is heel jammer.

Ik ga mee met bovenstaande, het ligt niet aan jou. Soms moet je ook afstand nemen van zulke mensen en situaties om jezelf te beschermen. Het kan niet altijd van jouw kant komen.

**Geplaatst**: 19-02-24 16:00

Geplaatst: 19-02-24 16:00

Nou ja, waar 2 ruzie maken hebben er 2 schuld, maar onze ruzies beginnen steeds als ik haar ergens op aanspreek. In dit geval dat ik weken niks van dr hoorde terwijl ik kapot ging van mijn breakup en dat ik dus aangaf geen feestdagen samen te willen vieren, maar ook een keer dat ze meende mijn vriendin af te kunnen zeiken..

Haar reactie is dan niet gewoon simpel een sorry, maar er komt altijd een verwijt terug of in dit geval, blokkeerde ze me op whatsapp

En dat is precies wat ze doet, kop in het zand en vooral niet praten (over anderen wel, maar niet tegen anderen..)

We verschillen gewoon enorm, vroeger al en nu nog steeds. Alleen ik wil dan gewoon erover praten en zij dus niet.. Ik weet eigenlijk niet eens waar haar pijn zit, heb wel een vermoeden, maar officieel heb ik geen idee

Omdat ze dat gewoon nooit heeft uitgesproken. Maar zo hebben we er meer in de familie, dus ik herken het wel :Y)

Ook in het traject na mijn ex met een coach heb ik er veel inzicht over gekregen en ik kan haar niet veranderen..

**Geplaatst**: 19-02-24 16:07

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 19-02-24 16:07

Dat klinkt als een heel pijnlijke situatie. Denk dat afstand nemen dan wel echt de beste keuze is, want hoe ik het nu hoor lijkt het alsof zij de situatie ook niet wil verbeteren. Dan is het jouw tijd en zorgen ook niet waard. Kan me voorstellen dat dit voor je moeder ook inderdaad helemaal niet gemakkelijk is...

**Geplaatst**: 19-02-24 16:13

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 19-02-24 16:13

Nee klopt en eigenlijk wou ik vooral voor mijn ouders een gesprek, maar zij zien ook wel hoe wij verschillen en ze zien ook dat ik er alles aan heb gedaan. Dus voor hun is het ook een kwestie van accepteren. Mijn vader heeft het ook met 1 zusje, dus die kent het wel :')

**Geplaatst**: 19-02-24 16:32

Geplaatst: 19-02-24 16:32

Hier ook iemand die geen contact heeft met haar moeders andere dochter.
Ja, ik heb haar onteigend als familielid.
We zijn genetisch aan elkaar verwant en daar houdt het ook bij op.
Vind ik het soms jammer?
Absoluut.
Maar ze kan/wil mijn grenzen niet respecteren en na akkefietje driehonderdvijfentachtigduizend ofzo was ik er helemaal klaar mee en ik besefte dat ik het contact wel moest stopzetten om mezelf in bescherming te nemen.
Het is dus geklapt om iets relatief kleins maar de opeenstapeling van alles maakte het voor mij heel groot uiteindelijk.
Uiteraard heeft ze een deel van de familie tegen mij weten te draaien, maar dat zegt meer over haar en die familieleden denk ik dan maar.

Inmiddels 8 jaar geen contact meer en het is rustig, geen stress, ruzie, over mijn grenzen heen walsen etc meer.
En voor mij hoeft contactherstel ook niet meer, het levert toch niets op.

**Geplaatst**: 19-02-24 16:35

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 19-02-24 16:35

Ah wat heftig dat ze dan wel zo loopt te stoken, dat is echt niet ok

Begrijpelijk dat je ook geen herstel meer ziet..

**Geplaatst**: 19-02-24 17:19

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 19-02-24 17:19

Sja ach, ze is ook maar een product van haar opvoeding zal ik maar zeggen.

Ik ga heel bewust niet naar dingen waarvan ik weet dat zij daar ook is, dan gaat ze nl lopen zieken en geeft me geen ruimte om weg te lopen waardoor ik uiteindelijk ontplof en zij er met een onschuldig smoeltje bij staat te gniffelen terwijl ik te horen krijg dat ik de sfeer verpest omdat ik 'zomaar' en 'vanuit het niets' tekeer ga tegen haar. :roll:

Ze mogen haar houden, ik hoef haar niet meer en ze komen er vanzelf wel achter hoe de vork in elkaar steekt.
En zo niet dan is het ook prima, niet mijn probleem. :evaw:

**Geplaatst**: 20-02-24 15:23

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 20-02-24 15:23

Dat klinkt echt verschrikkelijk dat zieken lor1 :(:)

Ik was eigenlijk niet van plan om mijn zusje te gaan mijden, maar het scheelt dat zij geen confrontatie aangaat, dus voor dat soort acties hoef ik niet bang te zijn :')

**Geplaatst**: 20-02-24 15:37

Geplaatst: 20-02-24 15:37

Is het ook en zolang zij iedereen zo weet te manipuleren dat zij er als onschuldig uitkomt en ik als 'raging bitch' is het beter om gewoon weg te blijven.
Ik maak de keuze zelf, verwacht ook niet van onze familieleden dat ze moeten kiezen ofzo.
Het enige wat ik verwacht van onze moeder is dat ze ons niet tegelijk uitnodigt zonder daar open over te zijn.
Ze weet dat als ze haar andere dochter binnen haalt terwijl ik daar ben, ik mijn spullen pak, vertrek en voorlopig niet weer op bezoek kom of haar bij mij uitnodig.
Dat wordt gerespecteerd gelukkig, dus als de kleinkinderen er zijn en hun moeder komt ze ophalen dan is de overdracht buiten.

**Geplaatst**: 22-02-24 22:11

Geplaatst: 22-02-24 22:11

Ik kom even met een heel ander soort bericht, ik ben namelijk laatst op date geweest

de eerste keer sinds mijn break up..
Maar ik moet zeggen, het voelde allemaal maar raar na 4 jaar een relatie en verder nooit echt gedate te hebben. En ik kan er geen vinger op leggen, want het was gezellig, hij is knap (

) en ik heb echt gelachen, maar het voelt gewoon gek om weer helemaal opnieuw te beginnen. Of het wat wordt (en of ik dat wil) weet ik ook totaal nog niet, maargoed.. Vind het ook moeilijk om te beslissen of ik te kritisch ben of juist hoge eisen voor mezelf moet stellen vanaf het begin, ben hier allemaal niet zo thuis in merk ik alweer :')

**Geplaatst**: 22-02-24 23:15

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 22-02-24 23:15

Ik zou het voor nu even lekker over je heen laten komen (niet dubbelzinnig bedoelt

) en ervan genieten en niet teveel nadenken erover..

Leuk!

**Geplaatst**: 22-02-24 23:33

Geplaatst: 22-02-24 23:33

Wat leuk LaScar!

En idd goed advies van Relaxed. Niet teveel overdenken. Gewoon voelen hoe het voelt.

**Geplaatst**: 26-02-24 19:52

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-02-24 19:52

Inderdaad gewoon allemaal even op je af laten komen en nog niet teveel over proberen nadenken! Klinkt gezellig

**Geplaatst**: 26-02-24 20:00

Geplaatst: 26-02-24 20:00

Mag ik even wat spuien hier?

Ik ben dus aan het daten/scharrelen of geef het een naampje. Die jongen en ik wonen beide 1,5 uur van elkaar vandaan. Best een eind, maar dat is te doen. Ik heb wel eens een relatie gehad waarbij ik ruim 5 jaar heen en terug naar Utrecht met het ov moest.
Afgelopen vrijdag hadden we in Breda afgesproken. Uurtje voor mij, 20 minuten voor hem. Het zij zo. Alleen op de terugweg was ik zo moe, dat ik hem opbelde om maar tegen iemand aan te kunnen praten en niet in slaap zou vallen. Hij deed hier alleen best gek over, wilde liever serie kijken dan blijven hangen aan de telefoon en maakte een grapje over dat hij de afstand zo wel best vond.
Dat viel bij mij erg verkeerd, en sindsdien heb ik ook weer afstand genomen. Ik heb dit de volgende ochtend ook tegen hem gezegd, dat ik het absoluut niet tof vond dat ik niet op hem kon rekenen toen ik hem nodig had. En dat bij mij dat stukje vertrouwen wel weer weg is op dat gebied.

Sidenote: ik heb zelf best wel een flinke bagage wat betreft relaties, onstabiele familie, weinig mensen vertrouwen etc. waarvoor ik nu eindelijk het traject voor in kan met de psycholoog. Maar ik weet nu dus niet of ik hierin nu te heftig reageer.

**Geplaatst**: 26-02-24 22:06

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-02-24 22:06

Ik snap volledig dat je dit niet fijn vindt en zou daar zelf ook geïrriteerd door zijn, dus allereerst ook goed dat je hebt aangegeven dit niet leuk te vinden. Al denk ik wel dat je daar niet te zwaar aan mag heffen, het kan best zijn dat hij even wat tijd voor zichzelf wou nadat jullie een dag samen hebben gespendeerd zonder dat dit alarmerend is. Ik weet niet hoe lang dat jullie aan het daten zijn, maar misschien is het wel nodig om even jullie verwachtingen naar elkaar toe te communiceren om zeker te zijn dat jullie op dezelfde lijn zitten?

**Geplaatst**: 28-02-24 20:25

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 28-02-24 20:25

Hoe gaat het met je date lascar?

Cupcakes, ik snap je teleurstelling heel goed! Je had hem gewoon ff nodig en hij liet het afweten.. heb je hem nog weer gesproken?

**Geplaatst**: 28-02-24 20:53

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 28-02-24 20:53

Ik vergeet gewoon helemaal te reageren, excuses!

Misschien reageer ik wel te heftig hoor, dat kan best. Op dat moment zoals Relaxed schrijft had ik hem wel even nodig om wakker te blijven. Ik was dan ook echt wel flink teleurgesteld dat ik niet op hem kon rekenen, ondanks dat hij dat altijd wel aangeeft. Het contact is nu redelijk oppervlakkig. Dus ik weet niet of dat nog bij gaat trekken of niet. We gaan het wel zien.

**Geplaatst**: 28-02-24 23:37

Geplaatst: 28-02-24 23:37

Ik kom me hier ook melden.. vooral om even mijn verhaal kwijt te kunnen.

Ik ken deze man nu bijna een jaar en vanaf dag 1 hadden we een geweldige klik. Alles klopte gewoon. Het enige wat mij tegenhield was op dat moment de afstand (hij komt uit een ander land waar ik zo nu en dan ben voor werk). Desalniettemin bleven we contact houden via de app tot we elkaar weer zagen in oktober. In die week waren we zo blij om elkaar weer te zien, hij ging door een hele moeilijke periode en dat ik er was hielp hem enorm. Toen ik weer in NL was hielden we contact. Bijna dagelijks hadden we telefonisch contact en vaak gesprekken van +/- 2 uur lang. Al snel werd mij duidelijk dat hij aan zichzelf wilde werken en niet klaar was voor een relatie maar dat hij me zag als zijn allerbeste vriendin.

Afgelopen week was ik weer in zijn stad en hebben we de week van ons leven gehad. We zijn uit eten geweest, ik heb zijn ouders beide ontmoet etc. Maar toch blijft hij erbij dat hij geen relatie wil en dat hij mij enkel als beste maatje ziet.

We hebben het geregeld over het opbouwen van een toekomst samen, over hoeveel we voor elkaar betekenen en over ons in het algemeen. Maar hij blijft bang. Ik weet dat hij heel veel problemen heeft gehad met zijn ex maar ik merk dat ik het echt lastig vind om te bepalen waar ik sta. Ben ik iemand met wie hij zijn toekomst wil plannen of ben ik echt alleen zijn maatje?

Edit: in juli verhuis ik definitief naar de stad waar hij woont. Misschien maakt dat nog een verschil.

**Geplaatst**: 29-02-24 00:34

Geplaatst: 29-02-24 00:34

Hoe voel je er zelf bij?

De vent waardoor ik in dit topic ben gekomen, had ik ook een hele leuke klik mee. We deden heel veel samen en konden ook uren praten. Maar echt verder kwam het niet omdat hij ook terughoudend was, maar ik was volgens hem wel zijn beste maatje maar de stap zette hij niet.

Achteraf logisch omdat hij alles bij elkaar had gelogen en in de schulden zat

Hij wou niet dat ik daar achter ging komen anders klopte zijn slachtoffer verhaal niet meer en hij wist ook wel dat ik dan weg zou gaan.

Dus ik zou er zeker voorzichtig mee zijn, ik denk toch vaak dat iemand iets te verbergen heeft waar hij/zij zich voor schaamt of slechter uitkomt als het verhaal naar voren komt.

Ik denk dat je eens goed met hem in gesprek moet wat hij nu precies van je verwacht. Als jij wel heel verliefd op hem bent en graag een relatie wil zou ik dat zeker uitspreken. Je wil niet jaren op iemand voor niks wachten.

**Geplaatst**: 29-02-24 01:20

Geplaatst: 29-02-24 01:20

Als hij het zelf zo letterlijk zegt... Kan hij het toch niet nóg duidelijker maken dacht ik?

"maar toch blijft hij erbij dat hij geen relatie wil en dat hij mij enkel als beste maatje ziet."

Als dit letterlijk zijn woorden zijn... Dan moet je die ook echt gaan geloven want dan is dat ook gewoon hoe hij het voelt en bekijkt

**Geplaatst**: 29-02-24 01:57

Geplaatst: 29-02-24 01:57

HopeMyDay schreef:
Ik kom me hier ook melden.. vooral om even mijn verhaal kwijt te kunnen.

Ik ken deze man nu bijna een jaar en vanaf dag 1 hadden we een geweldige klik. Alles klopte gewoon. Het enige wat mij tegenhield was op dat moment de afstand (hij komt uit een ander land waar ik zo nu en dan ben voor werk). Desalniettemin bleven we contact houden via de app tot we elkaar weer zagen in oktober. In die week waren we zo blij om elkaar weer te zien, hij ging door een hele moeilijke periode en dat ik er was hielp hem enorm. Toen ik weer in NL was hielden we contact. Bijna dagelijks hadden we telefonisch contact en vaak gesprekken van +/- 2 uur lang. Al snel werd mij duidelijk dat hij aan zichzelf wilde werken en niet klaar was voor een relatie maar dat hij me zag als zijn allerbeste vriendin.

Afgelopen week was ik weer in zijn stad en hebben we de week van ons leven gehad. We zijn uit eten geweest, ik heb zijn ouders beide ontmoet etc. Maar toch blijft hij erbij dat hij geen relatie wil en dat hij mij enkel als beste maatje ziet.

We hebben het geregeld over het opbouwen van een toekomst samen, over hoeveel we voor elkaar betekenen en over ons in het algemeen. Maar hij blijft bang. Ik weet dat hij heel veel problemen heeft gehad met zijn ex maar ik merk dat ik het echt lastig vind om te bepalen waar ik sta. Ben ik iemand met wie hij zijn toekomst wil plannen of ben ik echt alleen zijn maatje?

Edit: in juli verhuis ik definitief naar de stad waar hij woont. Misschien maakt dat nog een verschil.

Zo te lezen zit je helaas in de friendzone en ziet hij je echt als maatje en helaas niet als meer :(:)

Dat is echt super lastig maar ik zou het vooral respecteren..

**Geplaatst**: 29-02-24 08:53

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 29-02-24 08:53

In eerste instantie wilde ik ook geen relatie, ik wilde namelijk niet weer in een LAT relatie belanden nadat ik dat drie jaar met mijn ex gedaan had. Nu sta ik er anders in omdat ik dus ga emigreren, dat duurt nog even maargoed.

Ik begrijp jullie heel goed en weet zelf ook dat ik het los moet laten. Het helpt alleen niet dat hij volgens mij ook niet zo goed weet wat hij wil/voelt. Hij zegt inderdaad letterlijk dat ik zijn beste vriend ben maar op een ander moment zegt/doet hij dingen die echt ver over de grens van vriendschap gaan.

Ik voel me echt weer 16.. maargoed, voor nu blijf ik zijn maatje en zal ik mijn gevoelens ondertussen verwerken. Ik moet ook gewoon verder met mijn eigen liefdesleven.

**Geplaatst**: 29-02-24 09:21

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 29-02-24 09:21

Lastig inderdaad. Maar ik zou niet teveel hoop houden. Ik heb aan de andere kant gezeten en dat heeft me helaas wel een mooie vriendschap gekost. Maar dat is niet anders. Ik voelde echt niks romantisch voor hem. Ik heb het echt geprobeerd, zelfs iets verder gegaan om te kijken of echt niet kon komen maar er was niks en kwam ook niks, behalve dat hij echt een geweldig leuk iemand was als vriend. Ik kon met hem lachen, leuke gesprekken voeren, leuke dingen doen. En hij sprak toen uit wel meer te willen maar ik heb meerdere keren aangegeven dat ik dat niet wilde of kon. En toen ontmoette hij iemand waar hij een relatie mee kreeg. En na een paar maanden zag ik hem niet meer, sprak hem heel af en toe en daarna nooit meer. Heb hem al 10 jaar niet meer gesproken. Heel jammer en pijnlijk maar ik gun hem natuurlijk ook geluk. En ik hoop oprecht dat hij nu gelukkig is.

Dit kan in jouw situatie natuurlijk ook zo zijn. Hoeft niet natuurlijk. Maar ik zou wel duidelijk zijn in wat jij voelt en als hij echt aangeeft niks te willen dan zou ik doorgaan. De vraag is of jij de vriendschap dan in stand wil houden of dat het voor jou niet fijn voelt om te worstelen met je gevoelens.

**Geplaatst**: 29-02-24 13:06

Geplaatst: 29-02-24 13:06

Wat een lastige (en voor jou ook pijnlijke) situatie.. Zeker als hij wel heel duidelijk aangeeft niet meer te willen dan vriendschap, maar zijn acties dat soms tegenspreken.

Ik snap heel goed dat jij daardoor ook totaal niet meer weet waar je staat en toch hoop blijft houden. Verder sluit ik me wel bij de rest aan, je kan het beste echt voor jezelf nagaan wat jij wil, en als je wel gevoelens hebt dan is een vriendschap (voor nu) misschien ook alleen maar pijnlijk voor jou. Mijn ex waarmee het een aantal keer uit is geweest heeft me ook een tijdje in ditzelfde hokje geplaatst, we raakten toen na de breakup weer in contact en het werd weer langzaam als vanouds, en toch bleef hij erbij geen relatie te willen waardoor dit voor mij een hele pijnlijke situatie was. Ik werd echt aan het lijntje gehouden.. Tot hij er een definitief einde aan maakte (en een aantal weken later met hangende pootjes terugkwam en z’n liefde voor me verklaarde, maargoed, dat heeft ook niet goed uitgepakt uiteindelijk.

)

Overigens is die date die ik had nu een maand naar het buitenland, en bleek hij toch niet helemaal klaar te zijn voor iets stabiels. Ik heb wel al een tijdje leuk contact met iemand anders, vind afspreken dan toch weer spannend omdat het dan misschien juist weer tegenvalt, dus daar moet ik me nog even overheen zetten