Geplaatst Later toen mijn zus en ik niet meer meegingen zijn ze wel op wandel en fietsvakantie geweest. de caravan werd verkocht en hij kocht een kleine volkswagen bus. Prutste daar een campertje van en ging er lang en vaak mee weg samen met mijn moeder. volkswagenbusje werd een grotere bus en toen ze hun huis verkochten vonden ze het tijd voor een echte camper en langer weg.
Meestal gingen ze weg van december tot april, Spanje, Portugal, Frankrijk. overal rondrijden en dingen bekijken. Tot mijn moeder vreemd begon te doen en er alzheimer werd vastgesteld. de reizen werden korter en dichterbij. Tot dat ook niet meer ging omdaat ze te veel in de war raakte, de camper niet meer in of uit wilde.
hun zo geliefde vakanties waren voorbij en mijn zus en ik mochten de camper lenen voor vakanties. Drie keer is hij nog weggeweest. Twee keer samen met mijn moeder en mij om de roparun te bekijken. de laatste keer, toen mijn moeder inmiddels al in en verpleegtehuis woonde 2 jaar geleden nog een keer drie dagen weer vanwege de roparun samen met mij. Langer wilde hij haar niet alleen laten zonder bezoek.
Trouw bezocht hij haar 6 dagen in de week, bakte dingen voor haar en deed wat elke trouwe echtgenoot deed. Zelfs toen ze hem eerst als man, daara als broer en later als vader zag bleef hij trouw langskomen en haar blij maken. Wel begon hij afgelopen jaar langzaam zijn draai weer te vinden. Is gestart met zangles, is noten leren lezen en keyboard spelen.
Uiteindelijk is mijn moeder na 3 jaar en 2 dagen opgenomen te zijn geweest 10 maart overleden. Uiteraard groot verdriet en gemis voor ons en mijn vader die zijn eerste en enige liefde verliest na 54 jaar huwelijk en 65 jaar elkaar kennen.
maar nu 2 maanden later heeft hij zijn nieuwe leven aardig op de rit. Er is een vrouw die hij al jaren kent die ze hebben ontmoet op de bejaardengym
waar hij met mijn moeder en zij met haar man altijd heengingen. de mevrouw is nu al jaren weduwe en mijn vader helpt haar waar hij kan met belastingdingen, echte mannendingen zoals electronica enz. Ongeveer drie weken geleden was opeens duidelijk dat hij echt ondanks het gemis weer vollop geniet van het leven.
het begon te kriebelen bij hem om op vakantie te gaan weer met de camper maar alleen zag hij nog niet zitten. begrijpelijk ook trouwens. Vandaar dat ik meega en we richting Bretagne gaan en wel kijken waar we uitkomen. Hij wilde meteen drie weken maar een ruime week is voor nu wel genoeg. het is voor hem een flinke tijd geleden dat hij zijn camper gereden heeft op een ander traject dan stalling en garage.Het tweede was dat de mevrouw van de gym opeens een voornaam had hihi
. En ik hem maar eens gevraagd heb of hij iets voor haar begint te voelen. en ja een beetje schaapachtig kwam dat eruit. Maar hij was bang voor reacties omdat mijn moeder natuurlijk nog niet zo lang dood is. maar zowel mijn zus als ik zijn alleen maar blij voor hem. 
De liefde voor mijn moeder zal er niet minder door worden. En als ze beiden het willen en zo nog op 81 en 82 een leuke tijd tegemoed gaan. alleen maar lief toch, het is nog niet AAN maar ze gaan elkaar wel steeds leuker vinden.en dat op je 81 e jaar.
vriendin. En veel plezier samen! 
