Bokt.nl

**Geplaatst:** 30-12-03 22:52

Geplaatst: 30-12-03 22:52

Je zusje heeft, helaas voor jou, donders goed door hoe ze het hele gezin naar haar hand kan zetten. Ze weet ook heel goed dat jij niets mag zeggen omdat zij dan volgens jou ouders een terugval zou kunnen krijgen. Haar wordt steeds een hand boven het hoofd gehouden en het klinkt alsof ze door en door verwend is!

Jij moet ergens anders eten als er iets op tafel staat dat je niet lust? Waarschijnlijk maken ze de dingen die zij niet lust niet eens klaar, of heb ik dat mis?

Ik heb een broertje die vindt dat de hele wereld om hem draait, iedereen rekening met hem moet houden en op moet springen zodra hij met het belletje rinkelt. Ik vertik het inmiddels en daar is hij weleens heel boos om geworden!

Mijn moeder heeft een zeer ernstig auto-ongeluk gehad morgen 13 jaar geleden. Ze heeft ruim een week in coma gelegen en ze heeft een kleine hersenbeschadiging. Het is een klein wonder dat ze niet in een rolstoel zit, volgens de artsen zou ze voorgoed verlamd blijven aan haar linkerzijde. Toen ze na een half jaar revalideren weer voor ons kon zorgen (we woonden bij mn vader in die maanden) moest ik een deel van het huishouden overnemen. Zij kon het niet aan en was snel moe en in de war. Haar kortetermijngeheugen is heel slecht geworden door de klap en ze vergat dagelijks boodschappen. Koken was lastig, ze kon geen 2 pannen tegelijk in de gaten houden. Mijn broertje was 8 (ik 10) toen we bij haar kwamen wonen en hij hoefde minder te doen in huis. We hadden beide onze vaste taken, maar ik nam daarnaast veel van haar over als het niet ging. Langzaam ging het met haar steeds beter, helemaal toen zij na 3,5 jaar weer een hele lieve vriend kreeg waarmee ze nu nog steeds samen is. We zijn van een flatje verhuisd naar een rijtjeshuis en ik hoefde alleen nog maar voor mn eigen kamer te zorgen! Lachen

Mijn broertje weet precies hoe hij iets van mn moeder gedaan moet krijgen. Geld, een lift naar een vriendje dat 2 km verderop woont, zijn lievelingseten op tafel... Alles! Ik begon me er steeds meer aan te ergeren. Hij hield totaal geen rekening met haar lichamelijke en geestelijke tekortkomingen en dreef ons regelmatig tot wanhoop! Ook haar vriend is een paar keer uit zijn vel gesprongen tegen hem en dat is heel byzonder, het is de meest kalme man die ik ken!

Ik heb het er in die tijd veel met mn vader en mn oma (moeder van mn moeder) over gehad. Mn oma heeft het ook met mn moeder besproken, maar zij (mn moeder) zag het probleem niet. Zij zegt dat ze precies weet hoe ze met mn broertje om moet gaan... We kregen allebei kleedgeld en per jaar geloof ik 2 broeken, 2 truien, 2 paar schoenen en 1 jas. Sokken en ondergoed kregen we altijd en wat tshirtjes ook, de rest moesten we zelf betalen. Mijn broertje heeft nooit geld en wist het altijd zo te regelen dat mn moeder ook de extra dingen voor hem betaalde. Ik had maanden gespaard om een discman te kunnen kopen toen ik 14 was, kostte toen 240 gulden. Nog geen maand later krijgt mn broertje dezelfde voor zn verjaardag omdat hij er ook zo graag een wilde! Boos!

We kregen normaal gesproken nooit zo'n duur kado omdat het geld er niet voor was, maar hij trekt een zielig gezicht en krijgt het zo voor elkaar... Ook nu hij allang op kamers woont en mn moeder al minstens 3x heeft gezegd hem nooit meer geld te lenen of te geven (betaald ie namelijk nooit terug) krijgt hij regelmatig geld van haar. Hij kan niet met geld omgaan en zo leert hij het ook nooit!

*zucht* het was niet mijn plan om hier zoveel neer te zetten, maar jouw verhaal haalt ook bij mij veel naar boven. Ik kan nog veel meer voorbeelden verzinnen, ook een stuk erger dan dit... Ik ben toen ik 16 was bij mn vader gaan wonen omdat ik niet meer kon aanzien hoe mn broertje misbruik maakte van mn moeder! Ook nu ziet hij niet hoe vervelend hij is (geweest). Hij heeft een paar maanden geleden nog aan me gevraagd of hij echt zo vervelend was en schrok toen ik ja zei! Ook mn vader had dat gezegd tegen hem... Lachen

Ik geloof dat hij het eindelijk een beetje begint te beseffen.

Veel sterkte met alles. Laat je niet op je kop zitten. Het wordt tijd dat ze zich als een volwassene gaat gedragen...

Insta: whitehorse_icehorse

**Geplaatst:** 30-12-03 23:17

Geplaatst: 30-12-03 23:17

Jee meis, t zit niet mee he Ach gut

! Ik wist wel t een en ander van je zusje, en ook bij jullie thuis wel gemerkt dat ze inderdaad goed weet hoe ze alles naar hand zet... Scheve mond

Maar je weet t he, als ze weer gaat lopen zeuren, dan gaan we gezellig samen op kamers ofzo, geen last van ons pap en jouw zus OK dan!

En je weet t he, je kunt altijd hier terecht, en je mag altijd bellen ofzo he!?

**Geplaatst:** 30-12-03 23:38

Geplaatst: 30-12-03 23:38

Ze verpest het gewoon voor iedereen.
Ik weet hoe je je voelt, ik heb ook zo'n broertje gelukkig is het met hem niet zo erg als bij jou.
Maar laat je niet op je kop zitten door die aandacht trekker!!!
Mijn broerje heeft een tijdje op een internaad gezeten om dit soort gedrach kan jou zus ook niet naar ziets toe ?

Sterker dan de dood is de herinnering die blijft...
9 januari 2013 bevallen van een gezonde jongen: Jeroen.

**Geplaatst:** 31-12-03 16:43

Geplaatst: 31-12-03 16:43

Die zus van jou heeft een mega schop onder haar kont nodig en iemand die zegt dat ze een verwend, a-sociaal nest is, die alles wil wat ze ziet en ondertussen de familie onder de duim probeert te houden met haar gemene gedrag. Want dat is mijn mening. Ik mag misschien helemaal niet zo hard oordelen, maar dat is het gevoel wat ik bij jouw verhaal krijg. Je zus komt op het voorste plan, en zowel jij als je ouders lijden hier onder...

Echt heel erg voor je meis.....

Misschien toch eens proberen om over te praten (al dan niet in het bijzijn van een vertrouwende persoon?)

**Geplaatst door de TopicStarter:** 31-12-03 18:09

Geplaatst door de TopicStarter: 31-12-03 18:09

nogmaals bedankt voor de reacties Lachen

Er over praten met haar, dat proberen we regelmatig, en soms zegt ze wel dat ze wel weer wil gaan werken, en in september als ze niet meer naar Veghel gaat, aan een opleiding wil beginnen, maar ja zoiets zeggen of eht ook echt doen, dat is een groot verschil, en ze zegt zoveel, belooft zoveel, maar doet zo weinig

ook wisselt ze steeds tussen 2 uitersten, het ene moment is het een leuke lieve meid waar je mee kan lachen, en ineens kan ze omslaan in een dwars chagie vervelend verwend nest, die bij iedereen het bloed onder de nagels vandaan haalt, maar toch dr zin weet te krijgen

het is allemaal een beetje uit de hand gelopen toen ze een jaar of 14 was, ik was toen bijna 15 en had Destiny net gekregen, ik was dus 7 dagen per week op de manege te vinden, en ook had ik bijna iedere dag tot 10 voor 4 school, dus ik was niet veel thuis, mn vader deed een studie(europees octrooirecht, nogal zware stof) naast zn werk, en had het daar druk mee, mn moeder is in die tijd overspannen geworden, en dat ging van kwaad tot erger en wilde niets van niemand aannemen, toen begon mn zusje te puberen, en ja op dat moment was er niet iemand die duidelijk een grens trok tussen wel/niet acceptabel gedrag
toen was mn zusje nog geen 1.65 en redelijk stevig, ik was 1.79 en 48 kilo ongeveer, nogal een skelet dus

toen begon t stiekeme gedoe van afslankpillen etc van mn zus, zo rond haar 14e toen is ze gaan groeien en nu is ze +/- 1.75 en heeft ze een heel goed figuur, echt niets te dik, maar ook niet mager, ze stopte met afslankpillen etc, maar door die jaren hee was er hier thuis veel stress geweest, oa door mn moeder die dus overspannen was, waardoor ze ineens veel thuis was en dat was een hel, net zoals de vakanties
mn zus en ik hadden standaard ruzie, mn moeder en ik ook, en mn zus&moeder werden de beste maatjes, ze mocht veel meer da ik op die leeftijd mocht, en iedere maand dat er stalgeld voor destiny werd betaald ging er geld naar haar bankrekening voor haar studie, want ze was nogal jaloers dat ik Destiny had, terwijl ze zelf als ze had gewild ook zo een paard had gekregen, maar ze gaf niets om paarden, had sowieso geen hobb of sport die ze leuk vond

een jaar daarna verhyuisden we van veldhoven naar hoogeloon, voor mij een paradijsje, mn paard thuis, later zelfs een 2e paard en nog wat later een 3e paard(voor mn moeder) mn zus haatte het hier, ook al is ons oude huis op 10 km afstand, als je 15 bent en geen scooter hebt en er rijden geen bussen is het erg ver weg

toen is ze heel dwars geworden en zich nogal gaan afzetten tegen alles en iedereen, zo knipte ze haar haar kort, verfde het knalroze, nam een tattoo en een piercing in dr buik&neus
inmiddels heeft ze er ook een onder dr lip, vlak boven dr kin zegmaar, en steeds dr haar in dreads etc, alles om maar op te vallen, en ze weet dat mn ouders een hekel hebben aan tattoo's en piercings

mijn navelpiercing moest eruit, of ik kon het huis uit, na flink geruzie mocht ik blijven en de piercing ook, maar een tattoo moest er meteen met een laser worden afgehaald werd me toen heel duidelijk gemaakt, en roken betekende geen rijbewijs

mn zus mocht dr tattoo, piercings houden, en gewoon roken, en heeft gewoon haar rijbewijs gekregen

ze proberen wel om haar iets duidelijk te maken, maar mn moeder steunt haar dan, en dan heeft ze haar zin, en zolang niet iedereen samen tegen haar zegt en NU ga je iets doen en stop je met dat zelfmedelijden en die aandachttrekkerij, tot die tijd helpt niets.

In Veghel heeft ze groepstherapie, maar dat gaat puur en alleen over het eten, ze heeft veel meer aan een wat meer algemene zelf-acceptatie therapie(bestaat dat?) omdat ze gewoon zichzelf gruwelijk in de weg zit, en door dat alsmaar thuis zitten wordt dat alleen maar erger

als ik een week lang utislaap en verderniets doe dan binnen zitten wordt ik hardstikke gek, hoe moet Zij zich dan wel niet voelen na 7 maanden nietsdoen!

ik ben op mn 18e bij mn vriend gaa wonen ivm ruzie thuis, en in de 9 mnd dat ik niet thuis woonde heeft mn zus nog meer dr zin gekregen en is ze nog warser geworden, maar ik zag haar zelden dus heb er niet veel van meegekregen, toen ik weer thuis kwam wonen was het in t begin oke, daarna werd het echt vechten met mn zus, daarna ging het een lange tijd goed, ze ging zelfs mee op stap met mij!

maar sinds ze in Veghel zit, waar dus bevestigd wordt hoe moelijk ze eht heeft en ze steun krijgt, loopt het steeds meer uit de hand

vooral omdat ze dus zodra iemand haar ergens mee confronteerd, ze meteen begint van ik hoor het wel, ik ben niet gewenst hier, of, mijn problemen interesseren niemand iets, of, ik kan mezelf net zo goed doodrijden met de auto, zijn jullie nmeteen van alle problemen af

en op dat moment geeft mn moeder toe, en dat weet ze

Ieder rustig gesprek eindigt met minstens 1 hysterisch persoon, ik zal niet zeggen dat ik nooit schreeuwend naar buiten ben gelopen, maar zo erg als mn zus....

maar tussen mij en mn moeder botst het dagelijks, vooral ivm de paarden, Destiny die op rust staat krigjut gewoon een volle schep brok ipv een klein beetje, e dat 3x per dag, is dus 3 kg brok, haar paard staat soms weken stil en word dan meer da een uur flink gereden, en dan amper uitgestapt en op tal gezet, mijn goede halster+touw pakt ze als haar paard dta van haar weer eens heeft kapot getrokken(gaat hangen bij vastzetten, maar ze straft haar dan niet) en dat dan mijn goede halstertouw kapotgaat, tsja, ik heb er wel meer dan 1 dus kan er wel 1 missen, maar ik ben dan weer zo dan mn grijze halstertouw bij mn grijze halster hoort, en dat ze dan maar een van mn oude halstertouwen moet pakken

en zo zijn er dus nog 1000 dingen waardoor het botst, en da ineens is iets de druppel, en hebben we ruzie, en dan zegt ze dat ze me niet meer met de trailer naar les/wedstrijd brengt, maar ja ze weet dat ik afhankelijk ben van haar, en dat ik dus mn excuses ga aanbieden, ook als ik wel gelijk had, omdat ik anders geen vervoer heb

maar er zijn ook momenten dat ik wel met mn moeder overweg kan, heb net oliebollen& appelbeignets staan maken samen met haar, 2 uur samen in 1 keuken, zonder ruzie!

en zo kan ik soms ook een avondje tv kijken/spelletje doen met mn zus of met haar+haar vriend, zonder dat er iets aan de hand is, maar dan ineens begit ze weer moeilijk te doen, en dan op de een of andere manier betrekt ze altijd mij of mn paarden erbij om haar gelijk 'af te dwingen' en ja er is maar 1 manier om mij echt boos te krijgen, en dat is iets over mn paarden zeggen wat niet klopt, of zeggen dat destiny weg moet omdat die ged kost en toch kreupel is
mijn geld, mijn paard, mijn keuze, waar bemoeit ze zich mee!

maar daarnet kwam ze aan me vragen of ik onder de zonnebank wilde, anders ging zij er eerst even onder(hij is van haar)e dn mocht ik daarna nog wel als ik wilde

en tsja dan heb ik weer zoiets van ach ze valt wel mee, ik vergeet ruzies nml best snel, zoals gister, toen had ik een superfijne les gehad met Quentin, en dan is mn boze gevoel,allang weer weg, en heb ik ook geen zin om er opnieuw over te beginnen

dat is trouwens wel 1 ding wat ze in Veghel goed hebben gedaan; mn ouders praten nooit iets uit met ons, ruzie is ruzie, dan loopt er altijd 1 persoon weg, en dan daarna wordt er gedaan of er niets is gebeurd, mn ouders moeten weleens mee naar Veghel, en toen is hun gezegd dat ze meer moesten praten, zo vragen ze bv nooit hoe het met je is, ja mn vader vraagt t weleens, maar mn moeder nooit, ja als je ziek bent, maar verde zegt ze alleen het hoognodige tegen mij, en tegen minke zegt ze wel meer, maar echt geinteresseerd vragen hoe het nou met je is, of op je werk oid, nee dat heeft ze nog nooit gedaan
ook zei Veghel dat mn moeder zelf ook wat problemen had en wat gefrustreerd was en dat ze daar iets aan moest doen, resultaat:moeder kwaad en heeft niets meer gezegd en volgende afspraak daar afgezegd!

maargoed, om minke's behandeling goed te laten verlopen, moeten de ouders gewoon af e toe daarheen voor gesprek, dus binnenkort gaan ze er weer heen

mn zus is heel erg fout, maar mn moeder heeft ook veel dingen 'verkeerd' gedaan, en mn vader heeft zelf al problemen genoeg met zn gezondheid, die heeft da echt geen zin in uitgebreide discussies als ie na een lange dag werken thuiskomt

maar ook omdat hij altijd pijn heeft is ie minke's gezeur weleens zat en dan springt ie bijna uit elkaar van woede, en dan ziet ze ineens in dat ze wel verkeerd bezig is, maar dan zoekt ze steun bij vrienden of mij mn moeder en dan wordt haar zielige evoel weer bevestigd en zijn we weer terug bij af

Ik ben nu al benieuwd hoe het dalijk is als ze niet meer naar Veghel gaat en ze van de ARBO-arts moet gaan werken, dan komt ze zichzelf gruwelijk tegen!dan krijgt ze het zwaarder dan ze ooit heeft gehad, en dan hoop ik dat mn ouders haar het even zelf laten uitzoeken en dat is volgens mij de enige manier waarop ze weer nrmaal terug de samenleving in kan, want zoals ze nu is

dan wordt ze nooit onafhankelijk en in staat om voor zichzelf te zorgen, iets wat je toch wel mag verwachten van iemand van bijna 20!

en die schop onder haar kotn is idd heel erg hard nodig!maar ja zolang niet iederee daar zo over denkt heeft het geen zin, en dat is dus het lastige...

ik hoop dat ze inziet hoe fout ze bezig is en wat dat doet voor mn ouders en voro mij, en dat ze dan beseft dat ze zich maar beter gewoon kan gaan gedragen en naar school kan gaan of kan gaan werken ipv thuis zitten en zielig doen!

*** Hilde van de Westfriezenhof *** bedankt voor alles meisje ღ Des, Dee, Wis, Quinnie & Hillie ...zo oneerlijk... ஐ Rust zacht Y;(

Anne van de Slothoeve Ster Sport

Z2 startgerechtigd!

**Geplaatst:** 31-12-03 21:03

Geplaatst: 31-12-03 21:03

Ik kan me voorstellen dat je af en toe "gek" wordt van al dat gedoe. Inderdaad is zeggen dat ze wat gaat doen makkelijker, dan het uiteindelijk ook te doen. Want daar moet eerst iets voor ondernomen worden. Het lijkt alsof ze bang is om nieuwe dingen aan te pakken en daarom maar rond blijft hangen en zichzelf zielig vindt. Ik zou ook gek worden na een week!
Wat je vertelt over rond de 14e dat het mis is gegaan, kan ik me wel voorstellen. Iedereen in het gezin heeft het druk met zijn/haar zaken, maar zij had niet veel. Zo zie je maar dat als je paarden hebt je je nooit verveeld Haha!

... Maar zonder gekheid ik denk dat ze toen ontdekt heeft dat aandachttrekkerij wel helpt: afslanken en met uiterlijk experimenteren. Dat is op zich niet erg als je thuissituatie stabiel is groei je daar vaak wel over heen, maar er zijn geen maatregelen genomen. Door mensen met uitspraken te confronteren: als ik er niet meer ben heb je geen last meer van me, laat je mensen schrikken. Je moeder is daar gevoelig voor. En de manier van met elkaar omgaan krijg je ook van thuis uit mee, zoals weg lopen.
En verschil tussen je kinderen maken is echt niet goed, maar ja van een afstand heb ik natuurlijk makkelijk praten.

Ik hoop voor je dat het in het nieuwe jaar wat beter gaat! Anders mag je altijd pb'en hoor!

**Geplaatst:** 31-12-03 22:54

Geplaatst: 31-12-03 22:54

rens, ik vind het heel knap dat je er op deze manier boven probeert te stellen, maar het zit je zo dwars en ik denk dat je daar pas van af komt als je erover praat. ik ken je intussen wel een beetje en ik heb echt heel veel respect voor je hoe je je altijd weer door dit soort dingen heen slaat, je bent een hele sterke meid. ook hier sla je je weer doorheen, je vindt schijnbaar altijd wel een manier. heel veel sterkte toch en als je de agressie van je af wilt schrijven dan kan dat bij mij Lachen

Amor Vincit Omnia

**Geplaatst:** 01-01-04 01:55

Geplaatst: 01-01-04 01:55

Meid ik heb een ongelooflijk diep respect voor jou. Dat je dit kan volhouden, zoals ik het hier lees, vind ik bijzonder knap en onegoistisch.

Je zus is niet geweldig maar ik moet je eerlijk zeggen (wat je zelf ook al zegt) dat je ouders het ook niet geweldig doen. Want zij hebben dit alles toegelaten, zij hebben de bewuste schop onder haar kont niet gegeven wat maakt dat jij door een hel gaat, zij door een hel gaan maar je zus haar leven lang door een hel zal gaan. Want jij woont straks op je zelf. Je zus zal ook het huis ooit wel eens uit gaan dus blijven je ouders achter maar voor je zus zal nog maar heel moeilijk iets veranderen waardoor ze haar leven lang tegen haar eigen karakter zal aanlopen. Ik benijd haar niet. Maar ik benijd jou ook niet. En je ouders ook niet.

Hoe dan ook, ik heb echt een vreselijk diep respect voor je. Kan niet anders zeggen. Ik doe het je echt niet na.

Sterkte.

'Paint' it 'Black'

**Geplaatst:** 01-01-04 12:40

Geplaatst: 01-01-04 12:40

Laat er maar de therapie volgen die ik volg Knipoog

Daar zit ook zelfacceptatie bij, er zit gewoon vanalles bij.
Iig gaat het erom dat je normaal kunt functioneren in de maatschappij en gezelschappen en dat je vrede met jezelf krijgt en structuur aanbrengt in je leven (er is geen duidelijke algemene doelstelling, ieder krijgt zijn eigen doelstellingen, maar je krijgt een verschillend aantal therapie-en om aan jezelf te kunnen werken).

Dat je het moeilijk hebt, of een moeilijke jeugd hebt gehad mag onder geen beding een excuus worden, het kan enkel voor andere mensen het een en ander wat begrijpelijker maken.

Iig dergelijk gedrag zou bij mij in de groep toch wel snel 'afgerekend' worden.

Pennymeisje van 36 jaar, jaja echt waar! En als bonus een serieuze amazone van 7 jaar :')

**Geplaatst:** 01-01-04 13:05

Geplaatst: 01-01-04 13:05

Ik heb ook ontzettend veel respect voor jou! Bij mij was allang de bom ontploft. Ik zou me zeker weten niet zo goed kunnen houden als jij doet. Petje af hoor!!! Als er iets is, mag je mij ook PB'en...

Mijn superpoown Laliesk winnaar op de 101km te Wanroij met 40 min voorsprong!!!
Ik heb nog een zenuw over en daar zit jij nu op te werken

**Geplaatst:** 01-01-04 14:58

Geplaatst: 01-01-04 14:58

Fasel schreef:
Meid ik heb een ongelooflijk diep respect voor jou. Dat je dit kan volhouden, zoals ik het hier lees, vind ik bijzonder knap en onegoistisch.

Je zus is niet geweldig maar ik moet je eerlijk zeggen (wat je zelf ook al zegt) dat je ouders het ook niet geweldig doen. Want zij hebben dit alles toegelaten, zij hebben de bewuste schop onder haar kont niet gegeven wat maakt dat jij door een hel gaat, zij door een hel gaan maar je zus haar leven lang door een hel zal gaan. Want jij woont straks op je zelf. Je zus zal ook het huis ooit wel eens uit gaan dus blijven je ouders achter maar voor je zus zal nog maar heel moeilijk iets veranderen waardoor ze haar leven lang tegen haar eigen karakter zal aanlopen. Ik benijd haar niet. Maar ik benijd jou ook niet. En je ouders ook niet.

Hoe dan ook, ik heb echt een vreselijk diep respect voor je. Kan niet anders zeggen. Ik doe het je echt niet na.

Sterkte.

Echt helemaal mee eens, heb echt bewondering voor je dat je het nog vol kan houden, en zelf nog niet helemaal gek word..

**Geplaatst:** 01-01-04 15:59

Geplaatst: 01-01-04 15:59

Renske, ook ik herken jouw verhaal, het is bij gelukkig niet zo extreem als jouw zus, mijn broertje is nl ook nog veel jonger. Wat mij wel helpt, is het laten rusten, vergeet het. Laat ze zelf maar hun boontjes doppen, en begin aan jezelf te denken. Het is alleen jammer dat jij zo afhankelijk bent van je ouders, en dat je twee paarden hebt, die niet zo gezond zijn de laatste tijd waardoor je extra kosten hebt. Ik denk dat ik in jouw geval, toch eens zou gaan kijken naar de mogelijkheden om uit huis te gaan. Neem wat afstand van je ouders en zus, en zie hoe het loopt. Ik wil je nog wel even sterkte wensen. Als je zin hebt om te praten, pb me dan, of voeg msn maar toe, doe wat jij wilt.

**Geplaatst:** 01-01-04 16:10

Geplaatst: 01-01-04 16:10

pfff waar is die ouderwetse schop onder de reet gebleven!? Boos!

heeft 2 tinkerknaapjes en 1 tinkerprinsesje in de wei staan! }:0

**Geplaatst:** 01-01-04 16:45

Geplaatst: 01-01-04 16:45

Inderdaad, enorme schop onder die kont, Het probleem is nu alleen, dat het eigelijk al te laat is.
Zulke mensen hebben problemen maar blijven dan zo lang negatief denken dat ze vinden dat ze gerust niet hoeven te werken, in de ziekte wet kunnen blijven enz.
Je ouders blijven een hand boven haar hoofd houden, want ja ze hefet toch altijd al die problemen gehad. Ik zou eens stappen ondernemen, en je eens laten horen, dan maar een pittige discussie, zo te horen gaat je zusje daar echt niet dood van.
Ik heb al 2 precies dezelfde gevallen in mijn omgeving, en ja ik kan het weten; het is zooooooooooooo frusterend.

Wie niet horen wil moet maar eens voelen.

Vandaag even geen achterhaalde quotes

**Geplaatst:** 01-01-04 18:13

Geplaatst: 01-01-04 18:13

Wat goed van je dat je dit allemaal verteld. Ik kan me goed voorstellen dat je er heel erg onder lijdt. Maar ik denk dat je haar ook wel wat harder aan mag pakken. Dan maar slecht voor de therapie.
Heel veel succes ermee, je slaat je er wel doorheen!!

**Geplaatst:** 01-01-04 19:15

Geplaatst: 01-01-04 19:15

Citaat:
vooral omdat ze dus zodra iemand haar ergens mee confronteerd, ze meteen begint van ik hoor het wel, ik ben niet gewenst hier, of, mijn problemen interesseren niemand iets, of, ik kan mezelf net zo goed doodrijden met de auto, zijn jullie nmeteen van alle problemen af

en op dat moment geeft mn moeder toe, en dat weet ze

Ik snap niet dat je moeder na al dat gedoe nog steeds zo '' slap '' is om toe te geven. Zij moet toch zelf onderhand ook wel beter weten? Tussen doen en zeggen zit nog een grote afstand. Je zou voor de grap eens moeten reageren van; rij jezelf maar dood. Daar pak je haar het hardst mee -> want ze krijgt haar zin niet.
Ze zal zelf ook in moeten zien dat het zo niet gaat, maar zo te horen is ze gewoon lui ( haar studie was ineens te veel werk ), als ze iets niet krijgt gaat ze zeuren, drammen janken en weet ik veel wat. Ze is gewoon verwend, en ze weet precies hoe ze iedereen naar haar hand kan zetten. Het leuke is dat daar wel de hele familie onder lijdt, en niet alleen je zielige zusje die al zo veel probelemen heeft gehad.
Misschien moet je dit topic maar eens ( gedeeltelijk ) laten lezen aan je familie, want ik kan me voorstellen dat het voor jou onverdraagelijk wordt.

Ik weet uit ervaring dat zulke mensen moeilijk zijn om te 'veranderen'. Maar ze zullen toch een keer moeten. Ze zal het ooit een keer zelf moeten, ze is volwassen en ook je ouders zullen haar niet altid meer bij kunnen staan in de toekomst. Het probleem is dat zichzelf dan ZO ongeloofelijk hard tegenkomt en dat ze dan misschien pas in wil gaan zien dat het zo niet verder kan. Alleen waneer?
Vandaar mijn reactie; laat de discussie maar eens flink opwaaien. Laat haar maar eens de probelemen inzien die zij veroorzaakt, hard maar confronterend.

Vandaag even geen achterhaalde quotes

**Geplaatst:** 01-01-04 22:56

Geplaatst: 01-01-04 22:56

Jeetje, meid wat heb ik een respect voor jou geduld!
Sommige dingen die jij noemt herken ik helaas maar al te goed. Maar dan in veel mindere mate en hier is zulk gedrag ook niet altijd succesvol gelukkig.
Maar ik denk niet dat ik in jouw situatie zoveel geduld en toch nog zo veel begrip voor de rest op zou kunnen brengen....
Sterkte met alles Ach gut

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

Bokt.nl

ingewikkeld verhaal, rotsituatie & naaistreek

Wie is er online