Geplaatst 
Mijn moeder wil van haar katten af (ze zijn veel met de boot weg), en er zit er eentje bij die ik altijd al veel leuker vond dan de andere 2. Dit zijn katten op leeftijd trouwens, dus die andere twee durf ik niet eens te verkassen.
Maar de Rooie wil vast wel, en na jarenlang zeuren bood mijn moeder ineens gisteravond aan "nou, dan neem je hem toch mee". Tja, toen kon groot-bekje niet meer terug uiteraard, en dus.....we hebben er weer een kater bij
[naam verwijderd], ook rood, ligt nog steeds in het ziekenhuis vanwege zijn gebroken pootjes (ja, echt wel
, nog steeds). Maar als [naam verwijderd] dus ooit weer thuis mag komen, hebben we hier toch stress en heibel in de tent; mijn andere kater [naam verwijderd] bevalt het leven als enigst-kat, wel.... Nu, op dat moment gooien we de Rooie er maar gewoon tussen. Hoeven we maar 1 keer al dat geblaas en gemiep te aanschouwen, en misschien richt [naam verwijderd] zich dan ook wel meer op de Rooie dan arme kreupele [naam verwijderd] 
De Rooie zal bij ons nog een mooie Oude Dag krijgen, bij mijn moeder thuis kreeg hij weinig aandacht en de Rooie houdt wel van knuffelen. Voor hem is het vast leuker. Die andere twee katten van mijn moeder zijn lid van de blijf-van-mijn-lijf-club, die zitten prima daarzo, lekker in alle rust met een schaal brokjes. Maar de Rooie gaan we ongans verwennen
.Toch: we pakken het voornemen wel weer op: in 2004 komt er verder géén beest meer bij! >;) potverdikkie....
no more beestjes 
