Bokt.nl • Uit het oog, uit het hart. De waarheid doet pijn..
Pagina 1 van de 2

Uit het oog, uit het hart. De waarheid doet pijn..

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 17:55
door #Ymke#
Misschien moet ik maar bij het begin beginnen...

Begin vorig jaar wisten we het zeker, we gingen verhuizen naar Limburg. Het was wel 1 1/2 uur van de plek waar we woonden maar er zou een hele nieuwe toekomst zijn. De paarden konden aan huis en ik zou het er echt wel naar m'n zin krijgen...

Toen moest ik het m'n vrienden nog vertellen.. Ik merkte meteen dat er door sommige vriendinnen een stap achteruit gedaan werd.. Het werd steeds moeilijker..

Toen werd het 22 augustus.. Iedereen wist dat we dan weggingen, voorgoed.. De verhuiswagen was vol en we stapten in onze auto's, nog eenmaal keek ik achterom.. Wat hoopte ik eigenlijk? Dat ze me uit kwamen zwaaien?...

Die maand erna was superdruk, alles moest geregelt worden. Ik had weinig tijd om iemand te bellen omdat alles klaar moest zijn voor de winter. De paarden moesten naar binnen kunnen en wij moesten ook nog kunnen slapen.
20 September gaven een groot feest om het nieuwe huis in te wijden... Geschrokken telde ik hoeveel 'vrienden'er waren. Er zaten er weinig...waar was de rest???

In de afgelopen tijd is er heel veel gebeurd, ik ben ziek geworden, wat mij heel veel pijnlijke onderzoeken heeft opgeleverd. Momenteel zit ik in het gips. Ik kan helemaal niks, nada.. En het doet allemaal teveel pijn om erover na te denken...
Met oud & nieuw geef ik een feest, ik heb 33 mensen uitgenodigt, waarvan 8 familie is. In totaal hebben er nu 26 mensen afgezegd en 3 komen er definitief.. Ik kan wel janken.. ruim van te voren heb ik iedereen uitgenodigt.. Het is een noodkreet, ik mis iedereen en wil gewoon onder m'n vrienden zijn, maar blijkbaar heeft niemand dit in de gaten. Al sinds ik in het gips zit wacht ik op telefoontjes van mensen die vragen hoe het gaat, al is het maar 5 minuten. Mij doe je er heel veel plezier mee, vooral omdat ik me al zo nutteloos voel.. Moet ik dan alsmaar blijven bellen??.. Het moet niet van een kant komen vind ik, maar misschien hebben ze wel gelijk... Immers ben ik diegene die is verhuist...
Elke dag sta ik op met een ongelooflijke strijd tegen mezelf.. Ik voel me zo gigantisch nutteloos, elke dag is nutteloos. Ik doe er alles aan om mezelf beter te voelen, maar niks helpt.. Alles werkt tegen wat dat betreft.. Van winkelen word ik blij, maar teveel geld uitgeven kan ik niet omdat ik geen inkomsten heb want m'n ziekte uitkering is niet toegewezen (je kan toch lopen?...) ik wil graag stappen, maar heb je wel eens geprobeerd met krukken door een kroeg te lopen. Iedereen reageerde lief hoor, maar het gign gewoon niet.. Laat ik het maar niet hebben over de andere dingen die graag zou willen..

In soest kon ik,wanneer ik me rot voelde, in de auto stappen en naar m'n vriendinnen of m'n vrienden rijden... maar nu kan ik niks..
Het is m'n eigen schuld, ik weet het.. Ze zeggen ook als grapje "Jij moest zonodig verhuizen", maar ze zien niet hoeveel pijn het me doet..
De waarheid doet me nog meer pijn, uit het oog, uit het hart.. het is waar.. Ik vraag me af of ze wel gezien hebben dat ik nog een keer angstig achterom keek....

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:00
door bonney4evver
sjeej wat een verhaal..

Ik vind dat echte vriendinnen je niet moeten laten vallen alleen omdat je verhuist. Word jij gelukkig van het verhuizen wat kan jou hun dan schelen. Ten 2e is 26 mensen die afbellen ontzettend veel Scheve mond Hebben ze er ook een reden voor? ik denk dat je misschien eens een keermoet gaan praten om te weten waarom ze er niet voor je zijn. Iig ligt het niet aan jou je kunt er verder niets aan doen terwijl er iets is waar de andere zich aan iriteen. Praat er eens over en kop op!

sterkte..

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:00
door F_Orumster
zo wat een zwaar pakket Verdrietig
Helaas ken ik het dat vrienden geen echte vrienden blijken te zijn...

Heel veel sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:05
door #Ymke#
Sommige hebben een reden "ik had al afgesproken" , andere vinden het tever weg, sommige kwamen met de smoes "ik moet naar m'n vriend" (die ook uitgenodigt was hier) en zo kan ik nog wel even doorgaan ..

De verhuizing had voor mij een gouden toekomst moeten betekenen.. Ik heb m'n paardjes aan huis en m'n droom ; Een stal, komt uit.. maar het is toch niet leuk als je het niet kan delen met diegene om wie je geeft? sommige vriendinnen/vrienden betekenen meer voor mij dan ze denken, ik heb vaak genoeg gezegd tegen ze dat ik ze mis en ze graag weer wil zien... maar geen response..

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:05
door Franca
Jeetje.....ik kan mij voorstellen dat je je zwaar kl*te eronder voelt.....je zou toch inderdaad geloven/ hopen dat vriendschap onvoorwaardelijk is, maar de waarheid is helaas helemaal anders.....uiteindelijk ben je echt alleen op jezelf aangewezen. Meid, heel veel sterkte en zoek je geluk in nieuwe contacten, open je ogen voor je nieuwe omgeving en ga ervoor!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:09
door LindaVelings
Ik ben 2 jaar geleden ook verhuisd (niet zo heel ver van mijn vrienden vandaan - 25 km) en ik heb hetzelfde meegemaakt.
Nu heb ik hier nieuwe vrienden gemaakt en ik verwacht dat jij daar ook wel nieuwe vrienden maakt.
Niet wanhopen.
(ps. ik wil wel een keer op de koffie komen, is niet zover van hier Knipoog )

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:13
door Charlotte
Jee dat klinkt echt als zwaar depressief, het probleem is dat jij daar zit zonder vrienden, en dat aan de andere kant in Soest het leven door gaat 'zonder' jou. Je hangt nog te veel aan die mensen, en als ze je laten vallen blijkt hetwel wat voor vrienden het zijn. Misschien moet je meer initatief tonen, want niet alle vrienden zijn forever. Trek er eens op uit, laat je beste vriend(in) eens overkomen, en ben niet zo afhankelijk van ze. Het is nu eenmaal zo dat je niet iedereen altijd kunt blijven zien na zo'n afstand.

Maak er wat van en blijf niet huilend in een hoekje zitten want daar schiet je niets mee op. Geniet van je mooie nieuwe huis met de paarden vlakbij, verken je omgeving, leer nieuwe mensen kennen en dan komt het allemaal goed. JIJ zult het alleen moeten doen, dus kop op en blijf je zelf niet zielig vinden maar doe er iets aan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:18
door #Ymke#
Het probleem is dus nog dat ik al ruim een maand niks kan ondernemen om m'n rotgevoel aan de kant te zetten.. Heb je wel een geprobeert om uit te gaan met krukken?.. Ik wil dolgraag nieuwe mensen ontmoeten, maar dat werkt allemaal lekker tegen nu. En dus zal ik moeten wachten tot m'n been weer gipsvrij is.. Misschien ben ik wel afhankelijk van hun, maar een feestje geven voor jezelf is ook niet alles en aangezien ik weinig mensen ken hier (alleen vaag van naam) werkt dat zeker niet..
Of zal ik een flyer ophangen door heel weert. "KNALFUIF" kijken hoeveel vrienden ik heb Bloos! Schijnheilig Knipoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:24
door carien
Ymke, als ik het goed begrepen heb dan ben je met je ouders meeverhuisd, dus dat verwijt van 'jij moest zonodig verhuizen' slaat nergens op. En ook al verhuis je dan kan je van echte vrienden verwachten dat ze toch nog contact blijven houden. De contacten zullen best wel minder worden maar de tijd zal uitwijzen welke mensen je echte vrienden zijn. Misschien vind je dit allemaal belegen klinken maar in heel je leven (en je bent nog jong) gaan en komen vrienden. (met maar een enkeling over uit het verleden). Ik vind het erg naar voor je dat je nu allerlei narigheid op je pad treft terwijl je dacht lekker ergens te gaan wonen met ruimte voor je paarden. Probeer toch je blik vooruit te werpen en voor jezelf een periode uit je leven af te sluiten en een nieuwe start te maken. Ikzelf ben ook verhuisd naar het zuiden en bij mij zat er niet eens zo'n grote afstand tussen (Brabant) als bij jou, maar ik heb dit ook meegemaakt. Blijkbaar is Limburg een andere wereld. Gelukkig zijn een paar vrienden trouw gebleven en in de loop van de tijd heb ik nieuwe vrienden gemaakt. Dus jou zal dat ook wel lukken hoor! Ach gut

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 18:45
door #Ymke#
Ja, ik ben met m'n ouders meeverhuist. Dit overigens alleen met de voorwaarde dat m'n paarden aan huis konden. Hier hebben ze zich wel goed aan gehouden Lovers . Ik probeer ook positief te blijven kijken, tuurlijk heb ik het getroffen dat ik de paarden vanuit de keuken kan zien staan, maar toch blijft het verdomde moeilijk.. . Gelukkig heb ik m'n lieve vriendje die wel elk weekend voor mij op een neer komt Lovers Zonder hem was het allemaal nog een stuk moeilijker..

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 19:29
door Anoniem
Ik ken het probleem, want wij zijn in de afgelopen 12 jaar 5 x verhuisd. De "vrienden" die je denkt te hebben komen in het begin nog een keer kijken en daarna....
Het enige wat ik je aan kan raden is: maak zo snel mogelijk nieuwe vrienden, want de tijd en moeite die je in je "oude vrienden" steekt is helaas in 95% van de gevallen verloren moeite.
Ik weet dat je dit helemaal niet wilt horen, het is ook niet leuk wat ik zeg, maar ik denk dat het helaas de harde waarheid is. Het is in ieder geval mij wel overkomen.

Zo gauw je je gips kwijt bent, meteen vol in het uitgaansleven Haha!
Er wonen heeeeeele leuke mensen in Limburg *LOL*

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 19:47
door Charlotte
Nou kop op! Nog even geduld hebben tot je gips er af is en dan trek je er gewoon weer op uit! Lachen en anders komt bokt wel langs Haha!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 19:56
door Caira
Ik ben vorig jaar 'ingestort'op mijn opleiding en daar woonde ik ook, op het moment dat ik wegging wist iedereen dat, ze hadden mijn telefoonnummer en email! Maar niemand die ook maar iets van zich laat horen! Het leven is hard, meid ga door! want dat gaan zij ook!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 19:58
door Martenique
Hoe herkenbaar:
heb in de 16 jaar dat ik leef in 7 verschillende plaatsen gewoond(van de randstad tot gehuchten in Friesland). En hoeveel vrienden ik overf heb uit andere plaatsen, nul, geen een. Ja met sommige praat je nog eens op MSN maar onze levens zijn te verschillend.. En ik heb geen zin meer om moeite te doen. Heb vroeger lange brieven geschreven, en wat kreeeg je dasn van sommige terug nadat je er drie had gestuurd, een briefje met 3 regels.. Er zit weer een keer verhuizen aan te komen hoop zo dat we hier in de buurt blijven..

Maar het is jammer, je kan er zoweinig aan doen. JE doet zoveel moeite maar het moet van 2 kanten komen. Ik hoop voor je dat met carnaval je gips eraf is, want volgens de verhalen moet het dan fantastisch zijn in limburg!!

Kom op, dit dalletje overwin je wel, en je zult heus ook nieuwe vrienden daar krijgen!!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 19:59
door Mist
Ik ben drie jaar geleden (alleen) verhuisd naar Belgie, ik heb daar een huis gekocht, idd de paarden staan aan huis, aan de rand vh bos. Op het begin lopen ze je huis plat (lekker s'zomers een terrasje doen) daarna wordt het stil.
Bedenk 1 ding: "vrienden" hebben is iets dynamisch, niet statisch, hoe ouder je wordt, je gaat je eigen weg, interesses sporen niet meer met elkaar. Vriendschappen verwateren nu eenmaal, je kunt je daar niet aan vastklampen. Je komt altijd weer nieuwe mensen tegen, die beter bij jouw leven op dat moment passen, maar je moet er wel voor open staan! "Echte" vrienden kom je bovendien maar heel zelden tegen, dat is nu eenmaal zo, kun je niets aan veranderen. Ik heb, wat ik beschouw als "echte" vrienden, die aan de andere kant van de wereld wonen (Nieuw Zeeland) omdat ik daar zelf gewoond heb. Misschein denk ik er daarom ook wel wat makkelijker over, ik ben zovaak verhuisd (ook in Nieuw Zeeland) maar deze vrienden zie ik maar 1x in de zoveel jaar - maar daarom is de vriendschap niet minder. Degene die je in de loop van de jaren kwijtraakt, daar moet je niet bitter om worden, het is nu eenmaal zo.
Ik ben hier letterlijk helemaal alleen gaan wonen, kon hier niemand, ouders ook ver weg maar ik heb nog geen moment spijt gehad! En als je nu kijkt, na 3 jaar wie ik hier allemaal ken + 1 hele goede vriendin bij gevonden die maar 500m bij mij vandaan woont en die ik perse elke dag minstens 1x moet spreken (ook met paarden natuurlijk: Dizzy hier op bokt!) Maar ook zij zal mij er niet van weerhouden om uiteindelijk toch naar Engeland te verhuizen, als de tijd rijp is, dan pak ik weer mijn biezen (en paarden natuurlijk ! vrienden achterlaten is nog iets anders dan mijn paarden)

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 20:03
door isabelle
jij hebt het met je vrienden, ik heb het met mijn ouders, 4 jaar terug ben ik verhuis vanuit belgie naar nederland, hartstikke leuk, op 9 decenber stond ook mijn vrachtwagen volgeladen en ik keek ook nog achterom, niemand, mijn moeder niet, mijn vader niet, mijn broer nit en niemand van vrienden, het voelt aan als een vuilniszak die ff buitengezet word, er is bij ons ondertussen ook veel gebeurd maar als ik zelf niet bel dan hoor ik er helemaal niks van, ik vind het onwijs jammer, ik belde ze vanavond op of ze zin hadden dat we kwamen met ouid en nieuw, nee hoefde niet, ze wilden ff alleen genieten, ok, dan niet maar het doet wel pijn, ik weet ook ff niet hoe ik erover moet dneken, iedere keer als ik een afspraak maak van ik kom dan hebben ze altijd wat, bellen uit zichzelf doen ze niet, als ik dan vraag waarom, dan hebben ze het altijd druk!!

soms heb ik het geveole dat dat spreekwoord klopt, uit het oog , uit het hart en dan praat ik nog over mijn eigen ouders!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 20:07
door wabisabi
dat soort vrienden zijn geen echte vrienden Scheve mond
de waarheid is hard Scheve mond

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 20:23
door pompom
Ik denk dat heel erg veel mensen zich in je herkennen...hoe ouder je word des te beter je echte vrienden leert kennen....
Probeer wat contact te houden maar geen reactie terug ...jammer dan!!!
Ga niet smeken om vriendjes te blijven,probeer in je nieuwe stek bekenden op te doen.Ik heb maar een paar echte vrienden en van mijn familie moet ik het helemaal niet hebben daar doe ik aardig tegen voor de goede orde.
Concentreer je op die 3 die wilde komen......
Laat je niet gek maken....en stapje voor stapje zul je zien dat daar waar je nu woont ook langzaam jou plekkie gaat worden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 20:32
door Apple
Klinkt heel bekend hoor.

Vrienden van ons zijn naar Belgie verhuisd. Ik heb hen ook horen zeggen dat het ze tegenviel hoeveel mensen ze overhielden. De rest liet niets meer van zich horen en kwam ook nooit meer langs.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 21:08
door Elles
Het is altijd een poosje moeilijk, als je in een totaal vreemd gebied opnieuw moet beginnen. Kun je niet vast lid worden van de rijvereniging, ondanks dat je nog niet kunt rijden? Kun je daar in ieder geval op de clubavonden rondhangen... Knipoog Of je met het organiseren van wedstrijden bemoeien misschien? Over een poosje wordt het wel beter allemaal. Misschien kun je binnenkort een paar uur in de week ergens aan het werk, dan doe je al heel veel kenissen op!

Het kan trouwens ook anders gaan.... mijn zusje had op de lagere school een echte hartsvriendin. Meteen na de zesde klas (zij waren toen 12 jaar) verhuisde zij met haar ouders en broertje naar Australie. We hebben allemaal op Schiphol staan janken... Scheve mond Maar de vriendschap bleef, toen mijn zusje een internetverbinding kreeg werd het wat makkelijker. Haar vriendin is twee jaar geleden een paar weken in Nederland geweest, dat was echt feest! En mijn zusje is afgelopen jaar in Australie geweest en bij haar wekenlang gelogeerd. Haar vriendin is inmiddels getrouwd en hoogzwanger... ze zijn nu allebei 26. Dit is echt een vriendschap voor het leven, aan de andere kant van de wereld. OK dan!

Zelf ben ik anderhalf jaar geleden ook naar een ander deel van Nederland verhuisd. Met de belangrijkste mensen heb ik nog contact, niet altijd even intensief (voornamelijk e-mail) en ze zijn ook nog nooit langsgeweest. Maar ik heb daar geen problemen mee (jammer is het wel Scheve mond ). Het is natuurlijk ook niet echt naast de deur. En als ik mijn oude buurvrouw bel, is het altijd als vanouds.

Het komt dus wel weer goed, maar het kan even duren. Tot die tijd: sterkte... Knipoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 21:20
door Nimber
Dat zijn geen vriendinnen meid.
Ik ben ook verhuisd en ik heb er vreselijk tegen op gezien.
Mijn beste 2 vriendinnen zijn zelfs op een sportschool in een andere provincie halvewege mijn nieuwe woonplaats zodat we beiden even ver moesten rijden en toch samen konden gaan sporten.

een aantal stalgenootjes zijn langgeweest of al blijven slapen.
veel mensen zie ik niet meer en heb ik ook eigenlijk geen contact meer maar ik weet nu wel welke vriendschappen er door dik en dun zijn.

Die mensen betekenen veel meer voor me dan een kudde mensen die een afstand genoeg vinden om een eind te maken aan een vriendschap.

Ook ik woon nu een half jaar hier en heb hier geen vriendinnen.De mensen in de buurt zijn allemaal 40/50 plus dus Haha!

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 21:30
door Tropico
jeetje wat een naar verhaal.
en idd dat zijn geen vriendinnen.
zo zeg ik altijd ik ben niet de einige met een telefoon
op een gegeven moment word je het zat om telkens maar te bellen
omdat hun niet bellen zo heb ik ook een vriendin.
je komt er wel.
en het is zeker niet jou schuld dat ze niets meer van zich laten horen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-12-03 21:31
door #Ymke#
Bedankt allemaal voor de superlieve reactie's. Misschien trek ik het me allemaal wel meer aan doordat ik op het moment weinig kan doen om het beter te laten worden. Het is niet zo dat ik mezelf niet kan vermaken, maar het is gewoon veel gezelliger om met een clubje op pad te gaan. Ik wil wel lid worden van de rijvereniging maar diegene in de buurt is voor pony's en die andere is gericht op wedstrijden en ik rij geen wedstrijden. Ik heb morgen een sollicitatie bij de H&M ,ik hoop zo dat dit het gaat worden. De vestiging moet nog ingericht worden dus vermoedelijk gaan ze dan pas per 1 februarie open. Voor mij is dit DE oplossing, daar werken meiden van mijn leeftijd, ik heb werk en ik leer mensen kennen. Ik ga duimen voor mezelf Bloos ...

Soms komt het hard aan als je denkt dat je vrienden hebt, maar ondertussen denken zij er anders over, raar eigenlijk?...

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-12-03 10:28
door obelix
#Ymke# schreef:
Soms komt het hard aan als je denkt dat je vrienden hebt, maar ondertussen denken zij er anders over, raar eigenlijk?...



Zo raar is dat niet hoor dat je dat denkt..Helaas is het wel de harde waarheid.
Ik heb het ook al een paar keer meegemaakt en het voelt ook niet fijn..
Ik kan je ook vertellen dat ik niet veel vriendschappen heb,omdat mijn 'oude vriendinnen' meer intresse hebben in uitgaan .En aangezien ik niet veel uit kan omdat ik heel erg last krijg van hyperventilatie.. Kijk ik kan wel uit maar dan n uurtje... Tja.. dat is niet leuk voor hun nee maar als ik dan alleen weg wil omdat het 15 min fietsen is naar huis en ik dat wel alleen kan..Zeggen ze dat ze dan wel mee gaan.. Scheve mond Van mij hoeft dat niet ...

De laatste tijd word het wel beter omdat ik beter in me velletje kom te zitten,vroeger kon ik bijv geeneens 1 dag over een beurs lopen..
Gelukkig word het al beter en beter en wie weet kan ik binnekort is een avondje uit.. OK dan!

Iig heb ik via bokt leuke mensen leren kennen,en van een paar weet ik dat dat zeker een vriendschap is of word!!
Diegene weten zelf wel dat ze dat zijn... OK dan! OK dan!

Iig succes met je sollicitatie ...Hoop voor je dat het wat word!! OK dan!

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-12-03 11:01
door Samantha_
Klinkt heel bekend, je verhaal. Ik ben in de afgelopen 6 jaar ook erg vaak verhuist, van zeeland naar brabant naar rotterdam naar utrecht. Alle vrienden die ik had en heb gemaakt daar, daarvan zie ik er nog 1tje. En ook maar heel af en toe. De meeste blijven beloven dat ze langs komen, terwijl ik wel langs was geweest bij hun. En ja, t moet niet van 1 kant blijven komen.
Als ik je een tip mag geven, laat die zogenaamde vrienden, en zodra je uit t gips bent ga je gewoon nieuwe vrienden maken in limburg! OK dan!