moederlijke intuitie en arts-assistenten...

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
KellyenXena

Berichten: 3615
Geregistreerd: 08-04-03
Woonplaats: Roosendaal

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-03 22:38

Jeetje suzanne,wat erg zeg...
Ik kan mij jouw situatie goed voorstellen..Ik ben dan gelukkig wel geen moeder,maar heb wel een broer die ook zeer zware astma gehad heeft..
Niet alleen astma, ook bronchitits en was allergisch voor alles wat je je maar kunt bedenken..Van huisstofmijt tot paardenhaar.

Hoewel ik nog niet zo oud was,herinner ik me nog genoeg momenten dat ik echt dacht, 'en dit was het'.. Doodsangsten heb ik voor die jongen uitgestaan.
Met grote regelmaat 's nachts stiekem boven kijken of mijn 'grote'broer nog wel leefde.

Mijn moeder vertelde dat ze ook nu en dan van die betweterige artsten tegen kwamen..Zei zegt, "hoe hard je ook schreeuwt ze horen je niet,maar al wat je kunt doen ís schreeuwen'...

Gerrie

Berichten: 4385
Geregistreerd: 18-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-12-03 01:28

Veel beterschap met Nigel.

Je hebt het toch maar 'getroffen 'met de kinderlongarts hier in het noorden Haha!
Ik denk te weten wie het is OK dan!

Dat voor Nigel weer licht en lucht mag gaan komen...

Is een vakantie in Davos een optie?

Kinta

Berichten: 2702
Geregistreerd: 19-09-01
Woonplaats: prov. Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-12-03 16:41

Wat erg! Arts - assistenten zijn al gewoon arts moeten alleen nog specialisatie doen bijv. tot longarts, kinderarts of what ever. Ze doen dus al heel veel zelfstandig, maar er is altijd een supervisor, een specialist en die had dit 'meisje' in moeten schakelen! Ik zou hier over klagen bij je arts, want natuurlijk maakt iemand die moet leren fouten, dat mag ook, maar dit mag niet ten koste gaan van jouw zoon.

moekoekoe
Berichten: 3433
Geregistreerd: 02-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-03 10:12

Zoiets dacht ik al Kinta!! Zij heeft wel overlegd met een kinderarts, maar die is vrijdags niet zelf komen kijken, maar 'was het volkomen met haar eens', volgens haar.
Hmmm...de kinderarts van zaterdag was het iig niet met haar eens. En die van maandag ook niet....

Vandaag hebben we de laatste antibiotica naar binnen gegooid en het is wel wat beter, maar het is niet over. Wel raar...
Maandag dus weer naar de poli. Nu is onze eigen kinderarts gelukkig terug!

Gerrie!!!! Het is dr Brand!!! OK dan! Echt super!
Ik had Roorda oid maandag en dat ging ook heel goed, maar die heb ik nooit eerder gehad. Mijn zoon is altijd onder behandeling bij Brand en dat bevalt echt super. Had je de 'goede'? Haha!

Fitzroy

Berichten: 25107
Geregistreerd: 11-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-12-03 11:14

Jeetje, suzanne, wat vervelend voor je.
Jullie hebben het echt wel slecht getroffen met de AA. Toen ik pas bij oogheelkunde was, riep ze toch echt een specialist erbij om te laten kijken. Dat is volgens mij de enige juiste handelswijze van een AA.

Sterkte met Nigel, ik hoop dat hij er snel weer boven op komt!

astridh

Berichten: 2635
Geregistreerd: 22-04-01
Woonplaats: nh

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-12-03 12:08

Suzanne wat erg allemaal. Als ik dit lees zie ik echt als een berg op tegen de komende periode als Lucas geopereerd gaat worden.

Het lijkt me zo ontzettend moeilijk om als moeder (of vader) met dit soort omstandigheden om te gaan. Aan de ene kant je gevoel aan de andere kant die arts(en) met hun -vermeende-kennis/ervaring. 'gelukkig'heb jij de situatie wel goed ingeschat en voldoende tegenwicht kunnen geven maar dit zou toch niet mogen gebeuren. Ik denk wel eens dat het in Nederland makkelijker is om goede medische zorg voor je paard te krijgen dan dat dat mogelijk is voor jezelf of je kind.

Ik hoop dat jullie mannetje in ieder geval weer een beetje lucht krijgt en de juiste medische begeleiding.

moekoekoe
Berichten: 3433
Geregistreerd: 02-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-03 12:26

Dat is waar Astrid.
Maar zoals iemand hierboven ergens ook al beschreef: het enige wat je kunt doen is tegengas blijven geven, ook al voel je je soms nog zo voor schut gezet, omdat ze doen alsof je de zoveeltste overbezorgde moeder bent. Blijf toch naar je eigen gevoel luisteren, want meestal is dat correct.
De eerste keer dat Nigel zo ziek was heb ik puur op gevoel midden in de nacht de dokter laten komen, zelfs mijn man vond dat ik tot de ochtend kon wachten. Mijn eigen HA had overdag gezegd dat hij hem 'matig ziek'vond... De HA schrok zich een ongeluk en wilde gelijk de ambulance bellen. Wij woonden toen naast het ziekenhuis dus ik wilde zelf direct gaan, maar moest op mijn ouders wachten die zijn tweelingbroer Eloy op moesten vangen. De HA zei: Ga maar vast, ik wacht hier wel op opa en oma.
Eenmaal aangekomen was mijn kind (1,5) in shock en reageerde nergens meer op. Infuus prikken lukte niet meer en ze hebben een andere kinderarts, die geen dienst had (!) uit bed moeten bellen, omdat hij als enige een botinfuus kon inbrengen. Mijn zoon heeft het op het nippertje gered. Later vertelde de kinderarts, dat ze de ambulance naar Amsterdam hadden gestuurd ivm geen plek in Almere. Ze zei dat hij Amsterdam vermoedelijk niet gehaald had.
Laat staan als ik tot de volgende ochtend had gewacht!!!
Het is een traumatische ervaring geweest en sindsdien luister ik heilig naar mezelf.

En als je eenmaal een arts hebt waar je je prettig bij voelt dan moet je het ook los kunnen laten. Wij hebben er nu een waar ik in principe blind op vaar.

Succes met de operatie van je zoontje, het is altijd heel naar...