Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-14 19:06

Een leven zonder vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-14 19:06

Hallo allemaal,

De titel klopt niet helemaal maar daar komt het wel op neer. Ik ben enigst kind en heb mezelf altijd alleen moeten vermaken. Op de basisschool vriendjes en vriendinnetjes gemaakt waar ik mee speelde maar ook die gingen een keer naar huis en was ik alleen. Het komt tegenwoordig niet veel meer voor dat er enigst kinderen zijn. Althans in mijn omgeving was ik vaak de enige. Op de middelbare school ook vrienden gemaakt en vrienden verloren. Mijn probleem is dat ik als ik iemand echt mag me helemaal vastklamp aan die persoon. Met het gevolg dat als de vriendschap over gaat ik voor mijn gevoel extra eenzaam ben. Nu, 22 jaar en een vaste relatie van 6,5 jaar, mis ik vrienden om me heen. In al die jaren zijn de vriendschappen vermindert maar ik kan ze nu op 1 hand tellen. En voor de 1 is dat genoeg maar ik heb het liefst mensen om me heen. Naja niet gewoon mensen maar vrienden. Soms zie ik oud klasgenootjes die met hele groepen vrienden naar feesten gaan en denk ik oh dat wil ik ook. Of ik zie een oude vriendin die een vast groepje vriendinnen heeft waar ze leuke dingen mee doet. Ook dat is iets wat ik mis. Een paar meiden die een groepje vormen. Net zoals in de serie Prett Little Liars (sinds ik die serie kijk ben ik het oa ook zo gaan missen).
Is dit een fase? Ik zit op school, loop momenteel stage en dus heb ik het gewoon druk. Ik ben bang dat ik alleen maar ongelukkiger wordt.
Wie heeft dit nog meer (gehad)? Of iemand die tips heeft?

**Geplaatst**: 19-08-14 19:09

Re: Een leven zonder vrienden

Geplaatst: 19-08-14 19:09

Ja ik herken me wel in jou. ook in heb weinig vriendinnen en ben soms best jaloers op mensen die echt zn vriendinnen groep hebben.

Ik ben bijna 23 en ook een vaste relatie...

**Geplaatst**: 19-08-14 19:11

Geplaatst: 19-08-14 19:11

Ik herken ergens je verhaal wel, ik ben ook enigs kind, je heel erg vastklampen aan iemand waardoor je de rest om je heen vergeet, verwaarloost en dus kwijt raakt. Bij mij komt dit denk ik door vaak switchen van scholen & emigreren. En ik denk ook bij jou dat dat vast door bepaalde gebeurtenissen in je leven zo is geworden.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:12

Geplaatst: 19-08-14 19:12

Ik had erg veel vrienden maar de laatste tijd worden het er ook steeds minder dus herken me erg in jou

nu 2,5 jaar een relatie dus daar zal het ook mee te maken hebben, en ben inderdaad ook enig kind.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-14 19:13

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-14 19:13

Ik heb 'gelukkig' niet veel meegemaakt maar ik denk dat het vastklampen meer te maken had dat ik blij was dat ik iemand had. En dat ik me dan gewoon teveel op diegene stort.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-14 19:13

Re: Een leven zonder vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-14 19:13

Al zou ik bijvoorbeeld een zus of een broer hebben en dan geen tot weinig vrienden dan zou ik het al een stuk minder erg vinden dan nu.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:14

Geplaatst: 19-08-14 19:14

Dat heb ik ook, als ik dan iemand gevonden heb waar t mee klikt dan heb ik het alleen maar over die gene en doe van alles met die gene en na een tijdje is alles weer weg

**Geplaatst**: 19-08-14 19:19

Geplaatst: 19-08-14 19:19

xNathaliee schreef:
Al zou ik bijvoorbeeld een zus of een broer hebben en dan geen tot weinig vrienden dan zou ik het al een stuk minder erg vinden dan nu.

Ik heb zussen en broers maar daar maar oppervlakkig contact mee. Dit kan juist heel teleurstellend zijn. Ik ken ook mensen bij wie hun zus hun beste vriendin is. Dat moet geweldig zijn, maar zo is het bij mij bepaald niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-14 19:19

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-14 19:19

Soms zie ik een oude bekende (een goede vriendin geweest) en maak ik een praatje en dan is het altijd we gaan gauw afspreken. Maar daar komt het nooit van. En ik ben dan altijd van het berichten sturen maar of er wordt niet op gereageerd of we komen niet tot een datum ofzo. En dan heb ik geen zin om als een hopeloos hondje erachter aan te gaan. Kan daar zo van balen..

**Geplaatst**: 19-08-14 19:20

Geplaatst: 19-08-14 19:20

Ik ben 26 jaar en heb maar 2 vriendinnen. Ik heb een relatie van 1 jaar. Ik had wel veel vrienden , maar die hebben mij in een moeilijke periode laten vallen.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:22

Geplaatst: 19-08-14 19:22

Komt me bekend voor, ik heb ook een druk leven, paard, werk, vriendje (1,5 jaar relatie), stage, school etc. Ondanks dat ik het met veel mensen goed kan vinden ben ik toch snel in m'n eentje op pad. Soms geniet ik van de rust, maar een groep vriendinnen hebben waarmee je gaat stappen is ook wel eens fijn..

**Geplaatst**: 19-08-14 19:22

Geplaatst: 19-08-14 19:22

Wat rot dat je je zo voelt!
Aan de ene kant herken ik je verhaal, want ik heb er ook moeite mee gehad dat ik zo weinig vrienden had. (idd ook als ik bepaalde tvseries keek)
Maar nu heb ik er eigenlijk wel vrede mee. Ik denk dan ook niet dat je later alleen ongelukkiger gaat worden (dat is bij mij iig tot nu toe niet gebeurd)
Vroeger had ik meer behoefte aan zo'n vriendinnengroep, nu heb ik het prima naar mijn zin met contact met collega's en maximaal 1x per maand een echte vriendin zien. (nu hang ik ook best veel aan mijn vriend, maar ik heb nu niet het idee dat ik tijd zou hebben voor meer vrienden naast werk, huishouden en hobby's)
Ik denk dat ik door die series het gevoel kreeg dat een vriendinnengroep iets is dat je "moet" hebben om gelukkig te zijn, kan het zijn dat jij dat ook hebt?
Anders is de enige tip die ik heb: zoek een hobby waarin je andere mensen ontmoet. Dan heb je iig mensen met dezelfde interesses, dat is gemakkelijker vrienden maken.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:24

Geplaatst: 19-08-14 19:24

xNathaliee schreef:
Soms zie ik een oude bekende (een goede vriendin geweest) en maak ik een praatje en dan is het altijd we gaan gauw afspreken. Maar daar komt het nooit van. En ik ben dan altijd van het berichten sturen maar of er wordt niet op gereageerd of we komen niet tot een datum ofzo. En dan heb ik geen zin om als een hopeloos hondje erachter aan te gaan. Kan daar zo van balen..

Dit heb ik dus ook hele erg... Dus ik houdt eigenlijk weinig vrienden over.
Echte vrienden zijn er nog geen 3.

Ik ben vroeger wel veel gepest...

Ik heb het ook zo ongeveer opgegeven omdat ik altijd het gevoel heb dat ik er niet helemaal bij hoor en daar wordt je harstikke onzeker van.

Ik begon dit jaar aan een nieuwe school, volgend jaar hopelijk naar een nieuwe stad en daar wonen en dan ga ik met de kennis die ik nu heb proberen wel een keer een vriendenkring op te bouwen.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:24

Geplaatst: 19-08-14 19:24

xNathaliee schreef:
Al zou ik bijvoorbeeld een zus of een broer hebben en dan geen tot weinig vrienden dan zou ik het al een stuk minder erg vinden dan nu.

Ik heb een zus en die lijkt zoveel op mij qua gedrag dat ik haar vooral irritant vind (en zij mij). We hebben vooral gezeur en problemen. Hetzelfde met mijn vriend en zijn zussen. Dus til je niet te zwaar aan het niet hebben van broers / zussen!

**Geplaatst**: 19-08-14 19:25

Geplaatst: 19-08-14 19:25

Ik heb niemand en ben 22 , sinds ik naar speciaal onderwijs ging eigenlijk op mijn 9de ik ben niet goed in vrienden maken en onderhouden dus ik slijt mijn leven alleen

**Geplaatst**: 19-08-14 19:31

Geplaatst: 19-08-14 19:31

tineke8889 schreef:
xNathaliee schreef:
Al zou ik bijvoorbeeld een zus of een broer hebben en dan geen tot weinig vrienden dan zou ik het al een stuk minder erg vinden dan nu.

Ik heb een zus en die lijkt zoveel op mij qua gedrag dat ik haar vooral irritant vind (en zij mij). We hebben vooral gezeur en problemen. Hetzelfde met mijn vriend en zijn zussen. Dus til je niet te zwaar aan het niet hebben van broers / zussen!

Inderdaad! Ik heb een zusje die 7,5 jaar jonger is en daar kan ik wel goed mee. Met die van 15 juist weer niet.
Maar iemand van 11 moet je ook niet zien als een vriend...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-14 19:32

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-14 19:32

Nee ik hoor ook vaak dat het maar beter is dat ik geen zus of broer heb want een slechte vriend(in) kan je de rug toekeren maar een zus of broer blijft altijd familie. Maar ik ken vooral ook goede broers en zusjes. En natuurlijk hebben zij wel eens ruzies en irritaties maar juist omdat ze familie van elkaar zijn blijven ze altijd een band hebben. En staan ze altijd voor elkaar klaar. Mijn vriend staat ook voor me klaar maar als het uit is heb ik niemand die voor me klaar staat zeg maar.
Ik ben zelf ook wel iemand die veel aandacht nodig heeft (misschien ook te maken met het enigst kind zijn omdat ik altijd alle aandacht voor mezelf heb gehad). Als ik een vriendin heb wil ik wekelijks al niet dagelijks mee kletsen. En heb dan ook geen schaamte ik vertel alles. Nu heb ik af en toe wel eens contact met iemand maar dat loopt na een uur alweer dood.
Misschien is het nu ook wat sterker door de serie die ik kijk. Heb het altijd wel gewild en misschien onbewust weggestopt en komt het nu naar boven. Familie heb ik ook weinig (de meesten wonen in Indonesië). Ik heb sinds kort weer goed contact met mijn nicht en neef (broer en zus van elkaar) waar ik vroeger goed mee omging maar die wonen ook minimaal 1 uur rijden van mij vandaan.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:47

Geplaatst: 19-08-14 19:47

Ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen zonder onaardig te klinken, maar zou je niet kunnen proberen tevreden te zijn met minder? Het klinkt nu alsof het voor jou "alles of niets" is een het lijkt mij moeilijk om op die manier een vriendschap op te bouwen. Ik weet niet of je dat doet, maar als je met iedereen die je ontmoet begint met "we moeten minimaal wekelijks contact hebben en elkaar alles vertellen", zou dat voor mij (als potentiële nieuwe vriendin) veel druk geven. Misschien dat je kunt proberen minder teleurgesteld te zijn als een vriendschap niet meteen zo in elkaar zit en het op zijn beloop te laten, met sommige mensen ontwikkelt het misschien vanzelf tot een meer frequent contact.

Zijn er trouwens geen soort "datingsites" voor mensen die vriendschap zoeken? Dan zou je gericht kunnen zoeken naar iemand die ook op zoek is naar het type vriendschap waar jij naar zoekt. Ik weet dat die optie er op een christelijke datingsite (funkyfish) wel was vroeger..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-14 19:53

Re: Een leven zonder vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-14 19:53

Oh daar heb je helemaal gelijk in maar zo bedoelde ik het niet. Natuurlijk moet elke vriendschap zich opbouwen en met de ene persoon gaat dat sneller dan met een ander persoon. Het is heus niet zo dat ik van elke vriend(in) verwacht dat alles meteen wordt besproken van binnen en buiten. Maar dat is wel iets waar ik behoefte aan heb. Ik heb mijm vriend waar ik alles mee deel en een hele goede vriendin (die ik al 10 jaar ken). Maar that's it. En wat ik al eerder aangaf voor de een is dat genoeg maar ik heb ondervonden dat ik daar dus niet genoeg aan heb.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:53

Geplaatst: 19-08-14 19:53

Het is heel normaal dat naarmate je ouder wordt je ook minder vrienden hebt. Dit omdat je meer waarde gaat hechten aan een klein aantal goede vrienden dan een groot aantal "kennissen". Ook mijn echt vrienden zijn maar op 1 hand te tellen en daar ben ik content mee. Ik heb wereldwijd veel leuke mensen zitten waar ik altijd op bezoek kan en lol mee heb, maar ik hecht veel meer waarde aan mijn kleine selectieve groepje echte vrienden.

**Geplaatst**: 19-08-14 19:54

Geplaatst: 19-08-14 19:54

Troost u , ik ben 21 en heb geen echte, echte vrienden...
Wel een paar waar ik meer contact mee heb en wel wat afspreek maar echt met een groep naar feestjes gaan of gezellig bij elkaar bijeen komen en leuke dingen doen heb ik ook niet.

Ik mis dat ook wel hoor maar zal iets zijn wat mss nog wel kan veranderen of juist niet

**Geplaatst**: 19-08-14 19:58

Re: Een leven zonder vrienden

Geplaatst: 19-08-14 19:58

Ik was dan geen enigs kind maar ook ik heb maar 1 goede vriendin en verder eigenlijk niemand.
Mijn kids en al 10 jaar een relatie gelukkig wel.
Zou graag meer vriendinnen hebben maar ik stap moeilijk op mensen af en vertrouw mensen heel moeilijk (door verleden).

**Geplaatst**: 19-08-14 20:00

Geplaatst: 19-08-14 20:00

Hier nog één, heb geen makkelijk verleden gehad. Woonde eerder altijd in Amersfoort en had één beste vriendin waarmee ik alles deed, paarden, shoppen, bios enz. Nu ben ik sinds 2,5 jaar verhuisd naar Overijssel, heb een relatie van 2 jaar. Maar echte vrienden niet... Nu ga ik (hoogstwaarschijnlijk) op een stal een paard leasen en hoop er iemand te ontmoeten met de zelfde interesses!

**Geplaatst**: 19-08-14 20:01

Geplaatst: 19-08-14 20:01

Niemand heeft hele groepen vrienden hoor. Echte vrienden zijn schaars. Je mag in je handjes knijpen met de vrienden die je hebt.

**Geplaatst**: 19-08-14 20:02

Geplaatst: 19-08-14 20:02

Ik had vroeger ook niet zo veel goede vriendinnen, de laatste jaren gaat dat echt veel beter.

Heb je geen hobby's waar je mensen kan ontmoeten? Ik kan echt zó met een bokker leuk kletsen, besluiten samen een buitenrit te gaan maken en daar vervolgens goed bevriend mee raken. Is al meerdere keren gebeurd nu. Maar dat is een proces, eerst zie je ze af en toe, later eens wat vaker

Denk dat het belangrijk is, dat je zodra je één vriendin hebt, je je juist niet richt op die ene persoon maar zorgt dat je er nog meer contacten bij krijgt.

Van mijn broertjes moet ik het trouwens ook niet hebben hoor, die spreek ik alleen als we verjaardagskado's voor onze ouders moeten kopen en op verjaardagen.