Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-11-13 15:21

Geplaatst: 15-11-13 15:21

lastige situatie TS.

je weet niet waarom hij het doet. dit kan zowel moet goede als met kwade bedoelingen zijn. dit kunnen wij niet beoordelen achter de pc vandaan.

ik zou het geld zeker niet accepteren. probeer al je moed bij elkaar te rapen en dit aan te geven. dat je niet afhankelijk wilt zijn van iemand.

sterkte

**Geplaatst**: 15-11-13 15:23

Geplaatst: 15-11-13 15:23

Misschien is het verstandig het niet moeilijker te maken dan het (nu) is?

Gewoon zeggen dat je het heel erg lief aangeboden vindt, maar dat je het zelf op eigen kracht wil doen en zijn hulp waardeert zoals het tot nu toe gegaan is, en je het graag hierbij wil laten.

Dan kun je doorgaan zoals het tot nu toe ging, of als je er echt een rotgevoel bij hebt (terecht of niet) dan neem je afscheid van deze hulpverlener en zoek je een andere.

Maar niet bij voorbaat zeggen dat hij kwaad wil, dat weet je helemaal niet, wie weet is het ècht goed bedoeld.

Maar sowieso is het heel verstandig om het niet aan te nemen zodat je niet al te onderdanig wordt zeg maar +:)+

**Geplaatst**: 15-11-13 15:25

Geplaatst: 15-11-13 15:25

Tabaluga12 schreef:
Ik geloof niet dat een psycholoog of psychiater of wat voor een therapeutische coach dan ook volgens zijn beroepscode zo'n voorstel mag doen.

Oké, misschien mag dat niet volgens de beroepscode. Maar hun 'doel' is toch degene die hulp vraagt, helpen?
Dus als Ts aangeeft dat ze moeilijk rondkomt, en stél (dit weet ik natuurlijk niet hé

) ze geeft aan niets leuks te kunnen doen in december want... Ja, als die hulpverlener een hart heeft, en Ts sympathiek vind, dan kan het wel eens gebeuren dat die beroepscode geschonden word.
Dat hoeft Niet te gebeuren vanuit het perspectief: Hij wil meer van je, maar gewoon omdat hij mens is, en het hart op de goede plaats kan hebben.

Ik zeg niet dat het oké is.
Ik wil alleen maar even weerleggen dat het er Niets meer achter hoeft te zitten, want iedereen schreeuwt hier moord en brand terwijl dat niet nodig hoeft te zijn.
Ts is haar vertrouwen kwijt, die reacties helpen daar niet bij.
Wat weer maakt dat ze bij de volgende hulpverlener nog meer wantrouwen heeft, plus dat ze weer opnieuw kan beginnen, terwijl ze al een jaar bij deze hulpverlener in therapie zit.
Het is maar om aan te geven dat de dingen allemaal niet zo zwart-wit zijn, en om te voorkomen dat Ts bruggen verbrand die helemaal niet verbrand hoeven te worden.
Ze kan aangeven dit geld niet te willen, en ze kan in gesprek gaan over de twijfel-wantrouwen dat met zich meebrengt, dat is een mooiere oefening dan maar weglopen en opnieuw met een ander te beginnen.
Weglopen kan altijd nog als het werkelijk lijkt dat hij slechte bedoelingen heeft, maar daar moet je niet meteen vanuit gaan, zeker niet als je al zo'n verleden hebt, dan is het juist noodzaak dat je leert mensen vertrouwen,dus dan helpen sommige reacties in dit topic gewoon niet

**Geplaatst**: 15-11-13 15:28

Geplaatst: 15-11-13 15:28

Ik zou het niet aannemen als ik jouw was. Gewoon vriendelijk zeggen dat je het echt zelf wil gaan doen.
En dan zie je wel hoe het loopt en of je echt verder kan met hem als hulpverlener.
Of hij nu goede bedoelingen heeft of niet ik vind dat hij het zou moeten begrijpen als je niet wil en zeker in jouw situatie. Je wil niet afhankelijk zijn van een ander maar het gewoon zelf gaan doen. Ik zou het ook niet direct door gaan geven aan de instantie. En als het echt alleen maar goedbedoeld is geweest dan accepteert hij het ook dat jij het niet wil aannemen en is het gewoon klaar door dat aan te geven.

**Geplaatst**: 15-11-13 15:44

Geplaatst: 15-11-13 15:44

Als hulpverlener heb je een professionele band met je cliënt, dan onderscheid je van een gewone vriend. Vanaf het moment dat je zelf privégeld gaat toestoppen aan iemand, verbreek je die band en maak je er een persoonlijke band van. Dat is not done in de hulpverlening en an sich al heel vreemd van een hulpverlener dat hij dit zelfs aanbiedt, want hij hoort dit te weten. Of hij het nu echt goed bedoelt of er meer achter zit.
Wat ga je bijvoorbeeld doen als toch niet meer tevreden bent en een andere hulpverlener wil? Zonder schuldgevoel met hem breken, ondanks hij "geïnvesteerd" heeft in jou? Ga je durven zijn mening niet meer te volgen als je het niet met hem eens bent? Het maakt zoveel dingen veel te ingewikkeld. Dus zeker nooit geld accepteren, je maakt je dan persoonlijk afhankelijk van iemand en dat is een hele slechte positie. Zeg het gewoon eerlijk dat je dit een slecht idee vindt, dat je wil dat dit louter professioneel blijft. Als hij je beslissing respecteert kan je nog gewoon verder als hij je voor de rest goed vooruit helpt. Maar als je merkt dat hij het probeert te pushen door bv een schuldgevoel aan te praten (bv: "jammer, maarja als jij liever in de schulden zit dan je trots opzij te zetten en een beetje geld te accepteren), aarzel dan ook niet om dit ergens te melden, bijvoorbeeld bij de organisatie als hij ergens is bij aangesloten.

**Geplaatst**: 15-11-13 15:55

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 15-11-13 15:55

Ik kan met redelijke zekerheid zeggen dat de hulpverlener dit nooit mag doen.

Het kan zijn omdat hij echt bij je betrokken is, kan ook zijn omdat hij "meer" wil, vast staat dat elke hulpverlener een gepaste afstand moet hebben to de client en alle persoonlijke verstrengeling te allen tijde moet vermijden.

Je kan dit heel makkelijk oplossen door te zeggen dat je het heel aardig van hem vind, maar dat je graag de relatie zakelijk houd en daarom niet ingaat op zijn aanbod.

**Geplaatst**: 15-11-13 16:14

Geplaatst: 15-11-13 16:14

Ik vind dat mensen hier heftig reageren. Ik heb jarenlang een hulpverlener over de vloer gehad. Toen ik krap zat heeft ze me weliswaar geen geld aangeboden, maar ze zei wel op een dag dat ze een of andere bodycream had gekregen waar zij niet tegen kon en of ze mij er blij mee kon maken.

Andersom heb ik ook wel eens aan haar gevraagd of ze nog een andere client had die iets kon gebruiken wat ik niet meer nodig had.

Ik zou bespreken met je hulpverlener dat je het niet prettig vind om een dergelijk aanbod te krijgen omdat het je het gevoel geeft dat je bij hem in het krijt staat.

Meteen aangeven zou ik niet doen. Ik studeer nu ook voor hulpverlener en ik kan me voorstellen dat je met cliënten een bepaalde band opbouwt waardoor je je betrokken voelt. Misschien bedoelt hij het goed. Er is nog niks gebeurd verder en dat hoeft ook niet. Ik vind meteen aangeven dan ook overtrokken.

**Geplaatst**: 15-11-13 16:26

Geplaatst: 15-11-13 16:26

Maar het gaat hier niet om spullen -dat kan nog iets anders zijn- maar om geld:

Hulpverlener bied vervolgens aan mij geld te geven zodat ik kleding kan kopen.
Ook bied hulpverlener aan mij geld te geven voor de decembermaand.
Hulpverlener zegt dit niet voor iedere client te doen.

Vooral die laatste zin, zegt mij: het zaakje stinkt. Ik zou zeggen: wegwezen bij deze hulpverlener.
Jij staat als patient al in een zwakkere positie dan hem. Ook al zeg jij vriendelijk 'nee' dan, als er toch iets achter zit, komt hierna iets anders wat hij niet 'voor iedere client doet'. Want waarom zegt hij dat? Die zin is echt niet in de haak. Uitkijken hoor! Toevallig vandaag was nog in het nieuws hoe vaak hulpverleners en aanverwante beroepen in de fout gaan.

Edit: geld voor kleding: dan gaat het niet om een tientje of 2. En ook nog geld voor de decembermaand. Dan heb je het dus al gauw over honderd euro ofzo...

**Geplaatst**: 15-11-13 16:44

Geplaatst: 15-11-13 16:44

Winged schreef:
Mioux schreef:
Ook al wil hij of zij echt helpen, dan is dit nog niet toegestaan. Erin mee gaan kan voor TS ook gevolgen hebben als de instantie het hoort of dergelijke waar van de hulpverlener is. Ook rekent de TS zich dan rijker als ze is, en dat kan voor de toekomst ook fout uitpakken...

Inderdaad. Cru gezegd: TS Zit in de schuldsanering. Een proces van de schuldsanering is dat mensen zichzelf weer kunnen redden zodra ze hieruit zijn. Maakt niet uit met welke reden ze in de sanering terecht zijn gekomen. Als zij nu geld 'krijgt' leert ze dus niks.

Daarnaast: Een goede hulpverlener blijft professioneel en houdt op bepaalde vlakken afstand. Als hij haar echt wil helpen geeft hij aan dat hij haar hulpverlener niet meer kan zijn.

Precies dit. Een hulpverlener mág zijn cliënt niet eens geld geven. Dat kan hem in een hele nare positie brengen op zijn werk of zelfs tot ontslag leiden.

TS, is deze hulpverlener aangesloten bij een organisatie? Of werkt hij als zelfstandige?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-13 19:45

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-13 19:45

Ik heb geen idee eigenlijk. Hij is werkzaam op een praktijk met meerdere hulpverleners.
Bedoel je dan de praktijk als zijnde organisatie?

Tevens heb ik alleen gezegd dat ik in de schuldsanering zit en daardoor weinig te besteden heb.
ik klaag daar niet over.

**Geplaatst**: 15-11-13 20:11

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 15-11-13 20:11

Even reageren. Er zijn hulpverleners die dit in het verleden hebben gedaan en zeer zwaar op hun vingers zijn getikt. Dit mag geen enkele hulpverlener doen! Ook al is het goed bedoelt, je hebt een clien-therapeut relatie en geen vriend relatie. Het is een zakelijke relatie!

TS wat zegt je onderbuik gevoelens? Waarom voelt het zo dubbel?

**Geplaatst**: 15-11-13 20:49

Geplaatst: 15-11-13 20:49

Ceriadwen schreef:
Ik kan met redelijke zekerheid zeggen dat de hulpverlener dit nooit mag doen.

Het kan zijn omdat hij echt bij je betrokken is, kan ook zijn omdat hij "meer" wil, vast staat dat elke hulpverlener een gepaste afstand moet hebben to de client en alle persoonlijke verstrengeling te allen tijde moet vermijden.

Je kan dit heel makkelijk oplossen door te zeggen dat je het heel aardig van hem vind, maar dat je graag de relatie zakelijk houd en daarom niet ingaat op zijn aanbod.

Mee eens. Hij gaat over de grens en jij ook als je hierin meegaat. Sowieso niet aannemen, al is het gewoon voor je eigen gevoel van trots.
Ergens je beklag gaan doen over deze persoon lijkt me niet zo nodig, bovendien weet je helemaal niet of hij slechte bedoelingen heeft en wordt dat toch woord tegen woord en als je emotioneel niet heel sterk staat, zou ik niet aan zo'n procedure beginnen. Ook zomaar een andere hulpverlener zoeken, vind ik nogal drastisch. Het lijkt me ook gewoon de beste oplossing om gewoon te zeggen: "Neen, dankje."

**Geplaatst**: 15-11-13 21:04

Geplaatst: 15-11-13 21:04

gohya schreef:
Oke maar er zijn ook mensen die je écht willen helpen en er verder écht niets achter zoeken.
Natuurlijk begrijp ik dat je gaat malen,zou ik ook doen hoor,heb hetzelfde verleden als jij.
Maar ik denk altijd verder, je kan hem nu wel verdenken van iets,maar eigenlijk is dat vooroordelen.
Je kan ook kijken,mocht er ook maar een klein beetje de verkeerde richting uit gaan,gelijk aangifte doen.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand zijn baan op het spel gaat zetten,en zeker in deze tijden van werkeloosheid.

Nogmaals TS ik begrijp jou echt héél goed,en ik begrijp ook waarom je bang word!
Maar zie ook de andere kant, soms willen mensen [dus ook hulpverleners] je écht helpen.

Dan doen ze dat niet met geld. Ze zijn niet aangenomen om TS geld te geven, maar om TS therapie te geven. Het is níet normaal dat een hulpverlener je geld geeft. Ik zou het ook aangeven aan zijn baas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-13 21:55

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-13 21:55

lovelys schreef:
Even reageren. Er zijn hulpverleners die dit in het verleden hebben gedaan en zeer zwaar op hun vingers zijn getikt. Dit mag geen enkele hulpverlener doen! Ook al is het goed bedoelt, je hebt een clien-therapeut relatie en geen vriend relatie. Het is een zakelijke relatie!

TS wat zegt je onderbuik gevoelens? Waarom voelt het zo dubbel?

Zoals ik in de OP aangaf heb ik een verleden van seksueel misbruik.

Ik ben zelf opgevoed met het voor wat hoort wat principe.

En ik kan me niet voorstellen dat iemand zomaar zoiets voor mij zou doen.
heeft nog nooit iemand gedaan.

waarom pikt hij mij van al zijn cliënten eruit om dit aanbod te doen.
ik zal vast niet de enige zijn die in deze situatie zit.

**Geplaatst**: 15-11-13 22:04

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 15-11-13 22:04

Het heeft weinig zin om daarover te speculeren, bovendien is dat niet zo netjes als je de andere partij er niet naar vraagt of die geen kans geeft op weerwoord. Je hoeft het niet te accepteren he, dat deeltje is jouw verantwoordelijkheid en keuze.

**Geplaatst**: 15-11-13 22:24

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 15-11-13 22:24

Hai TS,

Wat lastig zeg! Ik begrijp goed dat dit je niet lekker zit. *aai* En dat al je alarmbellen afgaan. Je hebt een veilige band met je hulpverlener, en ineens zet hij alle verhoudingen op zijn kop door dit aanbod.

Alleen daarom al is dit onprofessioneel gedrag van je hulpverlener. Het is nou net het idee dat je je veilig voelt bij een hulpverlener. Omdat er geen persoonlijke loyaliteiten en verplichtingen zijn. Met dit aanbod brengt hij een ander aspect in die relatie. Een soort 'verplichting'. Inderdaad, een groot risico op 'voor wat hoort wat'. Dat is een aspect dat daar absoluut niet hoort te zijn.

En ten tweede: gezien jouw verleden is het heel logisch dat je dit aanbod wantrouwt. Je hulpverlener kent dit verleden. Dat maakt het nog een stommere zet van hem. Natuurlijk schiet je hiervan in de stress! En natuurlijk bewijst dit jouw aangeleerde wantrouwen jegens anderen. Jegens hulpverleners nota bene. Wat een oet***!

Ik zou in ieder geval het aanbod resoluut afwijzen. En je hulpverlener vertellen dat dit jullie client-hulpverlener relatie in het nauw drijft.

Dat zou al genoeg moeten zijn. Zo hoef je hem niet te 'beledigen' door je angstige (en gezien jouw ervaringen zeer logische) vermoedens uit te spreken. (Ik denk dat je dat nog het engst vindt aan de confrontatie. Heb ik het fout?)

Accepteert hij dit niet? Of probeert hij je over te halen? Dan zou ik subiet weg zijn. Bescherm jezelf. En maak melding bij zijn leidinggevenden! Desnoods (of misschien wel: beter nog) in een brief.

Ik snap dat je het gevoel hebt dat je 'bewijs moet verzamelen' om sterker in je schoenen te staan. Maar echt, alleen al jouw onrust is al bewijs genoeg dat hier iets niet goed gaat. Vissen bij andere clienten is:
- een manier om de confrontatie te vermijden/uit te stellen (stel je voor dat niemand hetzelfde meemaakt met hem. Ga je jezelf dan vertellen dat het vast wel meevalt? En dat je geen actie hoeft te ondernemen?)
- niet ok, omdat hun hulpverlener-client relatie vertrouwelijk is

En zie het op deze manier: hoe pak je nu beter dat 'niet durven' aan dan op deze manier voor jezelf op te komen? Kop op! Zie het als een leerpunt en vertel je hulpverlener dat je niet akkoord gaat! En dat je niet gediend bent van dit soort voorstellen! Jij hebt al zo veel ellende overleefd, lees ik in je verhaal, je kan dit! Go!

**Geplaatst**: 15-11-13 22:51

Geplaatst: 15-11-13 22:51

lovelys schreef:
TS wat zegt je onderbuik gevoelens? Waarom voelt het zo dubbel?

Uhh dat een man haar 'zomaar' geld wil geven terwijl hij professioneel zout moeten zijn, is toch al reden genoeg om het te wantrouwen.

Al helemaal als hij van dit verleden weet.
Klinkt mij heel fout allemaal. Zou het zeker aangeven bij de organisatie.

**Geplaatst**: 15-11-13 22:56

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 15-11-13 22:56

Even een heel raar idee hoor, lijkt me een wat vreemde aanpak maar goed.

Was het niet gewoon een rare test van die man om te kijken hoe ze hierop zou reageren...als een soort onderdeel van de behandeling ofzo

**Geplaatst**: 15-11-13 23:12

Geplaatst: 15-11-13 23:12

shadowmember schreef:
Ik vind het heel erg moeilijk.
ik weet dus niet of hij te vertrouwen is.
nu heb ik sowieso moeite iemand te vertrouwen
en vertrouw ik mensen over het algemeen net zover als ik ze gooien kan.
en ik vind het makkelijker het op te schrijven zoals nu.
Maar face to face is voor mij problematisch.
ik heb mezelf aangeleerd niet te praten en alles weg te stoppen.
dit heb ik 19 jaar lang gedaan.
en ben er nu pas achter dat dat niet de juiste methode is.
en voor mezelf opkomen? Kun je dat eten?
En om dat te veranderen ben ik dus in behandeling bij hulpverlener
plus dat ik nog heel heel veel te verwerken heb.

even helemaal los van je topic onderwerp... krijg je hier welliswaar een virtuele maar wel een hele vette knuffel :(:)

**Geplaatst**: 16-11-13 01:14

Geplaatst: 16-11-13 01:14

Een hulpverlener hoort dit niet te doen. Het is niet professioneel.

De gedachten die jij eraan koppelt lijken me niet helemaal reëel. Ik zou dit probleem inderdaad bij de praktijk bekend maken: wat hun gedachten van deze actie bij deze persoon zijn. En of zij vinden dat het dan beter is een nieuwe hulpverlener te zoeken.
Het kan gewoon aardig bedoelt zijn, maar het heeft een heel vervelend effect op jou omdat de professionele grens overschreden wordt en meer richting het vriendschappelijke gaat. En die relatie ben jij niet aangegaan en wil je met deze persoon ook niet aangaan. Ik kan me ook zo voorstellen dat hierdoor je behandeling verstoort wordt en dan is het dus tijd om een nieuwe hulpverlener te zoeken.

Je geeft zelf aan het niet bespreekbaar te kunnen maken en het ook ontzettend onprettig te vinden. Ik zou het dus vooral bij jezelf houden: wat vind jij ervan en wat wil jij?

**Geplaatst**: 16-11-13 02:17

Geplaatst: 16-11-13 02:17

Ik ben het eens met voorgaande posters. Het is niet professioneel en vergroot jouw gevoel van afhankelijkheid t.o.v. de hulpverlener.
Dat zou niet moeten, en al helemaal niet in jouw situatie.
Mocht je het toch willen onderzoeken, omdat het misschien een onbenullige, maar goed bedoelde geste zou kunnen zijn;
breng het ter sprake in gesprek met hem; desnoods met iemand anders erbij.
Als het dan nog niet klopt voor je gevoel, zou ik hier gewag van maken bij de praktijk.
Veel sterkte.

**Geplaatst**: 16-11-13 13:06

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 16-11-13 13:06

TS: Ik zou de reactie van _Mikey_ goed lezen. Ik denk dat ze zeer zinnige dingen zegt waar je in de praktijk ook echt wat mee kunt.

Je hulpverlener heeft, goed bedoeld of niet, in ieder geval een echt grote fout gemaakt. Geld geven hoort niet en geld geven én jou in een uitzonderingspositie plaatsen ( "ik doe dit echt niet voor al mijn clienten") is in dit geval écht absoluut fout, fout, fout. Nog los van richtlijnen en regels rondom het hulpverleners vak ( want dit mag écht níet!) is het ook therapeutisch/inhoudelijk een blunder.

Hij zou moeten weten dat met jouw geschiedenis de kans groot is dat het patroon haast een herhaling van toen is ( een uitzonderings positie innemen, "speciaal zijn", iets krijgen, maar daar dan wel op enig moment de "rekening" voor moeten betalen), en dat het dus hoe dan ook jouw behandeling daarmee erg onveilig én dus onmogelijk maakt.

Weet hij dit niet dan is hij niet deskundig genoeg om jou te helpen. Weet hij dit wél, en heeft hij er desondanks voor gekozen dit toch te doen ( ookal is dit missschien uit de beste bedoelingen) dan is hij mogelijk meer bezig met zijn eigen gevoel ( zichzelf goed voelen omdat hij iets voor jou doet ) dan met jouw behandeling.

Feit is daarbij toch ook dat juist vrouwen die misbruikt zijn, een groter risico lopen om weer misbruikt te worden. Dit is omdat deze vrouwen makkelijk aan zichzelf gaan twijfelen en niet meer durven te vertrouwen op hun onderbuik gevoel.

Want wees eerlijk: deze therapeut heeft misschien wel meer dingen gedaan die niet handig waren, maar waar je je makkelijk over heen kon zetten. Gewoon omdat het misschien niet handig was, maar waar je wel voelde dat het wel goed bedoeld was.

In deze situatie lijkt je intuitie je te zeggen dat het niet pluis is. Kennelijk wéét je diep in je hart dat het echt niet klopt ( en dat het meer is dan een uit de hand gelopen goede bedoeling). Of niet??
Als dit wel zo is: gewoon wégwezen bij deze hulpverlener.

En ja: ergens opnieuw beginnen is lastig... Maar minder lastig en minder beschadigend dan de situatie die nu is ontstaan. En misschien nu, voor de veiligheid toch maar even voor een vrouw kiezen?? Dat maakt het misschien toch makkelijker voor je om te gaan vertrouwen en niet te snel te gaan twijfelen aan de bedoeling van de ander. En bespreek met je volgende hulpverlener vooral ook dit voorval: zij kan je dan helpen uit te zoeken wat je er verder nog mee moet/wil.

**Geplaatst**: 16-11-13 13:23

Geplaatst: 16-11-13 13:23

Lente schreef:
Ik vind dat mensen hier heftig reageren. Ik heb jarenlang een hulpverlener over de vloer gehad. Toen ik krap zat heeft ze me weliswaar geen geld aangeboden, maar ze zei wel op een dag dat ze een of andere bodycream had gekregen waar zij niet tegen kon en of ze mij er blij mee kon maken.

Tussen iemand een potje bodycream meegeven wat je anders toch maar had weggegooid of iemand aanbieden uit een financiële put te helpen zit toch nog wel een hemelsbreed verschil...daarbij neem ik aan dat jouw hulpverlener niet tegen jou heeft gezegd "normaal gezien doe ik dit nooit voor mijn cliënt, maar voor jou maak ik speciaal eens een uitzondering!" . Je krijgt er geen gevoel van dat je speciaal bent, je weet dat als jij het toevallig niet nodig had iemand anders het wel had gekregen.

_Mickey_ verwoordt het precies goed. Door dit te doen wek je heel wat wantrouwen bij een cliënt. "waarom voor mij? Waarom ben ik zo speciaal? Wat steekt hier achter?". En dan kunnen mensen wel zeggen dat je niet zo achterdochtig moet zijn omdat anderen het soms echt wel goed bedoelen. Maar als de TS geen problemen had met mensen vertrouwen dan had ze daar in de eerste plaats al nooit gezeten. Dat net die persoon die haar die veiligheid moest geven het onder haar uitschopt is een kwalijke fout als hulpverlener.

**Geplaatst**: 16-11-13 13:27

Geplaatst: 16-11-13 13:27

Het lijkt me wel zo fair om nog even de optie open te houden dat de TS de bedoelingen anders opgevat heeft dan ze waren

Het lijkt me bvb. niet onmogelijk dat de bewuste man bvb. zoiets heeft gezegd als: "Wat als ik je nu eens aan zou bieden...." met de intentie om daarmee te kijken op welke manier de TS daar mee omgaat?

Het lijkt mij allemaal ook erg raar hoor, daar niet van, maar misverstanden kunnen er ook zijn en ik kan me voorstellen dat iedereen een foutje kan maken. Al helemaal als je toch al zeer gevoelig bent voor dergelijke situaties

Het lijkt mij gewoon heel wijs om het bespreekbaar te maken, en af te wachten welke reactie hij daar op geeft, en aan de hand daar van te besluiten wat verder te doen

**Geplaatst**: 16-11-13 13:43

Re: help ik zit met mijn handen in het haar.

Geplaatst: 16-11-13 13:43

Natuurlijk is het mogelijk dat hulpverlener onschuldige bedoelingen heeft. Echter, de hulpverlener heeft de taak om de relatie professioneel te houden. Dat gaat hier mis. En dat is al argument genoeg om aan de bel te trekken. Ongeacht de bedoelingen van de hulpverlener.

Want wat nu dat hij het goed bedoelt? Of dat hij wil zien hoe ze reageert? Dat is geen argument om een veilige en professionele relatie op het spel te zetten.

Dat soort experimenten met hulpbehoevende clienten is gewoon fout. En als hulpverlener zou hij doordrongen moeten zijn van het besef dat dit fout is.