Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-12-15 19:59

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 22-12-15 19:59

Nou heb er meerdere afgewimpeld. Heel grof. Ooit zeg ik ze wel dat het geen persoonlijke aanval was. Maar heb wel 15 keer een verhaal moeten doen die ik echt maar 1 keer wilde doen. Later bleek ook dat Ze hebben geGoogled om Zelf ook op de crematie te komen. Gelukkig was het op internet aangegeven als zijnde besloten.

Heb zelf een bloedje hekel aan "de tante van mijn oom zijn poets vrouw is dood" dus ik moet ook komen..

Nee je hebt wat met de overledene of met eerste lijn.

Werk net een paar maanden op deze plek.

**Geplaatst**: 23-12-15 00:40

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-12-15 00:40

Poeh ja dat kan ik me voorstellen! Wij hadden dan wel een open crematie maar dat was in verband met mijn moeders beroep.
Sterkte met het verwerken. Als je iets kwijt wil/moet kun je dat hier altijd doen!

**Geplaatst**: 23-12-15 01:45

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-12-15 01:45

Snap het precies. En al die mensen waarvan je weet dat ze niks om je geven maar gewoon nieuwsgierig zijn en willen weten wat er gebeurd is... Grrr *middelvinger*

**Geplaatst**: 23-12-15 12:21

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-12-15 12:21

Brr ja daar heb ik echt een gruwelijke hekel aan, maar ook die mensen die wel iets om je geven en je nu super voorzichtig gaan behandelen alsof je breekbaar bent, doe gewoon normaal denk ik dan.

Daarom was ik zo blij dat ik tussentijds van werk ben veranderd en ik hier eigenlijk pasgeleden(het is nu 5 maanden geleden gebeurd) iets over heb gezegd tegen sommige collega's, dan krijg je al veel minder "medelijden" gelukkig.

**Geplaatst**: 23-12-15 22:31

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-12-15 22:31

Ja zo is het maar net.
Al snap ik het ook wel. Ik ben echt een kletser maar met zulke onderwerpen ben ik echt het tegenovergestelde. Kan het bijvoorbeeld ook niet hardop Zeggen. Laat staan dat men verhaal komt halen en Blijven vissen.

Maar gisteren brak ik toch even. Werd mij enthousiast gevraagd of ik al klaar was voor de feestdagen. De dame in kwestie wist van niks. Ik sloeg dicht. Geen antwoord maar ook geen uitleg. Kreeg het niet voor elkaar. Op weg naar huis wel verdriet gehad.

Mij doe je een plezier er niet over te hebben. Gewoon de hand te schudden en geen bijzondere breekbare behandeling.

**Geplaatst**: 25-12-15 18:05

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 25-12-15 18:05

Heel veel sterkte nu meis. Moeilijk hoor.

Weet je ik erger me vreselijk aan die geweldige reclames.. Een familie die compleet is. Of dat kindje dat enorm blij is dat opa en oma door de deur komen lopen... Dat doet stiekum gewoon pijn! Mijn kids hebben dat niet meer. Geen 1 terwijl sommige er 36 (opa's en oma"s) hebben. Life sucks sometimes!!

**Geplaatst**: 25-12-15 18:36

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 25-12-15 18:36

Precies pipo, of als je (vooral rond deze tijd) een (kleding)winkel binnenloopt en iedereen roept maar 'mama', 'papa'...

**Geplaatst**: 25-12-15 20:28

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 25-12-15 20:28

Bij fb heb je die herinneringen.. nou 3 jaar geleden gingen mijn 2 jongste met oma naar het circus. En stond ik in de keuken (dochter is morgen 2e kerstdag jarig) .. was ik al lang vergeten, maar dan lees je dat en dan heb je echt een snif momentje.
Of je reageerd op de reclame van de lidl, dat je dat ook wel zou willen.. weer compleet zijn.. maar niemand kan sterretjes terug toveren aan tafel of aard. Desondanks is het geen klagen hoor. Accepteren zeggen ze dan. En ja komt of is er al.. maar op zulke momenten heb ik dat jasje aan van dwarszijde en denk pff F you all!!

**Geplaatst**: 01-01-16 01:24

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 01-01-16 01:24

Oef het valt mij zwaar.
2015 was het jaar dat ik nog wel mijn moeder heb gesproken, gezien, leuke dingen gedaan.
Dan komt nu 2016, echt zonder mama...

**Geplaatst**: 01-01-16 12:04

Geplaatst: 01-01-16 12:04

Nessa schreef:
Oef het valt mij zwaar.
2015 was het jaar dat ik nog wel mijn moeder heb gesproken, gezien, leuke dingen gedaan.
Dan komt nu 2016, echt zonder mama...

Dikke knuffel. Snap precies wat jij bedoelt en voelt.

**Geplaatst**: 01-01-16 15:27

Geplaatst: 01-01-16 15:27

Nessa schreef:
Oef het valt mij zwaar.
2015 was het jaar dat ik nog wel mijn moeder heb gesproken, gezien, leuke dingen gedaan.
Dan komt nu 2016, echt zonder mama...

Hier hetzelfde.. *knuff*
Had het ook wel zwaar gister om 12 uur. Dit word het eerste 'echte' jaar zonder mam. Vorig jaar om die tijd zei ze nog: "Laten we hopen dat we in 2015 alle ellende eindelijk achter de rug hebben.". Dat was wel even slikken.

**Geplaatst**: 01-01-16 17:51

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 01-01-16 17:51

Ja precies. Even moeilijk hoor.
Net lekker naar paardje geweest om hoofd leeg te maken.

Sterkte voor iedereen!

**Geplaatst**: 01-01-16 19:23

Geplaatst: 01-01-16 19:23

... of nog gaan verliezen? Mag dat ook? In oktober kregen we te horen dat mijn moeder ongeneeslijk ziek is, kanker, nooit gerookt, nooit gedronken altijd gezond geleefd. 'Gelukkig nieuwjaar' nee was het liefst naar bed gegaan gisteravond. 2016 wordt het jaar dat mijn moeder gaat overlijden, je weet dat het gaat komen, alleen niet precies wanneer. Vreselijk. En dat klote facebook komt telkens met herinneringen, herinneringen aan een tijd dat er nog niets aan de hand was. Vorig jaar leefde iedereen nog in gelukzalige onwetendheid.

**Geplaatst**: 01-01-16 19:58

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 01-01-16 19:58

Ja hoor mag ook. Ik wens jou , je mams en je familie alvast heel veel sterkte en liefde toe.

Je heb haar nog... geniet ervan zoveel je kan. Vraag, zeg, doe vooral veel wat je anders pas had gedaan als de tijd daar is. ( bijvoorbeeld vraag hoe jij als baby was.. of zo iets)
Geniet en wees vooral niet boos of gekwetst dat dit jullie moet overkomen. Dat is makkelijk gezegd, maar het laat je de realiteit uit t oog verliezen. Dus het is zo en het is K (ut) maar je gaat t toch niet beantwoord krijgen. Vraag en zeg dingen die je wil vragen/zeggen. Een kleine mams ik hou van je, doet meer dan een bosje bloemen. Meis, sterkte!

Ik heb gister besloten om om 12 uur de fles freixenet te openen die nog van mijn moeder was. Ze is in april as. inmiddels 3 jaar overleden en de fles was ook vast niet van dat jaar... Maar het voelde goed om hem open te maken. We zijn deze afgelopen jaarwisseling namelijk als gezin voor het laatst samen. Mijn man en ik gaan uit elkaar. (gewoon goed en zonder gedoe of zo) Maar het was voor mij een mooie gelegenheid om deze fles te openen. Met zijn alle. Stom iets misschien, maar t voelde gewoon goed. En nog.

**Geplaatst**: 01-01-16 21:51

Geplaatst: 01-01-16 21:51

Nessa schreef:
Oef het valt mij zwaar.
2015 was het jaar dat ik nog wel mijn moeder heb gesproken, gezien, leuke dingen gedaan.
Dan komt nu 2016, echt zonder mama...

Hier hetzelfde. Wetende dat zij de mooie dingen die ik ga doen niet zal zien, mijn 20e verjaardag zondag niet mee zal maken, mijn eerste keer sportgala en ga zo maar door....

**Geplaatst**: 01-01-16 23:20

Geplaatst: 01-01-16 23:20

pipo schreef:
Ja hoor mag ook. Ik wens jou , je mams en je familie alvast heel veel sterkte en liefde toe.

Je heb haar nog... geniet ervan zoveel je kan. Vraag, zeg, doe vooral veel wat je anders pas had gedaan als de tijd daar is. ( bijvoorbeeld vraag hoe jij als baby was.. of zo iets)
Geniet en wees vooral niet boos of gekwetst dat dit jullie moet overkomen. Dat is makkelijk gezegd, maar het laat je de realiteit uit t oog verliezen. Dus het is zo en het is K (ut) maar je gaat t toch niet beantwoord krijgen. Vraag en zeg dingen die je wil vragen/zeggen. Een kleine mams ik hou van je, doet meer dan een bosje bloemen. Meis, sterkte!

Ik heb gister besloten om om 12 uur de fles freixenet te openen die nog van mijn moeder was. Ze is in april as. inmiddels 3 jaar overleden en de fles was ook vast niet van dat jaar... Maar het voelde goed om hem open te maken. We zijn deze afgelopen jaarwisseling namelijk als gezin voor het laatst samen. Mijn man en ik gaan uit elkaar. (gewoon goed en zonder gedoe of zo) Maar het was voor mij een mooie gelegenheid om deze fles te openen. Met zijn alle. Stom iets misschien, maar t voelde gewoon goed. En nog.

Nou, zal vast een reden gehad hebben dat hij goed voelde.

Niet alles is verdriet. Je moeder was ook heel lang je moeder. Je gezin was heel lang een gezin inclusief man.

Als ik sterf, wil ik geen verdrietige mensen achterlaten. Iemand die geniet van mijn fles wijn... Past mij wel.

**Geplaatst**: 01-01-16 23:40

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 01-01-16 23:40

Heel erg veel sterkte Arabesk. Hoe cru het ook klinkt, geniet van de tijd die je met je moeder kan hebben! Tussen het moment dat wij te horen kregen dat het de dokters niks meer zouden doen en het moment dat ze overleed zaten bij mijn moeder nog geen twee weken.
Zoals pipo ook zegt, vraag en doe alle dingen die je nog wil weten en die ze nog kan doen. Zorg dat je een goede vingerafdruk/handafdruk/handtekening laat maken zodat je daar een mooi aandenken mee kan maken. Zorg dat je iedere dag laat weten aan haar hoeveel je van haar houd.

Ontzettend veel sterkte in deze zware tijd. Dit wens je aan niemand toe..

**Geplaatst**: 01-01-16 23:53

Geplaatst: 01-01-16 23:53

Wat een verschrikkelijke verhalen zitten hiertussen. Ik word er gewoon verdrietig van. Ik heb mijn beide ouders nog, maar ik kan zo verdrietig worden van de gedachte ooit zonder ze te moeten. Ik ben er gewoonweg echt bang voor. Ik leef echt met jullie mee en wens jullie alle sterkte!

Edit: typo

**Geplaatst**: 02-01-16 00:25

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 02-01-16 00:25

Het verdriet wordt er niet minder om als iemand overlijd. Ook al heb je tijd om afscheid te nemen.
Maar o wat had ik graag tijd gehad om afscheid te nemen. Opeens een telefoontje krijgen dat het helemaal niet goed gaat en een half uur later is het over. En dan te bedenken dat ik de avond ervoor nog gezellig heb zitten kletsen aan de telefoon.

Ernaartoe 'leven' lijkt me ook helemaal niks. Het is allemaal vreselijk. Veel sterkte!

**Geplaatst**: 02-01-16 01:08

Geplaatst: 02-01-16 01:08

niet mijn ouders, maar mijn lieve oma ben ik op 2 november verloren aan de gevolgen van darmkanker. ik had een hele goede band met haar en ik mis haar nog elke dag.. de kerstdagen waren verschrikkelijk en ik zit dit met tranen in mijn ogen te typen. mijn opa die alleen is achtergebleven, maar vooral de dag dat mijn oma overleed heb ik heel veel last van.

maandag ochtend.. portomonnee vergeten bij mama in de tas.. voor de zekerheid sliep mama bij opa en oma voor het geval het mis zou gaan.. ik had tentamenweek en heel moeizaam zei oma s'ochtens tegen mij, wel 9ens halen he. toen ik smiddags uit school kwam werd mij verteld dat oma s'avonds euthenasie zou krijgen.. we wisten dat oma ergens die week zou overleiden, maar diezelfde maandagavond had ik niet verwacht.. het kwam als een schok. die middag bij oma om afscheid te nemen viel heel zwaar.. poging 1.. oma lag te roepen in bed dat ze zo'n pijn had.. wij zijn naar huis gegaan en later die dag, toen ze exrra pijnstilling had nog een keer gegaan.. ze mompelde dat ze een knuffel wilde.. ik heb haar die middag voor de laatste keer een knuffel gegeven.. en toen zei ze; "zo, en nu wegwezen". dat is het laatste wat ze tegen ons gezegd heeft.. mijn oma was zo'n lieve vrouw die altijd klaar stond voor anderen, eerst een ander, daarna pas zijzelf.. ik denk dat het feit dat ze is overleden in mijn tentamenweek (ze wist dat ik tentamens had) zegt geloof ik genoeg over hoe veel pijn ze heeft gehad. ben de week met prima cijfers doorgekomen, maar ik heb er ontzettend veel last van gehad.

ik probeer er zo min mogenlijk aan te denken.. maar ik wacht elke keer op het moment dat ze terugkomt.. alsof ze op een veel te lange vakantie is maar ze komt niet meer terug, en daar heb ik het heel moeilijk mee..

**Geplaatst**: 03-01-16 00:33

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 03-01-16 00:33

Daantje, heel veel sterkte

Geef het een plekje en praat er over

Arabesk! heel veel sterkte de komende tijd, Hoe naar het ook klinkt, vergeet niet te genieten met haar! praat met haar, zeg hoeveel je van dr houd en weet ik veel! maak ook fotos! zeker als ze er nog uit ziet zoals ze is. Knuffel haar, het kan nu nog.

**Geplaatst**: 13-01-16 12:34

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 13-01-16 12:34

ik ben mijn vader verloren toen ik net 16 was ( dag erna mijn oma, vaders moeder) en heel veel ooms en vrienden verloren in de afgelopen jaren, nu weet ik sinds een paar maand dat mijn moeder ook heel ziek is

ben nog maar 32 en heb denk ik al wel 20 mensen verloren

**Geplaatst**: 13-01-16 14:23

Geplaatst: 13-01-16 14:23

Arabesk schreef:
... of nog gaan verliezen? Mag dat ook? In oktober kregen we te horen dat mijn moeder ongeneeslijk ziek is, kanker, nooit gerookt, nooit gedronken altijd gezond geleefd. 'Gelukkig nieuwjaar' nee was het liefst naar bed gegaan gisteravond. 2016 wordt het jaar dat mijn moeder gaat overlijden, je weet dat het gaat komen, alleen niet precies wanneer. Vreselijk. En dat klote facebook komt telkens met herinneringen, herinneringen aan een tijd dat er nog niets aan de hand was. Vorig jaar leefde iedereen nog in gelukzalige onwetendheid.

Die herinneringen van Facebook vind ik ook inderdaad altijd ruk $:\$
Mijn vader is dan inmiddels wel al overleden, maar dan krijg je weer een update 'Je hebt vandaag herinneringen met Frank!'. Joepie.

En inderdaad het cliché, maar probeer te genieten, vragen te stellen, etc. Mijn vader is onverwachts overleden, en soms heb ik nog
van hoe zat dit en dat, maar dat kan ik niet meer vragen. Of ik had nog dit en dat willen doen.

**Geplaatst**: 13-01-16 14:27

Geplaatst: 13-01-16 14:27

Nessa schreef:
Het verdriet wordt er niet minder om als iemand overlijd. Ook al heb je tijd om afscheid te nemen.
Maar o wat had ik graag tijd gehad om afscheid te nemen. Opeens een telefoontje krijgen dat het helemaal niet goed gaat en een half uur later is het over. En dan te bedenken dat ik de avond ervoor nog gezellig heb zitten kletsen aan de telefoon.

Ernaartoe 'leven' lijkt me ook helemaal niks. Het is allemaal vreselijk. Veel sterkte!

Beide is verschrikkelijk inderdaad.. Mijn vader was ook plotseling, was erbij.
Maar het idee dat je het weet, en dat iemand zieker en zieker wordt bv lijkt me ook verschrikkelijk. Kan me voorstellen dat je op een gegeven moment zelfs denkt 'ga nou maar gewoon dood' omdat die lijdensweg ook zo slopend en vreselijk verdrietig kan zijn.. Dat zag ik heel erg bij mn nichten (oom is tweede kerstdag overleden na 4 dagen coma en daarvoor al weken van ernstig ziek zijn en hallucinerend van de morfine).

**Geplaatst**: 13-01-16 21:56

Geplaatst: 13-01-16 21:56

Het is weer zover. Nu zo'n twee uur kwam m'n pa thuis en hij uit zijn verdriet op continu zeuren op mij. De ene keer is hij realistisch en zegt hij dat het niet mijn taak is om het huishouden te doen en alles te regelen, mijn zusje naar school te brengen en dat andere keer ben ik een arrogante luiwammes, omdat ik dat allemaal niet gedaan heb.

Ik ben naar boven gestormd en heb me opgesloten in m'n kamer waar ik al twee uur lig te huilen Damn, wat mis ik haar toch. Ik mis haar warmte, haar moederfiguur, haar zorgzaamheid, haar steun, haar betrokkenheid..

"We zijn ver van elkaar,
ik weet niet waar je bent
Maar voel je daar'
hoe ik elke dag elk moment aan je denk"